«Tὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική· τὸ σπίτι φτωχικὸ στὶς ἀμμουδιὲς τοῦ Ὁμήρου. Μονάχη ἔγνοια ἡ γλῶσσα μου στὶς ἀμμουδιὲς τοῦ Ὁμήρου.» (Ὀδυσσέας Ἐλύτης, «Ἄξιον ἐστί»)

Σελίδες Πατριδογνωσίας - Περικλῆς Γιαννόπουλος - Ἡ Ἑλλὰς τοῦ ΟΧΙ - Ἀντίβαρο - Πολυτονικό

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2005

Πολυτονικό: Παρακμή ή οικουμενική ακτινοβολία του Ελληνισμού;

Επαναλαμβάνεται μονότονα από αρκετούς πνευματοκτόνους ότι επειδή οι αρχαίοι μας πρόγονοι της κλασσικής εποχής δεν χρησιμοποιούσαν πνεύματα και τόνους, δεν χρειάζεται να τό κάνουμε ούτε εμείς. Πέραν του ότι το επιχείρημα είναι άστοχο διότι ούτε εμείς χρησιμοποιούμε τόνους στην κεφαλαιογράμματη γραφή, τίθεται το ερώτημα εάν η πνευματώδης τε και τετονισμένη μικρογράμματη γραφή συνιστά αλλοίωση και παρακμή (όπως γενικώς υποστηριζόταν παλαιότερα για τον Ελληνισμό της Ελληνιστικής εποχής). Ο καθηγητής Δ. Κιτσίκης (με κάποιες από τις απόψεις του οποίου επί άλλων θεμάτων διαφωνώ, βεβαίως), στην αλληλογραφία που ακολούθησε το αναφερθέν ήδη άρθρο του για τον Περικλή Γιαννόπουλο, υποστηρίζει το ακριβώς αντίθετο και διατυπώνει ένα αρκετά πρωτότυπο επιχείρημα υπέρ του πολυτονικού. (Θα προσέθετα ότι την ίδια ανάγκη προσεγγίσεως της πατρώας κληρονομιάς, έχουμε βεβαίως εμείς οι ίδιοι, σήμερα, περισσότερο από τους ξένους.)

Σημείωσις: Συνειδητοποιώ ότι διαπράττω ασέβεια, όχι απλώς χρησιμοποιώντας ο ίδιος μονοτονικό αλλά και μονοτονίζοντας ξένο πολυτονικό κείμενο, το οποίο δηλώνει μάλιστα ευθέως ότι θέλει να είναι πολυτονικό, αλλά ας κατηγορηθώ εγώ για την αβελτηρία μου να αντιμετωπίσω τα τεχνικά και μη προβλήματα (ίσως, άλλωστε, εάν κατηγορηθώ αρκούντως, καταφέρω και να διορθωθώ).

Θα ακολουθήσουν και άλλα άρθρα, τα οποία αντιμετωπίζουν το ζήτημα και από άλλες οπτικές γωνίες.


Περιοδικό "Τρίτο Μάτι", τ. 109, Ιαν. 2003

Αλληλογραφία

ΤΟ ΤΜ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ!

Ήταν τόσος ο ενθουσιασμός του κ. Κιτσίκη που το ΤΜ υλοποίησε επί τέλους την πρότασή του να δημοσιεύει τα άρθρα του πολυτονικά, ώστε έστειλε την επιστολή που δημοσιεύουμε παρακάτω. Ελπίζουμε ότι δεν θα δημιουργήσουμε σύγχυση στους νεότερους αναγνώστες που θα έχουν να κάνουν με μία ορθογραφία που δεν έχουν διδαχτεί και δεν αναγνωρίζουν.

Η απόφαση αυτή είναι για το περιοδικό δαπανηρή, όχι τόσο σε χρήματα, όσο σε χρόνο. (Χρόνος πληκτρολόγησης, διόρθωσης, κλπ.) Εν τούτοις, χωρίς να εγκαταλείπουμε το μονοτονικό σύστημα, πιστεύουμε ότι μάλλον κάπου έχει δίκιο ο καθηγητής και κάπως θα πρέπει να συμβάλει και το ΤΜ για να διατηρηθούν ζωντανές οι μνήμες... Οι Γάλλοι που δεν "απλοποιούν" τη γραφή τους και οι Γερμανοί που μεταγλωττίζουν όλες ανεξαιρέτως τις ταινίες στην τηλεόραση κάτι θα ξέρουν...

Θέλω να συγχαρώ το Τρίτο Μάτι που προέβη σε μία υψίστης σημασίας εθνική πράξη: την καθιέρωση του πολυτονικού, έστω και για μερικά κείμενα όπως τα ιδικά μου. Ελπίζω δε συντόμως, ότι θα ευρεθή διορθωτής που θα είναι σε θέση να πολυτονίζη όλα ανεξαιρέτως τα προς δημοσίευσιν κείμενα, για να περάση το Τρίτο Μάτι στην Ιστορία με το κεφάλι ψηλά.

Στο τεύχος 81. σ. 18, είχα εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους υποστηρίζω το πολυτονικό, αν και είχα δεχθή προσωρινώς να δημοσιεύονται τα κείμενά μου στην μονοτονική γραφή, επειδή είχα πεισθή για την εντιμότητα και τον πατριωτισμό των υπευθύνων του περιοδικού, όταν με διεβεβαίωναν ότι πρόθεσίς τους ήτο να εγκαταστήσουν το πολυτονικό.

Υπενθυμίζω ότι η απόφαση του 1982, καταργήσεως των τόνων, πέραν της υποψίας ότι οι εμπνευστές της είχαν ως απώτερο σκοπό να καταστρέψουν την ελληνική γραφή και να την αντικαταστήσουν με το λατινικό αλφάβητο, ήταν απόδειξη επαρχιωτισμού. Πράγματι το πολυτονικό είχε καθιερωθή στους αλεξανδρινούς χρόνους, όταν η γλώσσα μας είχε γίνει πλέον παγκόσμια, για να δύνανται οι ξένοι να την διδάσκονται καλύτερα.

Η κατάργηση των τόνων το 1982 ήταν και απόδειξη ότι οι Ελλαδίτες γραικύλοι εθεώρουν πλέον το ιδίωμά τους ως ένα από τα πλέον περιωρισμένα μεταξύ των ευρωπαϊκών γλωσσών, όπως περίπου τα ολλανδικά, το οποίον δεν εχρειάζετο να το διδάσκεται η υφήλιος και εφ' όσον τα αγγλικά δεν είχαν τόνους, θα ήτο παράλογο να απαιτούμε εμείς -ή ακόμα και οι Γάλλοι για τα πολυτονικά τους γαλλικά- από τους υπολογιστές, να υποστηρίζουν το πολυτονικό. Ευτυχώς που ο Μπιλ Γκαίητς και η Μίκροσοφτ δεν ηκολούθησε την ανθελληνική συμβουλή της ελληνικής κυβερνήσεως και ενεσωμάτωσε στα Windows XP πολυτονικά ελληνικά, αποδεικνύοντας ότι ο ελληνισμός ανήκει στην οικουμένη και υποστηρίζεται από τους πολίτες της γης και όχι από τους επαρχιώτες γραικύλους που θα είχαν πετάξει προ καιρού τα ελληνικά στο καλάθι των αχρήστων, επειδή το όραμά τους είναι να ολλανδοποιήσουν την Ελλάδα και να την μετατρέψουν σε επαρχία της Ευρώπης.

Δημήτρης Κιτσίκης


Ο ΘΡΥΛΟΣ, Ο ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Ακολουθεί η απάντηση του καθ. Δ. Κιτσίκη στην επιστολή του κ. Τάταρη, για τον Περικλή Γιαννόπουλο, που δημοσιεύτηκε στο προηγούμενο τεύχος.

[...]

Όσο για την ελληνική, δεν υπάρχει αρχαία, ευαγγελική, καθαρεύουσα ή δημοτική, παρά μόνον στα παραμορφωμένα φραγκικά μυαλά, αλλά μία διαχρονική και αθάνατη ελληνική γλώσσα, από τον Αδάμ μέχρι την Δευτέρα Παρουσία και δεν ημπορείς να μεταφράζης από τα ελληνικά στα ελληνικά.

Τον Αισχύλο δεν τον μεταφράζεις, απλώς αποδίδεις το γλωσσικό του ύφος στο ύφος το νεοελληνικό, και μόνον η Εκκλησία μας, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, σέβεται την μία και μοναδική ελληνική γλώσσα, χρησιμοποιώντας όλα τα ύφη και ιδίως την γραπτή πολυτονική γλώσσα, παρά τις μερικές εξαιρέσεις μοδέρνων παπάδων που γελοιοποιούνται όταν θέλουν να είναι in με την νεολαία. Τον ταλαίπωρο αστυνομικό δεν τον ψέγεις όταν σε ερωτά ποίο είναι -όχι το έτος γεννήσεώς σου- αλλά το έτος γέννησης! Απλώς γελάς να τον βλέπης γλωσσικώς ενδεδυμένο καραγκιόζη επειδή υποχρεούται να ακολουθή τα φραγκοχιώτικα του Σημίτη.

Δημήτρης Κιτσίκης

1 σχόλιο:

  1. Να σας ενημερώσω εδώ ότι, η πρώτη ελληνική εφημερίδα που υπηρέτησε το μονοτονικό (για λόγους αρχής), η εφημερίδα ‘Μακεδονία‘, επιστρέφει μερικώς στο πολυτονικό. Ομοίως και η αδελφή της εφημερίδα ‘Σπορ του Βορρά‘ στην οποία το συνεπές ΠΑΟΚι Κώστας Ζουράρις αρθρογραφεί.

    Ουέλκαμ στην βλογόσφαιρα κι από μένα (και αν σας βρίσκεται εκείνο το ποιηματάκι με τις λέξεις που παίρνουν δασεία, πολλά θα σας χρωστώ.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

[comments moderated] Θὰ διαβάσω καὶ θὰ δημοσιεύσω τὸ σχόλιό σας τὸ συντομότερο δυνατόν. Σχόλια ἀγενῆ, ἄσχετα μὲ τὸ θέμα ἢ ἀνόητα, διαγράφονται.