tag:blogger.com,1999:blog-193833162024-03-08T02:07:02.748+02:00Σελίδες Πατριδογνωσίας<a href="https://www.pheidias.gr">Σελίδες Πατριδογνωσίας (ἱστολόγιον)</a>Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.comBlogger236125tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-1070880320328175562024-02-03T17:59:00.001+02:002024-02-03T18:45:32.187+02:00Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας;<p style="text-align: justify;"> «Τὸ νερὸ μὲ τὸ γλυκὸ τοῦ κουταλιοῦ, ἡ ἀνατολίτικη συνήθεια, καὶ ὁ καφὲς εἶναι ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες μικρὲς χαρὲς τῆς καθημερινῆς ζωῆς, καὶ ἡ πρώτη ἀπόλαψη ποὺ ἀποζητοῦμε μόλις σηκωθοῦμε ἀπὸ τὸν ὕπνο. [...] Καὶ μιὰ γλάστρα μὲ βασιλικὸ μπορεῖ νὰ συμβολίζει τὴν ψυχὴ τοῦ ἔθνους καλλίτερα ἀπὸ ἕνα δράμα τοῦ Αἰσχύλου.» </p><p>(Ἴων Δραγούμης, <i>«Ἑλληνικὸς Πολιτισμός»</i>, 1914)</p><p></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOtdfJUBTCvllNIExG5UBOCfczakKg-IUNRbkqQ1fo_5uOJr7Uo_h0FHYOw3FhR_l7KlaXG_0GNujhF8QtN6V2pwqRzN0muMKxuEHNc3VV6lI3mie2KXB5gNtpf7an_sVQ6HYew6AWoZl4CeZEdFbIUPTh-JKOuc70UdeYTyzTrhftWW4u5mzbrQ/s740/%CE%BA%CE%B1%CF%86%CE%AD%CF%82-%CE%B3%CE%BB%CF%85%CE%BA%CF%8C-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="486" data-original-width="740" height="210" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOtdfJUBTCvllNIExG5UBOCfczakKg-IUNRbkqQ1fo_5uOJr7Uo_h0FHYOw3FhR_l7KlaXG_0GNujhF8QtN6V2pwqRzN0muMKxuEHNc3VV6lI3mie2KXB5gNtpf7an_sVQ6HYew6AWoZl4CeZEdFbIUPTh-JKOuc70UdeYTyzTrhftWW4u5mzbrQ/s320/%CE%BA%CE%B1%CF%86%CE%AD%CF%82-%CE%B3%CE%BB%CF%85%CE%BA%CF%8C-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82.jpg" width="320" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;"> «Πόσες γενεὲς γυρεύανε, καὶ μεῖς, νομίζω, φάγαμε τὰ νιάτα μας γυρεύοντας τὴν περίφημη ἑλληνικὴ πραγματικότητα. Ἡ ἑλληνικὴ πραγματικότητα ἦταν μπροστά μας. Ἕνα βελόνι πεύκου.»</p><p>(Γιῶργος Σεφέρης στὸν Γιῶργο Θεοτοκᾶ, Λονδῖνο, 20 Αὐγ. 1932)</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI8A1662s-96lUFSgtwsSABreU5iIImYK-308O_0nSoZF397X1XoNYvs3tZizc16u2nENRX7zpiL8BG3jgs3n5MfwGj7hHvCDwolPnQGLkZoRs0rxISG4zWz4hWa_spJjSCJByRoAshagKRxw4Dp0gIPzl5l1iH8Ljl-IU8F5nGJnNCCUziiy9Mw/s400/%CF%80%CE%B5%CF%8D%CE%BA%CE%BF%CE%BD.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="393" data-original-width="400" height="314" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI8A1662s-96lUFSgtwsSABreU5iIImYK-308O_0nSoZF397X1XoNYvs3tZizc16u2nENRX7zpiL8BG3jgs3n5MfwGj7hHvCDwolPnQGLkZoRs0rxISG4zWz4hWa_spJjSCJByRoAshagKRxw4Dp0gIPzl5l1iH8Ljl-IU8F5nGJnNCCUziiy9Mw/s320/%CF%80%CE%B5%CF%8D%CE%BA%CE%BF%CE%BD.jpg" width="320" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;"> «Μιλῶ γιὰ μιὰν ἀριστοκρατικὴ ἀντίληψι, ποὺ συμβαίνει νὰ μὴν τὴν ἔχουν διόλου οἱ ἀριστοκράτες καὶ νὰ τὴν ἔχουν μὲ τὸ παραπάνω οἱ μικροὶ πληθυσμοὶ τοῦ Ἀρχιπελάγους· οἱ κὺρ Γιάννηδες καὶ οἱ κυρα-Μαρίες, ποὺ ἐμεῖς προφτάσαμε νὰ τοὺς γνωρίσουμε -τί τύχη- μὲ τὴν ὑλικὴ παράσταση τῆς ἰδέας τους, τὸν ἀσβέστη, καὶ μὲ τὸν φωτοτροπισμὸ τῆς ψυχῆς τους, ἕνα λιοτρόπι στὸν τενεκέ.»</p><p>(Ὀδυσσέας Ἐλύτης, <i>«Ἀναφορὰ στὸν Ἀνδρέα Ἐμπειρίκο»</i>, 1977)</p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3uPFZSc-x9A6RjPGhPesQHmPrEEbRu0YrgeE7CSlDsXbx018U7oIytY-TM24odZ80wNRCF6-rBsGNcy5dAZduVAsVm69pBmIrcyb19gCXOQpRGiJdJed5yCRL8RI62qPP1_i5yOjaJz8An1iv7DuL_VCnNQLwpRSS8qpgkg4-wgciSaOFqt7MWQ/s1068/%CE%95%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%9F%CE%B4%CF%85%CF%83%CF%83%CE%AD%CE%B1%CF%82,%20%CE%86%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%82%20(%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%AC%CE%B6).jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1068" data-original-width="490" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3uPFZSc-x9A6RjPGhPesQHmPrEEbRu0YrgeE7CSlDsXbx018U7oIytY-TM24odZ80wNRCF6-rBsGNcy5dAZduVAsVm69pBmIrcyb19gCXOQpRGiJdJed5yCRL8RI62qPP1_i5yOjaJz8An1iv7DuL_VCnNQLwpRSS8qpgkg4-wgciSaOFqt7MWQ/s320/%CE%95%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%9F%CE%B4%CF%85%CF%83%CF%83%CE%AD%CE%B1%CF%82,%20%CE%86%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%82%20(%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%AC%CE%B6).jpg" width="147" /></a></div><p style="text-align: justify;"> «Μιὰ νύχτα περνώντας ὁ Κολοκοτρώνης με τ᾿ ἀσκέρι του ἀπὸ τὸ μοναστήρι τῆς Βελανιδιᾶς, θέλησε νὰ στείλει μήνυμα στὸν ἡγούμενο γιὰ νὰ τοῦ ζητήσει μερικὰ καρβέλια καὶ τυριὰ γιὰ τὰ πειασμένα παλικάρια του. Εἶπε στὸν γραμματικό του -λογιότατο τῆς ἐποχῆς- νὰ συντάξει τὸ μήνυμα. Καὶ ὁ λογιότατος γιόμισε δυὸ κατεβατὰ ἀρχαιόπρεπες ἑλληνικοῦρες. Ἔφριξε ὁ Γέρος. Ἄρπαξε ἕνα κομμάτι χαρτὶ κι ἔγραψε μὲ τὰ κολυβογράμματά του, τρεῖς λέξεις: «Γούμενε, τυρί, Κολοκοτρώνης.» Καὶ τὸ ᾿στειλε στὸ μοναστήρι μ᾿ ἕνα ἀπὸ τὰ παλικάρια του.<br /> »Ἀντὶ γιὰ κάποιον ὁρισμὸ τῆς Ρωμιοσύνης, προτιμῶ αὐτὴ τὴν ἁπτὴ εἰκόνα της. Μοῦ φαίνεται πιὸ ἄμεση καὶ περισσότερο ἀποδεικτική.»</p><p style="text-align: justify;">(Γιώργος Διζικιρίκης, <i>«Ἡ αἰσθητικὴ τῆς Ρωμιοσύνης: Τὸ δημοτικὸ τραγοῦδι κάτω ἀπὸ τὸ φῶς τῆς πάλης τῶν σύγχρονων ἰδεῶν»</i>, ἐκδ. Φιλιππότη, 1983)</p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6i-1eDRC9Utu58GxKUMEEo2kawRbpdPJ4nLOA9zuD-itgTuIevcDHqezw9k9__zJDVk5_1aBzagg4XjT1biWYnrmHAM7BJlcWTM906evjlEFJ0UWa2EmE_sAk9HUNFd6i2ZKhaIwv_o36T8liC1E_VaxV78x2io3ziqmoaODWnZT04j2iJ3RKgQ/s1601/%CF%88%CF%89%CE%BC%CE%AF%20%CE%BA%CE%B9%20%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%AC.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1601" data-original-width="722" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6i-1eDRC9Utu58GxKUMEEo2kawRbpdPJ4nLOA9zuD-itgTuIevcDHqezw9k9__zJDVk5_1aBzagg4XjT1biWYnrmHAM7BJlcWTM906evjlEFJ0UWa2EmE_sAk9HUNFd6i2ZKhaIwv_o36T8liC1E_VaxV78x2io3ziqmoaODWnZT04j2iJ3RKgQ/s320/%CF%88%CF%89%CE%BC%CE%AF%20%CE%BA%CE%B9%20%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%AC.jpg" width="144" /></a></div><br /> «Τί εἶναι ἡ αἴσθηση τῆς Ἑλλάδας γιὰ μένα μέσα ἀπὸ τὰ μικρὰ κι ἀσήμαντα ποὺ ἀγάπησα ὅπως:<p></p><p>– ὁ σγουρὸς βασιλικὸς σὲ ντενεκέδες φέτας ἢ ἐλαιῶν Καλαμῶν<br />– τὰ γεράνια σὲ πήλινες γλάστρες<br />– οἱ κατηφέδες, τὰ μοσχομπίζελα καὶ οἱ βιολέτες στὶς βραγιὲς<br />– τὸ ἁγιόκλημα καὶ τὸ γιασεμὶ στοὺς θερινοὺς κινηματογράφους <br />– τ’ ἁπλωμένα ἀπὸ σκοινὶ χταπόδια στὸν ἥλιο<br />– ἕνα ποτηράκι κεχριμπαρένια ρετσίνα κι ἕνα ἄλλο μὲ γαλακτερὸ οὖζο καὶ τὸ μεζὲ ἀπὸ μαῦρες ἐλιὲς καὶ σαρδελίτσες<br />– τὸ γλυκὸ τοῦ κουταλιοῦ μὲ τὸ ἀπαραίτητο ποτήρι κρύο νερὸ<br />– ἕνα παραθαλάσσιο κεντράκι μὲ καλαμωτὴ γιὰ σκέπαστρο καὶ καρὼ τραπεζομάντηλα, ψάθινες καρέκλες καὶ γιρλάντες ἀπὸ λαμπιόνια<br />– τὸ πράσινο ἢ μπλὲ σιδερένιο, στρογγυλὸ τραπεζάκι καφενὲ μὲ τὰ τρία καμπυλωτὰ πόδια<br />– ἡ κρύα βυσσινάδα, ἡ σουμάδα καὶ τὸ ὑποβρύχιο ποὺ προσφέρεται σὲ κουταλάκι, βυθισμένο σ’ ἕνα ποτήρι μὲ νερὸ<br />– τὸ ἀπογευματινὸ καφεδάκι μετὰ τὸν μεσημεριανὸ ὑπνάκο<br />– οἱ ἀσβεστωμένες πεζοῦλες πλάι στὰ κατώφλια τῶν αἰγαιοπελαγίτικων σπιτιῶν, οἱ ἀσβεστωμένοι τοῖχοι καὶ κορμοὶ τῶν φυστικόδεντρων καὶ τῶν συκιῶν<br />– τὸ νησιώτικο λιθόστρωτο μὲ τοὺς ἀσβεστωμένους ἁρμοὺς <br />– ἕνα ταπεινὸ βυζαντινὸ ξωκλήσι σὲ κάποια μανιάτικη, πετροσπαρμένη πλαγιὰ τοῦ Ταΰγετου<br />– οἱ ἔγχρωμες χάρτινες εἰκονίτσες τῶν ἁγίων τῆς ὀρθοδοξίας, ποὺ μοιράζουν τὰ κατηχητικὰ σχολεῖα, καὶ τὰ φτηνὰ εἰκονίσματα μὲ λιθογραφημένους τοὺς ἁγίους μὲ γλυκερὰ χρώματα καὶ δυτικότροπη σύλληψη, μὲ τὶς τενεκεδένιες κορνίζες ποὺ τόσο εὔκολα σκουριάζουν ἢ τὶς κορνίζες μὲ τὰ κολλημένα τριανταφυλλιὰ κοχυλάκια<br />– οἱ ξερολιθιὲς ποὺ αὐλακώνουν ὅλες τὶς ράχες, ἀκολουθώντας τὸ ἀνάγλυφο τοῦ τοπίου καὶ τὰ ἀπίθανα, ταπεινὰ βότανα ποὺ κάνουν νὰ εὐωδιάζουν ἀπὸ μακριὰ τὰ ξερονήσια μας <br />– τὸ θυμάρι, ἡ ρίγανη, τὸ δίκταμο, τὸ φασκόμηλο, τὸ φλησκούνι, τὸ μάραθο, τὸ κρίταμο, τὸ γλυκάνισο, ὁ δυόσμος, τὸ ἄνηθο, ὁ μαϊντανός, τὸ σινάπι, ἡ κάπαρη, τ’ ἀμάραντο, κάθε ἀγριοβότανο<br />– οἱ πικροδάφνες, οἱ λυγαριές, τὸ δεντρολίβανο, οἱ ἀσφόδελοι <br />– τὰ κάθε λογῆς ἀγριολούλουδα τὴν ἄνοιξη στοὺς ἀγροὺς μὲ τὰ λιόδεντρα <br />– ἕνα χωράφι μὲ παπαροῦνες<br />– τὰ σχοῖνα, οἱ ἀφάνες, τὰ ξεράγκαθα, οἱ πατουλιές, τὰ πουρνάρια, τὰ φρύγανα, ὁ φλόμος, οἱ ἀσφάκες, οἱ λαδανιές, οἱ ψυλλῆθρες, οἱ κουμαριές, τὰ ρείκια, τὰ σπάρτα<br />– οἱ χαρουπιές, τὰ ροζιασμένα λιόδεντρα, οἱ ἀχαμνές, στριφτόκορμες συκιές, οἱ κουτσουπιὲς<br />– τὰ βαθυπράσινα κυπαρίσια ποὺ λογχίζουν τὸν οὐρανὸ μέσ’ ἀπὸ τοὺς ἐλαιῶνες καὶ τοὺς κάμπους μὲ τὶς λεμονιές, τὶς πορτοκαλιὲς καὶ τὶς μανταρινιὲς<br />– ὁ κυματισμὸς τῆς στεριᾶς μὲ τὰ λοφάκια, τοὺς λόφους, τὰ πετροβούνια καὶ τὰ ὄρη, τοὺς γήλοφους, τὰ ξεροβούνια, τὰ ρεβένια<br />– τὰ λαγγάδια, οἱ κάμποι, τὰ λιβάδια, τὰ κατσάβραχα<br />– τὰ βάραθρα, οἱ ρεματιές, οἱ βούθουλες, οἱ ποταμιές, τὰ ρυάκια, οἱ νεροσυρμές, οἱ ἀκροποταμιές, οἱ ξεροπόταμοι, οἱ χείμαρροι<br />– οἱ λόγγοι, οἱ δρόγγοι, τὰ δασοτόπια, οἱ πευκιάδες, τὰ στροφίλια, τὰ ἐλατοτόπια, τὰ ξέφωτα <br />– τὰ φωτολουσμένα βραχοβούνια, τὰ καψαλισμένα, φωτοπερίχυτα ξερονήσια, τὰ θαλασσοδαρμένα γλαρονήσια<br />– ἡ θάλασσα, τὸ ἀνοιχτὸ πέλαγος, τὸ θαλασσάκι, ἡ φουσκοθαλασσιά, ἡ ἀποθαλασσιά, ἡ ἀγανάδα, ἡ θαλασσίλα, οἱ φυκιάδες, τὸ ἀντιμάμαλο, τὰ ρηχονέρια, ὁ γιαλός, τὸ περιγιάλι, τὸ ἀκροθαλάσσι<br />– οἱ ἀνεμοδαρμένοι κάβοι, τὰ ὀρθολίθια, τὰ θαλασσοβράχια, οἱ βραχοσπηλιές, οἱ σκόπελοι, οἱ πλάκες, οἱ ἀμμοῦδες, οἱ ἀποχές, τὸ ἀμμοχάλικο, τὰ βότσαλα, τὰ χοχλάκια, οἱ κροκάλες<br />– ὁ φλοῖσβος, ὁ ζέφυρος, τὸ μελτέμι, ἡ αὔρα»<br /><br />(Φοῖβος Πιομπῖνος, <i>«Σκόρπιες σκέψεις πάνω στὴν ἑλληνικὴ γραμμή»</i>, Ἀθήνα 2016· μιὰ <a href="https://piombinos.blogspot.com/p/blog-page_21.html">πρώτη ἐκδοχὴ τοῦ κειμένου τοῦ βιβλίου</a> δημοσιεύθηκε ἀπὸ τὸν συγγραφέα στὸ ἱστολόγιό του, <a href="https://piombinos.blogspot.com">ΦΟΙΒΟΣ Ι. ΠΙΟΜΠΙΝΟΣ</a>.)</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHHielt6mLNV8zYX7AloKsf22jdAK6T0bGiFgKTRNa97PZB46PPZ1H2-Ml7G4RfLrnjPc6NoSqh9NZVZhhBPYX1PzPce9hLwQjQ5RtZKcFHMsmeY1rbWJSCnQQuDqOkjMfGpZdTSEud6gw_Y6KCkkdo9tZAX09EqXDLaUUqnuhg0lcUqllybhQ-Q/s540/%CF%87%CF%84%CE%B1%CF%80%CF%8C%CE%B4%CE%B9%CE%B1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="395" data-original-width="540" height="234" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHHielt6mLNV8zYX7AloKsf22jdAK6T0bGiFgKTRNa97PZB46PPZ1H2-Ml7G4RfLrnjPc6NoSqh9NZVZhhBPYX1PzPce9hLwQjQ5RtZKcFHMsmeY1rbWJSCnQQuDqOkjMfGpZdTSEud6gw_Y6KCkkdo9tZAX09EqXDLaUUqnuhg0lcUqllybhQ-Q/s320/%CF%87%CF%84%CE%B1%CF%80%CF%8C%CE%B4%CE%B9%CE%B1.jpg" width="320" /></a></div><p>Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας<br /></p><p>Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας; Μὴν εἶν᾿ οἱ κάμποι;<br />Μὴν εἶναι τ᾿ ἄσπαρτα ψηλὰ βουνά;<br />Μὴν εἶναι ὁ ἥλιος της, ποὺ χρυσολάμπει;<br />Μὴν εἶναι τ᾿ ἄστρα της τὰ φωτεινά;</p><p>Μὴν εἶναι κάθε της ρηχὸ ἀκρογιάλι<br />καὶ κάθε χώρα της μὲ τὰ χωριά;<br />κάθε νησάκι της ποὺ ἀχνὰ προβάλλει,<br />κάθε της θάλασσα, κάθε στεριά;</p><p>Μὴν εἶναι τάχατε τὰ ἐρειπωμένα<br />ἀρχαία μνημεῖα της χρυσὴ στολή,<br />ποὺ ἡ τέχνη ἐφόρεσε καὶ τὸ καθένα<br />μία δόξα ἀθάνατη ἀντιλαλεῖ;</p><p>Ὅλα πατρίδα μας! Κι αὐτὰ κι ἐκεῖνα,<br />καὶ κάτι πού ᾿χουμε μὲς τὴν καρδιὰ<br />καὶ λάμπει ἀθώρητο σὰν ἥλιου ἀχτίνα<br />καὶ κράζει μέσα μας: Ἐμπρὸς παιδιά!</p><p>(Ἰωάννης Πολέμης)</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-_2TcsDPsTQBtbsnpD4uOl-qhHJ4FzQ-35WOqYFh8rk9ObSHHU344ZWDAWGFJ-qd-vwNRj_-fAbx6u3Ja50FaDwJbRORkQ5LI2q0DisgZwDN4yBGh0hTBNbv_Q_NyS7-Af1ZkPskMo52AJuSuSwYBjwnD87Zhmu-I3N2RSVXAqyYc_5bhIeKzaA/s880/%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%B8%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B1-%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%AF.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="660" data-original-width="880" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-_2TcsDPsTQBtbsnpD4uOl-qhHJ4FzQ-35WOqYFh8rk9ObSHHU344ZWDAWGFJ-qd-vwNRj_-fAbx6u3Ja50FaDwJbRORkQ5LI2q0DisgZwDN4yBGh0hTBNbv_Q_NyS7-Af1ZkPskMo52AJuSuSwYBjwnD87Zhmu-I3N2RSVXAqyYc_5bhIeKzaA/s320/%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%B8%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B1-%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%AF.jpg" width="320" /></a></div><p><span style="font-size: x-small; color: #ffffcc;">Λέξεις-κλειδιά: Πατριδογνωσία</span></p>Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-77816819429991335912024-01-31T15:29:00.007+02:002024-01-31T16:14:55.026+02:00Πενίας ἐγκώμιον<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ6D-YTSZFG9FehTA2fQvHGgHzBGyVKFGKzxzNC_X_BO5p8R1-WhRWhGWAa-WexNNrhqoEc6cqphBPBWmzsvXPVLsk4CeGnvvvC_W22e40UhODd4EVQQp9Ccv8KkSZq05GBNxcEOr053MB5-cA-2cvgalvHZ28rRWoCUGxO7piO0bDyR_QXUNBtw/s400/Hercules-Areti-Kakia-Stafanidis.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="303" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ6D-YTSZFG9FehTA2fQvHGgHzBGyVKFGKzxzNC_X_BO5p8R1-WhRWhGWAa-WexNNrhqoEc6cqphBPBWmzsvXPVLsk4CeGnvvvC_W22e40UhODd4EVQQp9Ccv8KkSZq05GBNxcEOr053MB5-cA-2cvgalvHZ28rRWoCUGxO7piO0bDyR_QXUNBtw/w242-h320/Hercules-Areti-Kakia-Stafanidis.jpg" width="242" /></a></div><div style="text-align: justify;"> <b>«Τῇ Ἑλλάδι πενίη μεν αἰεί κοτε σύντροφός ἐστι, ἀρετὴ δ᾿ ἔπακτος ἐστί.»</b> [1]<br /><br /> <b>Ὁ Ἡρακλῆς στὸ σταυροδρόμι τῆς Ἀρετῆς καὶ τῆς Κακίας.</b><br /><br /> <b>Τὸ δεῖπνο τοῦ Παυσανίου καὶ τοῦ Μαρδονίου στὶς Πλαταιές.</b><br /><br /> Τὴν συνισταμένη τῆς πραγματικῆς φύσης τῆς Ἑλλάδας ἀποτελοῦν <b>τὸ φῶς, ἡ πενία καὶ ἡ θάλασσα</b>, λέγει ὀ <b>Ὀδυσσέας Ἐλύτης</b>. Καὶ ἐπικαλεῖται τὴν <b>«ἀρχαία πείνα»</b> στὸ «Ἄξιον ἐστί». Καὶ σημειώνει [2]:<br /> <br /> «Εἶναι ὕβρις, βέβαια, νὰ ἐξυμνεῖ κανείς τὴ φτώχεια. Ὡστόσο, μὲ τὸ πέρασμα τῶν αἰώνων, ἡ φτώχεια μαζὶ μὲ τὰ δεινὰ ποὺ ἦταν φυσικὸ νὰ συμπαρασύρει, ἔφτασε νὰ πάρει στὴν Ἑλλάδα ἕνα ἄλλο νόημα, ἠθικό, νὰ διαμορφώσει μιὰν εἰδικοῦ βάρους Ἀρετή, ποὺ τὴν εἴδαμε νὰ παίρνει τὴ μορφὴ τοῦ Ἀγωνιστῆ στοὺς ἄντρες, τῆς Καρτερίας στὶς γυναῖκες, καὶ ποὺ αὐτή, τελικά, ἐπέτρεψε τὴν ἐπιβίωση ἑνὸς λαοῦ στὸ πεῖσμα μιᾶς πεντηκοντάδας κατακτητικῶν κυμάτων.»<br /></div> <div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnVyYnX4XFxf9aIBs7UiXF8ABtGkMOraN3DtOzIG_bbE5WjfJ9JI6B3_x__RC6l1_zWzEifGv65uM32I4_U0rXgzt-dxlbADa3keueN7ebcxzLZz8f27pD7QEGM4YoOkLt_iu9fs6VMWmRDjAZVRMC_DJsSRZAcfI5nbc0wpRHWgTgmqMpxg4kMQ/s1321/Mardonios-Pausanias.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="434" data-original-width="1321" height="210" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnVyYnX4XFxf9aIBs7UiXF8ABtGkMOraN3DtOzIG_bbE5WjfJ9JI6B3_x__RC6l1_zWzEifGv65uM32I4_U0rXgzt-dxlbADa3keueN7ebcxzLZz8f27pD7QEGM4YoOkLt_iu9fs6VMWmRDjAZVRMC_DJsSRZAcfI5nbc0wpRHWgTgmqMpxg4kMQ/w640-h210/Mardonios-Pausanias.jpg" width="640" /></a></div><p style="text-align: justify;"> Γράφει ὁ Δημήτριος Ν. Γαρουφαλῆς [3]:<br /> <br /> [...] τὸ περσικὸ καὶ λακωνικὸ δεῖπνο, τὸ ὁποῖο παρέθεσε ὁ ἀρχιστράτηγος Παυσανίας στοὺς Ἕλληνες στρατηγούς, ἀμέσως μετὰ τὴν νικηφόρο μάχη τῶν Πλαταιῶν [...]<br /> Εἶναι τραγικὴ εἰρωνία, ἀλλὰ τὸ <b>λεπτόγεον </b>καὶ ἡ φτώχια ὑπῆρξαν δύο μεγάλες δυνάμεις τῆς Ἑλλάδος. Καὶ τὸ πίστευαν αὐτὸ βαθιὰ μέσα τους οἱ Ἕλληνες τῶν ἀρχῶν τοῦ 5ου αἰώνα π.Χ. Διότι, καθὼς λέγει ὁ <b>Αἰσχύλος</b>, «ἡ Δίκη κατοικεῖ λαμπρὴ στὴν καπνισμένη κάμαρη τῆς φτώχιας. Τιμᾶ τὴν ταπεινὴ ζωὴ τῆς ἀρετῆς, παίρνει τῶν ὁμματιῶν καὶ φεύγει ἀπὸ τὰ μέγαρα ποὺ χέρια βρώμικα τὰ φόρτωσαν χρυσάφι. Κοπιάζει στὰ χαμόσπιτα τ᾿ ἁγνά. Σιχαίνεται τοῦ πλούτου τὴν ἰσχύ, τὴν κούφια φήμη. Κι ὅλα στὸ πεπρωμένο τέρμα κατευθύνει.» («Ἀγαμέμνων», 771-781)<br /><br /> Ὁ <b>Ἀριστοφάνης </b>ἀντιπαραθέτει στὸν Πλοῦτο τὴν ἐνάρετη Πενία. Καὶ ὁ <b>Κλαύδιος Αἰλιανός</b> σημειώνει:<br /><br /> «Οἱ τῶν Ἑλλήνων ἅριστοι πενίᾳ διέζων παρὰ πάντα τὸν βίον.»<br /></p><p style="text-align: center;">* * *<br /></p><p style="text-align: justify;"> Ὁ <b>Γιάννης Τσαρούχης</b>:<br /><br /> Ὁ Ἕλληνας ἔχασε ἕνα μεγάλο κίνητρο ποὺ εἶχε στὴ ζωή του. Τὴν πείνα. Τώρα τρώει καὶ ὅλοι ἔχουν κοιλιὰ καὶ στομάχι. Λοιπὸν δὲν μπορεῖ νὰ ἔχουν τὴ δραστηριότητα ποὺ εἴχανε ὡς πεινασμένοι. Ὅ,τι μεγάλο ἔκανε ἡ Ἑλλὰς -εἴτε ἀπὸ φιλοσόφους εἴτε ἀπὸ ἁπλοὺς ἀνθρώπους- τὸ ἔκανε ἀπὸ τὴν πείνα. Ὁ Ἕλληνας φαγωμένος γίνεται ἕνα ἀποκτηνωμένο ζῶο.<br /></p><p style="text-align: center;">* * *</p><p style="text-align: justify;"> Ὁ <b>Φώτης Κόντογλου</b> («Τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια») [4]:<br /> <br /> «Ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια». Αὐτὰ τὰ θαυμάσια λόγια εἶναι παρμένα ἀπὸ τὸ τροπάρι τοῦ ἁγίου Νικολάου καὶ λένε πὼς αὐτὸς ὁ ἅγιος ἀπέκτησε μὲ τὴν ταπείνωση τὰ ὑψηλά, δηλαδὴ ἀξιώθηκε νὰ πάρει μεγάλα πνευματικὰ χαρίσματα μὲ τὴν ταπείνωση, καὶ μὲ τὴ φτώχεια πλούτισε τὴν ψυχή του μὲ οὐράνιους θησαυρούς.<br /><br /> Ἀλλὰ αὐτὰ τὰ λόγια εἶναι καὶ γενικὰ σύμβολα γιὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, ποὺ εἶναι ἡ θρησκευτικὴ ἔκφρασή της. Τὸ «τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια» εἶναι παρόμοιο μὲ τὸ ἀρχαῖο ρητὸ «καλλιτεχνοῦμεν μετ᾿ εὐτελείας», ποὺ ἐξηγεῖ τὴν ἁπλότητα, τὴν λιτότητα ποὺ ὑπάρχει στὴν τέχνη μας, καὶ γενικὰ σὲ ὅλα μας.<br /><br /> Πρῶτα-πρῶτα, ἡ φύση μας εἶναι «τῇ πτωχείᾳ πλουσία», δηλαδὴ φαίνεται ἀπ᾿ ἔξω φτωχή, μὰ στὸ βάθος εἶναι πλούσια. Ἕνα μάτι ποὺ βλέπει μοναχὰ ἐξωτερικὰ καὶ ξώπετσα, δὲ μπορεῖ νὰ νοιώσει τὸ πνευματικὸ βάθος ποὺ ὑπάρχει πίσω ἀπὸ τὰ φαινόμενα. Ἡ ἑλληνικὴ φύση εἶναι ἁπλὴ καὶ λεπτή: Βουνὰ ποὺ εἶναι σπανὰ τὰ περισσότερα, δίχως δέντρα ἢ μὲ λιγοστὰ δεντράκια, μικρὰ λαγκάδια, ἀνάμεσα στὶς πλαγιές, ξεροπόταμα μὲ δάφνες, λυγαριὲς καὶ λίγες ταπεινὲς ἰτιές, κάμποι κίτρινοι, δίχως πολλὲς πρασινάδες, ἀμπέλια κατάχλωρα, ἀκροθαλασσιὲς ἥμερες, νησιὰ πολλὰ καὶ ξέρες, βράχοι σκουριασμένοι. Παντοῦ λίγη βλάστηση, λίγος σκοῖνος, μὰ τὰ λιγοστὰ δέντρα καὶ τὰ πολλὰ ἀγριόκλαρα εἶναι ἐκφραστικὰ στὸν ὑπέρτατο βαθμό, λὲς κ᾿ εἶναι ζωντανὰ πλάσματα, μὲ ψυχὴ καὶ μὲ μιλιά. Ἕνα δέντρο ποὺ στέκεται στὴν ἔρημη πλαγιὰ ἀπομοναχιασμένο, ἢ ἕνα ἄλλο καμπουριασμένο ἀπάνω ἀπὸ μία βρύση ἡ δίπλα σ᾿ ἕνα ρημοκκλήσι, θαρρεῖς πὼς εἶναι ζωντανοὶ ἄνθρωποι. Σ᾿ ἄλλο μέρος φαίνουνται ἀπὸ μακρυὰ δυὸ τρία δέντρα μαζωμένα, μὲ διάφορα σχήματα, καὶ θαρρεῖς πὼς κουβεντιάζουνε μεταξύ τους, ἀγναντεύοντας κάτω τὸν κάμπο ἢ τὸ γαλανὸ πέλαγο. Ἀλλοῦ πάλι βλέπεις περισσότερα δέντρα, ἕνα κοπάδι καὶ σοῦ φαίνουνται κι αὐτὰ σὰν ζωντανά. Δὲν εἶναι σὰν ἐκεῖνα ποὺ βλέπει κανένας σὲ ἄλλες χώρες, ἀκαταμέτρητα, πυκνά, ἀπαράλλαχτα τό ῾να μὲ τ᾿ ἄλλο, στοιβαγμένα τό ῾να κοντὰ στ᾿ ἄλλο μέσα στὰ δάση, σὰν νεκρά, σὰν νὰ βγήκανε ἀπὸ κανένα ἐργοστάσιο, ὅπως τὰ σπιρτόξυλα μέσα στὸ κουτί, χωρὶς φυσιογνωμία ἰδιαίτερη, χωρὶς ἔκφραση, δίχως μυρουδιά. Όπως ὁ ἄνθρωπος χάνει τὸν ἑαυτό του μέσα σ᾿ ἕνα πλῆθος ἀκαταμέτρητα, ἔτσι καὶ τὸ δέντρο ἢ ὅ,τι ἄλλο φυσικὸ κτίσμα, χάνεται μέσα στὸ ἀκαταμέτρητα διάστημα. Ἡ φύση σ᾿ αὐτὲς τὶς χῶρες εἶναι ἀκόμα σὰν χάος, ποὺ βαραίνει σὰν βραχνὰς τὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου.<br /><br /> Τὸ ἴδιο γίνεται καὶ μὲ τὰ μεγάλα βουνὰ ποὺ ὑπάρχουνε στὶς ξένες χῶρες, ποὺ εἶναι ἔξω ἀπὸ τὰ μέτρα τοῦ ἀνθρώπου, κ᾿ ἡ ματιά του δὲν μπορεῖ νὰ τὰ περιλάβει, οὔτε ἡ ψυχή του νὰ τὰ νοιώσει, κρυμμένα μέσα σὲ πυκνὲς ἀντάρες. Ἐνῷ τὰ δικά μας τὰ βουνά, θαρρεῖς πὼς εἶναι καμωμένα γιὰ τὸν ἄνθρωπο, λίγο πολὺ στὰ μέτρα του. Ἔχουνε κάποια ἐκφραστικὰ σχέδια, ὅπως προβάλλουνε τό ῾να πίσ᾿ ἀπὸ τ᾿ ἄλλο, ἥσυχα, ξαπλωμένα στὸν ἥλιο, ἢ γερμένα γιὰ νὰ ξεκουραστοῦνε κατὰ τὸ βασίλεμα, σὰν τὰ βόδια ποὺ κείτουνται στὸ χωράφι, ἀναχαράζοντας εἰρηνικά, θαρρεῖς πὼς εἶναι ἄνθρωποι, σὰν τσομπαναρέοι, σὰν τσελιγκάδες. Γι᾿ αὐτὸ καὶ τὰ θαυμάσια τραγούδια μας τὰ τραγουδήσανε, σὰν νὰ εἶναι κάποια ζωντανὰ πλάσματα:<br /><br />Ὁ Ὄλυμπος κι ὁ Κίσσαβος τὰ δυὸ βουνὰ μαλώνουν<br />γυρίζ᾿ ὁ γέρο Ὄλυμπος καὶ λέγει τοῦ Κισσάβου...<br /><br /> ἢ,<br /><br />Ἔχετε γεια ψηλὰ βουνὰ<br />καὶ δροσερὲς βρυσοῦλες,<br />κι ἐσεῖς Τζουμέρκα κι Ἄγραφα,<br />παλληκαριῶν λημέρια.<br /><br /> Στὴ φύση μας ὅλα εἶναι ἁπλά, καθαρά, λιγοστά, ὄχι πλῆθος ποὺ κουράζει τὸ μυαλό. Γι᾿ αὐτὸ καὶ τὰ αἰσθήματά μας εἶναι τὰ ἴδια, ἁπλά, ὅσο εἴμαστε εἰλικρινεῖς μὲ τὸν ἑαυτό μας καὶ δὲν θέλουμε νὰ κάνουμε τὸν Εὐρωπαῖο.<br /><br /> Αὐτή, λοιπόν, ἡ ἁπλότητα ποὺ ὑπάρχει στὴ φύση μας καὶ στὴν ψυχή μας, εἶναι ἡ πλούσια φτώχεια ποὺ εἴπαμε. Ἡ ἁπλότητα φαίνεται γιὰ φτώχεια στὸ μάτι καὶ στὴν ψυχὴ τοῦ ρηχοῦ ἀνθρώπου. Καὶ πλοῦτος νομίζεται τὸ πλῆθος. Ὁ ἀρχαῖος εἶπε τὸ ρητό: «Οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τὸ εὖ, ἀλλ᾿ ἐν τῷ εὖ τὸ πολύ».<br /><br /> Ἐρχόμαστε τώρα στὴν τέχνη. Ἡ τέχνη μας εἶναι κι αὐτὴ σὰν τὴ φύση μας, ἁπλὴ ἀπ᾿ ἔξω καὶ πλούσια ἀπὸ μέσα. Τὰ ἀρχαῖα χτίρια ξεκουράζουνε μὲ τὴν ἁπλότητά τους. Οἱ κολόνες, τὰ ἀετώματα, οἱ μετόπες, ὅλα εἶναι ἁπλούστατα. Δυὸ τρεῖς κολόνες στέκουνται ἀπάνω σ᾿ ἕναν ψηλὸν κάβο, κ᾿ εἶναι τόσο ἁρμονικὲς μὲ τὴν τοποθεσία, ποὺ θαρρεῖ κανένας πὼς καὶ τὰ δυό, τὸ φυσικὸ καὶ τὸ τεχνητό, τὰ ἔκανε τὸ ἴδιο χέρι, τὸ ἴδιο αἴσθημα!<br /><br /> Οἱ βυζαντινὲς ἐκκλησίες μὲ τὸν τροῦλο θαρρεῖς πὼς εἶναι μικρὰ βουναλάκια ἀπάνω στὰ μεγάλα. Τὰ μικρὰ ρημοκκλήσια μὲ τὴν καμαρωτὴ σκεπή, μὲ τὸ ἀνεπιτήδευτο χτίσιμο, στέκουνται ἀπάνω στὶς ράχες ἢ στὶς πλαγιές, μ᾿ ἕνα δυὸ δεντράκια γιὰ συντροφιά, κ᾿ εἶναι τόσο ταιριαστὰ μὲ τὴ γύρω τοποθεσία, ποὺ τὰ χαίρεσαι, ὅπως χαίρεσαι ἕναν ἔμορφο βράχο, ἕνα νησάκι, ἕναν κάβο.<br /><br /> Τὰ χωριάτικα σπίτια, τὰ παλιά, ὄχι αὐτὰ ποὺ χτίζουνε τώρα οἱ χωριάτες, πιθηκίζοντας τὴν Ἀθήνα, κοίταξε πόσο σύμφωνα εἶναι μὲ τὴ φύση. Ἐνῷ ὅσα κάνουνε τώρα κάποιοι ξιππασμένοι χωριάτες, τὰ μοντέρνα, μὲ τὸ στερεότυπο κρύο σχέδιο, μὲ τὰ στερεότυπα χρώματα, μὲ τὶς εὐρωπαϊκὲς σιδεριὲς μὲ τὰ «ἄρ-τιφισιέλ», κοίταξε κι ὁμολόγησε τί φωναχτὴ παραφωνία εἶναι μέσα στὴν ἁπλὴ καὶ ταπεινὴ ἁρμονία ποὺ κάνουνε τ᾿ ἄλλα τὰ σπίτια τοῦ χωρίου. Ἡ τέχνη εἶναι σωστὴ κι ἀληθινή, ὅταν ἐκεῖνος ποὺ τὴν κάνει ἔχει καὶ γερὸ ἔνστικτο, ὅπως οἱ ἁπλοὶ ἄνθρωποι τῶν χωριῶν, ἐνῷ ἐκεῖνος ποὺ κάνει ὅ,τι κάνει μὲ ξερὴ γνώση, καὶ κείνη δανεικὴ καὶ συμβατική, ὅπως ἡ ἀρχιτεκτονική, ἡ ζωγραφικὴ κ᾿ ἡ μουσικὴ ποὺ διδάσκονται σήμερα στὶς διάφορες σχολές, δὲν ἔχει καθόλου αὐτὴ τὴν αἴσθηση ποὺ χρειάζεται γιὰ νὰ εἶναι σὲ ἁρμονία αὐτὸ ποὺ κάνει μὲ τὰ γύρω τοῦ φυσικὰ φαινόμενα. Γιὰ τοῦτο ἡ παράδοση σ᾿ ἕναν τόπο εἶναι ὁ μοναχὸς ἀληθινὸς δρόμος γιὰ τὶς τέχνες, καὶ γενικὰ γιὰ κάθε ἔκφραση τῆς ζωῆς, τὰ δὲ ἄλλα εἶναι «ξύλα, πλίνθοι καὶ κέραμοι, ἀτάκτως ἐρριμμένα», χωρὶς κανέναν δεσμό, οὔτε μεταξύ τους, οὔτε μὲ τὸν τόπο, χωρὶς καμμιὰ δικαίωση.<br /><br /> Κοιτάξετε πόσο πολύπλοκα καὶ μπερδεμένα κατα-φορτωμένα, μὲ ἀνόητες σαβοῦρες εἶναι τὰ κτίρια τῆς γοτθικῆς τέχνης, τῆς ἰταλικῆς Ἀναγέννησης, καὶ τ᾿ ἄλλα ποὺ κάναμε στὶς λατινικὲς καὶ στὶς ἀγγλοσαξονικὲς χῶρες. Ἀπελπισία! Μπιχλιμπίδια καὶ στριφογυρίσματα. Τὸ ἴδιο καὶ στὴν Ἀνατολή, στὴν Ἰνδία καὶ στὴν Κίνα: Παγόδες σὰν λαβύρινθοι, βραχνὰς ἀληθινός!<br /><br /> Οἱ δυτικοί, ἀπὸ τὸ ἀνόητο παραφόρτωμα ποὺ κάνανε στὰ χτίριά τους, μὲ κορνίζες, μὲ πάστες, μὲ λογῆς λογῆς ἀνάγλυφα, ποὺ φτάξανε πιὰ στὶς τοῦρτες τῆς Νότιας Ἀμερικῆς, πήρανε σήμερα βόλτα καὶ φτάξανε μονομιᾶς στὴν ἄλλη ἄκρη, στὸ μοντέρνο στὸν Λε-κορμπυζιέ, δηλαδὴ στὸ ξεγύμνωμα, στὴν πουριτανικὴ αἰσθητική, στὸ σκέτο κασσόνι.<br /><br /> Τὰ ἴδια γίνουνται καὶ στὶς ἄλλες τέχνες. Ἡ δική μας ζωγραφική, δηλαδὴ ἡ βυζαντινή, εἶναι ἁπλὴ καὶ λιτὴ στὴν ὄψη, καθαρισμένη ἀπὸ τὰ μάταια κι ἀνώφελα στολίδια τῆς προοπτικῆς καὶ τῆς ἀνατομίας, καθαρὴ σὰν κρούσταλλο, κι ἀπὸ μέσα γεμάτη πνευματικὸ βάθος, χωρὶς ἐπιτήδεψη ποὺ θέλει, νὰ ξεγελάσει τὸ μάτι (trompe d᾿ oeil), δηλαδὴ πράγματα σαλντιμπαγκικά, κατώτερα ἀπὸ τοὺς σκοποὺς ποὺ πρέπει νά ῾χει ἡ τέχνη. Ἡ ζωγραφικὴ σὲ ἄλλες χῶρες στάθηκε κολλημένη μόνο στὸ φαινόμενο, παραφορτωμένη μὲ ἀδιαφόρετα πράγματα, μὲ προοπτικές, μὲ ἀνατομίες, μὲ σκηνοθεσίες θεατρικές, μὲ φωτισμοὺς ἐπιτηδευμένους καὶ ψεύτικους, παραγεμισμένη μὲ ἕνα σωρὸ ἀνόητα ἐφευρήματα, μὲ ταβάνια πλουμισμένα, ποὺ δείχνουνε τάχα βάθος στὸ διάστημα, χωρὶς καμμιὰ ἁπλότητα, μπερδεμένη καὶ πατικωμένη, ὅπως π.χ. εἶναι τὰ ἔργα τοῦ Μιχαὴλ Ἀγγέλου, μ᾿ ἕνα σωρὸ μπεχλιβάνηδες, τοῦ Τισιάνου, τοῦ Βερονέζε, προπάντων τοῦ Τιντορέττο, μὲ χιλιάδες πρόσωπα, σὲ σημεῖο νὰ μὴ βλέπεις τίποτα, τὰ ἔργα τοῦ Ροῦμπενς, ποὺ εἶναι σὰν κρεοπωλεῖο γεμάτο σάρκες καὶ μάταιες ἐπιδείξεις. Ἀκόμα κ᾿ οἱ πιὸ παλιοὶ τεχνῖτες τους εἶναι γεμάτοι ἀπὸ ἀνόητη ματαιότητα καὶ στὰ θρησκευτικὰ ἔργα, ὅπως π.χ. «ἡ προσκύνηση τῶν Μάγων» τοῦ Τζεντίλε ντὰ Φαμπριάνο καὶ τοῦ Μπενότσο Γκότσολι, ποὺ παριστάνουνε ἕναν στρατὸν ὁλόκληρον ἀπὸ «ἱππότες» ντυμένους καρναβαλίστικα, ἄλλους καβαλάρηδες κι ἄλλους πεζούς, μὲ καμῆλες φορτωμένες, μὲ λυκόσκυλα, μὲ γεράκια τοῦ κυνηγίου, μὲ ἐλάφια, μὲ χρυσὰ κι ἀργυρὰ ροῦχα μὲ ἀραπάδες, μὲ σαρίκια, μὲ ρόμπες λογιῶν λογιῶν, μὲ βάζα, μὲ κουτιά, μὲ ὅ,τι φαντασθεῖ κανένας· κι ὅλοι αὐτοὶ πᾶνε νὰ προσκυνήσουνε, τάχα, «τὸ θεῖον βρέφος», ποὺ δὲν φαίνεται καθόλου μέσα σ᾿ ἐκεῖνον τὸν κυκεῶνα! Ἐνῷ οἱ δικοί μας ζωγράφοι ζωγραφίζουνε τοὺς τρεῖς Μάγους, ἁπλὰ καὶ καθαρά, μάλιστα μικρόσωμους, καὶ δίνουνε τὰ δῶρα τους στὴν Παναγιά, ποὺ κρατᾷ τὸν νιογέννητο Χριστό, ταπεινά, ἁπλά, ὅπως εἶναι γραμμένα καὶ στὸ Εὐαγγέλιο, χωρὶς αὐτὲς τὶς παράτες καὶ τὶς φιέστες στοῦ κασίδη τὸ κεφάλι. Βάθος δὲ πνευματικὸ κανένα δὲν ὑπάρχει στοὺς δυτικούς, μοναχὰ βουὴ καὶ σαματᾶς: Ὄπερα!<br /><br /> Κ᾿ ἡ μουσική μας εἶναι καὶ κείνη ἁπλή, σεμνή, καθαρή, καὶ κάνει πιὸ ἐκφραστικὰ τὰ λόγια ἑνὸς τραγουδιοῦ, καὶ τὰ ὄργανα ποὺ τὴν παίζουνε εἶναι ἁπλὰ καὶ λιγοστά: ἡ λύρα ποὺ ἔπαιζε ὁ Τέρπανδρος, τὸ σαντούρι ποὺ ἔπαιζε ὁ Ὅμηρος, ἡ φλογέρα ποὺ ἔπαιζε ὁ Εὔμαιος. Κ᾿ ἡ ψαλμῳδία μας εἶναι ἁπλή, παθητικὴ καὶ πνευματική, χωρὶς κανένα ὄργανο.<br /><br /> Σὲ ἄλλες χῶρες ἡ μουσικὴ γίνηκε ἐπιστήμη βαρεῖα. Ἕνα τιποτένιο «μοτίβο» γίνεται περίπλοκο καὶ φοβερὸ «ἔργο», βαρὺ καὶ καταθλιπτικό, σὰν τὰ κτίρια τους, σὰν τὶς ζωγραφιές τους, σὰν τὰ δράματά τους. Καὶ τὰ ὄργανα ποὺ παίζουνε αὐτὴ τὴ μουσικὴ εἶναι ἀκαταμέτρητα, ὁλόκληρες φάλαγγες, ποὺ τὸ τίποτα τὸ κάνουμε βροντὴ τοῦ οὐρανοῦ! Αὐτὰ ξιππάζουνε τοὺς ματαιόδοξους, ποὺ παίρνουνε τὸ πλῆθος γιὰ πλοῦτο, καὶ δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ ζητήσουνε τὸ «τιμιώτατον», ποὺ βρίσκεται μοναχὰ μέσα στὴν ἁπλότητα.<br />Προσπάθησα νὰ σοῦ δώσω νὰ νοιώσεις τὴν «πλούσια φτώχεια», ποὺ ὑπάρχει στὰ δικά μας πράγματα, δηλαδὴ τὴν ἁπλὴ ὄψη τῆς φύσης μας καὶ τῆς τέχνης μας, ποὺ κρύβει ὅμως μυστικοὺς θησαυρούς. Ὅπου ὑπάρχει τυμπανοκρουσία καὶ μεγάλη φασαρία καὶ σκηνοθεσία, νὰ ξέρεις πὼς δὲν ὑπάρχει παραμέσα τίποτε ἄλλο ἀπ᾿ αὐτὸ ποὺ ἀκοῦς καὶ βλέπεις. Ἄν, λοιπόν, ἔνοιωσες κάτι ἀπ᾿ αὐτὰ ποὺ εἴπαμε, τώρα ποὺ τελειώνεις τὸ διάβασμα θὰ καταλάβεις καλύτερα τὴν ἐμορφιὰ καὶ τὴν ἀλήθεια, ποὺ ἔχουνε τὰ λόγια ποὺ διάβασες στὴν ἀρχή: «Τῇ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια».</p><p style="text-align: center;">* * *<br /></p><p style="text-align: justify;"> Ὁ <b>Γιάννης Ξανθούλης</b> («Επιτέλους... φτωχοί!») [5]:<br /> <br /> ...Να ξαναγίνουμε φτωχοί.<br /> Όπως ήμασταν πάντα. Όπως οι ήρωες των παλιών αναγνωστικών που οι γιαγιάδες έμοιαζαν με γιαγιάδες κι όχι με συνταξιούχες πόρνες. Όπου οι μπαμπάδες επέστρεφαν το μεσημέρι για να καθήσει ΟΛΗ η ελληνική οικογένεια στο τραπέζι και να φάει το σεμνό φαγητό -όσπρια πεντανόστιμα και ζαρζαβατικά με μαύρο ψωμί μοσχοβολιστό- ενώ η γάτα και ο σκύλος περίμεναν στωικά να 'ρθει η σειρά τους... Να ξαναγίνουμε φτωχοί όπως ήμασταν πριν σαράντα και πενήντα χρόνια. Τότε που ονειρευόμασταν εν μέσω γκρι, μπλε και μπεζ χρωμάτων, τότε που καμιά Ελληνίδα δεν φιλοδοξούσε να γίνει ψευδοξανθιά, τότε που η λάσπη κολλούσε συμπαθητικά στα παπούτσια μας και οι αυθεντικοί ζήτουλες βρίσκονταν έξω απ' τις εκκλησιές περιμένοντας το τέλος της λειτουργίας και του μνημόσυνου. Να ξαναγίνουμε φτωχοί πλην τίμιοι, χωρίς κινδύνους να ξεστρατίσουν οι αρχιμανδρίτες προς την ψηφιακή παιδοφιλία. Να βρούμε ξανά τις σωστές μας κλίμακες χωρίς αγωνία παρκαρίσματος και παχυσαρκίας. Να ξαναβρούμε τη γεύση του «μπατιρόσπορου», των ελαχιστοποιημένων αναγκών, να ανακαλύψουμε εκ νέου τον ποδαρόδρομο και το συγκινητικό μοντέλο της «γυναίκας της Πίνδου». Μόνο με τέτοιες ηρωικές διαδρομές ενδεχομένως να ακυρώσουμε το κόμπλεξ μας έναντι του Μπραντ Πιτ και της Ναόμι Κάμπελ. Να ξαναβρούμε -γιατί όχι- και τους παλιούς καλούς εχθρούς (κυρίως από τα βόρεια) που σήμερα τους έχουμε σκλάβους στα παβιγιόν μας. Να ξετρελαθούμε από την επικοινωνιακή μας υστερία με τα σιχαμένα κινητά τηλέφωνα που κατάργησαν κάθε έννοια ιδιωτικής ζωής. Να σκάψουμε στις αυλές -όσοι έχουν αυλές- και να κάνουμε παραδοσιακούς ασβεστόλακκους για να ασπρίζουμε τα δέντρα έτσι για καλαισθησία και υγεία. Να βρούμε πάλι τη σημασία του χώματος καταργώντας το καυσαέριο του επάρατου τρέχοντος πολιτισμού. Να εφεύρουμε τις παλιές νοσοκόμες που σέρνονταν από σπίτι σε σπίτι ρίχνοντας ενέσεις πενικιλίνης στα οπίσθια ολόκληρου του Έθνους. Να προσδιορίσουμε ξανά την ντροπή και τον «σεβασμό» προσέχοντας το βλακώδες λεξιλόγιο των τέκνων μας. Επιτέλους, όποιο τέρας βρίζει ή χρησιμοποιεί την πάνδημη και πολυμορφική λέξη «ΜΑΛΑΚΑΣ» πάνω από εκατό φορές την ημέρα να το μπουκώνουμε με «κόκκινο πιπέρι εξόχως καυτερό», όπως τον καιρό της εξαίρετης φτώχειας μας. Να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τα κουλά μας χέρια σε δουλειές που σήμερα δίνουμε του κόσμου τα λεφτά, όπως μεταποίηση ρούχων, αλλαγές γιακάδων στα πουκάμισα, καρικώματα στις κάλτσες, υδραυλικές και σχετικές εργασίες. Να απαγορευτεί διά ροπάλου το γκαζόν που για μας τους πρώην φτωχούς δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Στη θέση του να φυτευτούν λαχανικά ή και οπωροφόρα για να μην καλοσυνηθίζουμε την κάστα των μανάβηδων. Κάποτε ο μαϊντανός, τα κρεμμύδια και τα σκόρδα ήταν τα βασικά καλλωπιστικά των κήπων μας. Να επανακτήσουμε το κύρος μας, χρησιμοποιώντας βοϊδόπουτσες, βέργες κι ό,τι τέλος πάντων απαιτούσε ο βασικός σωφρονιστικός κώδικας τα χρόνια της περήφανης ανέχειας.<br /> Σταματήστε τις ψυχολογίες και τις παραφιλολογίες για τα «τραύματα» των παιδιών.<br /> Μόνο λύσεις γήινες και πρακτικές -χωρίς ενστάσεις από τον Ρομπέν της ευαισθησίας, τον ΣΥΡΙΖΑ- θα αποκαταστήσουν την τρέλα και το χάος που υπαινίσσονται οι στατιστικές.<br /> Να θυμηθούν οι Νεοέλληνες πως προέρχονται απ' τον Μεγαλέξανδρο, από τον Μιλτιάδη, τον Αριστείδη και προφανώς απ' τον... Αλκιβιάδη, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να βάλουν σε ενέργεια τον «δίκαιο θυμό» αν συμπέσουν με ληστές τραπεζών, περιπτέρων, σούπερ μάρκετ και κοσμηματοπωλείων. Κανένας δισταγμός. Τα παλιά χρόνια για ψύλλου πήδημα σε μπαγλάρωναν. Θυμήσου και κόψ' τους τα χέρια ή και τα αχαμνά. Επιτέλους ας σταματήσουμε την ευρωπαϊκή μας ψυχοπάθεια. ΠΟΤΕ κανένας Ελληνας δεν έγινε σωστός Ευρωπαίος. Ούτε καν ο Αβραμόπουλος ούτε καν ο Σημίτης και άλλοι τέτοιοι που μου διαφεύγουν. Απ' τον καιρό που σταματήσαμε να θυμώνουμε σωστά, την πατήσαμε. Σταματήστε το «ντόπινγκ» με το τσουλαριό των λαϊκών ασματομουλάρων. ΠΟΣΟΥΣ ΠΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ ΧΩΡΑ Η ΕΛΛΑΣ, κύριοι καναλάρχες της πλάκας; Δεν είναι καιρός να ξεβρωμίσει ο τόπος απ' τους εκφραστές του τραγουδιστικού Κάμα Σούτρα; ΠΟΙΟΣ θα μαζέψει τις ελιές στα περιβόλια όταν ο κάθε πικραμένος ονειρεύεται να γίνει αφίσα στη Συγγρού; ΠΟΙΟΣ θα καθαρίσει τη Συγγρού απ' το αίσχος της καψουρικής ταπετσαρίας, κύριοι δήμαρχοι; Οι τραβεστί; Οι καημένες οι τραβεστί έχουν άλλες υποχρεώσεις...<br /> Μη φοβάστε τη φτώχεια. Η πατρίδα μας είναι ευλογημένη έστω κι αν δεν παράγει λαμαρίνες αυτοκινήτων ή καλής ποιότητας νάρκες και όπλα για τους τριτοκοσμικούς.<br /> Θυμηθείτε την ευλογία του ελαιόλαδου, της κορινθιακής σταφίδας, του χαλβά Φαρσάλων, των εσπεριδοειδών, της σαρδέλας και των λατρεμένων ραδικιών. Λάδι, χόρτα, ελίτσες, λίγο τυρί και ψωμί ζεστό, να φρεσκάρουμε στο μνημονικό μας το παλιό αναγνωστικό του Δημοτικού. Το ξέρω πως είναι ζόρι να κόψουμε το σούσι απότομα, όμως ήρθε ο καιρός να αναβιώσουμε την όπερα της πεντάρας, της δεκάρας και των άλλων χρηστικών μας αξεσουάρ. Μια δοκιμή νομίζω πως θα μας πείσει, τώρα μάλιστα που ξεκινά και το Τριώδιο. ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ και ο θεός των μικρών πραγμάτων μαζί μας.<br /></p><p style="text-align: center;">* * *<br /></p><p style="text-align: justify;"> Καὶ ὁ <b>Χρῆστος Κουλίνος</b> (Ἀνδρέας Φαρμάκις - ΑΦαρ) [6]:<br /><br /><span style="font-family: courier;">Date: Sat, 9 Aug 1997 18:30:50 +0300<br />From: "S.M"<br />Subject: Ston filo mou.</span><br /><br /> Κριθαράκι λαδερό.<br /><br /> Δὲν θέλω νὰ λογιέμαι γιὰ συγγραφέας. Ἐλπίζω στὴν καλή σας μαρτυρία γι᾿ αὐτό, ὅταν θὰ φτάσετε στὸ τέλος τοῦ βιβλίου.<br /><br /> Γράφω μόνο εἰς μνήμη τῆς γιαγιᾶς μου.<br /><br /> Ξέρω ὅτι πολλοὶ θὰ ἤθελαν νὰ πιάνονται γιὰ ποιητές - σὰν τὸν Ὅμηρο καὶ τὸν Ὀδυσσέα Ἐλύτη. Κι ἄλλοι γιὰ βασιλιάδες, σὰν τὸν Κωνσταντῖνο. Μὰ ἐγὼ δὲν νοιάζομαι διόλου γιὰ δόξα. Ἐγὼ θὰ ἤθελα νὰ πιάνομαι σὰν τὴν γιαγιά μου. Νὰ μαγειρεύω δηλαδὴ γιὰ ὅλους. Νὰ φοράω τὰ ἴδια ροῦχα χειμώνα-καλοκαίρι, ποτισμένα ἀπὸ τὶς μυρωδιὲς τῶν φαγητῶν μου. Νὰ μυρίζῃ ὁ κόρφος μου φακή.<br /><br /> Αὐτὸ εἶναι ὅλο. Δὲν ζητάω τίποτα ἀπὸ κανέναν. Περιφρονῶ καὶ τὴν γραμματικὴ καὶ τὸ συντακτικό. Στὴν θέση τους βάζω τὶς συνταγές μου. Ἡ μόνη μου αἰσθητικὴ εἶναι ἡ νοστιμιά.<br /><br /> Κριθαρὰκι λαδερὸ εἶναι τὸ δευτεριάτικο φαγητό μας. Τὸ τρῶμε πάντοτε Δευτέρα, σὲ ἀντίστιξη καὶ ἰσορροπία μὲ τὶς καλὲς καὶ πλούσιες τροφὲς τῆς Κυριακῆς. Σὰν τρώγαμε μιὰ φορὰ τὰ καλά. τ᾿ ἀκολουθοῦσαν τὰ πιὸ φτωχικά· ἡ φακὴ τὸ βαρὺ παστίτσιο, τὰ ροβύθια τὶς ἀγγινάρες. Ἡ συγχωρεμένη ἡ γιαγιά μου ἀκολουθοῦσε αὐτὸν τὸν νόμο μὲ αὐστηρότητα καὶ δὲν τὸν παρέβη ποτέ.<br /><br /> Νωρίτερα, ἅπλωνε μιὰ φούχτα κριθαράκι στὸ τραπέζι τῆς κουζίνας - ποὺ τὸ θυμᾶμαι πάντα ἀλευρωμένο... τρώγαμε καὶ τὰ μανίκια μας ἄσπριζαν... ξεθάβαμε τὰ πηρούνια καὶ τὰ κουτάλια μας απ᾿ τ᾿ ἀλεύρι... κι ὅλοι συνήθως γυρνούσαμε ἀλευρωμένοι - μ᾿ ἄσπρα, ἀερικὰ σημάδια στὰ μάγουλα καὶ στὰ μαλλιά.<br /><br /> Τ᾿ ἀλεύρι εἶναι ἡ γύρη τῆς γιαγιᾶς μου.<br /><br /> Ἅπλωνε λοιπὸν μιὰ φούχτα κριθαράκι στὸ τραπέζι τῆς κουζίνας καὶ μὲ καλοῦσε νὰ κάτσω κοντά της. «Ἔλα, κάτσε πουλάκι μου», ἔλεγε. «Κάτσε νὰ δῇς». Κι ἔβαζε τότε μπροστά μου τοὺς κριθαρένιους σπόρους σὲ γράμματα. (Τὸ ὄνομά μου θέλει ἀκριβῶς 70 σπόρους.)<br /><span style="font-size: x-large;">Μιχάλης.</span><br /> Κι ἀπὸ κάτω ἔγραφε: <span style="font-size: x-large;">Ἄννα.</span> Ἡ μητέρα μου.<br /><span style="font-size: x-large;">Θεοδώρα.<br /></span><span style="font-size: x-large;">Εὐάγγελος.</span> Τ᾿ ἀδέλφια μου.<br /> Καὶ κάτω-κάτω πρόσθετε:<br /><span style="font-size: x-large;"> Εἰρήνη.</span> Ἡ συγχωρεμένη ἡ γιαγιά μου.</p><p> Ἔγραφε μόνο μιὰ λέξη κάθε φορά. Ἅπλωνε ἀργὰ τὸ κριθαράκι, ψιθυρίζοντας ἕνα-ἕνα τὰ γράμματα ποὺ κατασκεύαζε, τσιμπώντας τοὺς κίτρινους σπόρους καὶ βάζοντάς τους στὴ σειρά. Κι ὅταν τέλειωνε τὸ ὄνομα, ἀμέσως τὸ χαλοῦσε γιὰ νὰ γράψῃ τὸ ἑπόμενο.</p><p> Καμμιὰ φορά, σὰν θέλαμε νὰ παίξουμε, γράφαμε λέξεις ἄγνωστες ποὺ μᾶς φαινόντουσαν ὡραῖες.<br /> Γράφαμε: <span style="font-size: x-large;">Λουκίνα ... Φρούλιον ... Πραξάνη ...</span><br /> Ἢ φράσεις μυστικὲς μὲ νόημα σκοτεινό:</p><p><span style="font-size: x-large;">Εἰς τὴν Λουκίνα σκαρφάλωσε ἡ μάννα μου.</span></p><p><span style="font-size: x-large;">Πόσο κοστίζει; Δύο ασημένια φρούλια.</span> </p><p> Ἡ γιαγιά μου δὲν ἤξερε γράμματα. Μὰ δὲν ἔκανε ποτὲ λάθος, γιατὶ θυμόταν τὸν ἀριθμὸ τῶν σπόρων πού ᾿χουν οἱ λέξεις.</p><p> Μιχάλης, ἔλεγε. 70 οἱ σπόροι σου. Τῆς Ἄννας μόνο 36.</p><p> Κι ἔτσι κοντά της ἔμαθα κι ἐγώ. Κι ἀπὸ τὶς λέξεις ὅλες, θυμᾶμαι μόνο τὰ κριθαρένια σπόρια τους κι αυτὰ τώρα μετρῶ. Αὐτὰ εἶναι τὰ γράμματά μου.</p><p> Οἱ σπορίσιες τροφὲς -τὸ κριθαράκι καὶ τὸ ρύζι κι ἡ φακὴ- τρέφουν τὸν οὐράνιο σκελετό μας.</p><p><b> Κάποτε ἤμασταν πουλιά.</b> </p><p>Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Χρήστου Κουλίνου:<br />Τὸ Βιβλίο τῆς Ζεστῆς Φακῆς</p><p>Γιὰ τὴν ἀντιγραφή,<br />Στέφανος Μελίσσας<br /><br /><br /><span style="font-family: courier;">Date: Fri, 8 Dec 2006 17:15:50 +0200<br />From: Andreas Farmakis<br />Subject: [llogos] ΜΑΚΡΑΝ ΤΟ ΚΑΛΛΙΤΕΡΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ</span> </p><p>είναι η ....... Φ Α Κ Η !!!<br />τό 'χω ξαναγράψει αυτό - το έχω πει παντού - χίλιες φορές.<br />Κρεμμύδι, ένα δυό καραβάκια σκόρδο κομμένα στη μέση, ένα φύλλο δάφνης - μια κουταλιά λάδι!<br />Η τροφή των Θεών, το φαγητό του Παραδείσου.<br />Είδα ένα όνειρο που ήμουνα εγώ και έτρωγα φακές.<br />Γι' αυτό σας λέω. <br /></p><p>Σχόλιον Ν.Β.:</p><p>Ακριβώς όπως περιγράφεται...<br />χωρίς ρίγανη<br />και χωρίς ντομάτα.<br />Η τροφή των θεώνε!<br />(μαζί με φέτα -εθνικιστική-).<br /></p><p style="text-align: center;">* * *<br /></p><p><b><u>Σημειώσεις:</u></b><br />[1] Δημάρατος πρὸς Ξέρξη, Ἡροδότου Ἱστορίαι, VII, 102.<br />[2] Βλ. σχετικῶς, Σύρου Δωρόθεος Β', <a href="https://www.syrostoday.gr/News/1724-Ti-Elladi-penii-aiei-kote-suntrofos.aspx"><i>«Τῇ Ἑλλάδι πενίη αἰεί κοτε σύντροφος»</i></a>, ἐφημερὶς «Ἡ σφήνα», 19-3-2010. <br />Ἡ εἰκὼν τοῦ δείπνου τοῦ Παυσανίου, ἀπὸ τὸ ἱστολόγιον Δρομοκήρυξ, <i><a href="https://www.dromokirix.gr/2020/07/2033.html">«Ἀργυρίου ἢ χρυσοῦ ὀδενὸς ἐπεθύμησα»</a></i>.<br />[3] Δημήτριος Ν. Γαρουφαλῆς, <i>«Περσικοὶ Πόλεμοι 490-479 π.Χ.»</i>, ἐκδ. Περισκόπιο, 2003, ISBN 960-8345-09-X, σελ. 38-39.<br />[4] Φώτης Κόντογλου, <a href="http://www.nektarios.gr/arts/tributes/fwths_kontogloy/th_ptwxeia_ta_ploysia.htm"><i>«Τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια»</i></a>.<br />[5] Γιάννης Ξανθούλης, <i>«Επιτέλους... φτωχοί!»</i>, ἐφημ. Ἐλευθεροτυπία, 7-2-2009<br />[6] Ἠλεκτρονικὲς λίστες συζητήσεων: Hellas, 9 Αὐγ. 1997· Llogos, 8 Δελ. 2006.</p><p></p><p></p></div>Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-42130647366703983502024-01-31T11:37:00.037+02:002024-01-31T12:00:12.790+02:00Οἱ δύο Ἑλλάδες - ἤ, ὁ μυστικὸς πόλεμος<p><b>Ἡ Ἑλλάδα τοῦ Ἐφιάλτη...</b></p><p></p><p></p><p style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/lZJE4VYJUuw" width="320" youtube-src-id="lZJE4VYJUuw"></iframe></div><div style="text-align: center;">ΕΛΕΛΕΥ - Γραικυλία<br />live στο κλαμπ Κύτταρο</div><p></p><p style="text-align: center;"></p><p><b>Γραικυλία</b></p><p></p>Η χώρα μου η Γραικυλία<br />σχέσεις δεν έχει μ' ένδοξους προγόνους<br />μόνο με νάνους και αλλήθωρους μογγόλους<br />που σαλιαρίζουν με την εξουσία<p></p><p>Η χώρα μου η Γραικυλία<br />σκότωνε ήρωες και σκάλιζε ανδριάντες<br />που τους προσκύναγε μετά με τους προδότες<br />δικτάτορες και δημοκράτες</p><p>Στη χώρα μου τη Γραικυλία<br />μάθαινα άλλης χώρας ιστορία<br />που τη διδάσκανε οι ψεύτες και οι δασκάλοι<br />μια ιστορία που την είχαν γράψει άλλοι</p><p>Στο πεύκο και στο μάρμαρο κρυμμένο<br />μέσα σε μύθους της γιαγιάς μου παραμύθια<br />έψαχνα πάντα να βρω τις αρχές σου<br />πίσω από ήλιους τεχνητούς και δορυφόρους</p><p>Είχε θαφτεί με τρόπο η αλήθεια<br />κι έπρεπε να ματώσεις για να μάθεις<br />τα ήξεραν όλα οι προστάτες και οι προφήτες<br />σου μάθαιναν τον τρόπο να ξεχάσεις</p><p>Αυτή τη χώρα που τη λένε Γραικυλία<br />παλιότερα τη λέγανε Ελλάδα<br />δεν έχει τίποτα από δόξα να θυμίζει<br />ο Εφιάλτης κάνει βόλτες στη λιακάδα</p><p>Τραγούδι σε στίχους και μουσική του Βαγγέλη Βέκιου (ντράμερ κάποτε των Μουσικών Ταξιαρχιών) από τον δίσκο των ΕΛΕΛΕΥ, που κυκλοφόρησε από την Hitch-Hyke.</p><p><a href="http://web.archive.org/web/20080109063753/http://galera.gr/magazine/modules/articles/article.php?id=1031">Συνέντευξη του Βαγγέλη Βέκιου</a> στο περιοδικό <i>Γαλέρα</i>, 2008.</p><p style="text-align: center;">* * *</p><p style="text-align: left;"><b>...καὶ ἡ Ἑλλάδα τοῦ Διγενῆ.</b><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/sSLyQJdTef0" width="320" youtube-src-id="sSLyQJdTef0"></iframe></div><div style="text-align: center;">Βόμβοι - Φρέσκο Αγριόμελο</div><p></p><p style="text-align: left;"><b>Βόμβοι - Φρέσκο Αγριόμελο</b><br /><br />Καλά σας πεταρίσματα, μπάμπουρες, να γυρνάτε!<br />Τις εσχατιές του κόσμου αυτού στ' αφτιά μας να ξερνάτε!<br />Μέλια, γλυκά μελίσματα, χωνέψτε γύρη, βουήξτε<br />ήθη, μνήμες και θύμησες, μύρια λουλούδια ανθίστε!<br />Γιατί οι ραγιάδες πλήθυναν, θωριές φοράνε ίδιες<br />ίδια λαλιά, μαύρα πουλιά γυρνάν έξω τις νύχτες<br />Δείξτε τους πως τα έλατα δε ζουν με τα' αλμυρίκια<br />και των Εγγλέζων σπάστε τους γκέμια και καμιτσίκια!<br />Ζαλίστε τους μ' αλλιώτικα παιξίματα, να μάθουν<br />πως κάθε ανθρώπου την ψυχή τα έθιμά του πλάθουν!<br />Μ' αυτά τρανεύει και σκορπά σπόρο, δικό του χρώμα<br />ελεύθερος έτσι γερνά και γέρνει στο ίδιο χώμα!<br />ΤΗ ΡΙΖΑ ΚΙ ΑΝ ΒΑΛΘΗΚΑΝΕ ΝΑ ΠΝΙΞΟΥΝ ΜΕ ΦΑΡΜΑΚΙΑ<br />ΡΙΞΕ ΝΕΡΟ ΑΠ' ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΑ ΕΥΦΟΡΑ Τ' ΑΥΛΑΚΙΑ<br />ΡΙΞΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΣΟΥ, ΣΤΟ ΥΦΟΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ<br />ΓΕΝΙΑ ΦΤΩΧΙΑ ΜΟΥ, ΜΙΖΕΡΗ, Ξ-Υ-Π-Ν-Α ΑΠ' ΤΟ ΛΗΘΑΡΓΟ ΣΟΥ!<br />Και πες τους πως ο διάολος κι ένα σωστό αν τύχει<br />βουλιάζει και ξεχύνεται, πνίγεται σαν καθοίκι!<br />Ξεκίνα απ' τα' άγριο, μέλισσα, στου Πόντου τα παράλια<br />που αίμα ξεβράζουνε νωπό στον Καύκασο, στα Ουράλια!<br />Σταμάτα και κουβέντιαζε μ' Αγίους Καππαδόκες<br />άδραξε Αλεξάνδρειες απ' των Καλλάς τις ρόκες<br />Στην Κύπρο σπάσε ένα σπαθί και ρώτα πως ενώνει<br />κι αν είν' του Ακρίτα, ούτε φωτιά το μέταλλο δε λιώνει!<br />Πάρε μαχαίρι κρητικό και βάλ' το στο λαιμό σου<br />να σου θυμίζει τι χρωστάς σε κάθε πρόγονό σου!<br />Πάρε κι ένα εκατόφυλλο και σκόρπα στο Αιγαίο<br />Να γίνει κάθε πέταλο κι ένα νησί σπουδαίο!<br />Πιάσε λιμάνι πύρινο Σμύρνη, να τραγουδήσεις<br />και μες στην Πόλη τη Σοφιά ξανά να προσκυνήσεις!<br />Στη Ρωμυλία σκάρωσε σλάβικο αλφαβητάρι<br />κι έναν θρακιώτικο χορό με κάθε Αναστενάρη!<br />...κι αν πέσεις στ' Αγιορείτικα, πάρε αγιασμό και νάμα<br />στη γη τη Μακεδονική ν' αγιάζεις κάθε μάνα!<br />Κάθε πατέρα, ξενιτιά, βορειοηπειρώτη!<br />Πάρε κι ιδρώτα απ' αδερφό και Θεσσαλό αγρότη!<br />Κόψε και τα Επτά νησιά, στεφάνια να τα πλέξεις<br />και τα Γραικάνικα χωριά κουμπάρους να παντρέψεις<br />τη Ρούμελη με το Μοριά ανθρώπους να γεννήσουν<br />ξανά το απέθαντο αγαθό στον κόσμο να χαρίσουν!</p><p style="text-align: left;"><a href="http://web.archive.org/web/20140512234132/http://www.avopolis.gr/greek-interviews/38120-2011-04-26-01-54-47">Βόμβοι (συνέντευξη στο Avopolis.gr, 26-4-2011)</a>: <i>«Όλα είναι Ανατολή! Τίποτα ουσιαστικό και πρωτογενές δεν προέρχεται απ' τη Δύση. Αρκετά χρόνια υπήρξαμε ραγιάδες, ουραγοί και φερέφωνα του Δυτικού πολιτισμού.»</i><br /></p>Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-21059455691346614922024-01-30T21:22:00.002+02:002024-01-30T21:22:48.277+02:00Ὅταν ἤμασταν ροκάδες<p style="text-align: left;"> (Γράφει ὁ φίλος Χρῆστος Κουλίνος - ΑΦαρ, ποὺ δὲν εἶναι πιὰ μαζί μας... Ἤ, μᾶλλον, πάντοτε εἶναι μαζί μας.)</p><p style="text-align: left;"> Ὅταν ἤμασταν ροκάδες.</p><p style="text-align: justify;"> Τώρα που τό σκέφτομαι, ροκάς σημαίνει κατά λέξη αυτός που έχει την πετριά. Όταν ήμασταν ροκάδες, λοιπόν, ακούγαμε και νοιώθαμε χάρντ ροκ - όχι χέβυ μέταλ. Υπάρχουνε μερικές βασικές διαφορές ανάμεσα στα δύο αυτά είδη. Το χαρντ ροκ προηγήθηκε του χέβυ μέταλ. Τα συγκροτήματα του χαρντ ροκ ήταν φτιαγμένα από μουσικούς - τα χέβυ μέταλ από υδραυλικούς. Άλλη διαφορά είναι ότι οι μουσικοί του χαρντ ροκ δεν πήγαιναν να φτιάξουνε τα μαλλιά τους στο κομμωτήριο - όπως κάνουνε οι χεβυμεταλάδες. Τέλος, οι χαρντ ροκ εμπνέονται από την παράδοση, την δική τους παράδοση - ενώ οι χεβυμεταλάδες απο τους θορύβους του υπόγειου ηλεκτρικού. Η κύρια και βασική διαφορά είναι ότι το χαρντ ροκ τραγουδούσε την ορμή της νεότητας - ενώ οι χεβυμεταλάδες την υστερία και την φοβερή φυλακή της νεότητας.<br /></p><p style="text-align: center;">* * *<br /></p><p style="text-align: justify;"> Έγραψα, γιατί είδα στις ειδήσεις συνέντευξη ενός συγκροτήματος που θέλει ή θα πάη στην γιουρωβύζιον. Θα επιμείνουμε, είπανε, στον ιντάστριαλ ήχο μας. Ιντάστριαλ. Κανονικά, αν θέλει επαφή με την ελληνική ροκάδικη πραγματικότητα, πρέπει να βάλη ήχο βιοτεχνίας. Ήχο σουβλατζήδικο, ήχο φαναρτζήδικο κλπ. Ιντάστριαλ δεν έχουμε. Ταξίδευα μιά φορά με το λεωφορείο, είδα ένα φουγάρο ξημερώματα, κι ο καπνός του, σαν μιά χοντρή άσπρη πλεξούδα σύννεφο σε έναν ανέφελο ουρανό, ακολουθούσε το λεωφορείο για μισή ώρα, χιλιόμετρα ιντάστριαλ σύννεφο, στ' ανοιχτά της Μασσαχουσέτης. <br /></p><p style="text-align: center;">* * *<br /></p><p style="text-align: justify;"> Με άλλα λόγια: φωνάζει η μάννα το παιδί της· δυο φίλοι ψιθυρίζουν μυστικά· ένα αγόρι και ένα κορίτσι αγκαλιάζονται· ένας σουβλατζής φωνάζει την παραγγελία του· ένας φούρναρης διαφημίζει τα κουλουράκια του· η θεία σε φιλάει και συ γίνεσαι πάλι 5 χρόνων· ένας πατέρας μιλάει στην κόρη του καθώς βαδίζουνε μια μέρα με ήλιο στο Ζάππειο· μιά χήρα ανηφορίζει αργά κουτσαίνοντας λιγάκι τον δρόμο του νεκροταφείου· ένα κορίτσι περιμένει το λεωφορείο· μια μάννα γυρίζει με τσάντες πλαστικές φορτωμένη από την λαϊκή· ένας ταξιτζής που βρίζει - και όλες αυτές οι φωνές, οι χειρονομίες, οι ρυθμοί, οι ανάσες, δεν βρίσκουνε πουθενά έκφραση, ούτε στην σύγχρονη ελληνική τέχνη, ούτε στην μουσική, ούτε στα λαϊκά σήριαλ της τηλεόρασης, ούτε προφανώς στο μέγαρο.</p><p style="text-align: justify;"> Εντελής μέχρι το μεδούλι αλλοτρίωση - ξένοι σε ξένη χώρα. <br /></p><p style="text-align: center;">* * *<br /></p><p style="text-align: justify;"> Eίδα που ξανακυκλοφορεί το παλιό κείμενο της Ακαδημίας για τα γκρήκλης. Αλλά δεν είναι τα γκρήγκλης το πρόβλημα είναι τα σκέτα ήγκλης. Ο Αντένας είναι ας πούμε ένα ελληνικό κανάλι με πανελλαδική και παγκόσμια εμβέλεια. Το βράδυ της Κυριακής παίζει δύο ταινίες - την μία μετά την άλλη. Τις διαφημίζει: Κυριακή στον Αντένα δύο ταινίες μπακ του μπάκ. Σε ποιόν απευθύνεται; Στις γιαγιάδες της επαρχίας που φτιάχνουνε καφέ γιάκομπς με γεύση φουντούκι; Μπακ του Μπάκ. Σε ποιό άλλο μέρος του κόσμου, αναίτια, χωρίς φανερό άλλο λόγο χρησιμοποιούνε, στην τηλεόραση ή στον κοινό δημόσιο λόγο, αμερικάνικους ιδιωματισμούς; Πουθενά, ίσως μόνο στην Λιβερία.</p><p style="text-align: justify;"> Όπου κι αν κοιτάξει κανείς, στα μικρά και στα μεγάλα, στα ύψη και στα βάθη, βλέπει μόνο αυτήν την νεκρή πόρνη.<br /></p><p style="text-align: center;">* * *<br /></p><p style="text-align: justify;"> Τὶ κάνουνε τὰ παιδιά στὴν ἐπαρχία.</p><p style="text-align: justify;"> Συνέχεια εκείνων των απλών παρατηρήσεων για την σύγχρονη γονιδιακή αλλοτρίωσι. Έχω έναν καλό φίλο που ζει στην επαρχία, δύο ώρες με το αυτοκίνητο από την Αθήνα, αυτός, η γυναίκα του και τα 6 παιδιά τους. Το μεγαλύτερο είναι κορίτσι και πηγαίνει στην τελευταία τάξη του λυκείου, το μικρότερο αγόρι στην πρώτη δημοτικού. Για να σας δώσω ένα μέτρο, τα παιδιά δεν έχουνε κινητό και δεν ζητάνε κινητό, τα μικρότερα φοράνε τα παλιά ρούχα των μεγαλυτέρων χωρίς γκρίνια, και συνήθως μένουνε σπίτι. Οι γονείς τους είναι και οι δύο εξαιρετικά καλλιεργημένοι, και, όπως ίσως καταλάβατε, και οι δύο άνθρωποι της Εκκλησίας.</p><p style="text-align: justify;"> Μια ημέρα ρώτησα τον φίλο μου να μου πη με τι ασχολούνται τα παιδιά του, εκεί στην επαρχία που ζούνε, πώς διασκεδάζουνε. Τα μεγάλα αγόρια, μού είπε, 3η Γυμνασίου ο ένας, 2α Λυκείου ο άλλος, όλη μέρα μετά το σχολείο κάνουνε παρκούρ.</p><p style="text-align: justify;"> Το παρκούρ το εφεύρε ένας Γάλλος στρατιώτης, και είναι ένας τρόπος να βλέπης την πόλη σαν ζούγκλα, όπως και είναι, και τον εαυτό σου θήραμα ή κυνηγό. Είναι πάντως άθλημα, αν είναι άθλημα, της πόλης, των μεγάλων μητροπόλεων της δύσεως - και παρκούρ στα χωράφια δεν γίνεται.</p><p style="text-align: justify;"> Aυτό είναι το παρκούρ - όταν στην πόλη όλα είναι κλειστά, εσύ βρίσκεις ελεύθερα μονοπάτια, ψηλότερα από το αργοκίνητο πλήθος, και φτάνεις πρώτος σπίτι σου, για... να δης τηλεόρασι.</p><p style="text-align: justify;"> Δεν τρέχουνε. Κανουνε παρκούρ κάτι που είναι εντελώς διαφορετικό. Έχουνε ιντερνέτ, και η ομάδα παρκούρ είναι οργανωμένη γύρω από το τοπικό γυμναστήριο. Τί λέτε, θα μπορούσε η κύρια εξωσχολική απασχόλησή τους να ήτανε το σκέτο τρέξιμο; Το παρκούρ τούς κάνει σύγχρονους, τους χαρίζει μια ταυτότητα, έναν αναγνωρίσιμο τρόπο ντυσίματος, μια γλώσσα, τους εντάσσει σε μια παγκόσμια αλλά ορισμένη κοινότητα.</p><p style="text-align: justify;"> Της αλλοτρίωσης τα θολά πρόσωπα. <br /></p><p style="text-align: center;">* * *<br /></p><p style="text-align: justify;"> Για σκεφτείτε, παρκούρ και γυμναστήρια στην ελληνική επαρχία. Παλαιότερα η αλλοτρίωση είχε τον ήχο του αμερικανικού σταθμού, των ταινιών του σινεμά. Τα παιδιά ακούγανε ξένη μουσική, όμως ταυτοχρόνως διαβάζανε Μικρό Ήρωα, πηγαίνανε σε ένα σχολείο, που στην επαρχία ειδικά είχε στους τοίχους τους ήρωες του 21, και τα βιβλία τους τούς αναφέρανε με σεβασμό. Υπήρχε και τότε αλλοτρίωση, αφού αυτή είναι ο μόνος νεοελληνικός τρόπος, μεγάλη και βαθειά όσο η σημερινή, όμως υπήρχανε και εκείνα τα μέσα που σε βοηθούσανε τουλάχιστον να την καταλάβης. Σήμερα δεν υπάρχουνε ούτε αυτά. <br /></p><p style="text-align: center;">* * *<br /></p><p style="text-align: justify;"> Πάτυ.</p><p style="text-align: justify;"> Εδώ δίπλα μένει η Σοφία. Η Σοφία έχει την Μαρία. Η Μαρία πάει στην 6η Δημοτικού. Στο δημόσιο δημοτικό σχολείο, τώρα που τελείωσε η χρονιά, οι δασκάλες και τα παιδιά ετοιμάσανε μια θεατρική παράσταση. Ποιά; Πάτυ - από το τηλεοπτικό σήριαλ που δείχνει το μέγκα. Το κορίτσι με τα σιδεράκια που διδάσκει όλα τα κορίτσια της ανθρωπότητας ότι δεν έχει σημασία η εμφάνιση για νά 'χης καλά ξεβρακώματα. Θα παίξουνε και οι γονείς, και είναι όλοι ενθουσιασμένοι. <br /></p><p style="text-align: center;">* * *<br /></p><p style="text-align: justify;"> Mήν ψάχνετε, δεν θα βρείτε πουθενά αυθεντικές εκφράσεις του αληθινού αισθήματος - ίσως μόνο στον αθλητικό χουλιγκανισμό, στα σκυλάδικα της επαρχίας, στους φτωχούς αγρότες της επαρχίας, εκείνους που δεν φυτεύουνε ακόμα χασίσια... Αυτή η αλλοτρίωση είναι η βασική αιτία του σύγχρονου νεοελληνικού μηδενισμού, όπως οι πυρήνες της φωτιάς και οι απελπισμένες, εντελώς αδιέξοδες πράξεις τους. Αυτή η αλλοτρίωση που συνοδεύει τον μεταπρατικό χαρακτήρα της νεοελληνικής κοινωνίας είναι η βασική αιτία απουσίας κάθε μορφής τέχνης -μυθιστόρημα, μουσική, ποίηση, ζωγραφική, αγιογραφία, κινηματογραφος-, αλλά και φιλοσοφία - εκκωφαντική σιωπή και σκοτάδι πρωτοφανές για την Ελλάδα.<br /><br /> Δεν έμεινε τίποτα - δεν έχουμε τίποτα. <br /></p><p style="text-align: center;">* * * <br /></p><p style="text-align: justify;"> Κράτος δεν έχουμε -άλλοι μας κυβερνάνε-, έθνος δεν έχουμε, θέληση, μέσα να υπερασπίσουμε τα σύνορά μας επίσης δεν έχουμε, αξιοπρέπεια μηδέν, πουλημένοι χωρίς διαμαρτυρίες στους πλανητικούς τοκογλύφους, σε απόλυτη οικονομική και πολιτική εξάρτηση, χωρίς ούτε μία σταγόνα αληθινού πολιτισμού, σε χώρα οικολογικώς νεκρή, ξένοι -και 3 εκατομμύρια ξένοι καπάκι στην δική μας αποξένωση-, αλλοτριωμένοι, πίθηκοι κάθε ηλίθιας αμερικανιάς, ζόμπι - νεκροί - απόντες.<br /><br /> Τί νόημα έχει να μιλάμε για βιβλία ιστορίας;<br /></p><p style="text-align: center;">* * *<br /></p><p style="text-align: justify;"> Από το 1204.<br /><br /> Δεν είμαστε ένα έθνος σαν τα άλλα. Είμαστε οι κληρονόμοι μιας αυτοκρατορίας. Είναι πραγματικό το ιστορικό δίλλημα: παπική τιάρα, δύση, ή τουρκικό φακιόλι. Ο δυτικός προσανατολισμός μας, έναντι της τουρκικής επιβολής, είναι η βασική συνθήκη υπάρξεως του νεοελληνικού έθνους.<br /><br /> Το σχέδιο Ανάν, που θέλησε να εφορμόση η δύσι στην Κύπρο, εφαρμόζεται ήδη στην Ελλάδα εδώ και αιώνες. Ασφαλώς παραδίδουμε την ψυχή μας, την ιστορία μας, την γλώσσα μας. Έχετε την εντύπωση ότι εντός της ευρωπαϊκής ενώσεως, σε 100 χρόνια από σήμερα, που από ιστορικής απόψεως είναι ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα, θα υπάρχει γλώσσα ελληνική; Ούτε γλώσσα ούτε συνείδηση ελληνική.<br /><br /> Μην ανησυχείτε - στο τέλος θα καταλήξουμε και με τουρκικό φακιόλι - αλλά δεν θα μας πειράζει.<br /></p><p style="text-align: center;">* * *<br /></p><p style="text-align: justify;"> Αναλογίσου τις αιτίες και τους τρόπους, άλλους από τον πόλεμο, που οι αποικιοκρατούμενοι λαοί, για χάντρες και καθρεφτάκια, πουλήσανε την ψυχή τους, τους θεούς τους, καταντήσανε αλκοολικοί, και πέθαναν. Αυτό έχουμε, αυτό συμβαίνει παντού, σε εμάς εξαιρετικά. <br /></p>Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-65870117421173365172024-01-29T19:58:00.002+02:002024-01-29T19:58:36.933+02:00Οἱ τελευταῖοι τῶν Μοϊκανῶν<p style="text-align: justify;">Οἱ γονεῖς μας ἔφυγαν - ὅσοι δὲν ἔφυγαν νὰ ζήσουν χίλια χρόνια.</p><p style="text-align: justify;">Ὅσα ἀγαπήσαμε ἔσβησαν.</p><p style="text-align: justify;">Ὁ παλιὸς κόσμος χάθηκε. Ὁ Σεφέρης καὶ ὁ Ἐλύτης δὲν πουλᾶνε πιά. Ὁ ἀληθινὸς σοσιαλισμὸς ἔγινε ὑπαρκτὸς καὶ πέθανε κι αὐτός. Ἡ διαφήμισι θριαμβεύει. Ἡ πίστι μας χάνεται καὶ σβήνει. Τὸ Αἰγαῖο βουλιάζει. Ἡ Θράκη χάθηκε. Τὰ τοπία μολύνθηκαν - τὸ νερὸ τῆς βρύσης δὲν πίνεται - ἡ σαλάτα μου εἶναι γεμάτη δηλητήρια. ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ φέρνουν τὸν θάνατο - οἱ μεταναστεύσεις τῶν πουλιῶν θέλουν ταμιφλού.</p><p style="text-align: justify;">ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ, ΑΚΥΡΩΘΗΚΑΝ ΟΛΕΣ:</p><p style="text-align: justify;">Ἡ ἄνοιξι,<br />Ὁ ταχυδρόμος,<br />Ἡ πατρίδα μου,<br />Οἱ παπαροῦνες,<br />Τὸ ξωκλήσι...</p><p style="text-align: justify;">Ἀντιλαμβάνεστε τὴν σημασία αὐτοῦ τοῦ γεγονότος;</p><p style="text-align: justify;">Γυμνοὶ ἐντελῶς καὶ μὲ βουλωμένα καὶ τὰ τρία μάτια ὁδεύουμε πρὸς τὰ ἐκεῖ ποὺ ὁδεύουμε. Ὁλόγυμνοι.</p><p style="text-align: justify;">Ἂς τὸ ρίχναμε τουλάχιστον στὸ σέξ - ἀλλὰ καὶ αὐτὸ θέλει προφύλαξι.</p><p style="text-align: justify;">(Χρῆστος Κουλίνος - ΑΦαρ)</p>Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-77867690668485707722024-01-29T19:52:00.004+02:002024-01-29T19:52:29.947+02:00Ἡ πρόοδος καὶ ὁ ἐκσυγχρονισμός εἶναι ρατσισμός<p style="text-align: justify;"> Ἡ πρόοδος καὶ ὁ ἐκσυγχρονισμός εἶναι ρατσισμός. Πρῶτα καὶ κύρια ρατσισμὸς ἐναντίον τῶν νεκρῶν, ποὺ οὔτε νὰ «προοδεύσουνε» μποροῦνε, οὔτε νὰ «ἐκσυγχρονιστοῦνε», καὶ ποὺ εἶναι παρόντες, κανονικὰ μέλη τῆς κοινωνίας. Σὲ ὁρισμένους πολιτισμούς, ὅπως στὸν κινεζικό, ποὺ ἡ λατρεία τους εἶναι στὴν οὐσία ἡ λατρεία τῶν νεκρῶν, οἱ νεκροὶ ἔχουν ἀνώτερη κοινωνικὴ θέση ἀπὸ τοὺς ζωντανούς. Ἀκριβῶς ὅπως στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα, ὅπου ὅλοι, νεκροὶ καὶ ζωντανοί, εἶναι διαρκῶς κοινωνικὰ παρόντες. Ἡ πρόοδος, ὁ ἐκσυγχρονισμός, ἡ ἀνάπτυξη, δὲν εἶναι παρὰ ἡ ἐξορία τῶν νεκρῶν, τὸ παράχωμά τους στὴν λάσπη τῆς λήθης, ὁ σύγχρονος θάνατος.</p><p style="text-align: justify;">(Χρῆστος Κουλίνος - ΑΦαρ)</p><p style="text-align: center;">* * *</p><p style="text-align: justify;"> Tradition means giving votes to the most obscure of all classes, our ancestors. It is the democracy of the dead. Tradition refuses to submit to the small and arrogant oligarchy of those who merely happen to be walking around. All democrats object to men being disqualified by the accident of birth; tradition objects to their being disqualified by the accident of death. Democracy tells us not to neglect a good man's opinion, even if he is our groom; tradition asks us not to neglect a good man's opinion, even if he is our father.</p><p style="text-align: left;">(G.K. Chesterton, <i><a href="https://www.pagebypagebooks.com/Gilbert_K_Chesterton/Orthodoxy/The_Ethics_of_Elfland_p2.html">«The ethics of Elfland»</a></i>) <br /></p>Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-90847947833081807862024-01-29T19:35:00.000+02:002024-01-29T19:35:56.372+02:00Ο φοβερός πόλεμος των Μνημ με τους Αντιμνήμ<p><b>Ο φοβερός πόλεμος των Μνημ με τους Αντιμνήμ</b><br /><br />Έληξε με την ολοκληρωτική ήττα των Μνημ.<br />Τα μνημόνια δεν έπαυσαν - πιθανώς έρχεται και 3ο - όμως ηττήθηκε πλήρως το μνημονιακό ιδεολόγημα και τα κόμματα που το στήριξαν. Οι Μνημ έρποντας οδηγούνται στις τρύπες τους. Σε πολλές περιπτώσεις - αντί πολιτικής - ασκήσανε σαδισμό. Ηγέτιδα δύναμη των νικηφόρων Αντιμνήμ - ανεδείχθη η αριστερά. Ο Σύριζα. Είδε σωστά την κατάσταση - ανέδειξε τα κύρια τακτικά διλήμματα της κρίσης - και οδήγησε τους Μνημ - σε πλήρη και ολοκληρωτική ήττα - από την οποία - με την μορφή που τους ξέρουμε - δεν θα συνέλθουν ποτέ. -<br />Αλλά όχι μόνο αυτό.<br />Με την γενναία και ηρωική - διαπραγμάτευση του πρώτου μηνός - και ήταν πράγματι και γενναία και ηρωική - αντιμετωπίζοντας τις τυφλές δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης - σαν ο Δαυίδ απέναντι στον Γολιάθ - αποκάλυψε πέρα ως πέρα - τον χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - της «βοήθειας» - και των «ευρωπαϊκών κεκτημένων» - και έθεσε έτσι τις βάσεις - του νέου μετα-μεταπολιτευτικού διλήμματος.<br />Ευρώπ και Αντευρώπ.<br />Ό,τι κι αν λέγει ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης - αυτοί - και παρά την θέλησή τους - καθορίσανε - με την απελπισμένη διαπραγμάτευσή τους - τις βάσεις του νέου πολέμου.<br />Ήταν Μνημ εναντίον Αντιμνήμ<br />και έγινε<br />Ευρώπ εναντίον Αντευρώπ.<br /><br /><b>Το ποντίκι που βρυχάται ...</b><br /><br />Στην μάχη των «αγορών» με τον Σύριζα - της ευρώπης με τον Σύριζα - απόλυτος νικητής είναι ο Σύριζα. Μπορεί να υποκύψη στην ωμή βία - αλλά εκεί που στ' αλήθεια μετράει - ιστορικά πολιτικά κι ηθικά - ο Σύριζα και η Ελλάδα που κουβαλάει - τους έχει πάρει τα σώβρακα. Σε όσα στ' αλήθεια μετράνε.<br /><br />Δεν μπορώ να υποχωρήσω γιατί έχω αυτή την εντολή από τον λαό - λέγει ο Τσίπρας. Δεν αλλάζει η Ευρώπη επειδή έτσι ψηφίσατε εσείς - απαντάει ο Γιούνγκερ. Δηλαδή στα παλιά μας τα παπούτσια οι λαοί. Ο Σύριζα επαναφέρει στο κέντρο την Ευρώπης το ερώτημα της δημοκρατίας. Το ξέρουνε. Κι αυτό τους λυσσάει. Τις τελευταίες ημέρες - έχουνε πέσει με όλο το βαρύ πυροβολικό της προπαγάνδας τους - και εν όψει του γιουρογκρούπου - ακριβώς σε αυτό. Να τους ορκιστή ο Σύριζα ότι δεν θα κάνη δημοψήφισμα - ότι δεν θα κάνη εκλογές - ότι δεν θα καταφύγη στον λαό σε καμμία περίπτωση.<br /><br />Είναι κρίμα που ο Σύριζα υποχωρεί - που μένει κατώτερος των δυνατοτήτων του. Είναι σπουδαίο και κεντρικό το θέμα της δημοκρατίας στην Ευρώπη και πως ο Σύριζα το έφερε στο κέντρο των πραγμάτων. Και πώς απαντάνε αυτοί; Με ωμή βία. Χωρίς κανένα επιχείρημα, χωρίς καμμία ηθική αρχή - χωρίς καν την δική τους την ίδια τους την ιστορία. Τα λεφτά μας θέλουμε - και σας δέρνουμε για να τα πάρουμε. Απόλυτος εξευτελισμός. Και μήν νομίζετε ότι οι λαοί τους δεν καταλαβαίνουν. <br /><br /><b>Ε.Ε. - Ευρωπαϊκός Εξευτελισμός.</b><br /><br />Σήμερα δεκάδες, ίσως εκατοντάδες άρθρα και εκπομπές απειλούν και ειρωνεύονται εν όψει του εβρογδούπ - τον Βαρουφάκη. Ο Βαρουφάκης κουβαλάει την αγωνία ενός λαού. - Και τον ειρωνεύονται κι αυτόν και εμάς - με μόνο το επιχείρημα της δύναμης. Κραδαίνουνε το ρόπαλο της βαρβαρότητάς τους - και χαίρονται ενθουσιασμένοι που αυτοί είναι τόσο ισχυροί κι εμείς τόσο ανίσχυροι.<br /><br />Είναι κρίμα το ξαναλέω που ο Σύριζα τρομάζει με όσα προκαλούν οι ίδιες του οι πράξεις.<br /><br /><b>Σιγή ασυρμάτου από τα ελληνικά μμε - για τον εφιάλτη στον οποίο ζουν οι Έλληνες στην Γερμανία. Συνθήκες νύχτας των κρυστάλλων.</b><br /><br />Έχουν ψήσει τους γερμανούς ότι τρώμε τα λεφτά τους. Ότι αυτοί δουλεύουν σκληρά - για να ταΐσουν τους τεμπέληδες. Το πιστεύουν στ΄αλήθεια. Και οι γερμανοί έχουν ειδικό ταλέντο στις μαζικές καταδιώξεις. Υπάρχουν ελληνάκια που αρνούνται να πάνε σχολείο - Έλληνες που κρύβουν την καταγωγή τους. Ακόμα και αυτοί που είναι χρόνια στην γερμανία - κι έχουν οικογένεια. Οι εφημερίδες η τηλεόραση το ραδιόφωνο οι κουβέντες στις μπυραρίες - με σαρκασμό ειρωνία και απειλές. Αδύνατο να ζήσης σαν Ελληνας στην Γερμανία σήμερα.<br /><br />(Xρῆστος Κουλίνος - ΑΦαρ, 28 Φεβ. 2015)</p>Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-70862106498169914952016-01-31T01:26:00.000+02:002016-01-31T01:26:04.242+02:0020 χρόνια<div style="text-align: justify;">
Ὑποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, Ὑποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος, Ἀρχικελευστὴς Ἕκτωρ Γιαλοψός.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Αὐτοί, δὲν δίστασαν. Σὰν ἕτοιμοι ἀπὸ καιρό, τὴν νύχτα ἐκείνη τῆς 30ῆς-31ης Ἰανουαρίου τοῦ 1996, ἐπῆραν τὸν δρόμο τοῦ καθήκοντος. Τὸν δρόμο γιὰ πολὺ μακρυά: Ἐκεῖ ποὺ χάνονται μὲς στὴν ἀχλὺ τοῦ μύθου οι σκιὲς τῶν προγόνων.</div>
<div style="text-align: justify;">
Τὸν δρόμο γιὰ πολὺ κοντά: Ἐδῶ, δίπλα μας, στὸν ἥλιο ποὺ καταλάμπει, στὸν ἄνεμο ποὺ ἐξαγνίζει, στὰ κύματα τοῦ Αἰγαίου ποὺ φιλοῦν αὐτὰ τὰ λιτά, ταπεινὰ βράχια... τὰ ἀκλόνητα βράχια, τὰ ριζώματα τῆς Γῆς καὶ τῆς Φυλῆς μας.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Οἱ ψυχές τους πετοῦν ἐδῶ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ἀθάνατοι.</div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyD_8OwM8vKmf1wH5qnzQ1XecjyU0mImfHlzgEK0h_JbM5irXPG6KmvUVVVSwisSYUBikaB1wHDgoGUOV5ySHsx2XAP1jTxkU6tg2xAB3_1oAhu7nGjCNwZncJm4hXX8yXrQoIiw/s1600/Imia-Giannopoulos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyD_8OwM8vKmf1wH5qnzQ1XecjyU0mImfHlzgEK0h_JbM5irXPG6KmvUVVVSwisSYUBikaB1wHDgoGUOV5ySHsx2XAP1jTxkU6tg2xAB3_1oAhu7nGjCNwZncJm4hXX8yXrQoIiw/s640/Imia-Giannopoulos.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Νησίδες Ἴμια</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Ἑλληνικὴ Φυλὴ τί φωνάζεις; Μπῆκαν κλέφτες στὸ μανδρί; Ἐὰν Σοῦ βαστᾷ ἔμπα διώχτους. </div>
<div style="text-align: justify;">
Ἑλληνικὴ Φυλὴ εἶσαι ΑΝΗΘΙΚΟΣ: διότι θέλεις οἱ Φραγκικοὶ Στρατοὶ καὶ Στόλοι νὰ Σοῦ φυλᾶν τ᾿ ἀμπέλια ΣΟΥ. </div>
<div style="text-align: justify;">
Κυρὰ τ᾿ ἀμπέλια Σου φύλα τα μόνη Σου κι᾿ ἄφηνε τὸν Κόσμον ἥσυχον. </div>
<div style="text-align: justify;">
Ἑλληνικὴ Φυλὴ δὲ μᾶς λές; ΚΟΚΟΤΑ κατάντησες καὶ δὲ Σὲ μέλλει καὶ δὲ μιλᾷς γιὰ τίποτε ἄλλο παρὰ ποιὸς Φράγκος σὲ χάιδεψε καὶ ποιὸς σὲ φίλησε καὶ τίνος ἀρέσεις; </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ντροπή Σας νὰ συζητᾶτε μὲ τὸν Σκυλόφραγκο ἂν ἡ Μακεδονική Σας Γῆ εἶνε Δική Σας Γῆ. Καὶ νὰ τὸν πείσῃς, δὲν τὸν πείθεις τὸ Λῃστή. Ἢ μόνος του ἢ μὲ Σμπίρους βαλτοὺς θὰ προσπαθήσῃ νὰ Σᾶς πάρῃ κάθε Γῆ.</div>
<div style="text-align: justify;">
Οἱ Πολιτισμοὶ ποὺ Σᾶς ἔμαθαν οἱ Δασκαλοτσούσιδες νὰ προσκυνᾶτε μπρούμυτα, Σᾶς καμπανίζουν κατάμουτρα μὲ ἄγρια χαστούκια: Η ΜΟΝΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΕ ΤΟ ΣΠΑΘΙ.</div>
<div style="text-align: justify;">
Καὶ εἶνε ἀνήθικον καὶ ἄσκοπον καὶ τὸ νὰ Σᾶς δώσουν καὶ τὸ νὰ δεχθεῖτέ τι. Καὶ νὰ Σᾶς δώσουν, ἂν εἶσθε Σάπιοι, ὁ πρῶτος Δυνατὸς θὰ Σᾶς τὸ πάρῃ. Τὸ Ἠθικὸν εἶνε ἂν εἶσθε Σάπιοι, νὰ Σᾶς ξεπατώσουν καὶ καθαρίσουν τὴ Γῆ.</div>
<div style="text-align: justify;">
Φυλᾶτε τὴ Γῆ Σας καὶ τὴν Τιμή της, μόνο μὲ Σπαθί.</div>
<div style="text-align: justify;">
Πάψετε Σαπιοδάσκαλοι καὶ Σαπιορήτορες -ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- νὰ ἐξευτελίζετε τὴ Φυλή. Πάψετε Παλιόγρηες τὶς κλάψες, τὰ σάλια, τὰ μελάνια καὶ πιάστε τὸ ΣΠΑΘΙ.</div>
<div style="text-align: justify;">
Τὰ πάντα στὴ Ζωὴ -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτῶνται μὲ τὸ ΣΠΑΘΙ. Καὶ ἔτσι εἶνε καὶ μόνο ἔτσι ΠΡΕΠΕΙ νὰ εἶνε.</div>
<br />
(<a href="http://pheidias.antibaro.gr/giannopoulos.html">Περικλῆς Γιαννόπουλος</a>, <a href="http://pheidias.antibaro.gr/Giannopoulos/book-koinon.html"><i>«Ἔκκλησις πρὸς τὸ Πανελλήνιον Κοινόν»</i></a>, 1907)Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-27205389920528587802015-03-13T21:22:00.000+02:002015-03-13T21:22:01.147+02:00Greek Polytonic keyboard at Windows 8.x<div style="text-align: center;">
<b>Greek Polytonic keyboard installation at Windows 8.x</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>Ἐγκατάστασις πολυτονικοῦ πληκτρολογίου στὰ Windows 8.x </b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>Εγκατάσταση πολυτονικού πληκτρολογίου στα Windows 8.x</b></div>
<br />
Open the language menu from the taskbar and click <b>Language preferences</b>: <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgp7TpgRP_TPcSZfYyK-VW8CZ01M5C7ezGtUAMk2KOILbBZvep77_fY6Gq_fHx8t9bnmEPSlZUksvElxfBZaAgxbn8ll_WLavli8wctmV2ZjfenOQgy3mIiQoeQLZbQebxb0_85tw/s1600/Greek_Polytonic-Windows8x-1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgp7TpgRP_TPcSZfYyK-VW8CZ01M5C7ezGtUAMk2KOILbBZvep77_fY6Gq_fHx8t9bnmEPSlZUksvElxfBZaAgxbn8ll_WLavli8wctmV2ZjfenOQgy3mIiQoeQLZbQebxb0_85tw/s1600/Greek_Polytonic-Windows8x-1.png" /></a></div>
<br />
Click <b>Options </b>at the Ελληνικά (if the Greek language (monotonic) is already installed; if not, click Add a language and install the Greek language first):<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsIqx9xQgXqeTKMacEMHGFb79vPiUZnN_MqaLtdI9e2mnKub0qLLqY_pjxkyctwYeY6G0RiL0XJA6NX9vISC93Uxqa99eX5G_87CY2SFgkQjXqCIejcKf1fADAHfPlZaSARfgy7A/s1600/Greek_Polytonic-Windows8x-2.png" imageanchor="1"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsIqx9xQgXqeTKMacEMHGFb79vPiUZnN_MqaLtdI9e2mnKub0qLLqY_pjxkyctwYeY6G0RiL0XJA6NX9vISC93Uxqa99eX5G_87CY2SFgkQjXqCIejcKf1fADAHfPlZaSARfgy7A/s1600/Greek_Polytonic-Windows8x-2.png" height="353" width="640" /></a></div>
<br />
Click <b>Add an input method</b>:<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_Sj0EGA7Q2RgH-oQW98LA1JI_arPwfQgIiqiV6RtdAuxHR0coJdz4Bgyzonjbn6REzGF8z_2nEuzwSDENoO-QChiAbFHpot07mk21WohkYXdZuLuBCOjzaWLhTndKjxOGyCPUlw/s1600/Greek_Polytonic-Windows8x-3.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_Sj0EGA7Q2RgH-oQW98LA1JI_arPwfQgIiqiV6RtdAuxHR0coJdz4Bgyzonjbn6REzGF8z_2nEuzwSDENoO-QChiAbFHpot07mk21WohkYXdZuLuBCOjzaWLhTndKjxOGyCPUlw/s1600/Greek_Polytonic-Windows8x-3.png" height="355" width="640" /></a></div>
<br />
Click <b>Greek Polytonic</b>:<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEji0t9hURBmbGLor-fmXkWQlWEKAfd4dL_a_LPyzu4M0ahKzWXd96gLXXUY6xxo8aJDX9vU-vndzNzt-JTTqCLB74ZwMkCcdx-xDys_feRVevQDMXkJYkZUfdo5O-_1EbYbvmC5eA/s1600/Greek_Polytonic-Windows8x-4.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEji0t9hURBmbGLor-fmXkWQlWEKAfd4dL_a_LPyzu4M0ahKzWXd96gLXXUY6xxo8aJDX9vU-vndzNzt-JTTqCLB74ZwMkCcdx-xDys_feRVevQDMXkJYkZUfdo5O-_1EbYbvmC5eA/s1600/Greek_Polytonic-Windows8x-4.png" height="508" width="640" /></a></div>
<br />
Click <b>Save</b>. (After you have experience enough, you can remove completely the Greek monotonic, so it doesn't bothers you, and keep the polytonic alone - the one and only real Greek language, that is.)<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQKdVjyqU-o_3cOnhSIhxycfdrHvITgDmPNJMy9KCwx7PqBjh8KSq2Pccyi2goRepFCK8EUHl_IJStmXM2iVWnnX8VrlB713qQtoeHQ3AuU64xD_DKgHtmbfZ8Ov-vjT8cKe2C5w/s1600/Greek_Polytonic-Windows8x-5.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQKdVjyqU-o_3cOnhSIhxycfdrHvITgDmPNJMy9KCwx7PqBjh8KSq2Pccyi2goRepFCK8EUHl_IJStmXM2iVWnnX8VrlB713qQtoeHQ3AuU64xD_DKgHtmbfZ8Ov-vjT8cKe2C5w/s1600/Greek_Polytonic-Windows8x-5.png" height="376" width="640" /></a></div>
<br />
That's it; the Greek polytonic keyboard is installed! Close the window.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkyLLHp3yvmcudzFoUzp0Mjn5bWJ_OIu1tT3VyaGcw9-ZIFTJsI2XVwVMJqUDMdSFXCDGhBo6QEDCF3c-PGw4e2O-qMF3JHjVh2-LuupNES_cbqCuzFqb_7E-9CsAaglPw6JMWug/s1600/Greek_Polytonic-Windows8x-6.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkyLLHp3yvmcudzFoUzp0Mjn5bWJ_OIu1tT3VyaGcw9-ZIFTJsI2XVwVMJqUDMdSFXCDGhBo6QEDCF3c-PGw4e2O-qMF3JHjVh2-LuupNES_cbqCuzFqb_7E-9CsAaglPw6JMWug/s1600/Greek_Polytonic-Windows8x-6.png" height="376" width="640" /></a></div>
<br />
The Greek polytonic keyboard is available at the taskabar. Switch between English and Greek with <b>Alt-Shift</b>; switch between Greek polytonic and Greek monotonic with <b>Ctrl-Shift</b>.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXa7AoK32ayWDXkVg0q02BfFh8_lwz2BaOHtkwWsW-R9IXdw75uT7nvYuL2_sQ4S4Aw6cqRKUKBn5F4udkU500q27aGKRXsENM1MlJAebGDhyphenhyphenRXpYz2H0JDHH7BIOvMITE2k-pnQ/s1600/Greek_Polytonic-Windows8x-7.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXa7AoK32ayWDXkVg0q02BfFh8_lwz2BaOHtkwWsW-R9IXdw75uT7nvYuL2_sQ4S4Aw6cqRKUKBn5F4udkU500q27aGKRXsENM1MlJAebGDhyphenhyphenRXpYz2H0JDHH7BIOvMITE2k-pnQ/s1600/Greek_Polytonic-Windows8x-7.png" /></a></div>
<br />
For more info about the Greek polytonic, please visit:<br />
<a href="http://www.polytoniko.org/"><b>Κίνηση Πολιτῶν γιὰ τὴν Ἐπαναφορὰ τοῦ Πολυτονικοῦ Συστήματος</b></a> (english version: <a href="http://www.polytoniko.org/index.php?newlang=en"><b>Citizens' Movement for the Re-introduction of the Polytonic System</b></a>)<br />
Facebook group:<br />
<a href="https://www.facebook.com/groups/49510971121"><b>ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ</b></a><br />
<br />Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-89229489785244014982015-01-24T20:08:00.000+02:002015-01-24T20:08:09.084+02:00Κι ἐμεῖς κρυφτήκαμε στὸ ὑπόγειο...<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnj5eYmJSMefK22QS1lkFR48Q6bJGhahhxxqWKz79_OsrjEWJnTq73jx9EMn2vrcqJWPUF_Q47mc294xQecHDlc_XlTavhgIvHKUFidKcYjkNRDmV7-WfumN6jPLstcmwF5ZmoLA/s1600/ethnomidenistes-sxoliko_biblio_gia_1940.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnj5eYmJSMefK22QS1lkFR48Q6bJGhahhxxqWKz79_OsrjEWJnTq73jx9EMn2vrcqJWPUF_Q47mc294xQecHDlc_XlTavhgIvHKUFidKcYjkNRDmV7-WfumN6jPLstcmwF5ZmoLA/s1600/ethnomidenistes-sxoliko_biblio_gia_1940.jpg" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ε' Δημοτικοῦ...</td></tr>
</tbody></table>
<i>«Η Ιταλία μας κήρυξε τον πόλεμο. Και εμείς πήγαμε και κρυφτήκαμε στο υπόγειο.»<br />«Τρέξε στην τράπεζα να σηκώσεις τα χρήματα είπε ο πατέρας στην μαμά.»<br />«Σήμερα θα γίνεις άντρας μου είπε ο πατέρας μου. Εγώ φοβήθηκα πολύ γιατί δεν ήθελα να γίνω άντρας.»</i><br />
<br />
Τὰ 35 δημοτικὰ τραγούδια τῶν προηγουμένων βιβλίων φύγανε.<br />
Στὴν θέσι τους συνταγὲς μαγειρικῆς.<br />
Μακαρόνια μὲ καφέ. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
Στὴν Ἀμερικὴ οἱ δάσκαλοι διαλέγουνε μόνοι τους - ἀπὸ ἕναν κατάλογο βιβλίων - τὰ κείμενα μὲ τὰ ὁποῖα διδάσκουνε τὴν γλῶσσα. Τὰ πιὸ διαδεδομένα - γιὰ νὰ ὑπάρχῃ ἕνα μέτρο σύγκρισης.<br />
<br />
<i>1. The Adventures of Huckleberry Finn</i><br />
Mark Twain's (Samuel Clemen's) classic novel is a must for all students studying American humor and satire. While banned in some school districts, it is a widely read and appreciated novel.<br />
<br />
<i>2. The Scarlet Letter</i><br />
Hester Prynne was marked in scarlet for her indiscretions. Students connect with this classic novel by Nathaniel Hawthorne.<br />
<br />
<i>3. To Kill a Mockingbird</i><br />
Harper Lee's awesome novel of the deep south in the midst of the Depression is always an excellent choice for high school students.<br />
<br />
<i>4. The Red Badge of Courage</i><br />
Henry Fleming struggles with bravery and courage during the Civil War in this excellent book by Stephen Crane. Great for integrating history and literature.<br />
<br />
<i>5. The Great Gatsby</i><br />
Can anyone think of the 'flapper' era of the 1920s without thinking of F. Scott Fitzgerald's "The Great Gatsby?" Students and teachers alike find this era in history fascinating.<br />
<br />
<i>6. The Grapes of Wrath</i><br />
John Steinbeck's tale of Dust Bowl victims travelling west for a better life is a classic look at life during the Great Depression.<br />
<br />
<i>7. Call of the Wild</i><br />
Told from Buck the dog's point of view, "Call of the Wild" is Jack London's masterpiece of self reflection and identity.<br />
<br />
<i>8. Invisible Man: A Novel</i><br />
Ralph Ellison's classic novel about racial prejudice should not be missed. Many of the problems that his narrator faces throughout the novel sadly are still present in America today.<br />
<br />
<i>9. A Farewell to Arms</i><br />
One of the best novels of World War I, Ernest Hemingway tells of the war as a backdrop to a love story between an American ambulance driver and an English nurse.<br />
<br />
<i>10. Fahrenheit 451</i><br />
Ray Bradbury's classic 'novelette' portrays a futuristic world where firemen start fires instead of putting them out. They burn books. Students enjoy this quick read that packs a huge psychological punch.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
Στὰ ἑλληνικὰ ἔχουν γραφεῖ τὰ σπουδαιότερα<br />
καὶ ὑψηλότερα κείμενα τοῦ κόσμου. -<br />
Ποιός ἀνθρωποφάγος δράκος τὰ κρατάει<br />
μακριὰ ἀπὸ τὰ σχολεῖα; -<br />
Στὰ ἀμερικανικὰ σχολεῖα - ὁ Χέρμαν Μέλβιλ -<br />
ὁ Σκὼτ Φιτζέραλντ - στὰ γερμανικὰ<br />
ὁ Γκαῖτε καὶ ὁ Νοβάλις -<br />
στὰ γαλλικὰ<br />
ὁ Καμύ...<br />
Ποιός λογικὸς ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ πιστέψῃ -<br />
ὅτι - ἀπ᾿ ὅλη αὐτὴ τὴν<br />
ὁλόφωτη πάμφωτη φωτεινὴ<br />
ἑλληνικὴ λογοτεχνία - ποὺ ξεκινάει ἀπὸ τὸν<br />
Ὅμηρο - καὶ φτάνει μέχρι -<br />
τὸν Σεφέρη -<br />
τὰ Ὑπουργεῖα Παιδείας καταλήξανε<br />
στὴν Σώτη<br />
καὶ τὸν Τατσόπουλο; -<br />
Εἶναι σὰν οἱ Ἀμερικανοὶ - νὰ κόψουνε ἀπὸ τὰ<br />
σχολικὰ προγράμματα τὸν<br />
Μὰρκ Τουαὶν - καὶ νὰ βάλουνε στὴν θέσι του -<br />
τὴν Τζότζο Μόγιες<br />
[ ποὺ εἶναι πάντως καλύτερη καὶ ἀπὸ τὴν<br />
Σώτη καὶ ἀπὸ τὸν Τατσόπουλο ].<br />
Δὲν εἶναι καθόλου τυχαῖα ὅλα αὐτά - δὲν<br />
ἐξηγοῦνται μὲ τὰ συνηθισμένα -<br />
τῆς τεμπελιᾶς καὶ τῆς ἐπιπολαιότητας τῶν<br />
ὑπουργῶν καὶ τῶν<br />
κυβερνήσεων. Εἶναι ἕνα ἔγκλημα<br />
ποὺ συντελεῖται<br />
μὲ πρόγραμμα - καὶ ὅπως ὁλοφάνερα<br />
φαίνεται -<br />
ἔχει ἀποδώσει. <br />
<br />
(Ἀνδρέας Φαρμάκις)<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Πρόγραμμα πράγματι ὑπάρχει, ἀλλὰ δὲν εἶναι ἡ ἀφετηρία.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ἡ ἀφετηρία εἶναι τὸ κόμπλεξ τοῦ ἐπαρχιώτη καὶ τὸ γλύψιμο τοῦ ἀφεντικοῦ τοῦ ἀποικιοκρατούμενου κούλη.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα συνασπίζονται οἱ πανεπιστημιακοὶ ποὺ γυρίζουν ἀπὸ τὰ ξένα πανεπιστήμια, ὡς ψιλο-ατάλαντοι ἀναμασᾶνε τὶς θεωρίες τῆς μόδας στὸν ἀγγλοσαξωνικὸ κόσμο ἀμάσητες (σὲ ἀντίθεση π.χ. μὲ τοὺς Γάλλους), καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἡ διάθεση νὰ πατήσουν καὶ ὅ,τι βροῦν αὐτοφυὲς ἐδῶ.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ἂν τὸ ἀναγνώριζαν, θὰ περιόριζε καὶ τὴν σημασία τους ὡς ἐξ ἑσπερίας φωστῆρες ἄλλωστε.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ἀπὸ ἐκεῖ τὸ σχέδιο καὶ ἡ στρατηγική.</div>
<br />
(Ν.Β.)<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
Διαβάστε στὸ <a href="http://www.antibaro.gr/">Ἀντίβαρο</a> τὰ <a href="http://www.antibaro.gr/category/dhmhtrhs-natsios">ἄρθρα</a> τοῦ Δασκάλου Δημήτρη Νατσιοῦ. Μικρὸ ἀπάνθισμα:<br /><a href="http://www.antibaro.gr/article/6455">Ανθολόγια ή πανέρια με οχιές; </a><br /><a href="http://www.antibaro.gr/article/3417">Η διά βίου βλακεία και αμάθεια </a><br /><a href="http://www.antibaro.gr/article/2696">Σχολικός…τσελεμεντές (α' τόμος)</a> <br /><a href="http://www.antibaro.gr/article/2723">Σχολικός τσελεμεντές (β' τόμος) </a><br /><a href="http://www.antibaro.gr/article/1769">Βιβλία: σάβανα τοῦ Γένους μας – «Νεοελληνική Γλῶσσα» Γ' Γυμνασίου</a> <br /><a href="http://www.antibaro.gr/article/1666">Βιβλία: σάβανα του Γένους μας</a> <br /><a href="http://www.antibaro.gr/article/1034">«Το σώβρακο του Αη-Βασίλη», άλλως, νεοταξικές μαγαρισιές</a> <br /><a href="http://www.antibaro.gr/article/623">Η μαστροπεία σε σχολικά βιβλία</a> <br /><a href="http://www.antibaro.gr/article/488">Στρατευμένα με δόλια αποστολή τα νέα βιβλία γλώσσας του Δημοτικού</a> <br /><a href="http://www.antibaro.gr/article/819">«νανούρισμα για ...χταπόδια» και λοιπά μαλάκια </a><br />Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-4294751313733892862014-12-16T23:34:00.000+02:002014-12-16T23:35:09.183+02:00Ἡ γλῶσσα καὶ τὸ σέξΕἶναι μιὰ οἰκογένεια στὸ λίμπρο ντ᾿ ὄρο<br />
ποὺ βαστάει ἀπὸ τὸ 1600 μέχρι τὶς<br />
ἡμέρες μας. Ἂς ποῦμε<br />
ἡ οἰκογένεια<br />
Χρυσοβελώνη. Τὴν πορεία της<br />
οἰκογένειας αὐτῆς μποροῦμε νὰ τὴν<br />
παρακολουθήσουμε χωρὶς<br />
χάσματα - ἀπὸ τὴν πρώτη καταγραφὴ<br />
στὴν χρυσὴ βίβλο , μέχρι<br />
σήμερα. Ὁ Βιντσέζος Χρυσοβελώνης<br />
παντρεύτηκε τὴν Ἐλεονώρα<br />
Κυβετοῦ καὶ ἐγέννησε τὸν Κοσμᾶ<br />
Χρυσοβελώνη. Ὁ Κοσμᾶς<br />
Χρυσοβελώνης παντρεύτηκε ...<br />
κ.λπ., κ.λπ.<br />
Ἡ ἱστορία τῆς οἰκογενείας<br />
Χρυσοβελώνη εἶναι συνεχὴς χωρὶς<br />
διακοπὴ ἀπὸ τὸν Βιντσέζο μέχρι<br />
τὴν Μαρίνα τοῦ Καμμένου.<br />
Ὁ Βιντσέζος Χρυσοβελώνης ὅμως<br />
εἶναι νεκρός - πέθανε πρὶν ἀπὸ<br />
400 χρόνια - τὸ ἴδιο καὶ<br />
ὁ Κοσμᾶς.<br />
Τὰ ἄτομα πεθαίνουν,<br />
ἡ οἰκογένεια<br />
ζεῖ. Ἀκόμα καὶ ἡ ἐπιστήμη μὲ τὴν<br />
ἐξέταση τοῦ βιολογικοῦ<br />
ὑλικοῦ - μπορεῖ<br />
νὰ ἐπιβεβαιώσῃ αὐτὴν τὴν<br />
συνέχεια.<br />
<br />
<b>Ἡ γλῶσσα τί εἶναι; Σὰν τὰ ἄτομα -</b><br />
<b>ἢ σὰν τὴν οἰκογένεια; </b><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
Ὁ τσαρλατάνος [...] καὶ<br />
ἄλλοι μὲ πρῶτο τὸν<br />
<a href="http://www.pheidias.gr/2014/12/kriaras.html">Κριαρᾶ</a> - ἀντιμετωπίζουν τὴν<br />
γλῶσσα ὅπως τὴν<br />
ἀντιμετωπίζουν - ἐπειδὴ δὲν<br />
ἀντιλαμβάνονται ἀκριβῶς<br />
τὴν ἔννοια τῆς<br />
συνέχειας.<br />
<br />
Οἱ συναναστροφὲς ποὺ εἶπες -<br />
δὲν προϋποθέτουν οὔτε ἐξασφαλίζουνε<br />
συνέχεια. Οἱ γάμοι ὅμως ναί.<br />
Εἶναι ἂς ποῦμε συναναστροφὲς μὲ σέξ -<br />
ποὺ δίνουν ἀπογόνους.<br />
Ὅταν ὁ Κριαρᾶς λέγει ὅτι ἡ ἀρχαία<br />
ἑλληνικὴ εἶναι νεκρὴ γλῶσσα -<br />
γιατὶ κανένας δὲν τὴν μιλάει σήμερα -<br />
θεωρεῖ τὴν γλῶσσα<br />
ἀτομικὸ ἀγκωνάρι. Μὲ ἀρχὴ, μέση καὶ<br />
τέλος. Οὔτε ποὺ ἀντιλαμβάνεται<br />
τοὺς ὅρους τῆς συνέχειας.<br />
Καὶ φθάνουμε στὴν γελοιότητα - σὲ<br />
αὐτὸν τὸν τόπο νὰ ἔχουμε<br />
50 νεκρὲς γλῶσσες - σὰν τοὺς 50<br />
νεκροὺς Χρυσοβελώνηδες.<br />
Γιατί - κατὰ Κριαρᾶ, οὔτε τὰ ἀρχαῖα -<br />
οὔτε τὰ ὁμηρικά, οὔτε τὰ<br />
ἀλεξανδρινά, οὔτε τὰ βυζαντινὰ τὰ<br />
μιλάει κανεὶς σήμερα.<br />
Ὅπως ὅμως στὴν Μαρίνα ζεῖ ὁ Βιντσέζος -<br />
ἔτσι στὴν δική μας τὰ ὁμηρικά -<br />
καὶ οἱ ὑπόλοιπες.<br />
Ἁπλὰ πράγματα - ἀρκεῖ νὰ ἔχῃς<br />
στὸ νοῦ σου τὸ σέξ -<br />
τὶς μαγικὲς ἑνώσεις τῶν<br />
πραγμάτων -<br />
τὴν ἐξέλιξι τῶν λέξεων -<br />
καὶ τῶν ἀνθρώπων -<br />
τὴν ἀδιάκοπη συνέχεια τῆς<br />
ἑλληνικῆς.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Κοινωνικὴ παύση -ἀσυνέχεια- δὲν ὑπάρχει, οὔτε ὑπῆρξε - δὲν χάθηκαν ποτὲ οἱ ὁμιλητὲς καὶ οἱ κάτοικοι τῆς εὑρύτερης ἑλληνικὰ ὁμιλούσης περιοχῆς.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Βιολογικὴ δὲν εἶπε κανεὶς ὅτι εἶναι - τί θὰ σήμαινε κἂν αὐτό; Ὅτι εἶναι φτιαγμένη ἀπὸ ἀμινοξέα καὶ κύτταρα κλπ κλπ;</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Αὐτὸ ποὺ εἶπε [ὁ Ἀ. Φαρ.] εἶναι ὅτι μεταφέρεται μὲ τρόπο παρόμοιο μὲ τὸν βιολογικό.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Αυτὸς ὁ κοινωνικὸς τρόπος δὲν εἶναι «μοῦ τὸ εἶπε ὁ φίλος» (συναναστροφή)· εἶναι «πέρασε ἀπὸ γενιὰ σὲ γενιά» (βιολογία).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Τὸ λέει καὶ ὁ Ντώκινς -ἀκόμα καὶ γιὰ πολὺ λιγότερο σημαντικὲς πολιτισμικὲς δομὲς ἀπὸ τῆ γλῶσσα - τὰ μιμήδια τί εἶναι; Μεταφορὰ ἰδεῶν, ἰδεολογιῶν, σχημάτων, θρησκειῶν, ποιημάτων, ἀρχετύπων, κλπ, μὲ βιολογικὸ τρόπο, τὸν ὁποῖο περιγράφει στὸ βιβλίο του.</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
Πρῶτα ἀπ᾿ ὅλα καὶ οἱ ἴδιοι οἱ σύγχρονοι γλωσσώ<br />
ἔχουν μεταφέρει ὅλη τὴν δαρβινικὴ<br />
θεωρία τῆς ἐξέλιξης -<br />
στὴν γλωσσολογία.<br />
<br />
Τί σημαίνει ὅτι ἡ σύγχρονη ἑλληνικὴ<br />
εἶναι ἰνδοευρωπαϊκὴ γλῶσσα;<br />
Ἕνας ὅρος γενετικῆς συνέχειας - ὅπως<br />
οἱ γάμοι τοῦ παραδείγματος.<br />
<br />
Ἡ γλῶσσα φυσικὰ εἶναι<br />
μιὰ οἰκογενειακὴ ἱστορία. Ἀνήκει -<br />
βρίσκεται στὴν κορυφὴ - τῶν<br />
πραγμάτων ποὺ παραδίδονται ἀπὸ<br />
γενιὰ σὲ γενιά -<br />
ὅπως ἡ θρησκευτικὴ πίστη -<br />
ἡ παράδοση -<br />
ἡ μουσική -<br />
ἡ ζωγραφική -<br />
τὰ πράγματα τοῦ πολιτισμοῦ -<br />
ὅπως τὰ λέμε.<br />
Δὲν εἶναι οὔτε τυχαῖες σχέσεις - οὔτε<br />
ἐφήμερες συναναστροφές. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
Kαὶ ἔγραφε ὁ Στέλιος Ράμφος πρὶν ἀπὸ τὴν προδοσία:<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<i>Τὸ γεγονὸς πὼς ἄνευ εἰδικῆς διδασκαλίας τὰ κλασικά μας κείμενα μένουν ἀπρόσιτα, δὲν ἀναιρεῖ τὰ περὶ γλωσσικῆς συνέχειας καὶ ζώσης παραδόσεως. Ἡ δυσκολία τοῦ Νεοέλληνα μὲ τὰ ἀρχαῖα δὲν ὀφείλεται σὲ διαφορὰ γλωσσῶν, ὅπως συνέβη μὲ τὴν λατινικὴ καὶ τὶς ρωμανικὲς γλώσσες, ποὺ διεπλάσθησαν ὑπὸ τὴν ἐπίδρασή της, ὑπήρξαν ὅμως ξένες γλῶσσες οἱ ὁποῖες ἐπεβίωσαν εἰς βάρος της, ἀλλὰ σὲ ἀνώμαλη καὶ ἀνισόρροπη ἐξέλιξη μίας καὶ τῆς αὐτῆς γλώσσας, ποὺ ἀτρόφησε ὡς σύνολο στὶς δοκιμασίες τῶν τελευταίων πέντε αἰώνων τῆς ἱστορίας μας, καθὼς ὑποχρεώθηκε νὰ προσαρμοσθῆ στὶς στοιχειώδεις ἀπαιτήσεις τῆς ἄμεσης ἀλλὰ ὑποτυπώδους καθημερινῆς τριβῆς καὶ τοῦ πρωτογενοῦς λαϊκοῦ πολιτισμοῦ. Μεταφράζοντας λοιπὸν ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα στὰ νέα δὲν μεταβαίνουμε ἀπὸ μία γλώσσα σὲ ἄλλη, μεταβαίνουμε ἀπὸ ἕνα ὕψος ψυχῆς σὲ ἄλλο ὕψος τῆς ἴδιας: τὸ εἶδος εἶναι διάφορο, τὸ γένος πάντως παραμένει.</i></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Τέλος πάντων, εἶναι πολὺ ἁπλὸ τὸ θέμα, ἰδοὺ ἡ Ρόδος, ἰδοὺ καὶ τὸ πήδημα: ὑπῆρξε καμμία ἀσυνέχεια στοὺς ὁμιλητὲς τῆς Ἑλληνικῆς;</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Πέθαναν αἴφνης ὅλοι καὶ ἦρθαν ἄλλοι σὲ κάποια συγκεκριμένη χρονικὴ περίοδο; </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ἔφτιαξε κανένας καμμία νέα γλῶσσα, ποὺ τὴν υἱοθέτησαν ὅλοι καὶ ἄφησαν τὴν παλιά, σὲ κάποιο συγκεκριμένο ἔτος τῆς ἱστορίας;</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ἔλεος δηλαδή...</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ἀκόμα καὶ στὸ <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Ship_of_Theseus">Πλοῖο τοῦ Θησέα</a>, μπορεῖ νὰ ἀμφισβητοῦν ὅτι εἶναι τὸ ἴδιο ἀκριβῶς ἀντικείμενο, ἀλλὰ κανεὶς δὲν ἀμφισβητεῖ τὴ συνέχεια τοῦ πράγματος.</div>
<br />
(Ἐπιλογὴ ἀπὸ κείμενα τῶν Ἀνδρέα Φαρμάκι καὶ Νίκου Βεντούρα)Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-70046813647454944362014-12-16T22:56:00.000+02:002014-12-16T22:58:39.902+02:00ΛοβοτομήὉ ἄνθρωπος ἔφτασε στὰ 108 - καὶ<br />
μόνο γι᾿ αὐτὸ τοῦ φιλάω τὸ χέρι -<br />
καὶ νὰ μὲ συγχωρῇ<br />
ποὺ λέγω - ὅτι οἱ θεωρίες του<br />
ἦταν μία -<br />
ἀπὸ τὶς μεγάλες καταστροφὲς τῆς<br />
Ἑλλάδος. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEih0eM-kG8LDt0SxqF7AutMP1vDEyyktDBwsclIt16HfqyDla3nv8mgXbMrCd_QhyKFBMAAUuJmc7tfKyi_zutniz5hmdHCizozsn4DatbuQdT34NyNJekv32YewYVmNXxaMV4dYg/s1600/Kriaras_Emmanuel.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEih0eM-kG8LDt0SxqF7AutMP1vDEyyktDBwsclIt16HfqyDla3nv8mgXbMrCd_QhyKFBMAAUuJmc7tfKyi_zutniz5hmdHCizozsn4DatbuQdT34NyNJekv32YewYVmNXxaMV4dYg/s1600/Kriaras_Emmanuel.jpg" height="233" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ἐμμανουὴλ Κριαρᾶς (1906-2014)</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
Δὲν εἶναι τὸ μονοτονικό. Σὲ αὐτὴ<br />
τὴν θλιβερὴ ὑπόθεσι -<br />
ὁ Κριαρᾶς ἦταν ὁ τελευταῖος<br />
τροχὸς τῆς ἀμάξης. - Τὸ μονοτονικὸ<br />
τὸ ἐπέβαλαν οἱ ἐφημερίδες -<br />
καὶ ἦταν πολιτικὴ<br />
ἀπόφασι τῆς τότε κυβερνήσεως.<br />
<br />
Ὁ Κριαρᾶς πίστευε ὅτι - ἡ ἀρχαία<br />
ἑλληνικὴ γραμματεία -<br />
μᾶς ἔγινε γνωστὴ - μὲ τοὺς μεγάλους<br />
εὐρωπαίους φιλολόγους. Καὶ<br />
ἡ Εὐρώπη - δὲν εἶναι -<br />
δὲν ἦταν ἑλληνικὴ - ἀλλὰ<br />
ἑλληνορωμαϊκή. Ἂν θέλουμε λοιπὸν<br />
νὰ πλησιάσουμε τὴν ἑλληνικὴ<br />
ἀρχαιότητα - ἔλεγε -<br />
πρέπει νὰ τὴν πλησιάσουμε μὲ τὸν<br />
εὐρωπαϊκὸ τρόπο -<br />
ἀφοῦ αὐτὸς εἶναι ἡ μόνη ἐπιστημονικὴ<br />
ὁδός. Νὰ ἐγκαταλείψουμε τὴν<br />
διδασκαλία τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν -<br />
καὶ νὰ τὴν ἀντικαταστήσουμε<br />
μὲ τὰ λατινικά.<br />
<br />
Αυτοὶ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι - εὐρωπαϊστὲς<br />
μέχρι τὸ κόκκαλο -<br />
πήρανε τὶς ξένες θεωρίες -<br />
καὶ τὶς φορέσανε στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα -<br />
σὰν ξύλινο παλτὸ -<br />
μὲ τὸ σφυρὶ καὶ τὸ καλέμι -<br />
μηχανιστικὰ καὶ βίαια - χωρὶς γνώση<br />
καὶ χωρὶς ἐπίγνωση.<br />
<br />
Τὸ ἴδιο ἔγινε στὴν πολιτικὴ - στὴν<br />
οἰκονομία - στὴν Ἐκκλησία -<br />
στὰ πανεπιστήμια -<br />
στὰ σχολεῖα - στὸ θέατρο -<br />
στὴν ἀρχιτεκτονικὴ - στὴν μουσικὴ -<br />
στὸν χορὸ - στὴν λογοτεχνία ...<br />
<br />
Ξένοι σὲ ξένη γῆ.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
Εἰρωνεία*:<br />
<br />
Τὸ πολυτονικό, 2000 χρόνων,<br />
τὸ ἔφαγε ἕνα φαινόμενο (οἱ ἐφημερίδες), <br />
― ποὺ θὰ εἶχε ζωὴ μόνο 100 χρόνια στὴν Ἑλλάδα (ἤδη πέθαναν οἱ μισές, καὶ στὸ ἐξωτερικὸ <a href="https://medium.com/@cshirky/last-call-c682f6471c70">πεθαίνουν ὅλες</a>· <br />
― γιὰ ἕνα τεχνικὸ πρόβλημα τὸ ὁποῖο θὰ ξεπερνιόταν 20 χρόνια μόλις μετά (μὲ τὴν ἠλεκτρονικὴ τυπογραφία).<br />
<br />
Βέβαια καὶ νὰ εἶχε ἐπιζήσει τὸ πολυτονικό, θὰ πέθαινε ξανὰ σήμερα, μὲ τὰ κινητὰ κ.λπ. Ἐδῶ δὲν ἄντεξε τὸ «;».<br />
<br />
[* σχόλιον Ν.Β.]<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
Πράγματι, ἔτσι εἶναι.<br />
<br />
Οἱ νεότουρκοι ἀπαγορεύσανε τὴν<br />
παλιὰ τουρκικὴ γραφή.<br />
Λοβοτομή.<br />
Ἀποκλείσανε τοὺς Τούρκους ἀπὸ<br />
τὸ Ὀθωμανικὸ αὐτοκρατορικὸ<br />
παρελθόν τους -<br />
ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ πολιτισμοῦ τους.<br />
<br />
Τὸ ἴδιο καὶ τὸ μονοτονικό.<br />
Ὄχι τόσο δραστικὸ ὅπως ἡ τουρκικὴ<br />
λοβοτομή -<br />
ἀλλὰ ὁπωσδήποτε - ἕνα πρόσθετο<br />
ἐμπόδιο.<br />
<br />
Ὁδηγοὶ τῆς γλώσσας εἶναι οἱ λογοτέχνες<br />
της - ὄχι οἱ γλωσσολόγοι καὶ οἱ<br />
γραμματικοί. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
Ἀλλάξανε ἀλφάβητο -<br />
καὶ ἀποκλείσανε τοὺς Τούρκους<br />
ἀπὸ τὸ παρελθόν τους.<br />
Πολιτιστικὴ λοβοτομὴ λέγεται αὐτό.<br />
Καὶ κόβανε τὰ χέρια ἐκείνων ποὺ<br />
παίζανε τὰ λαϊκά τους ὄργανα -<br />
γιὰ ν᾿ ἀνοίξουν ὄπερες<br />
στὴν Κωνσταντινούπολη.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
Λένε τὸ γνωστὸ παραμύθι περὶ<br />
διγλωσσίας - τὸ ὁποῖο<br />
λύθηκε μὲ τὴν στανικὴ ἐπιβολὴ<br />
τῆς «δημοτικῆς» - μιᾶς<br />
πλαστῆς ἀνύπαρκτης γλώσσας -<br />
ποὺ τὴν γέννησε ἕνα<br />
ἰδεολόγημα τῆς κακιᾶς ὥρας -<br />
κάπου στὰ πανεπιστήμια<br />
τῆς Εὐρώπης. -<br />
Διαβάζετε τὸν Παπαδιαμάντη.<br />
Ὁ Παπαδιαμάντης γράφει<br />
σὲ μιὰ - παπαδιαμαντική -<br />
καθαρεύουσα - καὶ ἀντιγράφει τὴν<br />
λαϊκὴ γλῶσσα τῆς νέας<br />
ἑλληνικῆς - ὅπως τὴν ἀκούει -<br />
στοὺς διαλόγους τῶν<br />
ἡρώων του.<br />
Εἶναι δύο οἱ γλῶσσες - στὰ<br />
διηγήματα τοῦ<br />
Παπαδιαμάντη; - Ἀντίθετα - στὴν<br />
Εὐρώπη - ὑπῆρχε ἀληθινὴ<br />
διγλωσσία. Ἀπὸ τὴν μία ἡ γλῶσσα<br />
τοῦ κράτους - καὶ τῆς Ἐκκλησίας -<br />
ποὺ ἦταν ἡ λατινική -<br />
καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη οἱ γλῶσσες τῶν<br />
λαῶν τῆς Εὐρώπης -<br />
ἡ ἰταλική -<br />
ἡ γαλλική -<br />
ἡ ἰσπανική - κ.ἄ.<br />
Η λατινική - δὲν εἶναι ἡ καθαρεύουσα<br />
τῆς γαλλικῆς. Εἶναι<br />
ἄλλη γλῶσσα - μὲ ξεχωριστὸ<br />
λεξιλόγιο - γραμματικὴ<br />
καὶ συντακτικὴ δομή. Ἀφήσανε λοιπὸν<br />
τὴν λατινικὴ στὴν Ἐκκλησία -<br />
διαχωρίσανε τὸ κράτος ἀπὸ αὐτήν -<br />
καὶ δώσανε στὸ κράτος τὴν κανονική<br />
του γλῶσσα. Ἔτσι -<br />
λύσανε τὸ πρόβλημα τῆς διγλωσίας.<br />
<br />
Καὶ ἐμεῖς -<br />
οἱ δοῦλοι τῆς Εὐρώπης - <br />
ἐφαρμόσαμε τὸ ἴδιο ἰδεολόγημα -<br />
ἄκριτα -<br />
καὶ παράλογα -<br />
στὴν ἑλληνική. Ὀνομάσαμε τὴν<br />
γραπτὴ μορφὴ τῆς<br />
ἑλληνικῆς «καθαρεύουσα» -<br />
τὴν προφορικὴ<br />
«δημοτική» - καὶ ὅπως οἱ<br />
εὐρωπαῖοι ξαποστείλανε τὴν<br />
λατινική -<br />
ἔτσι καὶ τὸ πιθηκίζον -<br />
αἰχμάλωτο -<br />
ἑλληνικὸ κράτος - ξαπόστειλε<br />
τὴν καθαρεύουσα στὸ<br />
καλάθι τῶν<br />
ἀχρήστων - κατὰ μίμηση<br />
τῆς λατινικῆς!<br />
<br />
Καὶ ἔμεινε ἡ γλῶσσα μας -<br />
ἡ νέα ἑλληνική -<br />
ἀνάπηρη - χωρὶς ἐλπίδα<br />
ἰάσεως καὶ<br />
σωτηρίας. <br />
<br />
(Ἀνδρέας Φαρμάκις)Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-70866986274936650422014-08-04T23:07:00.000+03:002014-08-04T23:13:20.731+03:00Ὁ μπαρμπα-Γιάννης καὶ οἱ ἑλληνοποῦλες<div style="text-align: center;">
<b>Καὶ μιὰ ἱστορικὴ παραβολή</b></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Ὁ μπαρμπα-Γιάννης καὶ οἱ ἑλληνοποῦλες. Στὸ πρόσωπο καὶ στὸ παράστημά τους θάλλει ἡ ζωντάνια, τὸ ἦθος, ἡ αἰσιοδοξία τῆς νέας Ἑλλάδος· καὶ ἀγαλλιᾷ ἡ ψυχὴ τοῦ κυβερνήτου.</div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga9tyQHi8YRHH2t5ccZurldMwEf_v5c2kt_k9rOzKT0MZ1fqpqQYW1N8XcecEGZEry0kmebCtwJnbSWKF5Optnbu7azyoujuLRbkRn6eb4IG6GpQs8wgv7EmzhO3fCc55ANA_EwA/s1600/1938-Metaxas-Seattle_Times_APWirephoto-1941-01-29-a.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga9tyQHi8YRHH2t5ccZurldMwEf_v5c2kt_k9rOzKT0MZ1fqpqQYW1N8XcecEGZEry0kmebCtwJnbSWKF5Optnbu7azyoujuLRbkRn6eb4IG6GpQs8wgv7EmzhO3fCc55ANA_EwA/s1600/1938-Metaxas-Seattle_Times_APWirephoto-1941-01-29-a.jpg" height="483" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Παναθηναϊκὸν Στάδιον, 1938. AP wirephoto ἀπὸ τὰ ἀρχεῖα τῆς ἐφημερίδος
Seattle Times· σφραγίδα στὸ πίσω μέρος: JAN 29 1941 - ἡ στιγμὴ τῆς
ἀθανασίας.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Λίγο καιρὸ μετά, ὅμως, πύκνωσαν τὰ σύννεφα τοῦ πολέμου. Τὸ ἀθάνατο ἔπος τῆς Πίνδου. Καὶ ὁ θάνατος τοῦ κυβερνήτου, τοῦ πατέρα τῆς νίκης, τὶς στιγμὲς τῆς μεγαλυτέρας του δόξης.</div>
<div style="text-align: justify;">
Καὶ μετὰ κατέβηκαν οἱ Γερμανοί. Νέες σελίδες τραγωδίας καὶ δόξης προστέθησαν στὸ αἱματοβαμμένο βιβλίο τῆς Ἑλληνικῆς Ἱστορίας. Μὰ κάθε ἀνθρώπινο ὅριο εἶχε πρὸ πολλοῦ ξεπεραστῇ.</div>
<div style="text-align: justify;">
Συγκυβέρνησις στρατιωτικῶν καὶ πολιτικῶν ὑπὸ τὸν στρατηγὸ Τσολάκογλου ὑπέγραψε τὴν συνθηκολόγησι καὶ ἀνακοίνωσε τὴν κατάλυσι τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας:</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
- <i>«ἀφαίρεση τμήματος τῆς κυριαρχίας μας»</i>, πρωθυπουργὸς Γ.Α.Π., <a href="http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=131446">11-2-2010</a>, σύνοδος Ε.Ε., καὶ 23-4-2010, Καστελόριζον</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
- <i>«Η κρίση έφερε υποχώρηση της δημοκρατίας και αυτή είναι ίσως η δραματικότερη παρενέργεια της οικονομικής περιπέτειας.»</i> Π.τ.Δ. Κάρολος Παπούλιας, <a href="http://www.kathimerini.gr/777353/article/epikairothta/politikh/k-papoylias-anagkh-koinhs-8eshs-gia-to-xreos">23-7-2014</a> </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Καὶ ἀκολούθησαν οἱ μαῦρες μέρες τῆς κατοχῆς. Οἱ ἄνθρωποι πέθαιναν ἀπὸ τὴν πείνα στοὺς δρόμους.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<b>Φωτογραφίες ἀπὸ τὴν Ἀθήνα τῆς κατοχῆς</b></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Ὁ γκαουλάιτερ Φοῦχτελ περιδιαβαίνει τοὺς δρόμους τῶν κατεχομένων Ἀθηνῶν. Μὲ δυσαρέσκεια καὶ ἀποστροφὴ βλέπει ἕναν πεινασμένο ἐπαίτη ξαπλωμένο στὸ πεζοδρόμιο. Στέλεχος τῆς ντόπιας κατοχικῆς κυβερνήσεως, μὲ τὰ χέρια στὶς τσέπες, κοιτάζει θυμωμένος ποὺ ἡ ὑπηρεσία ἀμέλησε νὰ καθαρίσῃ τὸν δρόμο πρὶν περάσει ὁ Γερμανὸς γκαουλάιτερ καὶ δεῖ τὸ ἐνοχλητικὸ θέαμα.</div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjlPrl6Z7u_H-tYHJsQ0B5wBHyGho4CQ7NXY83EaAmi4ua3Rc0N9THyLY_FXvr3UtsZvBGl7l7wRJeWiXKRX-JtoPB7npt1NNHF9d3z63dE6puuyK4r4zSsEtyJKCH7-_VsRiUAw/s1600/Fuchtel-2014-Heraklion.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjlPrl6Z7u_H-tYHJsQ0B5wBHyGho4CQ7NXY83EaAmi4ua3Rc0N9THyLY_FXvr3UtsZvBGl7l7wRJeWiXKRX-JtoPB7npt1NNHF9d3z63dE6puuyK4r4zSsEtyJKCH7-_VsRiUAw/s1600/Fuchtel-2014-Heraklion.jpg" height="212" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i>«Το «περίεργο θέαμα» που έκανε τον φον Φούχτελ</i><br />
<i>και τη συνοδεία του να γελάσουν, στο Ηράκλειο…»</i>,<br />
<a href="http://www.candianews.gr/2014/07/24/periergo-theama-pou-ekane-ton-fon-fouchtel-ke-ti-sinodia-tou-na-gelasoun-sto-iraklio">CandiaNews, 24-7-2014</a></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Στὴν κατοχικὴ Ἀθήνα, οἱ ἄνθρωποι ψάχνουν γιὰ φαγητὸ στὰ σκουπίδια.</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioTyn6gYNtcZ5htmaJlf-jxazXU7VreMOp7-qexgWXanFd8EsqjcXs3Wd8RlXwY6XdGLa67blqInMwC5SvBF2qjWt2XM0YQa4IHMffEZQHc4cqMj3OR3de-suwuGurYDSIxx_UUg/s1600/ND-skoupidia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioTyn6gYNtcZ5htmaJlf-jxazXU7VreMOp7-qexgWXanFd8EsqjcXs3Wd8RlXwY6XdGLa67blqInMwC5SvBF2qjWt2XM0YQa4IHMffEZQHc4cqMj3OR3de-suwuGurYDSIxx_UUg/s1600/ND-skoupidia.jpg" height="243" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Μὰ δὲν ἔχει σβήσει ὁλότελα ἀπὸ τὶς καρδιὲς ὁ πόθος τῆς ἐλευθερίας...</div>
Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-22179600573294815042014-07-26T20:24:00.000+03:002014-09-12T01:22:53.061+03:00Ἡ τέλεια μύτη τῶν 106 μοιρῶν...Ἰδανικὸ θέμα στὴν ἀρχαία ἀγορά -<br />
πηγαδάκια μὲ τοὺς γλύπτες -<br />
καὶ ἐπιχειρήματα -<br />
ποὺ θὰ μείνουν σὰν αἰώνια<br />
πρότυπα τῆς ὀμορφιᾶς -<br />
καὶ τῆς τέχνης.<br />
Δὲν ὑπάρχει καμμία ἀμφιβολία -<br />
ὅτι ἰδανικὴ μύτη -<br />
εἶναι καὶ θὰ εἶναι γιὰ πάντα -<br />
ἡ ἀρχαία ἑλληνική. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvS-erZ625v9_q5XY44J4uo11RchQtBAqkVMRGD9KiNiQLEujbesf0vqCmW6Svssk1vy_sEfgyyK3ihMZbRHj8Dcs90IbuXf_b2VdwDZbrKtZcPHTmFshdQpo7cPCdnqhy1KXniA/s1600/greek_nose.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvS-erZ625v9_q5XY44J4uo11RchQtBAqkVMRGD9KiNiQLEujbesf0vqCmW6Svssk1vy_sEfgyyK3ihMZbRHj8Dcs90IbuXf_b2VdwDZbrKtZcPHTmFshdQpo7cPCdnqhy1KXniA/s1600/greek_nose.jpg" height="266" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ἑλληνίς<br />
(De Young Museum, San Francisco, California, USA)</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
Ἡ νεοτάξ -<br />
ἡ δικτατορία τῶν ἀγορῶν καὶ τῶν<br />
τραπεζῶν -<br />
καθὼς ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὰ<br />
ἑλληνικὰ πρότυπα -<br />
βυθίζεται στὴν βαρβαρικὴ<br />
ἀσχήμια!<br />
Ἡ αὐτοκρατορία τῆς νεοτὰξ εἶναι<br />
ἄσχημη σὰν ἐφιάλτης.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMhaD9EjoCHZBhKhqUxdRv0Md9896Gwd6Zg73q2PPHICYT1pZbTrXloxdRlZ0t2HlPBw9f69i91WL8qDTQuYPDfo4xt1s3twkOHKAm5hDopnnidDV2guUd16r4bM29Xht-PNBlzA/s1600/Delphi_Heniokhos-478-474BC.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMhaD9EjoCHZBhKhqUxdRv0Md9896Gwd6Zg73q2PPHICYT1pZbTrXloxdRlZ0t2HlPBw9f69i91WL8qDTQuYPDfo4xt1s3twkOHKAm5hDopnnidDV2guUd16r4bM29Xht-PNBlzA/s1600/Delphi_Heniokhos-478-474BC.jpg" height="300" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ἡνίοχος, 478-474 π.Χ. (Μουσεῖον Δελφῶν)</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
Ἡ ἀρχαία ἑλληνικὴ ὀμορφιά -<br />
μὲ τὴν ὁποία<br />
καμμία σχέσι δὲν ἔχει ἡ<br />
χονδροειδὴς<br />
Σκάρλετ Γιόχανσον -<br />
εἶναι παναθρώπινη καὶ<br />
αἰωνία. Ἰδεατὲς<br />
πλατωνικὲς μορφές - ποὺ<br />
φανερώνουν τὸν τρόπο<br />
μὲ τὸν ὁποῖο -<br />
εἶναι φτιαγμένος ὁ κόσμος.<br />
Οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες -<br />
ἔβλεπαν τὴν<br />
παρθενικὴ Ἄρτεμι -<br />
τὸν πάμφωτο Ἀπόλλωνα -<br />
τὴν Ἀφροδίτη -<br />
τὸν Ἑρμῆ -<br />
στὸν οὐρανό -<br />
προβάλλοντας καὶ<br />
φανερώνοντας τὴν ὀμορφιὰ<br />
τοῦ σύμπαντος.<br />
Κανεὶς δὲν βλέπει στ᾿ ἄστρα<br />
τὴν Γιόχανσον!<br />
Ἡ ἀρχαία ἑλληνικὴ ὀμορφιά -<br />
δὲν εἶναι λάιφστάιλ -<br />
δὲν κερδίζεται μὲ τὴν<br />
ἐξαντλητικὴ γυμναστική - καὶ<br />
τὴν δίαιτα -<br />
ἀλλὰ μόνο μὲ τὴν ἀρετή.<br />
Ἡ ἀρχαία ἑλληνικὴ ὀμορφιά -<br />
δὲν ἦταν ἕνα συντριπτικὸ<br />
πρότυπο<br />
τῆς ἐξωτερικῆς ἐμφάνισης -<br />
ἀλλὰ ὁ δρόμος<br />
γιὰ τὴν σύλληψι τοῦ<br />
μυστικοῦ σχεδίου τῆς<br />
δημιουργίας -<br />
ὁ δρόμος πρὸς τὸν Θεό. <br />
<br />
(Ἀνδρέας Φαρμάκις)<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-2Ise8WyqlbhgPYO9IZeJuNMxqQMNI6gRUWaZykNi92sPzLXGJPhwk05RA2Sh230FAl5Yyvhtach6jTLeUlLldJNZVz56hFspYS2WHDXsUALn_yPdfK2QvKTNXqdd9rnKvkmE_Q/s1600/Theotokos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-2Ise8WyqlbhgPYO9IZeJuNMxqQMNI6gRUWaZykNi92sPzLXGJPhwk05RA2Sh230FAl5Yyvhtach6jTLeUlLldJNZVz56hFspYS2WHDXsUALn_yPdfK2QvKTNXqdd9rnKvkmE_Q/s1600/Theotokos.jpg" height="400" width="346" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Θεοτόκος</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Η μύτη σας έχει γωνία 106 μοιρών; Αν είστε γυναίκα, και λευκή, τέλεια!</b></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdjlIEnu5w9GF52SwAa_WLTui_RmUjwkJN1f7fe7-faryndm5oi4emAcRjajkkWYUYCkW7H98Jtudc2sArrvPod41Z4MAezN2eWmVJqtJUsd3q9DEphWIovNmIIoEWCRv-mgMZ0A/s1600/Scarlett_Johansson.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdjlIEnu5w9GF52SwAa_WLTui_RmUjwkJN1f7fe7-faryndm5oi4emAcRjajkkWYUYCkW7H98Jtudc2sArrvPod41Z4MAezN2eWmVJqtJUsd3q9DEphWIovNmIIoEWCRv-mgMZ0A/s1600/Scarlett_Johansson.jpg" height="160" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Scarlett Johansson</td></tr>
</tbody></table>
Πάρτε γωνιόμετρο ή μοιρογνωμόνιο για να μετρήσετε την τέλεια μύτη -ελπίζοντας η δική σας να σχηματίζει στην άκρη της γωνία ακριβώς 106 μοιρών, σε σχέση με το υπόλοιπο πρόσωπο.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Αυτή είναι η ιδανική μύτη για λευκές γυναίκες, υποστηρίζουν Αμερικανοί χειρουργοί του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, που έκαναν σχετική έρευνα και δημοσίευσαν το πόρισμά τους στο περιοδικό «JAMA Facial Plastic Surgery», εξηγώντας ότι η γωνία μετριέται αν κανείς ενώσει με μια γραμμή τα χείλη, την άκρη της μύτης και το μέτωπο, σχηματίζοντας έτσι ένα ιδεατό τρίγωνο. Οι Αμερικανοί σχολιάζουν ότι η γωνία των 106 μοιρών που χαρίζει την ιδανική μύτη κάνει τις γυναίκες ελαφρώς ψηλομύτες... όπως άλλωστε είναι η Σκάρλετ Γιόχανσον, η Κέιτ Μπέκινσεϊλ και η δούκισσα του Κέμπριτζ, Κάθριν. Οι Αμερικανοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι όταν μία μύτη σχηματίζει γωνία μεγαλύτερη των 90 και έως 106 μοιρών τονίζεται η θηλυκότητα του γυναικείου προσώπου, ενώ μύτες που γέρνουν προς τα κάτω, δηλαδή έχουν στην άκρη τους μια γωνία μικρότερη των 90 μοιρών, σύμφωνα με τους επιστήμονες, φαίνονται πιο μακριές και πιο «ανδρικές».</div>
<br />
(πηγή: ΑΜΠΕ) <br />
<br />
(Ἱω Ν., <a href="http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=437553"><i>«Η μύτη σας έχει γωνία 106 μοιρών; Αν είστε γυναίκα, και λευκή, τέλεια!»</i></a>, ἐφημ. «Ἐλευθεροτυπία», 28-6-2014)Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-9380215646017061572014-07-26T18:59:00.000+03:002014-07-26T19:01:32.802+03:00Ἡ μιὰ τραβάει τὰ μαλλιά της, ἡ ἄλλη τά ᾿χει ξέπλεκα...<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkymDf4EKh489vj-iw6n07wchjW3qqUC3j_cMqK1PTB8izxhNtDFUXL7WfmfzXGPLmjZOHmmmwyM3p-PsthFEyEbcceB7WZduFyzxk6NoBAlS05mIVBAcqSwYhtpxXzkPr7xFO7A/s1600/Macedonia-Aegae-funeral.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkymDf4EKh489vj-iw6n07wchjW3qqUC3j_cMqK1PTB8izxhNtDFUXL7WfmfzXGPLmjZOHmmmwyM3p-PsthFEyEbcceB7WZduFyzxk6NoBAlS05mIVBAcqSwYhtpxXzkPr7xFO7A/s1600/Macedonia-Aegae-funeral.jpg" height="395" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Συγκινητικὴ καὶ ἀποκαλυπτικὴ εἶναι ἡ σκηνὴ τοῦ «νεκρικοῦ θρήνου», ἔτσι ὅπως ἀποτυπώνεται στὰ νέα εὑρήματα τῶν βασιλικῶν τάφων στὶς Αἰγές. Πέντε νέοι, πλούσια κτερισμένοι, τάφοι, ποὺ ἔφερε πρόσφατα στὸ φῶς ἡ ἀρχαιολογικὴ σκαπάνη, ἀναδεικνύουν τὴν ὑψηλὴ τέχνη τῆς ἀρχαίας Μακεδονίας. (ἐφημ. «Ἡ Καθημερινή», 14-3-2014)</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<b>Ἐκπληκτικὲς σύγχρονες ζωγραφιές...</b></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Οἱ ταφικὲς τῆς Βεργίνας. Φτιαγμένες</div>
<div style="text-align: left;">
μὲ γρήγορο ἐλεύθερο χέρι -</div>
<div style="text-align: left;">
στ᾿ ἀλήθεια</div>
<div style="text-align: left;">
ἀξεπέραστες. Ἔγραψα σύγχρονες -</div>
<div style="text-align: left;">
γιὰ νὰ πῶ αὐτὸ ποὺ ἔνιωσα</div>
<div style="text-align: left;">
ὅταν τὶς πρωτόδα -</div>
<div style="text-align: left;">
ὅτι εἶναι νέες φρέσκες</div>
<div style="text-align: left;">
σύγχρονες - δὲν κουβαλᾶνε</div>
<div style="text-align: left;">
καθόλου ἀρχαῖο</div>
<div style="text-align: left;">
χρόνο. Καὶ εἶναι ἑκατοντάδων</div>
<div style="text-align: left;">
αἰώνων ἀρχαῖες. </div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Ἡ μία τραβάει τὰ μαλλιά της, ἡ ἄλλη</div>
<div style="text-align: left;">
τά ᾿χει ξέπλεκα - μὲ τὰ</div>
<div style="text-align: left;">
ὑπέροχα ἑλληνικὰ προφίλ τους -</div>
<div style="text-align: left;">
καμμιὰ φορὰ</div>
<div style="text-align: left;">
ξεχνᾶμε ὅτι ὁ ἀρχαῖος ἑλληνικὸς</div>
<div style="text-align: left;">
πολιτισμός -</div>
<div style="text-align: left;">
εἶναι ἀσύγκριτος ἀπαράμιλλος -</div>
<div style="text-align: left;">
μοναδικὸς πάνω στὸν</div>
<div style="text-align: left;">
πλανήτη Γῆ -</div>
<div style="text-align: left;">
χωρὶς ὅμοιό του - χωρὶς</div>
<div style="text-align: left;">
κανεὶς νὰ</div>
<div style="text-align: left;">
τὸν πλησιάζει - . </div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
(Ἀνδρέας Φαρμάκις)</div>
<br />
* * *<br />
<br />
<b>Βασιλικοί τάφοι φέρνουν στο φως την υψηλή τέχνη της Μακεδονίας</b></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Όσο κι αν οι Γαλάτες -γένος φιλοχρηματότατον- προσπάθησαν να αρπάξουν τους θησαυρούς βασιλικών τάφων και να διασκορπίσουν τα οστά των βασιλέων για να ταπεινώσουν τους Μακεδόνες, τα ίχνη-θραύσματα κτερισμάτων που άφησαν από τις πλούσιες ταφές και τα κατεστραμμένα από τους Ρωμαίους ταφικά μνημεία, ενισχύουν την έρευνα της σύγχρονης αρχαιολογίας για τη δυναστεία των Τημενιδών στον παγκοσμίως γνωστό αρχαιολογικό τόπο της Βεργίνας.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Τα κατάλοιπα από ταφικές πυρές με πλούσια αφιερώματα (αγγεία, όπλα), τα μεγέθη και οι μορφές των 20 συνολικά ταφικών μνημείων διαφόρων περιόδων (από τα αρχαϊκά -α' μισό του 6ου αι.- μέχρι τα πρώιμα ελληνιστικά χρόνια, τέλος 4ου-αρχές 3ου αι. π.Χ., που ανακάλυψε ώς τώρα η αρχαιολογική ομάδα με επικεφαλής τη διευθύντρια της 17ης ΕΠΚΑ και 11ης ΕΒΑ Αγγελική Κοτταρίδη, φωτίζουν την προσωπογραφία της βασιλικής οικογένειας και την ιστορία της ταφικής αρχιτεκτονικής. Στον βασιλιά Περδίκκα Β' (454-413 π.Χ) και στο ζεύγος Φίλιππου Γ' Αριδαίου, της συζύγου του Αδέας-Ευρυδίκης και της μητέρας της Κύνας, κόρης του Φιλίππου Β', ανήκουν πιθανότατα δύο από τους πέντε νέους τάφους (κιβωτιόσχημοι και μακεδονικοί με μαρμάρινες πόρτες και προσόψεις που θυμίζουν ναούς) της συστάδας των Τημενιδών που επεφύλασσε η φετινή ανασκαφή (συνεχίζεται χάρη στο ΕΣΠΑ) στη Νεκρόπολη των Αιγών.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Σε δίδυμο τάφο, έναν Ιωνικό (ανασκάφηκε το 1987 από την καθηγήτρια αρχαιολογίας Στέλλα Δρούζου) κι έναν δωρικό (φετινό εύρημα), φαίνεται πως ενταφιάστηκαν από τον Κάσσανδρο -σύμφωνα με τον Διόδωρο- τα τρία μέλη της βασιλικής οικογένειας Φιλίππου Γ' Αριδαίου. Κτισμένοι και οι δύο στην ίδια εποχή (προς το τέλος του 4ου αιώνα π.Χ.) δίπλα-δίπλα και με τον ίδιο προσανατολισμό δίνουν την εικόνα ενός μνημείου με συνάφεια.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
«Ένας από τους τελευταίους Τημενίδες ο Φίλιππος Γ' Αριδαίος (323-317 π.Χ.) είχε προφανώς δικαίωμα να ταφεί στην παλιά βασιλική συστάδα και ο ιωνικός τάφος με τον ασυνήθιστα βαθύ προθάλαμο που προφανώς προοριζόταν για την ταφή και ενός δεύτερου νεκρού, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τον τάφο του Φιλίππου Β', προσφέρεται ιδανικά για την ταφή του βασιλικού ζευγαριού -μια υπόθεση που την ενισχύει αποφασιστικά η παρουσία ενός ιωνικού τάφου, όπου θα μπορούσαν να έχουν αποτεθεί τα οστά της Κύνας, πεθεράς και συγχρόνως ετεροθαλούς αδελφής του Φιλίππου Αριδαίου», επισημαίνει η κ. Κοτταρίδη.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Από τα πέντε νέα ταφικά ευρήματα ενδιαφέρον παρουσιάζει μια μεγάλη αίθουσα με λευκούς τοίχους διακοσμημένους με ζωγραφιστή γιρλάντα (βλαστάρια, λουλούδια και φύλλα κισσού) - το παλαιότερο και γι’ αυτό ιδιαίτερα σημαντικό δείγμα τοιχογραφίας στη Μακεδονία. Τα κτερίσματα (ελεφαντόδοντο, κεχριμπάρια από ξύλινη κλίνη) και ειδικά ένα σιδερένιο ξίφος, αναφέρει η κ. Κοτταρίδη, μαρτυρούν ότι ανήκει σε πολεμιστή, ίσως στον βασιλιά Περδίκκα Β' (454-413 π.Χ.) που «χρειάστηκε σκληρούς αγώνες για να διατηρήσει το βασίλειό του, ανεξάρτητο μέσα στη δίνη του Πελοποννησιακού Πολέμου».</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ντουζίνες από χρυσά δισκάρια με το αστέρι της Βεργίνας, δαχτυλίδι - σφραγίδα Τημενίδη και αναρίθμητα θραύσματα κεραμικής από κομψές λευκές ληκύθους (420-10 π.Χ.) διατηρούν αναλλοίωτες χρωματιστές παραστάσεις με σκηνές ταφικής τελετής: μητέρες με τα μωρά στην αγκαλιά, μοιρολόι γυναικών πάνω από τους νεκρούς πολεμιστές κ.ά. Τα βασιλικά ελαιοδοχεία, συναρμολογημένα, είναι από τα ωραιότερα ευρήματα αυτής της ανασκαφής.</div>
<br />
(Γιώτα Μυρτσιώτη, <a href="http://www.kathimerini.gr/757999/article/epikairothta/ellada/vasilikoi-tafoi-fernoyn-sto-fws-thn-yyhlh-texnh-ths-makedonias"><i>«Βασιλικοί τάφοι φέρνουν στο φως την υψηλή τέχνη της Μακεδονίας»</i></a>, ἐφημ. «Ἡ Καθημερινή», 14-3-2014.)Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-81416718497374369822014-05-24T01:08:00.000+03:002014-05-24T02:09:40.844+03:00Χρυσὴ Αὐγὴ ἢ τὸ τόξο τοῦ Φιλοκτήτη(Γράφει ὁ Ἀνδρέας Φαρμάκις)<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Προπαγάνδας το ανάγνωσμα</b></div>
<br />
<b>Προπαγάνδα αριθμ. α)-</b><br />
<i>Οι Χρυσαυγίτες είναι φουσκωτοί<br />αληταράδες - μούρες του<br />περιθωρίου, αγράμματοι και<br />αστοιχείωτοι.</i> (Με όλες<br />τις παραλλαγές αυτό.)<br />
<br />
<b>Απάντησι.</b><br />
Ξέρω έναν κοντόν,<br />
μαυριδερό -<br />
αγράμματο, άπλυτο και χυδαίο -<br />
που όλη την ώρα γράφει<br />
στον μπούτσο του<br />
φίλους και εχθρούς. Με άλλα<br />
λόγια - ποτέ δεν λέμε<br />
τέτοιες μικροαστικές ελιτίστικες<br />
μαλακίες στην χώρα<br />
του Καραϊσκάκη.<br />
<br />
<b>Προπαγάνδα αριθμ. β)-</b><br />
<i>Η Χρυσαυγή μάζωξε τις ψήφους<br />των απελπισμένων από<br />τα μνημόνια. </i>(Με όλες τις παραλλαγές<br />και αυτό.)<br />
<br />
<b>Απάντησι.</b><br />
Σωστό - αλλά η μισή αλήθεια. Το<br />
μνημόνιο είναι το κυρίαρχο σώμα της<br />
σύγχρονης αγωνίας - αλλά δεν<br />
είναι το μόνο. Η απώλεια της<br />
εθνικής ταυτότητος -<br />
είναι επίσης σώμα αγωνίας -.<br />
Για να ηττηθή η χρυσαυγή - δεν αρκεί<br />
μόνο η άρση των μνημονίων -<br />
αλλά και μια αληθινή απάντηση στην<br />
ΚΑΤΟΧΗ και την<br />
ΕΞΑΡΤΗΣΙ.<br />
Αυτό βολικά το ξεχνάνε σχεδόν όλοι.<br />
<br />
<b>Προπαγάνδα αριθμ. γ)-</b><br />
<i>Η Χρυσαυγή είναι φασίστες-ναζιστές.</i><br />
<br />
<b>Απάντησι.</b><br />
Η Χρυσαυγή είναι αυτό που το παρόν<br />
απολύτως ορίζει. Δεν έχει καμμία<br />
σημασία - τι λέγει η ίδια<br />
ή οι εχθροί της.<br />
Και το πασόκ ισχυρίζεται ότι είναι ένα<br />
κόμμα του σοσιαλισμού -<br />
η νέα δημοκρατία της κεντροδεξιάς -<br />
ο σύριζα και ο κουβέλης<br />
στην αριστερά - ο Τατσόπουλος<br />
και ο νέος Χειμωνάς συγγραφείς -<br />
η Ρεπούση ιστορικός.<br />
Όσο είναι αυτοί αυτό που λένε ότι είναι -<br />
άλλο τόσο ναζιστική είναι<br />
η Χρυσαυγή που δεν το λέγει.<br />
Είσαι το πιόνι μίας μοναδικής και<br />
ανεπανάληπτης ιστορικής<br />
στιγμής - τόσο σύνθετης και<br />
πολύπλοκης που κανείς δεν μπορεί<br />
να την συλλάβει στην ολότητά<br />
της. Ούτε οι άνθρωποι ούτε η ιστορία<br />
επαναλαμβάνεται - και ο μύθος της<br />
αιώνιας επιστροφής του Νίτσε -<br />
είναι ένα καλαμπούρι.<br />
<br />
<b>Προπαγάνδα αριθμ. δ)-</b><br />
<i>Η αριστερά θα κάνη κυβέρνηση και<br />θα νικήση.</i><br />
<br />
<b>Απάντησι.</b><br />
Ασφαλώς. Χωρίς αμφιβολία. Το μέλλον<br />
του κόσμου - το μέλλον του<br />
πλανήτη - βρίσκεται στην κατάργηση της<br />
ατομικής ιδιοκτησίας.<br />
Φτάνουμε στο τέλος της - άντε νά 'χουν<br />
μείνει εκατό χρονάκια - το πολύ.<br />
Μετά - θα καταρρεύσουν όλα τα<br />
ανθρώπινα οικοσυστήματα -<br />
αν δηλαδή η καπιταλιστική κτηνωδία<br />
συνεχίσει.<br />
Το μέλλον - και το παρόν - είναι η αριστερά.<br />
Δηλαδή<br />
ούτε ο σύριζα, ούτε το κκε.<br />
Θα την φιάξουν από την αρχή τα παιδιά μας. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="//www.youtube.com/embed/nWQ5Rh-DIEE?rel=0" width="480"></iframe><br /></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Ξέρω ἕναν κοντό, μαυριδερό, ἀγράμματο, ἄπλυτο καὶ χυδαῖο...</i></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Οἱ Χασιναζῆδες</b></div>
<br />
Μια ημέρα - ο Μιχαλολιάκος<br />
θα οδηγήση τον<br />
Παλαιοκώστα στο παράθυρο της<br />
φυλακής -<br />
και θα του δείξη έξω - την απέραντη<br />
έρημο -<br />
τους ανθρώπους που τρώνε από<br />
τα σκουπίδια - τους<br />
ασθενείς χωρίς φάρμακα που<br />
πεθαίνουν στους δρόμους<br />
και μένουν εκεί που<br />
έπεσαν - άταφοι.<br />
Ύστερα - θα δραπετεύσουν με το<br />
ελικόπτερο.<br />
Τακατακατακατακατακατακα.......<br />
Θα καταφύγουν σε μια μυστική<br />
σπηλιά στον<br />
Όλυμπο - και πλήθος κόσμου θα<br />
τους ακολουθήσουν. Οι<br />
απόκληροι της ζωής - οι κλέφτες<br />
αφού δεν έμεινε πιά τίποτα<br />
για να κλέψης -<br />
οι δολοφόνοι - αφού τα θύματά<br />
τους αυτοκτονούν -<br />
και όλη η Χρυσή Αυγή.<br />
Εκεί στην σπηλιά - καθώς<br />
τα χρόνια θα<br />
περνάνε - ο Μιχαλολώ<br />
θα είναι ο<br />
Γέρος του Βουνού. Θα<br />
κάθεται σε ένα βράχο - και ο<br />
στρατός του -<br />
ντυμένος με φύλλα πια -<br />
και ξυλοπάπουτσα -<br />
θα ορκιστή αιώνια πίστη - σε<br />
κάτι που έχουν πια<br />
ξεχάση την σημασία του.<br />
Θα καπνίζουν<br />
χασίσι - απ αυτό που φυτρώνει<br />
στον Όλυμπο.<br />
Θα είναι οι Χασιναζήδες.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcD2PllarxdpalzADCnzpI3ua6Wr1NIpV15fHmHpEktB2dYnl2oVWR7HgoAtpuQ6tRVKDejEgUzYb2nvenuZqOQwVdYL3dlJKHJ3trVjT6u9A-WSKq6KeU7pg-eW4UK3gnkEA7cg/s1600/Assassins-Alamut.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcD2PllarxdpalzADCnzpI3ua6Wr1NIpV15fHmHpEktB2dYnl2oVWR7HgoAtpuQ6tRVKDejEgUzYb2nvenuZqOQwVdYL3dlJKHJ3trVjT6u9A-WSKq6KeU7pg-eW4UK3gnkEA7cg/s1600/Assassins-Alamut.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Ὁ Γέρος τοῦ Βουνοῦ καὶ οἱ Χασιναζῆδες...</i></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Νεομὺθ ἐναντίον νεοτάξ</b></div>
<br />
Η Χρυσή Αυγή μιας νέας μυθικής<br />
εποχής -<br />
ξημερώνει στην Ελλάδα -<br />
σαν αρχαία τραγωδία -<br />
σαν νέα κωμωδία - καθώς<br />
δηλητηριώδεις τούρτες πετάνε στον αέρα -<br />
στιλέτα πεταλούδες -<br />
μυστικά μουσεία - σέβρολετ και<br />
κανόνια του 40 -<br />
αόρατα τάνκς που θα αποκαλυφθούν με<br />
μία μαγική λέξη -<br />
το ολοκαύτωμα των προβάτων στις στάνες<br />
της Αττικής -<br />
τρομοκράτες μασώνοι και εβραίοι -<br />
<br />
Δεν είναι η ανικανότητα του Δένδια -<br />
είναι κάτι πολύ βαθύτερο -<br />
είναι η προσπάθεια της εξουσίας να<br />
εξορίση την Χρυσή Αυγή -<br />
έξω από την Ιστορία -<br />
στις χώρες του μύθου - εκεί που<br />
κατοικεί ο Νταβέλης<br />
και ο Γιαγκούλας.<br />
<br />
Όμως ο μύθος είναι αιώνιος και αθάνατος -<br />
μεταμορφώνεται αλλάζει προσαρμόζεται -<br />
μεταφέρει τα κλειδιά της αλήθειας -<br />
και στο τέλος πάντα δικαιώνεται.<br />
<br />
Ο μύθος της Χρυσής Αυγής ξημερώνει<br />
πάνω από την Ελλάδα. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRXwLsBP5SYx7tPsK4ltUC_xlUYY-fCE3ElVtxvVk-Lj3LvM0x_6VS8BiDKpKyVMVVW29GR230GOKNIgO0jMdbaCH0ZLWY7KP6j8U74Pq8ZRSsr6I9aLWPUfwK-MwFyf3TX8N7kw/s1600/Theophilos-Listarxos_Davelis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRXwLsBP5SYx7tPsK4ltUC_xlUYY-fCE3ElVtxvVk-Lj3LvM0x_6VS8BiDKpKyVMVVW29GR230GOKNIgO0jMdbaCH0ZLWY7KP6j8U74Pq8ZRSsr6I9aLWPUfwK-MwFyf3TX8N7kw/s1600/Theophilos-Listarxos_Davelis.jpg" height="400" width="285" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Ἐκεῖ ποὺ κατοικεῖ ὁ Νταβέλης καὶ ὁ Γιαγκούλας...</i></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Οἱ Παλαιστίνιοι καὶ οἱ Κινέζοι</b></div>
<br />
Oι λαοί δεν αυτοκτονούν.<br />
Η Κίνα -<br />
μετά την παγκόσμια ήττα του μαρξικού<br />
σοσιαλισμού - το γύρισε<br />
στον καπιταλοκομμουνισμό -<br />
στην πλήρη υιοθέτηση του δυτικού<br />
οικονομικού μοντέλου. Πώς<br />
αλλοιώς θα εξασφαλίση την άμυνά της;<br />
Να περιμένη μέχρι ένας Γάλλος με<br />
πέδιλο και μπερέ - να συλλάβη<br />
μια μέρα στο μπιστρό την<br />
συνέχεια του<br />
μαρξισμού;<br />
Οι Άραβες - τα ίδια. Όσο υπήρχε<br />
σοσιαλισμός και Σοβιετική<br />
Ένωση - να τους δίνει τζάμπα τανκς -<br />
τα αριστερά κινήματα ανθούσαν -,<br />
Όταν όλα χάθηκαν - η ανάγκη για<br />
ελευθερία -<br />
τους έσπρωξε ομαδικώς<br />
στα τζιχάντ και τις<br />
μπούρκες. Ακόμα και τους<br />
Παλαιστινίους, -<br />
Τί άλλο να έκαναν;<br />
<br />
Καθορίζει η μορφή το περιεχόμενο;<br />
Ασφαλώς - αλλά πολύ λιγότερο<br />
απ ό,τι νομίζουν μερικοί.<br />
<br />
Στην Ελλάδα της κρίσης.<br />
Η Χρυσή Αυγή έχει<br />
εθνικοαπελευθερωτικά χαρακτηριστικά.<br />
Η Χρυσή Αυγή είναι οι Παλαιστίνιοι -<br />
και οι Κινέζοι.<br />
<br />
Μα οι παλιοναζίδες;<br />
Οι αλητάμπουρες;<br />
Τα μαλακισμένα;<br />
Τα κτήνη;<br />
<br />
Ναι - αυτοί.<br />
Η Ιστορία είναι τυφλή - δεν βλέπει<br />
χαρακτήρες -<br />
ούτε ηθικές κατηγορίες -<br />
επειδή αυτά είναι επιφανειακά<br />
και πρόσκαιρα. Άλλωστε<br />
αλλάζει όσους<br />
αγγίζει. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Κατσαριδοκτόνο</b></div>
<br />
Αν δεν υπήρχε η Χρυσή Αυγή θα είχε αυτοκτονήσει<br />
η μισή Ελλάδα.<br />
Η Χρυσή Αυγή είναι το πιο συναρπαστικό πολιτικό<br />
γεγονός της εποχής μας.<br />
Είναι το κατσαριδοκτόνο των κατσαρίδων της<br />
μεταπολίτευσης. Κανένας δεν το βάζει στα<br />
μούτρα του - θα προτιμούσαμε<br />
άλλωστε πιο φυσικά<br />
προϊόντα - σκοινί, σαπούνι - αλλά αφού δεν τά<br />
'χουμε αυτά -<br />
κατσαριδοκτόνο. Ψεκάζεις<br />
βαστώντας την ανάσα σου και πετάς<br />
το άδειο κουτί.<br />
<br />
<i>«Αν η Χ.Α. δεν συμμορφωθεί άμεσα και δεν αποδεχτεί τους κανόνες συμπεριφοράς της φιλελεύθερης Δημοκρατίας...»</i><br />
<br />
Παρενθετικά<br />
όλο και συχνότερα το βλέπω αυτό - την<br />
επίκλησι των καλών τρόπων -<br />
του σαβουάρ βιβρ -<br />
της καλής συμπεριφοράς -<br />
...<br />
τί άλλο τους έμεινε; -<br />
οι πλειστηριασμοί;<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Ἐλαφριὰ γριπούλα</b></div>
<br />
Είναι εντελώς απίθανο ...<br />
το γεγονός ότι δεν<br />
βρίσκουνε<br />
ούτε μία ατασθαλία<br />
ούτε μία παράβαση.<br />
Και καταφεύγουνε<br />
σε γελοίες<br />
μεσαιωνικού τύπου<br />
αλά<br />
μάγισσες του Σάλεμ<br />
κατηγορίες.<br />
Ένα ψιλικατζίδικο<br />
της επαρχίας<br />
να ψάχνανε - τόσες<br />
εβδομάδες -<br />
όλα τα κρατικά<br />
όργανα -<br />
από την<br />
αντιτρομοκρατική<br />
μέχρι το σδοε -<br />
περισσότερα<br />
«εγκλήματα» θα<br />
βρίσκανε.<br />
Δεν υπάρχει<br />
τίποτα - και αυτό<br />
είναι<br />
εξαιρετικό<br />
και μοναδικό στα<br />
σύγχρονα<br />
πράγματα της<br />
λαμογιακής<br />
Ελλάδος.<br />
Κάτι ξεχασμένες αφίσες<br />
και άδεια<br />
σκονισμένα μπουκάλια -<br />
και κείμενα<br />
40 χρόνια παλιά.<br />
Δεν είναι απίθανη -<br />
απίστευτη<br />
και καταπληκτική αυτή<br />
η καθαρότητα;<br />
<br />
Στηρίξανε τις κατηγορίες<br />
στο βιβλίο του Ψαρρά -<br />
που είναι όλο<br />
ένα καλά πληρωμένο<br />
ψέμα.<br />
Ένα τερατώδες ψέμα.<br />
<br />
Η Χρυσή Αυγή είναι<br />
μια ελαφριά<br />
γριπούλα.<br />
Αν πεθαίνει ο ασθενής -<br />
φταίει<br />
όχι η γριπούλα -<br />
αλλά<br />
όπως λένε<br />
οι γιατροί - το<br />
υποκείμενο νόσημα -<br />
η «μεταπολιτευτική δημοκρατία». <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Λεβιάθαν</b></div>
<br />
Όταν κάποιος θεωρεί κίνδυνο της<br />
αστικής δημοκρατίας -<br />
και των κοινωνιών της εβρόπης<br />
την Χρυσή Αυγή - σημαίνει<br />
ότι δεν ξέρει τι σημαίνει<br />
παγκοσμιοποίηση - ποιο είναι το<br />
πολιτικό περιεχόμενό της - .<br />
Ένα μέτρο να σηκωθής ψηλά -<br />
θα δης τα μιλιούνια<br />
των ανθρώπων - να τρέχουνε<br />
με την ψυχή στο στόμα -<br />
δουλεύοντας -<br />
πουλώντας κι αγοράζοντας -<br />
στις αγορές του κόσμου -<br />
που δεν σηκώνουν ούτε έθνη<br />
ούτε σύνορα - ούτε όρια<br />
ούτε περιορισμούς. Κι<br />
από δίπλα η τεχνολογία -<br />
να σχηματίζει ένα<br />
αδιαπέραστο πλέγμα<br />
σταθερότητας - μην χαθή<br />
έστω και ένα ευρώ -<br />
πλέγμα στρατιωτικό -<br />
πολιτικό και<br />
οικονομικό -<br />
με την βοήθεια όλων των<br />
επιστημών του<br />
ανθρώπου.<br />
<br />
Κι απέναντι σε αυτό το<br />
μεγαθήριο - αυτό<br />
το λεβιάθαν του σύγχρονου<br />
κόσμου -<br />
εσύ δείχνεις την<br />
Χρυσή Αυγή και λές :<br />
κίνδυνος !<br />
<br />
Ε Λ Ε Ο Σ .<br />
<br />
Κίνδυνος τί ; Μην φάνε μόνοι<br />
τους τον γίγαντα -<br />
ή κίνδυνος ότι σου<br />
αποσπάνε την προσοχή<br />
επειδή είσαι έτοιμος<br />
να του ορμήσης<br />
μόνος σου<br />
εσύ ;<br />
<br />
Εδώ γελάμε. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Τὸν σύλλογο φύλλων τῆς λατέρνας νὰ ψάχνανε...</b></div>
<br />
Αναρωτιέμαι αν τα πιστεύουνε αυτά<br />
που λένε - για εφοπλιστές<br />
και γραφεία ευρέσεως φθηνών<br />
εργατών . Τα πιστεύουνε<br />
λέγω - κι ύστερα -<br />
δεν είναι<br />
δυνατόν !<br />
<br />
Δεν σας κάνει εντύπωσι ότι το ΣΔΟΕ<br />
έκανε 14 φορές φύλλο και φτερό<br />
τα οικονομικά της χρυσαυγής -<br />
και των βουλευτών -<br />
τους τραπεζικούς λογαριασμούς<br />
μέχρι 3ο βαθμό<br />
συγγένειας - και οι τηλεφωνικές<br />
συνδιαλέξεις - με ειδικές<br />
εντολές μάλιστα εντοπισμού<br />
έστω και ενός μαύρου ευρώ -<br />
και δεν βρήκανε τίποτα ;<br />
Τον σύλλογο των φίλων της<br />
λατέρνας να ψάχνανε έτσι - θα<br />
βρίσκανε κάτι -.<br />
<br />
Εμένα δεν μου προκαλεί καμμία<br />
εντύπωσι. Λαϊκά<br />
φτωχά παιδιά είναι - σε μία<br />
περιθωριακή οργάνωσι. Αυτά<br />
περί εφοπλιστών είναι<br />
κουτσουμπιές με<br />
περικεφαλαία.<br />
<br />
Όχι μόνο δεν βρέθηκε δραχμή -<br />
μαύρη -<br />
αλλά ούτε αρπαγή χρημάτων από<br />
τα κομματικά -<br />
τα έτοιμα για τις εκδηλώσεις του κόμματος -<br />
την αγορά τροφίμων κλπ - <br />
ούτε έξτρα ούτε μίζες ούτε δωράκια.<br />
Αυτό από μόνο του είναι πρωτοφανές<br />
στην ελληνική νεώτερη μεταπολεμική<br />
ιστορία - δεν υπάρχει<br />
ούτε στα<br />
μοναστήρια.<br />
<br />
Επίσης -<br />
ήταν μέχρι το τέλος απροετοίμαστοι -<br />
αφού ακόμα και μετά τις<br />
συλλήψεις - αφήσανε τους υπολογιστές<br />
να τρέχουν κανονικά - !<br />
Απίθανο !<br />
Αλλά όχι απίθανο - όταν δεν έχουν<br />
τίποτα να κρύψουν .<br />
Συζητήσεις καφενείου - εκδηλώσεις<br />
προσκοπικές -<br />
και αναμνηστικές φωτογραφίες.<br />
<br />
Ιδού η εγκληματική οργάνωσι - με τα<br />
όπλα μαζικής καταστροφής -<br />
που θέλει να ανατρέψη<br />
την αστική<br />
δημοκρατία.<br />
<br />
Μετά από αυτά - ακόμα και εγώ<br />
νοιώθω επικίνδυνος<br />
για το σύστημα ! <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Σκυλάδικα</b></div>
<br />
Και λαϊκά σκυλάδικα αντιπρετεντερικά<br />
αντρίκια και σταράτα :<br />
<br />
<i>«Πού είναι, ρε νούμερα, οι δολοφονίες που έχουμε κάνει; Πού είναι, ρε ξεφτιλισμένα υποκείμενα, τα χρήματα που έχουμε πάρει; Πού είναι, ρε τσιράκια, τα οπλοστάσια;<br />Δηλώνω ξεκάθαρα ότι αν βρεθεί έστω και μια απόδειξη ότι έχω δώσει ουδέποτε εντολή να σκοτωθεί οποιοσδήποτε άνθρωπος ή αν βρεθεί ποτέ ότι έχω λάβει χρήματα από οποιονδήποτε εφοπλιστή ή επιχειρηματία, θα δεχτώ οποιαδήποτε ποινή μου επιβληθεί χωρίς αντιλογία.<br />Γιάννης Λαγός<br />Πολιτικός κρατούμενος»</i><br />
<br />
Δεν είναι σκέτη καύλα ; Ναι -<br />
αυτός ο τύπος<br />
αυτή η φάτσα - αυτός ο κδώα -<br />
να είναι ο μόνος<br />
άσπιλος και αληθινός μέσα στον<br />
βόθρο της μεταπολίτευσης ;<br />
Α ρε Ελλαδάρα -<br />
που γεννάς ακόμα<br />
τρομακτικούς - Γίγαντες και<br />
Τιτάνες και Εκατόγχειρες<br />
να γκρεμίσουν<br />
τους θεούς της Μεταπολίτευσης !<br />
<br />
Ή όπως θα έλεγε ο Σελίν<br />
Από τον ένα Πύργο ο άλλος.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>«Δημοκρατικὴ διαπαιδαγώγηση»</b></div>
<br />
«[...] <i>εισαγωγή του μαθήματος της πολιτικής παιδείας επί τρεις ώρες εβδομαδιαίως στην πρώτη και δεύτερη τάξη του Λυκείου για τη δημοκρατική διαπαιδαγώγηση» (<a href="http://www.briefingnews.gr/education/item/70188-itoria-allages">Ὑφυπ. Παιδείας Συμεὼν Κεδίκογλου, 1-11-2013</a>)</i><br />
<br />
Η Χρυσή Αυγή -<br />
αυτοί οι λαϊκοί αλήτες -<br />
έχουνε μεγάλο σουξέ στα νιάτα -<br />
στα σχολεία -<br />
γι' αυτό και το δημοκρατικό τόξο -<br />
τα κόμματα του μνημονίου -<br />
και της ροζέ αριστεράς -<br />
θα αναλάβουν την εντατική εκπαίδευση<br />
της νέας γενιάς.<br />
Πάλι;!<br />
Τόσα χρόνια λάϊφστάϊλ -<br />
πάρτυ στην Μύκονο -<br />
Ρεπούση και πινακολάδα -<br />
παύσι καύσι σημαιών<br />
ιστορίας<br />
γλώσσας -<br />
τόσα χρόνια αποδόμησης -<br />
δεν έφτασαν;!<br />
Τώρα θα διδάξουν τους νέους τί;<br />
Τον ευρωπαϊκό τρόπο να είσαι άνεργος; <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Συστηματική αποκολοκύνθωνσις</b></div>
<br />
Να μου πείτε σε ποια χώρα<br />
του πλανήτη -<br />
την «αριστερά» από το ανοιχτό ρόζ<br />
μέχρι το κόκκινο -<br />
δεν θα την απασχολούσαν<br />
καθόλου -<br />
οι αποκαλύψεις του ανθρώπου παρά<br />
τω πρωθυπουργώ -<br />
παρόντα σε όλες τις συσκέψεις -<br />
γραμματέα του υπουργικού<br />
συμβουλίου -<br />
αποκαλύψεις σχετικές με την<br />
διαπλοκή των<br />
εξουσιών -<br />
αλλά μόνο ο παλιοχαρακτήρας του;<br />
<br />
Άνθρωπος ασυμβίβαστος -<br />
και ελεύθερος - <br />
σε αυτήν την χώρα την ελληνίδα -<br />
δεν υπάρχει;<br />
Δεν καταλαβαίνουν ότι -<br />
έτσι σκάβουνε και τον δικό τους<br />
λάκκο; -<br />
Σε τί να ελπίσουμε τότε; <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Κοινοτοπίες καὶ τὸ φάρμακο...</b></div>
<br />
Κοινότοπο - η δημοκρατία αμύνεται<br />
με «περισσότερη δημοκρατία».<br />
Το τεκμήριο της αθωότητος είναι -<br />
απόλυτο. Δεν υπάρχει -<br />
συλλογική ευθύνη. Το Σύνταγμα -<br />
οδηγεί το πολίτευμα. Η<br />
πληροφορία και η είδηση - είναι<br />
αδέσμευτη. Η δικαιοσύνη -<br />
είναι τυφλή .......<br />
Τίποτα από αυτά δεν έχουμε.<br />
Όχι γιατί η Πολιτεία βρίσκεται σε<br />
κίνδυνο -<br />
αλλά γιατί το κράτος -<br />
το κράτος των μνημονίων -<br />
και του αγγλικού δικαίου -<br />
βρίσκεται σε κίνδυνο. Κινδυνεύει -<br />
από την Δημοκρατία. Αν<br />
τα βασικά και τα ελάχιστα της<br />
Δημοκρατίας - κατισχύσουν - το<br />
κράτος -<br />
των μνημονίων - θα καταρρεύση.<br />
Είναι αναπόφευκτη ανάγκη λοιπόν -<br />
για το κράτος -<br />
του Σαμαρά και των μνημονίων -<br />
να καταστείλη την<br />
Χρυσή Αυγή - καταργώντας<br />
την Δημοκρατία.<br />
Και δυστυχώς βρίσκει σύμμαχο<br />
την αριστερά. <br />
Απλά κοινότοπα πράγματα. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Μὲ μιὰ μπαλταδιά</b></div>
<br />
Για δες! Μια δράκα<br />
μπεχλιβάνων - έριξε την κυβέρνηση<br />
των γραικύλων - την κυβέρνηση<br />
των μνημονίων και των<br />
αυτοκτονιών. - Είναι κοινό μυστικό -<br />
το συζητάνε στριφιγυρνώντας στους<br />
τάφους τους - οι παλαιοί φιλόσοφοι -<br />
ότι τα ιδεολογήματα του 20ου<br />
αιώνος - είναι και αυτά<br />
ήδη νεκρά. - Αριστερά και<br />
δεξιά - φασισμός και<br />
κομμουνισμός - δεν είναι παρά<br />
κουρέλια σημαιών με φθαρμένα και<br />
ακατανόητα σύμβολα.<br />
Όποιος δεν το βλέπει αυτό - είναι<br />
τυφλός και - κοιμάται με<br />
φαντάσματα. Ο παλιός κόσμος -<br />
αυτός που στις τελευταίες ημέρες<br />
του ονομάστηκε - μεταπολίτευσι -<br />
έληξε. Και έληξε με μια<br />
χρυσαυγίτικη μπαλταδιά. <br />
<br />
Aυτή η κατακεφαλιά στο σύστημα της<br />
μεταπολίτευσης είναι η<br />
μεγαλύτερη - προσφορά της<br />
χρυσαυγής στην<br />
δημοκρατία. Κανένας άλλος δεν<br />
θα μπορούσε να καταφέρη<br />
τέτοιο<br />
φοβερό χτύπημα - μόνο αυτοί - <br />
οι μιαροί<br />
οι εξόριστοι και λεπροί.<br />
Ε ρε κάτι πλάκες που στήνει<br />
η Θεία Πρόνοια<br />
με τα εικονοστάσια της. <br />
<br />
Δεν έχουνε μόνο τον Μπαλτάκο -<br />
έχουνε κι άλλους -<br />
όλων των κομμάτων - έχουνε<br />
ομολογίες σκανδάλων -<br />
διαφθοράς -<br />
αφού - και σημειώστε το αυτό -<br />
ο εξόριστος -<br />
ο βδελυρός - ο λεπρός -<br />
ο φαλακρός μπεχλιβάνης -<br />
ακριβώς εκ της θέσεως του -<br />
είναι και ο εξομολόγος -<br />
ο δίδων άφεση αμαρτιών.<br />
Στους χρυσαυγίτες -<br />
κατέφευγαν - και έλεγαν τα<br />
πάντα - .<br />
Και ο λεπρός χρυσαυγίτης<br />
εξομολόγος -<br />
τους πρόδωσε. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMnokyCvEyJXW40OLfIpJJ-INzdUYkgWzJEWR8ocdxtoObeKwDDdwAejqijOHbg3eyKtJ2_NkVbRc4QWhW3e9eVEoVeBOqIK7-_q0NujlhjzwgzVlo0lup3WlkVD9yU2pjtatpHg/s1600/Baltakos-Kasidiaris.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMnokyCvEyJXW40OLfIpJJ-INzdUYkgWzJEWR8ocdxtoObeKwDDdwAejqijOHbg3eyKtJ2_NkVbRc4QWhW3e9eVEoVeBOqIK7-_q0NujlhjzwgzVlo0lup3WlkVD9yU2pjtatpHg/s1600/Baltakos-Kasidiaris.jpg" height="221" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Ἔ ρὲ κάτι πλάκες ποὺ στήνει ἡ Θεία Πρόνοια μὲ τὰ εἰκονοστάσια της...</i></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Τὸ τόξο τοῦ Φιλοκτήτη</b></div>
<br />
Η μεταφυσική των όπλων...<br />
<br />
Η Τροία δεν θα πέση - παρά μόνο<br />
με το τόξο του Φιλοκτήτη.<br />
Έζησε δέκα χρόνια εξόριστος -<br />
με τους αφόρητους πόνους και την<br />
δυσωδία της πληγής -<br />
που σάπιζε το πόδι του - εκεί<br />
που τον δάγκωσε το<br />
φίδι. - Αλλά τώρα τον έχουνε<br />
ανάγκη -<br />
γιατί η Τροία θα πέση μόνο με το<br />
τόξο του Φιλοκτήτη. -<br />
Βαδίζουμε σε ένα χωράφι -<br />
γεμάτο πτώματα. Ένα χέρι -<br />
νεκρό και παγωμένο - το σπάμε<br />
σα ξερό κλαδί. Βρωμάει<br />
θάνατο - όμως<br />
μόνο με αυτό - σα ρόπαλο το<br />
νεκρό χέρι -<br />
της Χρυσής Αυγής -<br />
θα πέση η Μεταπολίτευση -<br />
κι αυτόν τον<br />
χρησμό - να τον θυμάστε.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtGOVN3Wj62g6WllzNWGklN_pEQJDKnEknxIyiv8bH1qhDInBnXKgU3jiBXkaKZ-bOWxn1XwdSvwlphpGFlNQzQcpRVlXSIrtueb-jN3C6Rj0o13KUiaYHzLvFsvG5UGn1LXzJyQ/s1600/Philoktetes+-+Thessaly,+Homolieon,+350+BC.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtGOVN3Wj62g6WllzNWGklN_pEQJDKnEknxIyiv8bH1qhDInBnXKgU3jiBXkaKZ-bOWxn1XwdSvwlphpGFlNQzQcpRVlXSIrtueb-jN3C6Rj0o13KUiaYHzLvFsvG5UGn1LXzJyQ/s1600/Philoktetes+-+Thessaly,+Homolieon,+350+BC.jpg" height="202" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Ἡ Τροία δὲν θὰ πέσῃ παρὰ μόνον μὲ τὸ τόξο τοῦ Φιλοκτήτη...</i></div>
<br />Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-84337086181831541512013-10-31T20:25:00.000+02:002013-10-31T20:25:59.269+02:0058 νέοι γιὰ τὸν ἑλληνικὸ συντηρητισμό<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwOuRAULSrdQ_WKuN314k1N7mt7I9NTzusB5lHDGebmTG-3WDsKWs-BT0SjJXjPZj06X1-QkOtTKQjfZtITf0wqPJwymFCUGqJjpz-RhcZBX_wwDr3Ch_1T0GZ2E-_o27Wsb5QwA/s1600/conservatives.gr.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="208" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwOuRAULSrdQ_WKuN314k1N7mt7I9NTzusB5lHDGebmTG-3WDsKWs-BT0SjJXjPZj06X1-QkOtTKQjfZtITf0wqPJwymFCUGqJjpz-RhcZBX_wwDr3Ch_1T0GZ2E-_o27Wsb5QwA/s400/conservatives.gr.png" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Αναγνωρίζουμε στην Δεξιά μια παράταξη-φάντασμα. Μας διαβεβαιώνουν ότι υπάρχει, αλλά εμείς δεν την βλέπουμε. Διαβάζουμε ότι κυβερνά, αλλά δεν διαπιστώνουμε να μετουσιώνονται οι ιδέες της σε πολιτική πράξη. Μοιάζει να καταλαμβάνει πολιτικό χώρο και κοινοβουλευτικές θέσεις, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι αξίες της είναι πραγματικά εκεί, παρούσες με αξιώσεις στην πολιτική ζωή του τόπου. Η βάση της παράταξης –η σιωπηρή πλειοψηφία του ελληνικού λαού– αντιλαμβάνεται τον εαυτό της ως συντηρητική, αλλά τα κόμματα που αξιώνουν πως την εκπροσωπούν ακκίζονται συνήθως ως «φιλελεύθερα», αντιγράφοντας ιδεολογικά συστήματα που ελάχιστη σχέση έχουν με αυτόν τον τόπο και την εξέλιξή του.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Διαπιστώνουμε, με ανησυχία, ότι εδώ και πολλές δεκαετίες, στον ευρύτερο δημοκρατικό χώρο δεξιότερα του κέντρου (<i>«Κέντρο», «Δεξιά», «Κεντροδεξιά»</i>), δεν προτείνεται και δεν εφαρμόζεται πολιτική καθορισμένη από αρχές, αξίες, ιδέες και συγκεκριμένο όραμα για την Ελλάδα, αλλά προτείνεται και εφαρμόζεται δήθεν «διαχειριστική πολιτική», με την ελπίδα ότι οι «(κεντρο)δεξιοί» διαχειριστές θα αποδειχθούν κάπως καλύτεροι από τους «(κεντρο)αριστερούς» διαχειριστές. Διαπιστώνουμε στην πράξη ότι τα προϊόντα του κομματικού σωλήνα και της επαγγελματικής πολιτικής είναι θεμελιωδώς ασύμβατα με την μη-διαχειριστική αντίληψη για την πολιτική, με την συνέπεια, με την αξιοσύνη, με τη λογοδοσία σε στοχεύσεις που μας υπερβαίνουν. Αδυνατούμε να αναγνωρίσουμε τους εαυτούς μας στις παραπάνω περιγραφόμενες στρεβλώσεις.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Θεωρούμε ότι οι πολίτες που τοποθετούν τους εαυτούς τους δεξιότερα του πολιτικού κέντρου οφείλουν να δημιουργήσουν εκ νέου και εκ του μηδενός την παράταξή τους, να ορίσουν εκ νέου το τί τους κάνει να είναι, πολιτικά, αυτό που είναι. Και να πιέσουν τα κόμματα που αξιώνουν ότι εκπροσωπούν αυτήν την παράταξη να μιλήσουν με καθαρές κουβέντες, καθαρές προτάσεις, καθαρές ιεραρχήσεις και καθαρά πρόσωπα. Για να συμβεί αυτό, η παράταξη πρέπει να αντιληφθεί τον εαυτό της με την ονομασία που της πρέπει: <b>συντηρητική παράταξη</b>. Οι Έλληνες Συντηρητικοί. Τα υπόλοιπα είναι επεξηγήσεις, υποσημειώσεις, αστερίσκοι, προσθήκες και ιδεολογικές μειοψηφίες. Η ευρύτερη παράταξη δεξιότερα του κέντρου δεν μπορεί παρά να είναι πρωτίστως συντηρητική.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ο συντηρητισμός δεν φιλοδοξεί να συντηρήσει καταστάσεις. Ο συντηρητισμός φιλοδοξεί να συντηρήσει αρχές, ιδέες, αξίες, ιεραρχήσεις προτεραιοτήτων: την συσσωρευμένη πείρα του παρελθόντος για την εκτίναξη στο μέλλον. Δεδομένου του περιεχομένου αυτών των αρχών, ιδεών, αξιών, ένας <i>νέος ελληνικός συντηρητισμός</i> δεν μπορεί παρά να φιλοδοξεί να αλλάξει τα πάντα. Ως εκ τούτου, και παραδοξολογικά, αν κάτι μπορεί να επιφέρει την <i>πραγματική πρόοδο</i> στην Ελλάδα, αυτό θα ήταν ένας συνεπής συντηρητισμός.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Μιλάμε για <b>νέο ελληνικό συντηρητισμό</b>:</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Νέο</b>, διότι στην Ελλάδα δεν έχει διατυπωθεί ποτέ με σαφήνεια, διαύγεια και καθαρότητα ένα τέτοιο πρόταγμα και ένα τέτοιο διακύβευμα. Κάτι τέτοιο θα είναι πραγματικά καινοφανές, πραγματικά καινούργιο, <i>νέο</i>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Ελληνικό</b>, διότι το διακύβευμα συνίσταται ακριβώς στο να μην αντιγράψουμε -για μια ακόμη φορά- κάποιο ξένο ιδεολόγημα από τα εισαγόμενα μεταχειρισμένα, αλλά να βρούμε το πραγματικό μας πρόσωπο, την δική μας ταυτότητα και ιστορία και την αντανάκλασή της στο πολιτικό γεγονός αφομοιώνοντας γόνιμα τις έξωθεν επιρροές και καθιστώντας έτσι εφικτή την <i>πραγματική </i>συνεργασία μας με άλλα έθνη στο επίπεδο της φιλίας, όχι στο επίπεδο της σχέσης υποδείγματος-μιμητή. Στην Ελλάδα, και δη δεξιότερα του κέντρου, παρατηρείται αενάως μια ιδιότυπη φοβία για την δόμηση γηγενούς πολιτικού προτάγματος. Ώρα να αναδειχθεί η παράταξη ως η <i>μη-μεταπρατική παράταξη</i>: η παράταξη που αντιστέκεται στην πολιτισμική μίμηση και αντιγραφή στην οποία έχουμε καθηλωθεί για τόσον καιρό, που αντιστέκεται στην αντίληψη του ελληνισμού ως προϊόντος «μετακένωσης» με κίονες και χιτώνες: εξωστρεφής διότι αφομοιώνουσα, όχι μιμητική διότι υποτελής. Ελληνικό, γιατί <i>«όσο πιο τοπικό είναι, τόσο πιο παγκόσμιο αποδεικνύεται»</i>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Συντηρητισμό</b>, διότι πασχίζει να διαφυλάξει τα βέλτιστα του παρελθόντος μας, την πλέον πολύτιμη συλλογική μας εμπειρία και διαχρονία, ώστε να ετοιμάσουμε το βέλτιστο δυνατό μέλλον.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Για πολύ καιρό προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι αυτή η παράταξη βρίσκει το πραγματικό της πρόσωπο σε δάνεια ιδεολογήματα «φιλελευθερισμού», στην ανάδειξη του φυσικού ατόμου, στην υπογράμμιση των δικαιωμάτων του και των ελευθεριών του. Σχεδόν ξεχάσαμε ότι αυτή η παράταξη συγκροτείται με άξονα το γεγονός ότι λογοδοτεί σε σύνολα: στην πατρίδα, στην οικογένεια, στην κοινότητα, στον λαό όχι ως απλό άθροισμα των πολιτών, αλλά ως απαρτία που συμπεριλαμβάνει κεκοιμημένους και αγέννητους.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι όπως στον ιστορικο-υλιστικό «σοσιαλισμό», έτσι και στον «δεξιό» φιλελευθερισμό και παντού η βάση της πολιτικής, το στοιχείο που την χαρακτηρίζει, είναι πρωτίστως η οικονομία. Ότι η πολιτική, η δημοκρατία της συνύπαρξής μας, συνίσταται πρωτίστως στις οικονομικές σχέσεις του κράτους και των ιδιωτών και δευτερευόντως σε οτιδήποτε άλλο. Αλλά εμείς οι δεξιοί πολίτες δεν ήμασταν ποτέ ιστορικοϋλιστές! Την δική μας αντίληψη για την πολιτική την καθοδηγούν αρχές και προτεραιότητες: η αξιοσύνη και αξιοκρατία, η εργατικότητα, η παράδοση-παραδεδομένη πείρα αιώνων, η αξιοπρέπεια, η αυτάρκεια, ο σεβασμός του ιερού, η φιλοτιμία, ο ρεαλισμός λόγων, ελπίδων και πράξεων. Χαώδης η διαφορά με τις προτεραιότητες του πολιτικού προσωπικού.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Φυσικά, όσον αφορά στην οικονομία, ένας Έλληνας συντηρητικός δεν θα «συντηρούσε» την κατάσταση του άρρωστου ελλαδικού κρατισμού, θα την άλλαζε εντελώς, σμικραίνοντας ριζικά το κράτος (θα ασκούσε φιλελεύθερη οικονομική πολιτική στα πλαίσια περίπου της χριστιανοδημοκρατικής <i>Soziale Marktwirtschaft</i>): όχι όμως λόγω κάποιου θέσφατου για το «ελάχιστο κράτος» ή για το «μεγαλείο των ατόμων», αλλά επειδή οι συντηρητικές του αξίες θα ήταν ασυμβίβαστες με την αναξιοκρατία, την αναξιοπρέπεια, την αργομισθία και την αναποτελεσματικότητα του νεοελλαδικού κρατισμού και της σήψης του.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ο <b>νέος ελληνικός συντηρητισμός</b> επιμαρτυρεί την ανάγκη να βρίσκεται η Ελλάδα στην ενωμένη Ευρώπη, στο κέντρο των ιστορικών εξελίξεων της περιοχής μας – και προτίθεται να αγωνιστεί γι’ αυτήν. Ευρωπαϊσμός όμως δεν σημαίνει φεντεραλισμός, δεν σημαίνει ομοσπονδοποίηση: το όραμα για την ενιαία κοινότητα των ευρωπαϊκών εθνών δεν συμπεριλαμβάνει για εμάς την κατάλυση της αυτοτέλειας των δημοκρατιών και των πολιτισμών τους, την δόμηση ενός οργουελικού υπερκράτους. Όπως και οι «μεγάλοι» της Ευρώπης αυτήν την στιγμή, αντιστεκόμαστε στην διάλυση των εθνών-κρατών, τα οποία αναγνωρίζουμε ως προπύργια ελευθερίας και δημοκρατίας: αντ’ αυτού, επιδιώκουμε την εγγύτερη συνεργασία μεταξύ τους. Στην Ελλάδα οι διαφορετικές προσεγγίσεις για το θέμα της Ευρώπης θεωρούντο ανέκαθεν λίγο-πολύ ταυτόσημες ή συνώνυμες, «λεπτομέρειες»: γι’ αυτό είναι αναγκαία η σαφής διατύπωση ενός <i>μη-φεντεραλιστικού ευρωπαϊσμού</i> για την χώρα μας.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Το ζητούμενο <i><b>δεν </b></i>είναι η δημιουργία ενός ακόμη κόμματος: η σκέψη ότι επείγει η δημιουργία <i>ενός ακόμη κόμματος δεξιότερα του κέντρου</i> είναι, νομίζουμε, λανθασμένη ανάγνωση των δεδομένων. Το ρήγμα στην εκπροσώπηση της δεξιάς παράταξης του λαού από τα κόμματα είναι δομικό, δεν θεραπεύεται με καλές προθέσεις και ασυμμάζευτες φιλοδοξίες – αυτές θα καταλήξουν απλώς στα ίδια συμπτώματα. Για να θεραπευθεί αυτό το ρήγμα χρειάζεται πρώτα <i><b>πολλή δουλειά</b></i> και <i><b>πολλή σπουδή</b></i>: γι’ αυτό πιστεύουμε ότι προέχει η δημιουργία μιας δυναμικής <i><b>συντηρητικής «δεξαμενής σκέψης»</b></i> έξω από τα κόμματα, ενός σοβαρού ινστιτούτου πραγματικά ανεξάρτητου από τους κομματικούς μηχανισμούς που θα μελετήσει, θα προτείνει, θα διδάξει και θα διδαχθεί, θα επηρεάσει και θα εξελιχθεί. Ενός <i><b>Ινστιτούτου Συντηρητικής Πολιτικής</b></i>. Η διατύπωση ιδεών, η κατάθεση προτάσεων, η εκπαίδευση στελεχών και η ειλικρινής πρόταξη αξιών είναι πράγματα τόσο ξένα και πρωτόγνωρα για την σημερινή Δεξιά, που και μόνον η εμφάνισή τους δύναται, πιστεύουμε, να επιφέρει τεκτονικές αλλαγές στον χώρο δεξιότερα του κέντρου και συνακόλουθα σε ολόκληρο το πολιτικό σκηνικό.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Οι μυλόπετρες των επερχόμενων ευρωεκλογών δεν επιτρέπουν ακόμα την χωρίς ιδιοτέλεια έκφραση πολιτικού προβληματισμού προσανατολισμένου σε λύσεις: εν όψει εκλογών, υφίστανται μόνο υποστηρίξεις, αλληλοστηρίξεις και συμμαχίες, κόμματα και λίστες, σε μια ρητορική τύπου <i>«ή μαζί μας ή εναντίον μας, ή μ’ αυτούς ή μ’ εμάς»</i>. Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν θα ήταν σώφρον να επιχειρηθεί κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου ακραίας πόλωσης και εκατέρωθεν στρατεύσεων η εμφάνιση έλλογης αντιπρότασης: θα την κατάπινε η προεκλογική πολυφωνία και παραφωνία. Ως εκ τούτων, ο ρεαλισμός επιτάσσει να ξεμυτίσει η ελπίδα ενός <i>νέου ελληνικού συντηρητισμού</i> μετά τις ευρωεκλογές του 2014.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Αναπόσπαστο κομμάτι των συντηρητικών μας αξιών είναι η αξιοπρέπεια και η διαφάνεια της επωνυμίας, όχι οι ανώνυμες τοποθετήσεις. Όπως και οι υπογραφές αυτού του κειμένου, έτσι και κάθε μας παρέμβαση θα φέρει το όνομα και το επώνυμο των συντελεστών της. Αν κάτι θέλουμε να διαφοροποιήσει την παρέμβασή μας από την πολιτική οχλαγωγία, αυτό ας είναι πρωτίστως η συνέπεια, η σοβαρότητα και η αξιοπρέπεια. Οι κάτωθι υπογράφοντες δεν προερχόμαστε από την γενιά των δεινοσαύρων της μεταπολίτευσης, οι περισσότεροι γεννηθήκαμε αρκετά μετά το 1981. Σε όσους δια βίου προοδευτικούς από την γενιά που έφερε την Ελλάδα ως εδώ ξινίσουν και ρωτήσουν <i>«μα, τόσο νέοι και συντηρητικοί;»</i>, απαντάμε: <i>«ναι, ακριβώς έτσι»</i>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Θεωρούμε ότι ο μη-ιδεολογικός, μεταπρατικός και δήθεν διαχειριστικός χαρακτήρας της σημερινής ελληνικής Δεξιάς (και η συνακόλουθη ανυπαρξία ενός μη-αριστερού πολιτικού Κέντρου) είναι ο «αδύναμος κρίκος» ολόκληρου του κομματικού συστήματος και του πολιτικού μας προβλήματος, που αν σπάσει θα συμπαρασύρει σύνολη την πολιτική γεωγραφία σε μια νέα, ελπιδοφόρα περίοδο, χαρακτηριζόμενη από την σαφήνεια, αξιοπρέπεια και συνέπεια του πολιτικού λόγου. Ώρα να μάθουμε αν αυτή η ανάγνωση έχει τον ρεαλισμό των ιστορικών αλλαγών…</div>
<br />
Υπογραφές (αρχικές):<br />
1. Αθανασόπουλος Ελευθέριος, 30 ετών, δικηγόρος<br />
2. Αντωνιάδης Γεώργιος, 30 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος/διεθνολόγος<br />
3. Αντωνιάδης Δημήτριος, 31 ετών, υλοτόμος<br />
4. Βερδελής Δημήτριος, 20 ετών, σπουδαστής Νομικής ΕΚΠΑ<br />
5. Γιοβάνη Δήμητρα, 18 ετών, σπουδάστρια μαθηματικών ΕΚΠΑ<br />
6. Γραμματικού Αρετή, 29 ετών, ιδιωτική υπάλληλος<br />
7. Δικαίος Δημήτριος, 25 ετών, ασκούμενος δικηγόρος<br />
8. Ζόγκας Θωμάς, 26 ετών, οικοδομικά<br />
9. Θωμόπουλος Χρήστος, 40 ετών, ιατρός νευρολόγος<br />
10. Ιωαννίδου Αγγελική, 36 ετών, οικιακά<br />
11. Κανίδης Χρήστος, 36 ετών, ελεύθερος επαγγελματίας<br />
12. Κοκκόλης Γεώργιος, 25 ετών, δημοσιογράφος-πολιτικός επιστήμων LSE<br />
13. Κοντολαίμου Αγλαΐα, 36 ετών, εκπαιδευτικός-φιλόλογος MA ΕΚΠΑ<br />
14. Κουρεμμένος Ιπποκράτης, 22 ετών, σπουδαστής οικονομικών Πανεπιστημίου Πειραιώς<br />
15. Κουρούσιη Νικολέττα, 25 ετών, μεταπτυχιακή φοιτήτρια διεθνών και ευρωπαϊκών σπουδών Πανεπιστημίου Πειραιώς<br />
16. Κούτρας Ευάγγελος, 29 ετών, σερβιτόρος<br />
17. Κωνσταντόπουλος Γεώργιος, 19 ετών, φοιτητής νομικής σχολής Αθηνών.<br />
18. Λιθαδιώτης Πάνος, 28 ετών, μεταπτυχιακός φοιτητής πολ. επικοινωνίας LSE<br />
19. Λούτσης Αιμίλιος, 29 ετών, τεχνικός<br />
20. Μαγκαφάς Παναγιώτης, 34 ετών, ιστορικός<br />
21. Μαντέλλου Αριστούλα, 32 ετών, φιλόλογος MA, Institute of Education, University of London<br />
22. Μάντη Μαρίνα, 27 ετών, οικονομολόγος<br />
23. Μητραλέξης Σωτήριος, 25 ετών, υπ. διδάκτωρ της Freie Universität Berlin<br />
24. Μιχαηλίδης Γεώργιος-Δημήτριος, 26 ετών, δημοσιογράφος/διεθνολόγος<br />
25. Μιχελόγγονας Αντώνης, 20 ετών, σπουδαστής νομικής<br />
26. Μπαλτά Έλενα, 31 ετών, γραφίστρια<br />
27. Μπασδέκη Δήμητρα, 32 ετών, ιδιωτική υπάλληλος<br />
28. Μπόκολα Θεοδοσία, 30 ετών, δασκάλα<br />
29. Μπόκολας Παναγιώτης, 35 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος<br />
30. Μπουρλάς Φειδίας, 43 ετών, ηλ. μηχανικός ΕΜΠ<br />
31. Νάτση Ιωάννα, 25 ετών, κομμώτρια<br />
32. Νικήτας Ιωάννης, 22 ετών, δημοσιογράφος/σπουδαστής κοινωνικών επιστημών Πανεπιστημίου Αιγαίου<br />
33. Νίκου Ευάγγελος, 26 ετών, ηλεκτρολόγος<br />
34. Ξανθοπούλου Μαρία, 29 ετών, έμπορος<br />
35. Παπαδοπούλου Μαρία-Αγγελική, 29 ετών, διοικητικός υπἀλληλος ΠΓΝ «Λαϊκού», σπουδάστρια ΦΠΨ ΕΚΠΑ<br />
36. Παπανικόλα Χαρά, 30 ετών, ελεύθερη επαγγελματίας<br />
37. Παπανικόλας Άρης, 30 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος<br />
38. Παππάς Χρήστος, 25 ετών, ελεύθερος επαγγελματίας<br />
39. Πηλιαφάς Ανέστης, 29 ετών, ηλεκτρολόγος τηλεπικοινωνιών<br />
40. Σαπουνάκη Στέλλα, 25 ετών, ιδιωτική υπάλληλος/πολιτική επιστήμων<br />
41. Σεμσίρη Ιωάννα, 27 ετών, ιδιωτική υπάλληλος<br />
42. Σκόκοτα Ειρήνη, 24 ετών, αισθητικός<br />
43. Σταλίδης Ανδρέας, 40 ετών, δημιουργός διαδικτυακού περιοδικού «Αντίβαρο» (2001)<br />
44. Τζιτζής Παναγιώτης Μιχαήλ, 23 ετών, σπουδαστής Ιατρικής ΑΠΘ<br />
45. Τζούμπας Μιχάλης, 24 ετών, λογιστής<br />
46. Τόλιας Κωνσταντίνος-Τιμολέων, 34 ετών, άνεργος<br />
47. Τούσε Χριστίνα, 27 ετών, γραφίστρια<br />
48. Τσαμουρλίδης Αλέξανδρος, 19 ετών, φοιτητής βαλκανικών, σλαβικών και ανατολικών σπουδών Πανεπιστημίου Μακεδονίας<br />
49. Τσάπαλος Όμηρος, 26 ετών, υπ. Δρ. πολιτιστικής διπλωματίας Παντείου<br />
50. Τσίρος Ιωάννης, 32 ετών, Msc μηχανολόγος μηχανικός<br />
51. Τσόχλα Εύα, 33 ετών, ψυχολόγος<br />
52. Φερραίος Αλέξανδρος, 24 ετών, δημοσιογράφος/σπουδαστής οικονομικών<br />
53. Φουντοπούλου Αγγελική, 27 ετών, βιολόγος<br />
54. Χατζή Κωνσταντίνα, 19 ετών, σπουδάστρια λογοθεραπείας T.E.I. Πατρών<br />
55. Χατζημιχαήλ Χρήστος, 33 ετών, PhD, επιστημονικός συνεργάτης Ακαδημίας Αθηνών<br />
56. Χιόνης Σπυρίδων, 36 ετών, δικηγόρος Πειραιώς<br />
57. Χλιούρας Πέτρος, 24 ετών, σπουδαστής πολιτικών επιστημών του Πανεπιστημίου του Marburg<br />
58. Χριστόπουλος Χρήστος, 20 ετών, σπουδαστής διεθνών και ευρωπαϊκών σπουδών Παντείου<br />
<br />
<a href="http://conservatives.gr/"><b>Ἰνστιτοῦτο Συντηρητικῆς Πολιτικῆς</b></a> (conservatives.gr)Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-1463513283106159402013-03-13T00:50:00.000+02:002013-03-13T00:50:40.357+02:00Τὸ κορίτσι μὲ τὶς μαργαρίτες<div style="text-align: justify;">
Ἡ ἀφίσα μὲ τὴν ὡραία δεσποινίδα, σ᾿ ἕνα κάδρο στὸν τοῖχο τοῦ σπιτιοῦ τῆς γιαγιᾶς μου. Χρόνια τώρα, ἀπὸ τότε ποὺ ἥμουν μικρός. Κάθε φορὰ τὴν κοιτοῦσα καὶ ὀνειρευόμουν.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJvsvwiQQK9tM8YRlRTbjQNB77eos6n6nmrkQ55w9N_MG309XVbxdKgsY2Id-XZFaEu5ED5igvWUz-LZQWQhCfwGiYBVprKCQJ0TeFw_M_mgBH6R9C_UFzHp7AccOPB-q-m4dU1w/s1600/2010-04-04-Renoir.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJvsvwiQQK9tM8YRlRTbjQNB77eos6n6nmrkQ55w9N_MG309XVbxdKgsY2Id-XZFaEu5ED5igvWUz-LZQWQhCfwGiYBVprKCQJ0TeFw_M_mgBH6R9C_UFzHp7AccOPB-q-m4dU1w/s400/2010-04-04-Renoir.jpg" width="300" /></a></div>
<br />
Χρόνια πέρασαν. Πάντοτε ὅμως, ὅταν ἐτύγχανε νὰ βρεθοῦμε στὸ σπίτι τῆς γιαγιᾶς, ἡ ζουμερὴ νεάνις αἰχμαλώτιζε ἕνα βλέμμα μου.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicbGMqEqFtr281puHv5ehZlDCwdoSwXJpKlY42MGfN0CI4CIEZICDq4FiKI7QfAeYC0KLSWiDoNTXDwshejEiTyUowczrJtPF_m3vovq8fTBZTB5g0TAIPE6ll0HdVftipMuNiRA/s1600/Impressionnistes.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicbGMqEqFtr281puHv5ehZlDCwdoSwXJpKlY42MGfN0CI4CIEZICDq4FiKI7QfAeYC0KLSWiDoNTXDwshejEiTyUowczrJtPF_m3vovq8fTBZTB5g0TAIPE6ll0HdVftipMuNiRA/s200/Impressionnistes.jpg" width="150" /></a> Ἀνερωτούμην καμμιὰ φορὰ ποία νὰ εἶναι ἄραγε ἡ νεράιδα τοῦ πίνακα στὸν «πραγματικὸ κόσμο». Ἀκόμη θυμόμουν τὴν ἔκθεσι στὴν Ἐθνικὴ Πινακοθήκη, <i>«Ἰμπρεσιονιστὲς καὶ μεταϊμπρεσιονιστές»</i> (Ἰαν.-Ἀπρ. 1980)· εἴχαμε πάει τότε μὲ τοὺς γονεῖς μου. Προφανῶς ἡ ἀφίσα ἦταν ἀπὸ ἐκείνη τὴν ἔκθεσι. Ὡς φαίνεται Ρενουάρ. Εἴχαμε στὴν βιβλιοθήκη τοῦ πατέρα μου σειρὰ τόμων μὲ τοὺς μεγάλους ζωγράφους. Ἔψαξα τὸν Ρενουὰρ καὶ τοὺς ἰμπρεσιονιστές. Δὲν τὴν βρῆκα. Περίεργον.<br />
<br />
Ἐποχὴ τοῦ Διαδικτύου πλέον. Μερικὲς φορές ἔτυχε νὰ θυμηθῶ ξανὰ τὴν ζουμερὴ νεάνιδα τοῦ πίνακα. Ἔψαξα σὲ δυὸ-τρεῖς ἱστοχώρους - ἠλεκτρονικὲς πινακοθῆκες. Δὲν τὴν βρῆκα. Περίεργον. Λὲς καὶ δὲν ἦταν πραγματική! (Ἀλλὰ οὔτε καὶ ρώτησα φίλους στὸ Διαδίκτυο. Δὲν ἔτυχε; Δὲν ξέρω.)<br />
<br />
Πρὶν λίγα χρόνια, λοιπόν, ἐμφανίστηκε μιὰ νέα, πρωτοποριακὴ διαδικτυακὴ ὑπηρεσία, τὸ <a href="http://www.tineye.com/">TinEye Reverse Image Search</a>. Βάζεις μιὰ εἰκόνα καὶ σοῦ γυρίζει ἱστοσελίδες ποὺ ἔχουν τὴν ἴδια εἰκόνα ἢ εἰκόνες ποὺ μοιάζουν μὲ αὐτήν. (Σήμερα, τὸ TinEye ἔχει ἐν πολλοῖς ἀντικατασταθεῖ ἀπὸ τὸ <a href="http://images.google.com/">Google Image Search</a>. Ὑπάρχει καὶ σὲ browser addon, γιὰ νὰ τὸ ἔχετε στὸ δεξὶ κλίκ: Search By Image (by Google) [<a href="https://addons.mozilla.org/firefox/addon/search-by-image-by-google">Mozilla</a>, <a href="https://chrome.google.com/webstore/detail/search-by-image-by-google/dajedkncpodkggklbegccjpmnglmnflm">Chrome</a>]) Γιὰ πολὺ καιρό, ὅμως, δὲν σκέφθηκα νὰ ψάξω (ἀλλὰ καὶ ὅταν ἔτυχε νὰ τὸ σκεφθῶ, δὲν εἶχα τὴν εἰκόνα διαθέσιμη).<br />
<br />
Ὥσπου μιὰ φορά, στὸ σπίτι τῆς γιαγιᾶς, μοῦ πέρασε ἀπὸ τὸ μυαλὸ ἡ τρομερὴ ἰδέα. Ἔβγαλα τὸ κινητὸ καὶ φωτογράφισα τὴν νεράιδα. Ὅταν γυρίσαμε σπίτι, ἄνοιξα τὸν ὑπολογιστή μου, καὶ μὲ ἕναν ἀκαθόριστο φόβο μήπως κάνω κάτι βέβηλο, ἔβαλα τὴν νεράιδα μου στὸ Image Search. Σὲ ἕνα δευτερόλεπτο ἡ ὀθόνη μου γέμισε μὲ δημόσιες ἱστοσελίδες, sites, μπλόγκια, κείμενα, εἰκόνες, δὲν συμμαζεύεται. Ἡ νεράιδα μου εἶχε ὄνομα καὶ ἀστυνομικὴ ταυτότητα: Pierre-Auguste Renoir, <i>La jeune fille avec les pâquerettes</i>, 1889. Μὲ φρίκη τὴν εἶδα ἐκτεθειμένη στὸν χύδην ὄχλο, ἀναρτημένη στὰ ἰντερνέτια, γυμνή, βορὰ στὰ μάτια τῶν βαρβάρων.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPQoBE3qcg-44BBXht3vC0NHic1aW3IK3Lrd6EgTxBl695WFbUE8Pa6vCrLb96yis7SLYO0ijUXoO9Qv0HS8ZICiuk5-sgYmCMCL07rM9P-xFk0gRFs4jYHMB2tC255Yw03SSuSQ/s1600/Renoir+Pierre-Auguste,+La+jeune+fille+avec+les+paquerettes,+1889.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPQoBE3qcg-44BBXht3vC0NHic1aW3IK3Lrd6EgTxBl695WFbUE8Pa6vCrLb96yis7SLYO0ijUXoO9Qv0HS8ZICiuk5-sgYmCMCL07rM9P-xFk0gRFs4jYHMB2tC255Yw03SSuSQ/s400/Renoir+Pierre-Auguste,+La+jeune+fille+avec+les+paquerettes,+1889.jpg" width="328" /></a></div>
<br />
Ὁ μυστικὸς ἔρωτας καὶ ἡ ἀναζήτησις δύο καὶ πλέον δεκαετιῶν εἶχε τελειώσει μὲ ἕνα δεξὶ κλίκ...<br />
<br />
...Ἀλλὰ ἴσως πάλι ὄχι.</div>
Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-49444728628087682042013-02-23T21:14:00.000+02:002013-02-23T21:16:10.737+02:00Ἐνάντια στὴν πραγματικότητα, ἢ περὶ ἐλευθερίας<div style="text-align: justify;">
Ψυχανεμίζομαι ἀπὸ περιρρέοντα σχόλια «ἐκσυγχρονιστικῆς»-ἐλευθεριακῆς προελεύσεως ὅτι εἶναι ἐσχάτως τῆς μόδας ἡ ὑπεράσπισις τῆς «πραγματικότητος», ἔναντι τῶν ἀναιδῶν ἐκείνων ποὺ ἐπιμένουν νὰ ὀνειρεύονται. Οἱ δὲ προτροπὲς αὐτὲς δὲν περιορίζονται στὴν τρέχουσα πολιτική, ἀλλὰ ἐπεκτείνονται ἀκόμη καὶ σὲ μεταφυσικὴ διάστασι (εἷς δὲ σχολιαστὴς ἔφθασε ἔως τοὺς Γνωστικοὺς καὶ τοὺς Μανιχαίους [1]). Μάλιστα, διὰ τοιούτου ὠμοῦ ὑλισμοῦ ἐπιχειρεῖται ἀπὸ «ὀρθολογιστές» («ρασιοναλιστὲς» [2]) τινὲς ἡ ἀντίκρουσις τῶν ἐπελαυνόντων μαρξιστῶν -λέγουν- τοῦ κομαντάτε Τσίπρα. Ματαία, φοβοῦμαι, ἡ προσπάθεια, καθ᾿ ὅσον ὁ ἐλευθεριακὸς καὶ ὁ μαρξιστικὸς ὑλισμός ἔχουν κοινὴ μήτρα· δὲν ἀποτελεῖ ο εἷς ἀπάντησιν εἰς τὸν ἄλλον, ἀλλὰ ἐκφάνσεις τοῦ ἰδίου προβλήματος. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ἐπιτρέψτε μου νὰ ξεκαθαρίσω τὴν θέσι μου:</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Εἶμαι ἐναντίον τῆς «πραγματικότητος».<br /><br /> Ἡ μόνη πραγματικότης εἶναι ἡ Φαντασία.<br /><br /> Εἴμεθα συμπολεμιστὲς τοῦ Δὸν Κιχώτη, ὀνειροπόλοι καὶ αἰθεροβάμονες, ἄποικοι τῶν εὐαγῶν αἰθέρων, ἱππότες κομητῶν καὶ ἀδελφοὶ νεφελωμάτων.</b> [3][4]</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/432V67VXiN8?rel=0" width="420"></iframe><br /></div>
<div style="text-align: center;">
Φοιτητικὴ Λέσχη Φανταστικῆς Λογοτεχνίας (<a href="http://flefalo.blogspot.gr/">ΦΛΕΦΑΛΟ</a>)</div>
<br />
<b>Σημειώσεις:</b><br />
<div style="text-align: justify;">
[1] ...Μὲ τὸ σκεπτικὸν ὅτι οἱ ὀνειροπόλοι (καὶ γενικῶς οἱ ἰδεαλιστές, οἱ θρῆσκοι, ὅλοι οἱ κατὰ τὸν καταγγέλλοντα ἀνορθολογιστὲς) εἶναι ἀρνηταὶ τῆς ὑλικῆς πραγματικότητος διότι μισοῦν τὸν κόσμο, ὅπως οἱ ἀρχαῖοι Γνωστικοί. Λάθος, διότι οἱ Γνωστικοὶ δὲν ἠρνοῦντο τὴν ὑλικὴ πραγματικότητα· κάθε ἄλλο· πραγματικότατη τὴν θεωροῦσαν, τὴν μόνη προσιτή, πλὴν ὅμως ἐγγενῶς κακή, δημιουργία τοῦ κακοῦ θεοῦ, τὸν δὲ ἀγαθὸ θεὸ ἀπρόσιτον στὸν ἄνθρωπο καὶ ἀμέτοχον στὸν κόσμο. Στὴν πραγματικότητα οἱ Γνωστικοὶ εὐρίσκονται πολὺ ἐγγύτερον στοὺς ὑλιστὲς παρὰ στοὺς ἰδεαλιστές (ἢ στοὺς χριστιανούς, ἢ στοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες). Διότι, ἀπὸ τὴν θέσιν ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἀπρόσιτος καὶ ὁ κόσμος κακός, ἔως τὴν θέσιν ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἀνύπαρκτος καὶ ὁ κόσμος χυδαία ὕλη, δὲν παρεμβάλλεται παρὰ ἕνα ἐλάχιστο λογικὸ βῆμα (τὸ ξυράφι τοῦ Ὄκκαμ). Ἀντιθέτως, γιὰ τοὺς χριστιανοὺς καὶ τοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες ὁ κόσμος εἶναι ἔνθεος, τὰ πάντα πλήρη Θεοῦ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgm8q2qlz7-54vO9gHxWvR5J8HPpWS8urfEP1CHYyiNYmMvD9u34rtu5zGjmbEJnQce4q_zRxLW5gd55wz6RWrcS2GItTP7sTTiYiqO18UuMvfPiBR91VYFLhSYwattqVXJE-WtRg/s1600/Giannaras.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgm8q2qlz7-54vO9gHxWvR5J8HPpWS8urfEP1CHYyiNYmMvD9u34rtu5zGjmbEJnQce4q_zRxLW5gd55wz6RWrcS2GItTP7sTTiYiqO18UuMvfPiBR91VYFLhSYwattqVXJE-WtRg/s200/Giannaras.jpg" width="162" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Χρῆστος Γιανναρᾶς</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
[2] Ὀρθῶς ὁ <a href="http://www.pheidias.gr/search/label/%CE%93%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%B1%CF%81%E1%BE%B6%CF%82">Χρῆστος Γιανναρᾶς</a> ἀντιδιαστέλλει τὸν ἑλληνικὸν «λόγον» ἀπὸ τὸ δυτικὸ «ratio» καὶ ἐπισημαίνει τὴν ταύτισι στὴν ἑλληνικὴ γνωσιοθεωρία τῆς λογικῆς καὶ τῆς ἐμπειρίας, τοῦ ἀληθεύειν μὲ τὸ κοινωνεῖν (τὸ ὀρθῶς διανοεῖσθαι διὰ τὸ ὀρθῶς κοινωνεῖν, στὸν Ἀριστοτέλη· Ἡράκλειτος: <i>«διὸ καθ᾿ ὅ τι ἃν αὐτοῦ τῆς μνήμης κοινωνήσωμεν, ἀληθεύομεν, ἃ δ᾿ ἃν ἰδιάσωμεν, ψευδόμεθα» </i>(Testimonia, ἀπόσπ. 16, 37-38)· βλ. συνοπτικῶς περὶ τοῦ ἑλληνικοῦ ἀποφατισμοῦ κατὰ Γιανναρᾶ: Σωτήρης Μητραλέξης, <i>«Πολιτικὴ ἀδολεσχία II»</i>, ἐκδ. manifesto, Σεπτ. 2012, ISBN 978-960-9570-07-7, σελ. 23-26· ἐπίσης, Κρυσταλία Πατούλη, <a href="http://tvxs.gr/news/biblio/xristos-giannaras-i-gnosi-alitheyei-otan-koinoneitai"><i>«Χρήστος Γιανναράς: Η γνώση αληθεύει όταν κοινωνείται»</i></a>)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoorpTyGlb6IRFZlmXOnlHXSsgmKVJy0te81XMPBWJygjKubgBI9YdqP0WwZ9ou8QBmvYkzBtyb_Rf3TnCJBUwUwUaRcThGmzfUfB8yhd_umB90b6H2kkG4oNfbRwqL2r6wWFg3w/s1600/Ferris_Kostas.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoorpTyGlb6IRFZlmXOnlHXSsgmKVJy0te81XMPBWJygjKubgBI9YdqP0WwZ9ou8QBmvYkzBtyb_Rf3TnCJBUwUwUaRcThGmzfUfB8yhd_umB90b6H2kkG4oNfbRwqL2r6wWFg3w/s200/Ferris_Kostas.jpg" width="183" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Κώστας Φέρρης</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
Ὁ δὲ Κώστας Φέρρης σημειώνει (σὲ συζήτησι στὴν ἠλεκτρονικὴ λίστα «λόγος»):</div>
<div style="text-align: justify;">
«Ἡ μητρικὴ γλῶσσα εἶναι μόνο ἡ ἔναρθρη ἔκφραση τοῦ «φανταστικοῦ τόπου», εἶναι δηλαδὴ ἡ εἰκόνα του. Ὁ φανταστικὸς τόπος εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Λόγος. Τό ᾿χα πεῖ καὶ παλιά, ἀλλὰ ἂς τὸ ἐπαναλάβω. Λόγος, κατὰ τὸ Liddel-Scott, εἶναι τόσο ὁ ἔναρθρος ἐκφερόμενος λόγος τοῦ ἀνθρώπου, ὅσο καὶ ὁ ἐνδιάθετος, μὴ ἀρθρωμένος καὶ σκοτεινὸς (ἀφηρημένος) λόγος τῆς σκέψης. «Ὥστε ἐν τῇ λέξει λόγος, περιλαμβάνονται καὶ αἱ δύο φύσεις του».</div>
<div style="text-align: justify;">
Ὁ ἔναρθρος λόγος εἶναι ἐργαλεῖο διαχωρισμοῦ, ἐργαλεῖο τοῦ κόσμου τῶν διαχωρισμένων, ἢ τοῦ κόσμου ποὺ βλέπομε ὡς διαχωρισμένο. Ἐνῷ ὁ ἐνδιάθετος λόγος, εἶναι καθρέφτης τοῦ Κόσμου τοῦ Ἑνιαίου, δηλαδὴ ἀντίθετος – καὶ συμπληρωματικός. Ἔτσι, ὁ λόγος ὁ ἔναρθρος ὁ στεγνός, ὅπου ἡ δομὴ καπελώνει τὸ νόημα, εἶναι ἀναληθὴς καὶ καθόλου πειστικός. </div>
<div style="text-align: justify;">
Ὁ Ἅγιος Βασίλειος λέει πὼς στὸ κήρυγμα, γιὰ νὰ μιλήσει στὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων, πρέπει ὁ ρήτορας νὰ ἐντάξει στὸν προφορικό του λόγο, τὸν ἐνδιάθετο. Δηλαδὴ τὴν ποίηση. Τὴν ἀφαίρεση. Τὴ μνήμη τοῦ Ἑνιαίου. Τὸ αἴσθημα. (Κι ἐδῶ ἀρχίζει μιὰ ἄλλη μεγάλη κουβέντα, πάνω στὴν ὁποία κάποτε εἴχαμε διαφωνήσει μὲ τὸν Χρῆστο Γιανναρᾶ, καὶ στὸ τέλος... τὸν ἔπεισα!)»</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
[3] <i>«Ἔχουμε μετακομίσει εἰς τούς εὐαγεῖς αἰθέρες· Εἴμεθα αἰθεροβάμονες!»</i> Ἰωάννης Φουράκης, <a href="http://www.fourakis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=76:2010-01-30-13-21-10&catid=37:2010-01-30-03-22-53&Itemid=30"><i>«Μανιφέστο τοῦ Ὑπερβατικοῦ Ἑλληνισμοῦ»</i></a>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf_-E5gIqLu84acKfYOQkSv_7FZrihcTraiZmlYn5BLi5k_xdDvXpqI3QS24wMW_EWBlc6vD0RbrigkVFh2wxrVf6eDzRrGIyZz_1zX9srDjewieng8ymw5m6m7kawqWH7eOBeKg/s1600/Lovecraft+Howard+Phillips.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf_-E5gIqLu84acKfYOQkSv_7FZrihcTraiZmlYn5BLi5k_xdDvXpqI3QS24wMW_EWBlc6vD0RbrigkVFh2wxrVf6eDzRrGIyZz_1zX9srDjewieng8ymw5m6m7kawqWH7eOBeKg/s200/Lovecraft+Howard+Phillips.jpg" width="133" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Howard Phillips Lovecraft</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
[4] <i>«Verily, I have travelled to strange places which are not upon the earth or any known planet. I have been a rider of comets, and a brother to the nebulae.»</i> <a href="http://www.pheidias.gr/search/label/Lovecraft">Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ</a>, ἐπιστολὴ στὸν Ράινχαρντ Κλάινερ, 21-5-1920.</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
* * * </div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
...Φορᾶμε τὸν καλογυαλισμένο θώρακα καὶ τὴν περικεφαλαία μας,
ἀδράχνουμε γερὰ τὸ κοφτερὸ μας ξίφος καὶ σηκώνουμε τὴν βαρειὰ ἀσπίδα μὲ
τὸν προγονικὸ θυρεὸ ἢ τὸ φοβερὸ γοργόνιο, ἱππεύουμε τὸ γοργό μας ἄτι καὶ
μὲ τὰ φλάμπουρά μας νὰ κυματίζουν περήφανα στὸν ἄνεμο, ξεχυνόμαστε...
γιὰ ποῦ; οὔτε ξέρουμε οὔτε ρωτοῦμε· ἐκεῖ ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ ἡ φωνὴ τοῦ
Πεπρωμένου...</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/fYbKfIQ-DCU?rel=0" width="420"></iframe><br /></div>
<div style="text-align: center;">
<i>«Ἰωάννα τῆς Λωραίνης»</i>, τοῦ Δημήτρη Κατῆ</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Τὸ ἀκόλουθο κείμενο ἀνήκει στὸν ἐξερευνητὴ τῆς Φαντασίας <a href="http://www.pheidias.gr/search/label/%CE%93%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82">Παντελῆ Γιαννουλάκη</a>. Εἶναι μιὰ πολιτικὴ διακήρυξις. Ὁμιλεῖ γιὰ τὴν ἐλευθερία· τὴν ἐλευθερία γιὰ τὴν ὁποίαν κανεὶς σοσιαλιστὴς ἢ φιλελεύθερος ἢ ὁποιοσδήποτε ἄλλος πολιτικὸς ἀναμορφωτὴς δὲν μᾶς ἔχει μιλήσει.</div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgY3yMH3k_1TtRvNSzV4pmBoCvot1G3aFNf9803hFomLowcqPAM-hdm8XlITYp12odKvzesEW8aLttQfxwFTJVv13qWRXsCd7E-hbM-tSnRUXWD0EZM7_sMrNQEJLv98VWx8SzQFQ/s1600/Fourakis-Giannoulakis-Goudis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgY3yMH3k_1TtRvNSzV4pmBoCvot1G3aFNf9803hFomLowcqPAM-hdm8XlITYp12odKvzesEW8aLttQfxwFTJVv13qWRXsCd7E-hbM-tSnRUXWD0EZM7_sMrNQEJLv98VWx8SzQFQ/s320/Fourakis-Giannoulakis-Goudis.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ὀνειροπόλοι καὶ αἰθεροβάμονες: Ἰωάννης Φουράκης,<br />
Παντελῆς Γιαννουλάκης, Χρίστος Γούδης.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Ἀναρωτήθηκες ποτὲ ἂν εἶσαι στ᾿ ἀλήθεια ἕνας ἐλεύθερος ἄνθρωπος;</b></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Νομίζω πὼς εἶναι ἕνα ζήτημα τὸ ὁποῖο ἀξίζει νὰ τὸ συλλογιστεῖς σοβαρά, καὶ ἴσως νὰ μπορέσω νὰ σὲ βοηθήσω λιγάκι σ᾿ αὐτό...</div>
<div style="text-align: justify;">
Ἂς ποῦμε, ἄραγε, μπορεῖς νὰ πᾶς ὅπου θέλεις, ὅποτε θέλεις; Ἔχεις ἐλευθερία κινήσεων; Μπορεῖς νὰ ταξιδέψεις, νὰ γνωρίσεις τὸν κόσμο, ἂς ποῦμε, νὰ δεῖς ἀπὸ κοντὰ ἕνα καγκουρὼ στὴν Αὐστραλία; Ὄχι; Εἶναι μακριὰ καὶ θέλει πολλὰ λεφτά; Ἐντάξει.</div>
<div style="text-align: justify;">
Χμ... Μπορεῖς, ἂν τὸ ἐπιθυμεῖς, αὔριο τὸ πρωὶ νὰ πιεῖς ἕνα καφὲ στὸ Πήλιο; Νὰ πᾶς γιὰ ψάρεμα στὴ Μυτιλήνη; Νὰ πᾶς γιὰ βαρκάδα στὰ φιὸρδ τῆς Νορβηγίας; Τί; Πρέπει νὰ πᾶς στὴ δουλειὰ αὔριο τὸ πρωὶ καὶ δὲν μπορεῖς; Ἔχεις ὑποχρεώσεις; Μάλιστα...</div>
<div style="text-align: justify;">
Ἔ, τότε μπορεῖς νὰ διαβάσεις τὴν Κοσμικὴ Τριλογία τοῦ C. S. Lewis, ἕνα βιβλίο τὸ ὁποῖο κατὰ τὴ γνώμη μου εἶναι ἀπὸ τὰ πιὸ ὑπέροχα ποὺ γράφτηκαν ποτέ, τὸ ὁποῖο θὰ σὲ ταξιδέψει σὲ ἄλλους πλανῆτες καὶ ἄλλους κόσμους. Τί; Δὲν ἔχει εκδοθεῖ στὰ ἑλληνικὰ καὶ δὲν ξέρεις ἀγγλικά; Εἶναι ὀκτακόσιες σελίδες καὶ δὲν ἔχεις χρόνο; Δὲν διαβάζεις τέτοια πράγματα; Καλά, ἐντάξει... Χμ, τότε σίγουρα θὰ μπορεῖς νὰ κάνεις μιὰ ὑπέροχη κουβέντα μ᾿ ἕναν φίλο σου, σήμερα τὸ βράδυ, καὶ νὰ συζητήσετε γιὰ τὰ ταξίδια στὸ Χρόνο, γιὰ τὰ ἰσλανδικὰ ἔπη, γιὰ ἕνα παλιὸ ταξίδι σας στὴν Πράγα, γιὰ τὴ χαρτογραφία τῶν ἀνέμων, γιὰ τὸ Megapolisomancy, γιὰ τὶς προοπτικὲς τοῦ Virtual Reality... Ἄ, μάλιστα, καταλαβαίνω... Οἱ φίλοι σου δὲν ξέρουν οὔτε θέλουν νὰ ξέρουν γιὰ τέτοια πράγματα, μιλᾶνε συνέχεια γιὰ ποδόσφαιρο, πολιτική, οἰκονομικὰ προβλήματα, σέξ, (κι ἂν εἶσαι γυναίκα, οἱ φίλες σου μιλᾶνε γιὰ καλλυντικά, γιὰ ἄντρες, γιὰ κουτσομπολιὰ καὶ γιὰ τὴν καριέρα τους).</div>
<div style="text-align: justify;">
Τέλος πάντων, σίγουρα μπορεῖς τουλάχιστον νὰ κοιμηθεῖς καὶ νὰ δεῖς κάποιο ὡραῖο ὄνειρο, νὰ ζήσεις ὑπέροχες περιπέτειες σὲ μιὰ μακρινὴ Ὀνειροχώρα. Τί; Δὲν θυμᾶσαι ποτὲ τὰ ὄνειρά σου; Νομίζεις ὅτι μᾶλλον δὲν βλέπεις ποτὲ ὄνειρα;</div>
<div style="text-align: justify;">
Ἐντάξει, τότε ἁπλά ἂς ποῦμε ὅτι δὲν μπορεῖς νὰ πᾶς ὅπου θέλεις, ὅποτε θέλεις, «λόγῳ ἀνωτέρας βίας», ἀλλὰ κατὰ τὰ ἄλλα εἶσαι ἕνας ἐλεύθερος ἄνθρωπος...</div>
<div style="text-align: justify;">
Λοιπόν, ἂς δοκιμάσουμε κάτι ἄλλο...</div>
<div style="text-align: justify;">
Μπορεῖς νὰ πεῖς ἐλεύθερα τὴ γνώμη σου γιὰ κάτι; Ναί, ξέρω, φυσικὰ καὶ μπορεῖς νὰ τὴν πεῖς ἐλεύθερα, ὅμως, εἶναι ἡ δική σου γνώμη; Μήπως δὲν διαφέρει καὶ πολὺ ἀπὸ τὴν ἐλεύθερη γνώμη ὅλων τῶν ἄλλων; Τί σημασία ἔχει νὰ λέμε ἐλεύθερα τὴ γνώμη μας, ἂν αὐτὴ εἶναι ἴδια μὲ ὅλες τὶς ἄλλες!... Ναί, ξέρω, εἶσαι ἰδιαίτερος ἄνθρωπος καὶ αὐτὸ δὲν ἰσχύει γιὰ σένα. Ἐντάξει, λοιπόν. Πές μου τότε, ποιά εἶναι ἡ ἐλεύθερη γνώμη σου -χμ- γιὰ τὴν ἀποκωδικοποίηση τοῦ DNA; Ἀχά, μάλιστα, ἀφήνεις αὐτὰ τὰ δύσκολα θέματα γιὰ πιὸ εἰδικοὺς ἀπὸ ἐσένα, αὐτοὶ ἔχουν λόγο καὶ δικαίωμα νὰ ἔχουν γνώμη, ἐνῶ ἐσὺ ὄχι (ἔ, μὴν γελοιοποιηθοῦμε κιόλας...). Ἄ, θυμήθηκες τώρα κάτι ποὺ ἄκουσες γιὰ τὸ ζήτημα: ὅλα αὐτὰ ὁδηγοῦν στὸν κλωνισμό, ἐκεῖνο ποὺ κάνανε μὲ κάτι πρόβατα, ποὺ εἶναι κάτι πολὺ κακὸ γιατὶ ἐπεμβαίνουμε ἀλαζονικὰ στὴ Φύση, καὶ δὲν πρέπει νὰ ἀφήσουμε νὰ γίνει αὐτὸ σὲ ἀνθρώπους. Μάλιστα, πολὺ ἐνδιαφέρουσα ἡ γνώμη σου, εἶναι πολὺ πρωτότυπη καὶ πολὺ ἐνημερωμένη. Καὶ τὴν εἶπες καὶ ἐλεύθερα. Κι ἀφοῦ δὲν ἄκουσες κανέναν νὰ σὲ κοροϊδεύει, ἀφοῦ κανεὶς δὲν σὲ συνέλαβε, πάει νὰ πεῖ ὅτι εἴτε εἶσαι ἐλεύθερος ἄνθρωπος εἴτε ὅτι σοφὰ δὲν διακινδυνεύεις μακριὰ ἀπὸ τὴν πεπατημένη. ΟΚ...</div>
<div style="text-align: justify;">
Ἀλήθεια, εἶσαι ἐλεύθερος νὰ ἀσχοληθεῖς μὲ ὅ,τι θέλεις; Ἂς ποῦμε, μπορεῖς νὰ γίνεις ἀστροναύτης ἂν τὸ ἐπιθυμεῖς; Νὰ ἀσχοληθεῖς μὲ τὴν κατασκευὴ λαβυρίνθων, νὰ γίνεις ζωγράφος, νὰ παίξεις καταπληκτικὸ τρομπόνι, νὰ ἀσχολεῖσαι μόνο μὲ τὶς ποικιλίες τοῦ σεξ, νὰ κάνεις τὸν ἀκροβάτη, νὰ κάνεις ἐξερευνήσεις στὴν Ἀραβία, νὰ γίνεις συλλέκτης βαλσαμωμένων ἑρπετῶν, νὰ κάνεις ἐφευρέσεις, νὰ ἀσχοληθεῖς μὲ τὴν ὑψηλὴ ραπτικὴ ἢ μὲ τὴν ἀρχιτεκτονικὴ πύργων; Ξέρω, ξέρω, δὲν μπορεῖς νὰ κάνεις αὐτὸ ποὺ ἀληθινὰ θέλεις. Εἶσαι ἀναγκασμένος νὰ εἶσαι τραπεζικὸς ὑπάλληλος, φοιτητής, πωλήτρια, βενζινοπώλης, καφετζής, δημόσιος ὑπάλληλος, λογίστρια, ἐκπαιδευτικός, γραμματέας, κλητήρας, δικηγόρος, ὑδραυλικός. Μάλιστα, καταλαβαίνω, πρὸς τὸ παρὸν δὲν μπορεῖς νὰ κάνεις αὐτὸ ποὺ ἀληθινὰ θέλεις, ἀλλὰ εἶσαι ἐλεύθερος νὰ τὸ κάνεις κάποτε. Μὲ συγχωρεῖς ποὺ ρωτῶ, ἀλλὰ πότε; Σύντομα, ἐντάξει, ἀφοῦ τὸ λὲς ἐσύ...</div>
<div style="text-align: justify;">
Νὰ σὲ ρωτήσω καὶ κάτι ἄλλο; Ἀφοῦ εἶσαι τόσο πιεσμένος καὶ τόσο προσγειωμένος (παρ᾿ ὅλη τὴν ἐλευθερία σου), κάνεις κάποια ὄνειρα; Γιατί νὰ μὴν ἀκολουθήσεις αὔριο τὰ ὄνειρά σου; Γιατί νὰ μὴν προσπαθήσεις νὰ τὰ κάνεις πραγματικότητα, ὅσο τρελὰ κι ἂν εἶναι; Τί περιμένεις; Νὰ γεράσεις;</div>
<div style="text-align: justify;">
Χμ, σὲ βλέπω λίγο σκεπτικό. Ἂς σὲ βοηθήσω λίγο...</div>
<div style="text-align: justify;">
Κατ᾿ ἀρχήν, πές μου, ποιά εἶναι τὰ μεγάλα σου ὄνειρα; Τί; Νὰ ἀποκτήσεις δικό σου σπίτι, αὐτοκίνητο, home cinema, πολλὰ λεφτά, καλὸ φαγητό, μπάνια, σέξ, γλέντια καὶ μπουζούκια; Μά, αὐτὰ δὲν εἶναι ὄνειρα, αὐτὰ εἶναι καταναλωτικὰ προϊόντα καὶ ψυχαγωγία. Ὄνειρα δὲν ἔχεις; Ἐννοῶ, κάτι τρελό, κάτι ἄπιαστο, ἕνα ὅραμα, τέλος πάντων κάτι δικό σου, ἕνα πεπρωμένο. Μάλιστα, καταλαβαίνω, ὡραῖες εἶναι οἱ φαντασίες ἀλλὰ ἡ ζωὴ εἶναι σκληρὴ καὶ συγκεκριμένη, ἔχεις ἀνάγκες, ὑποχρεώσεις, ἡ βιοπάλη, ἀδικία, κουράζεσαι πολύ, προβλήματα, χρειάζεσαι ξεκούραση, νὰ ξεσκάσεις, κλπ, κλπ, ἐντάξει.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Τί; Θέλεις νὰ μὲ ρωτήσεις κι ἐσὺ κάτι; Σ᾿ ἀκούω. Μήπως εἶμαι λίγο παράξενος;</div>
<div style="text-align: justify;">
Νὰ σοῦ πῶ, δὲν εἶμαι λίγο παράξενος, γιὰ σένα εἶμαι πολὺ παράξενος, πάρα πολὺ παράξενος. Ἢ μᾶλλον, εἶμαι κάτι σὰν ἐξωγήινος. Καὶ νὰ φανταστεῖς ὅτι ἔχω καὶ ἀρκετοὺς φίλους ποὺ εἶναι σὰν κι ἐμένα, γιὰ νὰ μὴ μιλήσω καὶ γιὰ τοὺς ἄγνωστους φίλους μου. Ἔχουμε κάνει εἰσβολὴ στὸν πλανήτη σας, κρυφά. Εἴμαστε μεταμφιεσμένοι καὶ κυκλοφοροῦμε ἀνάμεσά σας, κι εὐτυχῶς ποὺ δὲν ἔχετε καθόλου φαντασία γιὰ νὰ φανταστεῖτε τὶ τύποι εἴμαστε, ἀλλιῶς θὰ τὴν εἴχαμε βαμμένη.</div>
<div style="text-align: justify;">
Γιὰ παράδειγμα, συχνὰ ἀσχολούμαστε μὲ τὸ Φλὸρ καὶ μὲ τὸ Φλομπεράλ (τί εἶναι αὐτά; ), παίζουμε παιχνίδια ρόλων καὶ συμπεριφερόμαστε σὰν νὰ ζοῦμε στὸ 1390, συζητᾶμε γιὰ τὰ ξωτικά, προσπαθοῦμε νὰ ἐντοπίσουμε πύλες γιὰ ἄλλους κόσμους, ἀκοῦμε μουσικὲς ποὺ δὲν ἔχεις ἀκούσει ποτέ σου, καβγαδίζουμε γιὰ τὴ μελλοντολογία, ἀνταλλάσσουμε παράξενα βιβλία ποὺ δὲν μπορεῖς νὰ τὰ βρεῖς πουθενά, τὸ ὄνειρό μας εἶναι νὰ ἀποικίσουμε ἄλλους πλανῆτες ἢ νὰ ζήσουμε στὸ Λὸχ Νὲς καὶ νὰ φωτογραφίζουμε φαντάσματα, προσπαθοῦμε νὰ γίνουμε «Ἀστυμάγοι» (τί εἶναι αὐτό; ), βλέπουμε φωτεινὰ αυγὰ γύρω ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους (!), γράφουμε ποίηση (τί εἶναι αὐτό; ).</div>
<div style="text-align: justify;">
Παρ᾿ ὅλα αὐτά, κι ἐμεῖς θέλουμε νὰ ξεσκάσουμε λίγο, καμμιὰ φορά. Θυμᾶμαι τότε ποὺ μὲ τὸ φίλο μου τὸν Λάμπρο θέλαμε νὰ ἀπομονωθοῦμε γιὰ λίγο καιρὸ σ᾿ ἕνα σπίτι στὴν ἐξοχή. Θέλαμε, ὅπως λέγαμε, «νὰ διαβάσουμε μπλεγμένους μεταξύ τους ὅλους τοὺς στίχους χιλίων ποιημάτων, νὰ παίξουμε μὲ στρατιωτάκια μέσα στὴ ζούγκλα μιᾶς φλοκάτης, νὰ ἀνακρίνουμε τὶς λάμπες καὶ τὰ πορτατίφ, νὰ ἀναγκάσουμε ἕνα τραπεζομάντιλο νὰ μᾶς πεῖ τὶς συνταγὲς τῶν φαγητῶν ποὺ φιλοξένησε, νὰ ἐπισκεφτοῦμε τὸ βουκολικὸ τοπίο ἑνὸς ἀδιάφορου πίνακα, νὰ κοιτᾶμε σιωπηλοὶ μὲ τὶς ὧρες τὰ παμπάλαια μπιμπελὸ τῆς γιαγιᾶς ποὺ θὰ μᾶς νοίκιαζε τὸ σπίτι, γιὰ ν᾿ ἀνακαλύψουμε μέσα τους χαμένες μνῆμες τῆς παιδικῆς μας ἡλικίας. Νὰ κοιμόμαστε καὶ νὰ διηγούμαστε ὁ ἕνας στὸν ἄλλον τὰ ὄνειρα ποὺ εἴδαμε...»</div>
<div style="text-align: justify;">
Ναί, εἴμαστε λίγο παράξενοι, οἱ φίλοι μου κι ἐγώ. Τί; Δὲν εἶναι τοῦ γούστου σου ὅλα αὐτὰ τὰ περίεργα; Εἶναι σαχλαμάρες ὅλα αὐτά; Ἐντάξει, δὲν τρέχει τίποτε, δικαίωμά σου εἶναι, στὸ κάτω-κάτω ἐλεύθερος ἄνθρωπος εἶσαι...</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
...</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKBdWcXZla0_AhZDwTlBZYrmfY_wvcvno7R_BbrdhvOXQ8jUp-Q-pE3PHDE9tkf7_PoTGnnnObUAzDx33HLWFcpWRLd1azKJM6bP4nzLAsR22ya-l_cZoQSSSNYUhA9V0IMidpwQ/s1600/Yeats+William+Butler.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKBdWcXZla0_AhZDwTlBZYrmfY_wvcvno7R_BbrdhvOXQ8jUp-Q-pE3PHDE9tkf7_PoTGnnnObUAzDx33HLWFcpWRLd1azKJM6bP4nzLAsR22ya-l_cZoQSSSNYUhA9V0IMidpwQ/s200/Yeats+William+Butler.jpg" width="140" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">William Butler Yeats</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
Ἀποχαιρετῶ τὸν ἀναγνώστη μου μὲ ἕνα ἀγαπημένο μήνυμα ποὺ ἄφησε πίσω του ὁ νεκρὸς ποιητὴς καὶ ἄρχοντας τοῦ Φανταστικοῦ, Γουίλιαμ Μπάτλερ Γέητς:</div>
<div style="text-align: justify;">
<i>«Ἂς προχωρήσουμε μπροστά, βάρδοι καὶ παραμυθάδες, κι ἂς ἀδράξουμε ὅποιο λάφυρο λαχταρᾶ ἡ καρδιά, καὶ μὴ φοβᾶστε. Μὴ φοβᾶστε... Τὰ πάντα ὑπάρχουν. Τὰ πάντα εἶναι ἀληθινά. Καὶ ἡ Γῆ, δὲν εἶναι παρὰ ἕνας μικρὸς κόκκος σκόνης κάτω ἀπὸ τὰ πόδια μας...»</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
[<i>«Let us go forth, the tellers of tales, and seize whatever prey the heart long for, and have no fear. Everything exists, everything is true, and the earth is only a little dust under our feet.»</i></div>
<div style="text-align: justify;">
(William Butler Yeats, <i>«The Celtic Twilight»</i>)]</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<b>Βιβλιογραφικὲς ἐπιλογές</b> (ἀπὸ διαφορετικὴ ἀφετηρία ἡ κάθε μία, ἀλλὰ ὅλες σχετικὲς μὲ τὰ ἀνωτέρῳ):<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1MsddIi7BK5g2yjZomDKeh1dRacaqMlD5rztk9rfHDzjbAKTqQoNukzNivnD8CauiD8hzk12n9HGPzwTzDzdpYtL360ofMuYJgULwdNe0TipZP2ZGbLJdgRGJfgSSLq5y9RrFnA/s1600/Fantastiki_Logotechnia.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1MsddIi7BK5g2yjZomDKeh1dRacaqMlD5rztk9rfHDzjbAKTqQoNukzNivnD8CauiD8hzk12n9HGPzwTzDzdpYtL360ofMuYJgULwdNe0TipZP2ZGbLJdgRGJfgSSLq5y9RrFnA/s200/Fantastiki_Logotechnia.jpg" width="140" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Φανταστικὴ Λογοτεχνία</td></tr>
</tbody></table>
<ul>
<li>Σταμάτης Μαμοῦτος, <i>«Ρομαντισμός: Η Φαντασία απέναντι στον κόσμο της Νεωτερικότητας»</i>, περιοδικὸν <a href="http://www.themagicbox.gr/sect-litteraterra.html">«Litteraterra»</a>, τ. 2, Μαγικό Κουτί, Ἀπρ. 2010, σελ. 87-99</li>
<li>Σταμάτης Μαμοῦτος, <i>«Η Φαντασία ως δύναμη ανατροπής: Από την εποχή του Ρομαντισμού στην μεταμοντέρνα Νεωτερικότητα»</i>, περιοδικὸν <a href="http://issuu.com/flefalo/docs/teuxos_10">«Φανταστικὴ Λογοτεχνία»</a>, τ. 10, Μάιος 2012, σελ. 14-20</li>
<li>Γιῶργος Καραμπελιᾶς, <i>«Η θεμελιώδης παρέκκλιση: Ρομαντισμός και διαφωτισμός στον εικοστό πρώτο αιώνα»</i>, Εναλλακτικές Εκδόσεις, 2004</li>
<li>Ἀναστάσιος Γιαννᾶς, <a href="http://theodotus.blogspot.gr/2012/04/b.html"><i>«Το γνωστικό ρεύμα και η μεταφυσική του καπιταλισμού»</i></a>, Patria, Ἀθήνα 2010</li>
<li>Παντελῆς Γιαννουλάκης, <i>«Χ.Φ. Λάβκραφτ: Ταξίδι στη μοναξιά του χρόνου»</i>, Αρχέτυπο, Θεσσαλονίκη 1999</li>
<li>Παντελῆς Γιαννουλάκης, <i>«Ονειροπόλος»</i>, άγνωστο, Θεσσαλονίκη 2005</li>
<li>Παντελῆς Γιαννουλάκης, <i>«Τα ψάρια δεν ξέρουν ότι βρέχει»</i>, άγνωστο, β' ἔκδ., Θεσσαλονίκη 2009</li>
</ul>
Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-76023005139636402312013-02-09T18:32:00.000+02:002013-02-09T18:34:55.641+02:00Λάμπει τὸ μέτωπό μου ὁλόδροσο...<div style="text-align: justify;">
<i>«Ξαναγύρισε στὰ βράχια καὶ εἶδε πάλι τὴ βαθειά, τὴ σκοτεινὴ τὴ θάλασσα. Μὰ ὁ ἥλιος εἶχε φύγει καὶ ἡ νύχτα κατέβαινε μὲ τὰ πένθιμά της χρώματα. Δὲν ἄκουγε ἄλλο παρὰ τὸ σφύριγμα τοῦ ἀέρα καὶ τ᾿ ἄγρια ξεφωνητὰ τῶν γλάρων. Καὶ κεῖ ἔμεινε ὄρθιος καὶ μόνος.</i> [...] <i>Τί ἀπέραντος ποὺ εἶναι ὁ ὀρίζοντας καὶ τί μικρὸς ὁ ἄνθρωπος ποὺ τὸν εἶδεν ὅλον μὲ μιὰ ματιά. Καὶ κείνη ἡ ἀπέραντη θάλασσα τί εὔκολα ποὺ μποροῦσε νὰ πνίξῃ τοῦτο τὸ μικροκαμωμένο κορμί, ποὺ ἦταν τόσο κοντά της. <b>Καὶ ὅμως αὐτὸ τὸ κορμὶ τὴν ἔβλεπε ὅλη μὲ μιὰ ματιά.</b> Αὐτὸ τὸ κορμὶ εἶχε ψυχὴ ποὺ ἔπρεπε νὰ κάμη κάτι στὸν κόσμο.»</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghLovfKAv3JmuwM_S6XaCreo4HWz0EOUkdHJsli4z9DXUpefMQCHFLJDCjZz8Q69ASvD-_57KSo8smH4lcYYGKFn_Vz2293w3ZuuheKUvz5UDWeW_F9lO5j7Caaudg29Y9PZy1Bg/s1600/Dragoumis_Ion.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghLovfKAv3JmuwM_S6XaCreo4HWz0EOUkdHJsli4z9DXUpefMQCHFLJDCjZz8Q69ASvD-_57KSo8smH4lcYYGKFn_Vz2293w3ZuuheKUvz5UDWeW_F9lO5j7Caaudg29Y9PZy1Bg/s200/Dragoumis_Ion.jpg" width="135" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ἴων Δραγούμης</td></tr>
</tbody></table>
Ὁ Ἴων Δραγούμης, ψηλὰ στὸν βράχο τοῦ Σουνίου, ἀγναντεύοντας τὸ πέλαγος. [1] Νέος καὶ ἀκαταστάλαχτος ἀκόμη, μαχόμενος μὲ τὰ πάντα, ἀμφισβητώντας τὰ πάντα, τὸν κόσμο, τὴν φύσι ἀκόμη, πρὸ πάντων τὸν ἑαυτό του. Μὰ μὲ φρόνημα γενναῖο. Νὰ κοιτᾷ τὴν ἄβυσσο, σὰν τὸν Φρειδερίκο Νίτσε, μὰ νὰ μὴν λιποψυχᾷ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<i>«Ὄρθιος καὶ μόνος.»</i> Κι ὁ ἄνεμος βοᾷ. <i>«Καὶ ἡ ὀργὴ τοῦ μεγαλείου εἶναι ἄνεμος ποὺ τρελαίνει τὰ ἀκρωτήρια»</i>, σημειώνει ὁ Δημήτρης Λιαντίνης. [2]</div>
<div style="text-align: justify;">
«Καὶ ὅμως αὐτὸ τὸ κορμὶ τὴν ἔβλεπε ὅλη μὲ μιὰ ματιά.»</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Εικών, ὁ ἐμβληματικὸς πίνακας τοῦ γερμανικοῦ ρομαντισμοῦ, ἀπὸ τὸν Κάσπαρ Δαυὶδ Φρήντριχ.</div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5F1ocGnPGKDJ62MBMpXTe-MetI-sVIIYHr4ISF63N3c2eB15DCeDi76BNMyVXXAR8OgxW_jgg_RCViQYOaJvyt3cponwNNXwrI0YQVOz-2MC3JmkIFpldUj7lG9UWImluNXL0wg/s1600/Friedrich+Caspar+David,+Wanderer+above+the+sea+of+fog,+1818+(small).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5F1ocGnPGKDJ62MBMpXTe-MetI-sVIIYHr4ISF63N3c2eB15DCeDi76BNMyVXXAR8OgxW_jgg_RCViQYOaJvyt3cponwNNXwrI0YQVOz-2MC3JmkIFpldUj7lG9UWImluNXL0wg/s640/Friedrich+Caspar+David,+Wanderer+above+the+sea+of+fog,+1818+(small).jpg" width="497" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Caspar David Friedrich, Der wanderer über dem nebelmeer<br />
[Περιπλανώμενος ἐπάνω ἀπὸ τὴν θάλασσα τῆς ὀμίχλης], 1818</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<i>«Τὸ ὡραῖο δὲν εἶναι παρὰ ἡ ἀρχὴ τοῦ τρομεροῦ, ποὺ μόλις καὶ τὴν ἀντέχουμε, κι ἂν τὸ θαυμάζουμε τόσο, εἶναι ποὺ ἀτάραχα δὲν καταδέχεται νὰ μᾶς συντρίψει. Εἶναι τρομερὸς κάθε ἄγγελος.»</i> (Ράινερ Μαρία Ρίλκε) [3]</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Μιὰ μόνον εἰκόνα θὰ μποροῦσα νὰ θεωρήσω ἀνώτερη (καὶ ἴσως αὐθεντικότερα ἑλληνική). Αὐτὴν τοῦ ἀρχαϊκοῦ κούρου ποὺ ἀναδύεται μέσα ἀπὸ τὰ γαλανὰ νερὰ τῆς ἡλιόλουστης Μεσογείου, ὄχι μαχόμενος μὲ τὸν ἑαυτό του καὶ τὴν φύσι, ἀλλὰ ἕνα μὲ τὴν φύσι, σφύζοντας ἀπὸ τοὺς χυμούς της καὶ γευόμενος τὴν ζωή. [4]</div>
<blockquote class="tr_bq">
<b><i>Λάμπει τὸ μέτωπό μου ὁλόδροσο,</i></b><br />
<b><i>στὸ βασίλεμα σειέται ἀνοιξιάτικο</i></b><br />
<b><i>βαθιὰ τὸ κορμί μου.</i></b><br />
<b><i>Βλέπω γύρα. Τὸ Ἰόνιο,</i></b><br />
<b><i>καὶ ἡ ἐλεύθερη γῆ μου!</i></b></blockquote>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOO9GUmQ5pdWUm9oXSMIWZiq40Zb8UNosBRkPe9z_e4cCqQzOH2xju5rs_X5GoxmSbUH4VRvD1GmfP332iJNB6HRAtZmPpiyn1qO3fAzA77W5h1mp6H1d_-tIJtZfBi2Uhmo0VtA/s1600/Sikelianos_Aggelos.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOO9GUmQ5pdWUm9oXSMIWZiq40Zb8UNosBRkPe9z_e4cCqQzOH2xju5rs_X5GoxmSbUH4VRvD1GmfP332iJNB6HRAtZmPpiyn1qO3fAzA77W5h1mp6H1d_-tIJtZfBi2Uhmo0VtA/s320/Sikelianos_Aggelos.jpg" width="163" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ἄγγελος Σικελιανός</td></tr>
</tbody></table>
<i>«Κάθε ἑλληνικὸ σπίτι ἔπρεπε νὰ διαθέτει δίπλα στὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὸ ἀντίδωρο τοῦτο τοῦ Σικελιανοῦ, ποὺ εἶναι ἡ ἀκατάφθορη σάρκα τῆς θεωμένης ἑλληνικῆς φύσεως»</i>, θὰ γράψῃ γιὰ τοὺς στίχους αὐτοὺς ὁ Χρῆστος Μαλεβίτσης, ἐπὶ τῇ εὐκαιρίᾳ τῆς συμπληρώσεως ὀγδόντα χρόνων ἀπὸ τὴν ἔκδοσι τοῦ <i>«Ἀλαφροΐσκιωτου»</i> [5]. Καὶ θὰ προσθέσῃ:</div>
<div style="text-align: justify;">
<i>«Διότι ἐκεῖνο ποὺ προέχει εἶναι τὸ ἀνοιξιάτικο κορμὶ τοῦ ἐφήβου τῶν εἴκοσι δύο ἐτῶν, ποὺ ἔγραψε τούτους τοὺς ἀστρώους στίχους. Πράγματι, εἶναι γεγονὸς ποὺ ἀφορᾶ ὁλόκληρο τὸν Ἑλληνισμό, ἡ ἀνάδυση, ἀπὸ τὰ γαλανὰ νερὰ τοῦ Ἰονίου τούτου τοῦ ἀρχαϊκοῦ Κούρου, ποὺ στὸν ἀνθὸ τῆς νιότης του ἄνοιξε τὸ στόμα του καὶ μὲ θεόδοτο λόγο μᾶς χάρισε τὸ ρῖγος τῆς κοσμικῆς μας παρουσίας, λησμονημένης ἀπὸ χιλιετίες. Ἀκριβῶς περὶ αὐτοῦ πρόκειται: περὶ τοῦ κοσμικοῦ ρίγους, ποὺ μόνον ἕνα ἀνοιξιάτικο κορμὶ μπορεῖ νὰ νιώσει μέσα στοὺς γηρασμένους καιρούς μας. Ἡ φύτρα αὐτοῦ τοῦ βλαστοῦ ἔρχεται ἀπὸ πολὺ βαθιά, ὥστε νὰ μὴ μποροῦμε στὸ τέλος νὰ τὸν κατανοήσουμε. Ἕνας ἀρχαϊκὸς Ὀρφέας, ξεστρατισμένος στοὺς πολύπαθους δρόμους τοῦ εἰκοστοῦ αἰώνα, προξενεῖ θαυμασμὸ καὶ κατάπληξη.»</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Εἰκών, ὁ κοῦρος τοῦ Ὀδυσσέα Ἐλύτη. (Εἰς τὸ Σούνιον, ἐὰν δὲν κάνω λάθος - καὶ ἔτσι ἐπανερχόμεθα στὴν πρώτη ἀναφορά!)</div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcqgKguV41oGJd3GtxZ257eoeeXi9xDa2vjQHNwzhx_SlhOvqjESCs_GbIyJ2oy-9eSllno0mcOfmE2QnYocUD2frtgEgzK_734MYaFoPrqO76Bh8rPYhUIRjTUVFMPc7FS5Fijg/s1600/elytis-kouros.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="321" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcqgKguV41oGJd3GtxZ257eoeeXi9xDa2vjQHNwzhx_SlhOvqjESCs_GbIyJ2oy-9eSllno0mcOfmE2QnYocUD2frtgEgzK_734MYaFoPrqO76Bh8rPYhUIRjTUVFMPc7FS5Fijg/s400/elytis-kouros.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Κοῦρος, τοῦ Ὀδυσσέα Ἐλύτη</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ὁ Ἄγγελος Σικελιανός, στὴν ὁμιλία του ὑπὸ τὸν τίτλον <i>«Πὰν ὁ Μέγας»</i>, στὶς 19-2-1909, ἀντιτάσσει στὴν <i>«Γέννησι τῆς Τραγωδίας»</i> τοῦ Φρειδερίκου Νίτσε, στὸν Διόνυσο τοῦ πάθους καὶ στὸν νύκτιο τρόμο, τὴν <i>«Πανικὴ ἀποκάλυψι»</i> καὶ νικητήριο χαρὰ τῆς <i>«μεσημβριάζουσας καὶ λιοκρουσμένης»</i> ἑλληνικῆς ψυχῆς, πού, κατὰ τὴν δημοτικὴ μούσα, <i>«ἔχει τὸν ἥλιο πρόσωπο καὶ τὸ φεγγάρι στήθη»</i>. [6]</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<b>Σημειώσεις:</b><br />
[1] Ἴων Δραγούμης, <i>«Τὸ μονοπάτι»</i>, 1902, ἔκδ. 1925, ἐπανέκδ. Νέα Θέσις, 1992, σελ. 36-37.<br />
<br />
[2] Δημήτρης Λιαντίνης, <i>«Τὰ ἑλληνικά»</i>, Βιβλιογονία, 1999, ISBN 960-7088-05-0, σελ. 84· μὲ παραπομπὴ στὸν Νίτσε (σελ. 177): <i>«Nietzsche F., 2, 1133: Ὑπάρχει κάτι ποὺ ἐγὼ τὸ ὀνομάζω ὀργὴ τοῦ Μεγάλου = Es gibt etwas, das ich die rancune des Grossen nenne»</i>.<br />
<br />
[3] Rainer Maria Rilke, <i>«Οἱ ἐλεγεῖες τοῦ Ντουίνο»</i>, δίγλωσση ἔκδοσις, μετάφρασις-σημειώσεις-σχόλια Σωτήρης Σελαβῆς, Περισπωμένη, 2011, ISBN 978-960-99850-0-0, πρώτη ἐλεγεία, σελ. 13 καὶ σημ. σελ. 93-94.<br />
<br />
[4] Καὶ βεβαίως τὴν εἰκόνα τοῦ ὀλυμπίου κάλλους, ἀρμονίας καὶ μακαριότητος στὴν ἱερὰν ἄλτιν, σμιλεμένην στὸ ἀέτωμα τοῦ ναοῦ τοῦ Διὸς στὴν Ὀλυμπία, στὴν μορφὴν πρὸ παντὸς τοῦ Ἀπόλλωνος. (Ἀλλὰ αὐτὴ ἡ εἰκὼν εὑρίσκεται εἰς τὸ τέλος (μετὰ ἀπὸ ἐπίπονον ἀγῶνα), εἰς τὸ τέλος μὲ τὴν πλήρη μάλιστα ἔννοια τῆς λέξεως (τελείωσις), καὶ ὄχι εἰς τὴν ἀρχήν.)<br />
<br />
[5] Χρῆστος Μαλεβίτσης, <i>«Ὁ ἀλαφροΐσκιωτος»</i>, ἐφημ. «Ἡ Καθημερινή», 11-2-1989· ἀναδημοσίευσις: <i>«Δοκίμια ἰδεῶν: Ἑκατὸ μικρὰ δοκίμια γιὰ τὸ πνεῦμα τῶν καιρῶν μας»</i>, Δωδώνη, Ἀθήνα - Γιάννινα 1993, ISBN 960-248-633-3, σελ. 164-166.<br />
<br />
[6] Ἄγγελος Σικελιανός, <i>«Κήρυγμα ἡρωισμοῦ»</i>, φιλολογικὴ ἐπιμέλεια Κ. Μπουρναζάκης, Ἴκαρος, 2004, ISBN 960-8399-01-7, σελ. 74-88.Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-69905607317544389712012-12-19T23:24:00.000+02:002012-12-21T00:31:02.463+02:00Urpferd Γράφει ἡ Σέμνη Καρούζου [1]:<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Τὸ ἀνέβασμα τοῦτο τοῦ Γκαῖτε μαζὶ μὲ τὸν Ὅμηρο στὶς ὀλύμπιες κορυφὲς ἦταν φυσικὸ νὰ προετοιμάση τὴ συνάντησή του μὲ τὸ ἔργο τοῦ πιὸ θεόπνευστου Ἕλληνα καλλιτέχνη, τοῦ Φειδία. Κυριεύεται [ὁ Γκαῖτε] ἄμεσα ἀπὸ τὰ γλυπτὰ τοῦ Παρθενώνα, ποὺ τὰ ἔκανε τότε γνωστὰ στὴ Δύση ἡ ἁρπαγὴ τοῦ Ἔλγιν, καὶ φροντίζει νὰ ἀποκτήση γύψινα ἐκμαγεῖα ἀπὸ μερικὲς φειδιακὲς μορφές. Εἶναι πολὺ γνωστὴ ἡ περιγραφή του, ἡ μεστὴ ἀπὸ ἄμεση αἴσθηση καὶ ἀπὸ μυστικὴ βύθιση, τοῦ κεφαλιοῦ τοῦ ἀλόγου ἀπὸ τὸ ἅρμα τῆς Σελήνης στὸ ἀνατολικὸ ἀέτωμα τοῦ Παρθενώνα. Ἕως σήμερα μένει κυρίαρχο καὶ μοναδικὸ τὸ ὄνομα ποὺ ἔδωσε στὸ ἄλογο αὐτὸ ὁ Γκαῖτε, γιατὶ κανείς, ἑνάμιση αἰώνα τώρα, δὲν βρῆκε βαρύτερη λέξη: <i>«Οὐρπφέρντ, πρωτοάλογο»</i> [σ.σ. πρωτάλογο· πρότυπον, ἀρχέτυπον, ἰδέα τοῦ ἀλόγου]: <i>«Φαίνεται σὰν φάντασμα, καὶ τόσο παντοδύναμο σὰν νὰ ἔγινε ἐνάντια στὴ φύση· ὅμως ὁ καλλιτέχνης ἔπλασε ἀπὸ παρατήρηση ἕνα πρωτοάλογο, εἴτε τὸ εἶδε μὲ τὰ μάτια του εἴτε τὸ συνέλαβε μὲ τὸ πνεῦμα του· σ᾿ ἐμᾶς τουλάχιστο φαίνεται ὅτι παραστάθηκε μὲ τὸ νόημα τῆς ὑψηλότερης Ποίησης καὶ τῆς Ἀλήθειας.»</i></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8N5hIKZ4lnbEIQIkhETpm-nYG2qXwMR_eSQrJ8js6SaOyskSUnyUSl9lrvYh2ED2vRmM46YI3iem_QXdiMd1u9KrsZmkIYwLW0pPB3Y7qvMlVibg1Dk_U5WLJXu7MtiUHjY58og/s1600/Urpferd.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8N5hIKZ4lnbEIQIkhETpm-nYG2qXwMR_eSQrJ8js6SaOyskSUnyUSl9lrvYh2ED2vRmM46YI3iem_QXdiMd1u9KrsZmkIYwLW0pPB3Y7qvMlVibg1Dk_U5WLJXu7MtiUHjY58og/s400/Urpferd.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Κεφαλὴ ἵππου ἀπὸ τὸ ἅρμα τῆς Σελήνης·<br />
ἀνατολικὸν ἀέτωμα τοῦ Παρθενῶνος<br />
(ἄχρι καιροῦ στὸ Βρετανικὸν Μουσεῖον)</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Καὶ ὁ Ὀδυσσέας Ἐλύτης [2]:<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Συμβαίνει νὰ εἶμαι ὄχι συμπτωματικὰ μόνον ἀλλὰ καὶ ὀργανικὰ Ἕλληνας· ἀπὸ τὴν ἄποψη ὅτι κατοικῶ τὸ ἴδιο ἀνάλλαχτον ὁμηρικὸ τοπίο καὶ ὅτι ἔχω στὸ αἷμα μου τὸν Πλάτωνα. Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος ποὺ μ᾿ ἔκανε ἀπὸ μιᾶς ἀρχῆς νὰ καταδικάζω μέσα μου ὁλόκληρο τὸ συγκρότημα τῶν ἐκφραστικῶν τρόπων ποὺ ἡ Ἀναγέννηση κληροδότησε στὸν δυτικό μας πολιτισμό.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
[...]</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ οἱ ἄνθρωποι δὲ ζωγραφίζουν ἕνα σῶμα (o altra cosa) ἀλλ᾿ <i>αὐτὸ</i> τὸ σῶμα, ἡ δυτικὴ τέχνη ἀρχίζει. Ἐπὶ χιλιάδες χρόνια, Μίνωες κι Αἰγύπτιοι, Ἕλληνες κι Ἐτροῦσκοι, Πέρσες καὶ Βυζαντινοί, ἔβγαλαν ἀπ᾿ ὅλα τὰ σώματα ποὺ εἴχανε δεῖ, ὁ καθένας μὲ τὸν τρόπο του, <i>τὸ σῶμα</i>, ποὺ τὴ μορφή του φρόντιζαν νὰ τὴ συμμορφώνουν ἐπάνω στὶς ἀπαιτήσεις ποὺ ἐπέβαλλε ἡ γενικὴ σύνθεση. Ἐκεῖνο ποὺ τοὺς ἐνδιέφερε ἦταν ἡ ἔννοια τοῦ σώματος καὶ τὰ πλαστικὰ στοιχεῖα τῆς εἰκονιστικῆς του παράστασης. Πρόκειται γιὰ μιὰ παράδοση ποὺ ἔφτασε ὣς τὰ πρόθυρα τῆς Ἀναγέννησης χωρὶς διακοπὴ καὶ διατηρήθηκε μὲ τὴν ἴδια ἰσχὺ στὴν τέχνη τοῦ λόγου, ἰδιαίτατα στὴν ποίηση.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ὁ περίφημος ρεαλισμὸς τῶν κλασικῶν χρόνων δὲν προστρέχει παρὰ μόνον ἐνδεικτικὰ στὴν παρατηρητικότητα· καὶ ἡ ἀπεικόνιση δὲν ἀφορᾶ τὸ «ἄλογο τάδε» (γιὰ νὰ χρησιμοποιήσω ἕνα παράδειγμα οἰκεῖο στὴν ἀρχαία τέχνη) ἀλλ᾿ ἁπλῶς τὸ «ἄλογο». Ἕνα ἄλογο φτιαγμένο κατὰ τὸ ἥμισυ ἀπὸ τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ εἴδους καὶ κατὰ τὸ ἄλλο ἥμισυ ἀπὸ τὴ φαντασία. Κανεὶς γλύπτης, ζωγράφος ἢ ποιητὴς δὲ γνοιάστηκε ποτὲ νὰ μεταφέρει τὴν ἐξατομικευμένη περίπτωση ἑνὸς ἀντικειμένου σὲ τόπο καὶ χρόνο, τὸν τρόπο π.χ. ποὺ τὸ φώτιζε ὁ λύχνος ἢ ὁ ἥλιος ἢ ποὺ μιὰ γυαλάδα στὸ πλάι τό ᾿κανε νὰ μοιάζει πιὸ φυσικό, «ἀπαράλλαχτο», ὅπως θὰ λέγαμε σήμερα, μ᾿ αὐτὸ ποὺ εἶδε σὲ ὁρισμένη στιγμὴ ὁ καλλιτέχνης. Ἀπὸ τὸ <i>ἀπ-εικονίζω</i> (ποὺ εἶναι μιὰ ὑλοποίηση ἁπλῶς τοῦ ὁρᾶν) στὸ <i>εἰκονίζω</i> (ποὺ εἶναι μιὰ μετατροπὴ τοῦ αἰσθάνεσθαι σὲ εἰκόνα) βρίσκεται ὅλη ἡ διαφορά.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ἐπειδὴ πραγματικὰ ἡ ἐξάρτηση ἀπὸ τὸ «στιγμιότυπο» (ποὺ εἶναι ἀσφαλῶς μιὰ πτώση) βρίσκει ἀπήχηση ὁπουδήποτε ἡ ἐμπιστοσύνη στὶς αὐτάρκεις πνευματικὲς δυνάμεις τοῦ ἀνθρώπου κλονίζεται· καὶ ὁ ἐμπειρισμός, ἡ λογοκρατία, συμπτώματα κουρασμένων κοινωνιῶν, εἶναι τότε ποὺ παίρνουν τὰ πάνω καὶ -μὲ τὸ προσωπεῖο τοῦ ρεαλισμοῦ- ζητᾶν νὰ ἐπιβληθοῦν.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ἂν στὶς εἰκαστικὲς τέχνες τὸ φαινόμενο παρουσιάζεται ἀνάγλυφο, στὶς τέχνες τοῦ λόγου ἐπισημαίνεται πιὸ δύσκολα· χωρὶς νὰ σημαίνει ὅτι δὲν ὑπάρχει. Πολὺ συχνά, ὕστερα ἀπὸ μιὰν ἐπίσκεψη σ᾿ ἕνα ἐνδιαφέρον μέρος ἢ μιὰ κάπως παράξενη περιπέτεια, συμβαίνει νὰ σοῦ λένε: Ποιὸς ξέρει τὶ ὡραῖα πράγματα θὰ ἐμπνευσθεῖτε τώρα!</div>
<div style="text-align: justify;">
Ὄχι ὅτι ὁ ποιητὴς μπορεῖ νὰ ὑπάρχει ἔξω ἀπὸ τὴν πραγματικότητα - νὰ ἐξηγούμαστε: κατ᾿ ἐξοχὴν ὑπάρχει μέσα σ᾿ αὐτήν, καὶ ἀντλεῖ μύτες, αὐτιά, μάτια, ὁπουδήποτε τὰ βρίσκει, γιὰ νὰ φτιάξει ἕνα πρόσωπο. Ἡ ἀνασύνθεση ὅμως εἶναι ἐντελῶς δική του· εἴτε πρόκειται γιὰ τοπίο εἴτε γιὰ καταστάσεις. Ἀπὸ ὑπαρκτὰ στοιχεῖα δημιουργεῖ κάτι ποὺ δὲν ὑπῆρξε παρὰ στὴ φαντασία του· ποὺ σημαίνει, γιὰ νὰ ξαναγυρίσουμε στὸ παράδειγμα τοῦ ζώου «ἄλογο»: ἡ ἰδέα τοῦ ζώου «ἄλογο» εἶναι τὸ πᾶν γιὰ τὸν Ἕλληνα καὶ ὄχι τὸ ἄλογο ποὺ βρίσκεται ὄξω ἀπ᾿ τὴ μάντρα, καὶ μάλιστα ὅπως τὸ φώτιζε ὁ ἥλιος τὸ πρωὶ ποὺ ξύπνησε στὴν ἐξοχὴ ὁ καλλιτέχνης ἢ ὁ ποιητής.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ὅταν δίνεις τὴν ἰδέα τοῦ ἀντικειμένου δὲ σημαίνει ὅτι τὸ ἐξαϋλώνεις, ὅτι ἀποξενώνεσαι ἀπὸ τὴν ὑφὴ καὶ τὴ γευστικότητά του. Οἱ μαντίλες τῆς Παναγίας, τὰ ἄλογα τοῦ Paolo Uccello, οἱ κιθάρες τοῦ Juan Gris, φτάνουν ἀπεναντίας ὣς τὴ βαθύτερη δομὴ τῆς ὕλης ποὺ ἀντιπροσωπεύει ἡ πραγματικότητα τῶν παραστάσεων αὐτῶν· καὶ συνάμα ὑπάγονται πολὺ ἀποτελεσματικότερα στὴν ἀρχιτεκτονικὴ τοῦ πίνακα. Δίνουν τὸ κόκκινό τους ἢ τὴν καμπύλη τους ἐκεῖ ποὺ ἡ σύνθεση τὸ ἀπαιτεῖ· ἐπειδὴ αὐτὸ εἶναι τὸ σπουδαῖο: νὰ μεταθέτεις ἕνα φουστάνι ἢ ἕνα κοντάρι ἐκεῖ ποὺ τὸ ἐντάσσει ἣ ἔσχατη διακοσμητικὴ (μὲ τὴν καλὴ ἔννοια) κατάληξη τοῦ ὁράματος καὶ ὄχι καθόλου ἐκεῖ ποὺ ἡ τύχη τὸ εἶχε ρίξει στὴ ζωή.</div>
<div style="text-align: justify;">
Τὸ ὑπερβατικὸ σκαλί, τὸ πιὸ δύσκολο καὶ τὸ πιὸ μεγάλο στὴν τέχνη, μιὰ ζωγραφικὴ λόγου χάρη ὅπως ἡ βυζαντινὴ τὸ ἀνέβηκε μὲ τὴ μεγαλύτερη ἄνεση. Κι εἶναι ἀπὸ τότε ποὺ ξαναβρῆκε τὴν ἄνεση αὐτὴ (ἀπὸ συνείδηση τῆς ἐλευθερίας της πλέον) ἡ μοντέρνα τέχνη ποὺ θαυματούργησε.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ὁ Ὅμηρος κινήθηκε ἀνέκαθεν ἐκεῖ ποὺ τελειώνει ὁ ἄνθρωπος κι ἀρχίζει ὁ Θεός. Δὲν ἀντέγραψε κανένα καράβι καὶ καμμιὰ φουρτούνα· ὡστόσο, ποτὲ καράβια καὶ φουρτοῦνες δὲ μᾶς κλυδώνισαν τόσο πειστικά. Τὸ φῶς τῆς Ἑλένης, βγαλμένο ἀπὸ τὸ φῶς ὅλων τῶν ὡραίων γυναικῶν τῆς ἐποχῆς, μᾶς ἀγγίζει ἀκόμη. Κανείς μας δὲ σκέφτηκε ποτὲ τὴν ὁμοιότητα. Ὅπως δὲν τὸ σκέφτηκε γιὰ τὶς γυναῖκες τοῦ Σολωμοῦ - πολὺ περισσότερο γιὰ τὶς ναυμαχίες τοῦ Κάλβου, ποὺ μήτε τὶς εἶδε ποτέ του.</div>
<div style="text-align: justify;">
Χρειάστηκε ὁ ἐγκεφαλισμὸς νὰ φτάσει στὸ ἔπακρο καὶ νὰ ὀνομαστεῖ «σοσιαλιστικὸς ρεαλισμός», γιὰ νὰ καταλάβουμε πῶς μερικοὶ ἄνθρωποι πίστεψαν ὅτι ἀπὸ τὸν στατικὸ ὑπολογισμὸ τῆς πολιτικῆς μπορεῖς νὰ πέσεις στὸν στατικὸ ὑπολογισμὸ τῆς ποίησης χωρὶς νὰ σπάσεις τὸ ποδάρι σου. «Γένεται ποτέ;»<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-MuO3xkv63ZddIOA-54ot7gfv1-NjvUkHSZujvHhcWOaqEuW-sp-0IcaxQGc-G5UtmnjnqxFFgp1rdGZQqXOQfRRTqNf_bh1pOHoHTIBjFfEIXyLBz5ze8cVSjqusFQlaq3McCw/s1600/Parthenon_frieze-B-XLIV.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="326" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-MuO3xkv63ZddIOA-54ot7gfv1-NjvUkHSZujvHhcWOaqEuW-sp-0IcaxQGc-G5UtmnjnqxFFgp1rdGZQqXOQfRRTqNf_bh1pOHoHTIBjFfEIXyLBz5ze8cVSjqusFQlaq3McCw/s400/Parthenon_frieze-B-XLIV.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ἱππεῖς τῶν Παναθηναίων·<br />
λίθος XLIV τῆς βορείου ζωφόρου τοῦ Παρθενῶνος<br />
(ἄχρι καιροῦ στὸ Βρετανικὸν Μουσεῖον)</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Καὶ ὁ Γιῶργος Σεφέρης [3]:<br />
<br />
Ὁ Παρθενὼν γεμάτος ἄλογα. Ὁ καταπληκτικὸς ρυθμὸς τῶν ἀλόγων στὴν πομπὴ τῶν Παναθηναίων· αὐτὴ ἡ μουσική.</div>
<br />
<b>Σημειώσεις:</b><br />
[1] Σέμνη Καρούζου, <i>«Γκαῖτε καὶ ἀρχαῖοι»</i>, ἐφημ. «Ἐλευθερία», 30-11-1957· στὸ Σέμνη Καρούζου, <i>«Ἡ δημιουργικὴ ὅραση: Κείμενα γύρω ἀπὸ τὴν Ἀκρόπολη»</i>, Ἔνωση Φίλων τῆς Ἀκροπόλεως, Ἀθῆναι 1997, ISBN 960-85980-0-1, σελ. 62-63.<br />
[2] Ὀδυσσέας Ἐλύτης, <i>«Δήλωση τοῦ ᾿51»</i> καὶ <i>«Ἀπ- καὶ Εἰκονίζω»</i>, στὰ <i>«Μικρὰ Ἔψιλον»</i>· στὸ Ὀδυσσέας Ἐλύτης, <i>«Ἐν λευκῷ»</i>, ἐκδ. Ἴκαρος, 2006 (ζ' ἔκδ.· α' ἔκδ. 1992), ISBN 960-7233-26-3, σελ. 205 καὶ 211-213.<br />
[3] Σημείωσις τοῦ Γιώργου Σεφέρη στὸ ἡμερολόγιόν του, 1951. Βλ. σχετικῶς: Μανόλης Ἀνδρόνικος, <a href="http://www.scribd.com/doc/100114827"><i>«Αὐτὴ ἡ μουσική»</i></a> (τῆς <a href="http://www.parthenonfrieze.gr/">ζωφόρου τοῦ Παρθενῶνος</a>), 20-7-1986· ἀπὸ τὸ <i>«Ἑλληνικὸς Θησαυρός»</i>, 1993. Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-54704272098961332042012-11-05T00:17:00.000+02:002013-02-20T01:05:29.643+02:00Δακρυόεν γελάσασα<div style="text-align: justify;">
Εἰκόνες, φωτογραφίες, παλιὲς κιτρινισμένες σελίδες, τραγουδοῦν ἀκόμη τὴν δόξα τοῦ 1940, ἀντηχοῦν τὴν ἀντάρα τοῦ πολέμου καὶ κουβαλοῦν τὴν μυρωδιὰ τοῦ μπαρουτιοῦ, τὴν μέθη τοῦ θριάμβου καὶ τὸν πόνο τῆς συντριβῆς, τὴν πίστη καὶ τὴν ἐλπίδα...</div>
<div style="text-align: justify;">
Σὲ κάποιες ἀπ᾿ αὐτὲς στάθηκα λίγο παραπάνω. Ὅπως σὲ τούτην ἐδῶ τὴν φωτογραφία. Κάτι γνωστὸ μοῦ ἔφερε στὸν νοῦ. Κάτι γνωστὸ ἀπὸ πολὺ παλιά. Κι εἶδα ξανὰ τὸν παπποῦ Ὅμηρο νὰ τραγουδᾷ τὴν Τροία.</div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUx1qlalhJGLDnnN1u2-8p_wFWZq4gBdK1BkDuC2MDr2msERA_nXoxeHXMi5iDrDUALIfIGfUf98CA3IJJEs8LnAV-w9Yw6iwWYNNH9BIlu5_B13p17ZvHFKWqU8YLUIXusoQKnA/s1600/1940-apoxairetismos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUx1qlalhJGLDnnN1u2-8p_wFWZq4gBdK1BkDuC2MDr2msERA_nXoxeHXMi5iDrDUALIfIGfUf98CA3IJJEs8LnAV-w9Yw6iwWYNNH9BIlu5_B13p17ZvHFKWqU8YLUIXusoQKnA/s640/1940-apoxairetismos.jpg" width="401" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ὁ Ἕλλην Στρατιώτης<br />(φωτ. συλλογὴ Βιβλιοθήκης τοῦ Κογκρέσσου τῶν ΗΠΑ)</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<blockquote class="tr_bq">
Ὣς εἰπὼν οὗ παιδὸς ὀρέξατο φαίδιμος Ἕκτωρ·<br />
ἂψ δ᾿ ὃ πάϊς πρὸς κόλπον ἐϋζώνοιο τιθήνης<br />
ἐκλίνθη ἰάχων πατρὸς φίλου ὄψιν ἀτυχθεὶς<br />
ταρβήσας χαλκόν τε ἰδὲ λόφον ἱππιοχαίτην,<br />
δεινὸν ἀπ᾿ ἀκροτάτης κόρυθος νεύοντα νοήσας.<br />
ἐκ δ᾿ ἐγέλασσε πατήρ τε φίλος καὶ πότνια μήτηρ·<br />
αὐτίκ᾿ ἀπὸ κρατὸς κόρυθ᾿ εἵλετο φαίδιμος Ἕκτωρ,<br />
καὶ τὴν μὲν κατέθηκεν ἐπὶ χθονὶ παμφανόωσαν·<br />
αὐτὰρ ὅ γ᾿ ὃν φίλον υἱὸν ἐπεὶ κύσε πῆλέ τε χερσὶν<br />
εἶπε δ᾿ ἐπευξάμενος Διί τ᾿ ἄλλοισίν τε θεοῖσι·<br />
Ζεῦ ἄλλοι τε θεοὶ δότε δὴ καὶ τόνδε γενέσθαι<br />
παῖδ᾿ ἐμὸν ὡς καὶ ἐγώ περ ἀριπρεπέα Τρώεσσιν,<br />
ὧδε βίην τ᾿ ἀγαθόν, καὶ Ἰλίου ἶφι ἀνάσσειν·<br />
καί ποτέ τις εἴποι πατρός γ᾿ ὅδε πολλὸν ἀμείνων<br />
ἐκ πολέμου ἀνιόντα· φέροι δ᾿ ἔναρα βροτόεντα<br />
κτείνας δήϊον ἄνδρα, χαρείη δὲ φρένα μήτηρ.<br />
Ὣς εἰπὼν ἀλόχοιο φίλης ἐν χερσὶν ἔθηκε<br />
παῖδ᾿ ἑόν· ἣ δ᾿ ἄρα μιν κηώδεϊ δέξατο κόλπῳ<br />
δακρυόεν γελάσασα·</blockquote>
(Ὁμήρου Ἰλιάς, Ζ 466-484)<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLhz8fEcdOh4VdHQLz1Q-dVjT5tufky-xCwGgl8-G3R1YQpcr93QcFX2pWW93-9a1AHQvUfyLdgDgycaMHPvdFtoZlP0mvB9kTFBvUmgER3o1Fj8CpCXF_XqgODWSZYx3vTnubJw/s1600/Tischbein+Johann+Heinrich+Wilhelm,+Hektors+abschied+von+Andromache,+1812.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLhz8fEcdOh4VdHQLz1Q-dVjT5tufky-xCwGgl8-G3R1YQpcr93QcFX2pWW93-9a1AHQvUfyLdgDgycaMHPvdFtoZlP0mvB9kTFBvUmgER3o1Fj8CpCXF_XqgODWSZYx3vTnubJw/s640/Tischbein+Johann+Heinrich+Wilhelm,+Hektors+abschied+von+Andromache,+1812.jpg" width="508" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Johann H. W. Tischbein, <i>Hektors abschied von Andromache</i>, 1812</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Κι ὁ μικρὸς Ἀστυάναξ στὰ χέρια τοῦ Ἕκτωρος νὰ στρέφῃ τὸ κεφαλάκι του τρομαγμένος ἀπ᾿ τὴν περικεφαλαία τοῦ πατρός του μὲ τὴν φοβερὴ τὴν χαίτη. Ἔβγαλε γιὰ λίγο τὴν περικεφαλαία ὁ Ἕκτωρ, κι ἡ Ἀνδρομάχη, <i>δακρυόεν γελάσασα</i>, τὸν ἐπῆρε πάλι στὴν ἀγκαλιά της.</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Ὑστερόγραφον.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Διάβασα κάπου: <i>«Δὲν σᾶς φαίνεται ἀστεῖο ποὺ ὅλες οἱ χῶρες ἑορτάζουν τὴν λῆξι τοῦ πολέμου καὶ μόνον ἡ Ἑλλάδα ἑορτάζει τὴν εἴσοδό της στὸν πόλεμο;»</i></div>
<div style="text-align: justify;">
Τὸ βλέπω ὅλο καὶ συχνότερα αὐτὸ τὸ ἐρώτημα - ἕνα ἀκόμη ἀπὸ τὰ συμπτώματα τῆς παρακμῆς. Λοιπόν· ἐπανάληψις στὰ βασικά, πρὶν προχωρήσῃ ἡ κουραμπιεδοποίησις:</div>
<div style="text-align: justify;">
ΟΧΙ, δὲν μᾶς φαίνεται ἀστεῖο, διότι γνωρίζουμε ὅτι ΒΕΒΑΙΩΣ καὶ διαφέρει ἡ Ἑλλάδα ἀπὸ ὅλες τὶς χῶρες. Διότι ἡ Ἑλλάδα ἐδίδαξε ὅλους τοὺς λαοὺς ὅτι οἱ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ εἶναι ΝΙΚΗ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>«Θὰ νικήσωμεν. Ἀλλὰ διὰ τοὺς Ἕλληνας ὑπὲρ τὴν νίκην ἡ Δόξα.»</i> (Ἰ. Μεταξᾶς, σὲ σημείωμα ποὺ ἔδωσε στὸν Γ.Α. Βλάχο)</div>
<div style="text-align: justify;">
<i>«Κράτος μικρὸν μὲ ἱστορίαν μεγίστην, μήτηρ θηλάσασα τὴν ὑφήλιον, φάρος λαμπροτάτου φωτός, ἡ Ἑλλάς, καταυγάσασα τοὺς αἰῶνας, ἔδωσεν εἰς ὅλην τὴν ἀνθρωπότητα ὄχι μόνον τὴν ζωήν, τὸ φῶς, τὸν πολιτισμόν, τὰ γράμματα καὶ τὰς τέχνας, ἀλλὰ καὶ τὸ παράδειγμα τῆς αὐτοθυσίας καὶ τοῦ ἡρωισμοῦ, τὴν Σαλαμῖνα, τὰς Θερμοπύλας, τὸ Ζάλογγον, τὸ Σοῦλι, τὸ Μεσολόγγι...»</i> (Γ.Α. Βλάχος, <a href="http://pheidias.antibaro.gr/1940/gab.htm#stileton"><i>«Τὸ στιλέτον»</i></a>, 29-10-1940)</div>
<div style="text-align: justify;">
<i>«Αὐτὸν τὸν λόγο θὰ σᾶς πῶ, δὲν ἔχω ἄλλον κανένα· μεθύστε μὲ τὸ ἀθάνατο κρασὶ τοῦ Εἰκοσιένα.»</i> (Κωστῆς Παλαμᾶς, <i>«Στὴ νεολαία μας»</i>, 1-11-1940)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ΑΥΤΟ ἑορτάζουμε.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
(Περὶ τὸν πόλεμον βλέπε καὶ τὸ κείμενό μου <a href="http://www.pheidias.gr/2008/02/blog-post_19.html"><i>«Ἐμφυλίου πολέμου ἐγκώμιον (ἢ "ἅμιλλα σὰν σὲ ἀθλητικὸ ἀγῶνα")»</i></a>.)</div>
Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-7401803545835294752012-10-26T00:40:00.000+03:002012-10-26T00:46:10.148+03:00Ζεῖ ὁ βασιληᾶς Ἀλέξανδρος;<div style="text-align: justify;">
26 Ὀκτωβρίου 1912... Κι οἱ στρατιῶτες, μὲ τὸν βασιλέα καὶ τὸν ἀρχιστράτηγο στὰ ἄλογα ἐμπρός, στὴν Νύφη τοῦ Βορρᾶ, τὴν Συμβασιλεύουσα, μὲ τὸν κόσμο νὰ τοὺς ραίνῃ μὲ δάφνες καὶ λουλούδια, καὶ στὰ μπαλκόνια οἱ κρυφοκεντημένες στὸ φῶς τοῦ καντηλιοῦ, πεντακόσια χρόνια, σημαῖες νὰ λάμπουν στὸν ἥλιο. Κι ἡ Γοργόνα τοῦ Μεγαλέξανδρου νὰ βλέπῃ λεύτερη τὴν ἀδελφή της καὶ νὰ μὴν ρωτᾷ πιά, νὰ χορεύῃ μόνον στοῦ Αἰγαίου τὰ κύματα.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHCgF-tH9zn3ZWpBr2eVoSP-IhjPubYeb_Foljpep6tmQNXoTTcBYxTIJ8-V2DJNfcU1E61c0l_mjZui6JAq_trClmXkcgfoIrx-ljI2SaLS2ukam9L1fXFYTlEwE4RRaHKFNjnA/s1600/1912-Thessaloniki-Vasileus_kai_Stratilatis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="305" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHCgF-tH9zn3ZWpBr2eVoSP-IhjPubYeb_Foljpep6tmQNXoTTcBYxTIJ8-V2DJNfcU1E61c0l_mjZui6JAq_trClmXkcgfoIrx-ljI2SaLS2ukam9L1fXFYTlEwE4RRaHKFNjnA/s400/1912-Thessaloniki-Vasileus_kai_Stratilatis.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
26 Ὀκτωβρίου 2012... Ἑκατὸ χρόνια. Ἀλλὰ φοβοῦμαι νὰ εὐχηθῶ Χρόνια Πολλὰ στοὺς Δημήτρηδες, τὶς Δημητροῦλες καὶ σ᾿ ὅλους τοὺς Μακεδόνες. Καὶ ντρέπομαι, διότι, ἑκατὸ χρόνια, τέτοια ἐπέτειος, καὶ οὔτε ποὺ τὸ ἀντιληφθήκαμε καλά-καλά. Ἀλλὰ καὶ τί νὰ ἑορτάσουμε καὶ νὰ τιμήσουμε ἄραγε; Καὶ ποιοί; Τί σημαίνει γιὰ μᾶς ἡ Μακεδονία; Σίγησαν τὰ τραγούδια κι οἱ κραυγὲς τῶν Μακεδονομάχων, τὰ ἄγρια πανηγύρια τῆς φωτιᾶς καὶ τοῦ μπαρουτιοῦ; Ξεθώριασε τὸ αἷμα τοῦ Ἄγρα καὶ τοῦ Μελᾶ στ᾿ ἁγιασμένα χώματα; Ἔσβησε καὶ τὸ τζάκι ὅπου ἡ γιαγιὰ ἱστοροῦσε τοὺς θρύλους τῆς Πηνελόπης Δέλτα; Βούλιαξαν ὅλα, σὰν τὶς βυθισμένες πλάβες, στὸ ἕλος τῶν Γιαννιτσῶν, στὸν βοῦρκο τῆς σημερινῆς φθορᾶς, παρακμῆς κι ἀπογοήτευσης;</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgexV2UnYKJ_wgJ1_qmidmfTfMKg2X2eVgCcQi47aKyuW0DRbqT9AV9j_Wvj2tGv0noZVvcOaR_O-sQ6TzwTVcjyhao3zWViI7OTloorePoeSoB3by-p8XNeHBHjji6Efd_Mb3E0w/s1600/Sta_mystika_tou_valtou.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgexV2UnYKJ_wgJ1_qmidmfTfMKg2X2eVgCcQi47aKyuW0DRbqT9AV9j_Wvj2tGv0noZVvcOaR_O-sQ6TzwTVcjyhao3zWViI7OTloorePoeSoB3by-p8XNeHBHjji6Efd_Mb3E0w/s400/Sta_mystika_tou_valtou.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ἑκατὸ χρόνια... Καὶ δὲν ἀξιωθήκαμε νὰ ζωντανέψουμε τὰ παλιὰ παραμύθια. Κι οὔτε τὰ παιδιὰ οὔτε τὰ ἐγγόνια μας, τὰ δισέγγονά μας κι ἄν, θὰ ξανἄχουν τέτοια ἐπέτειο. Θὰ τοὺς ἀφήσουμε τουλάχιστον κάτι νἄχουν νὰ γιορτάσουν, νὰ τραγουδήσουν καὶ νὰ ὀνειρευτοῦν, ἀφοῦ δὲν μπορέσαμε ἐμεῖς;</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ἡ λίμνη τῶν Γιαννιτσῶν κρύβει βαθιὰ στὴν ἀγκαλιά της, φυλάσσει καὶ τρέφει τὸ μέλλον...</div>
Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-75658682722798940632012-09-30T16:14:00.000+03:002013-02-21T00:36:37.501+02:00Τὰ ἄφυλα παιδιά<div style="text-align: center;">
<b>Tὰ ἄφυλα παιδιά</b></div>
<br />
Διάβασα αὐτὲς τὶς ἡμέρες - τυχαῖα καὶ σκόρπια -<br />
τὶς ἐκπαιδευτικὲς πολιτικὲς στοὺς παιδικοὺς<br />
σταθμοὺς - καὶ τὰ δημοτικὰ σχολεῖα<br />
τῆς Ἀμερικῆς - σὲ ὅ,τι ἀφορᾷ στὸν καθορισμὸ τοῦ<br />
φύλου.<br />
Μία κόλασι κυριολεκτικά.<br />
Τὰ ἀμερικανικὰ πανεπιστήμια - παράγουνε<br />
χιλιάδες κοινωνιολόγους, ψυχολόγους,<br />
συμβούλους ἐκπαίδευσης κλπ - ἀπὸ τὰ τμήματα<br />
<a href="http://lgbts.yale.edu/">ΛεσβιΟμοφυλόΕπαμφοτεΤραβεστὶ σχολῶν</a> -<br />
οἱ ὁποῖοι ἀναλαμβάνουνε θέσεις στὰ<br />
ἀμερικανικὰ σχολικὰ προγράμματα.<br />
Οἱ γονεῖς - πολλοὶ γονεῖς - εὑρισκόμενοι<br />
σὲ πανικὸ - προσπαθοῦνε ὅπως<br />
μποροῦνε νὰ σώσουνε<br />
τὰ παιδιά τους.<br />
Στ᾿ ἀλήθεια εἶναι σὰν νὰ διαβάζῃ κανείς -<br />
τὴν Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννη.<br />
Ὄχι μόνο ἔχουνε κατορθώσει νὰ<br />
περάσουνε - τὰ<br />
μαθήματα ἀπαγόρευσης τοῦ φύλου -<br />
ἀκόμα καὶ στὸ μάθημα<br />
τῆς ἀριθμητικῆς ἢ τῆς γεωγραφίας -<br />
ἀλλὰ πλέον καὶ τὸ ἐμπόριο -<br />
ποὺ ἀμέσως ἁρπάζει τὶς νέες καταστάσεις -<br />
διαφημίζει τὰ παιδικὰ ροῦχα -<br />
σὰν <a href="http://www.amazon.com/Best-Gender-Neutral-Baby-Clothes-Items/lm/R13GTT9L842ZB8">ροῦχα «gender neutral»</a> -<br />
κάτι ἐντελῶς διαφορετικὸ ἀπὸ<br />
τὰ γιούνισεξ τοῦ <br />
παρελθόντος.<br />
<br />
Γονεῖς ποὺ κρύβουνε τὸ φύλο τοῦ<br />
παιδιοῦ τους -<br />
ἀπὸ τοὺς γείτονες, τοὺς φίλους, ἀπὸ τὰ ἴδια<br />
τὰ παιδιὰ -<br />
μέχρι αὐτὰ νὰ γίνουνε 5 χρονῶν<br />
καὶ «νὰ ἀποφασίσουνε μόνα τους» - ἂν<br />
θέλουνε νὰ εἶναι ἀγόρια -<br />
ἢ ὁμοφυλόφιλα ἀγόρια - ἢ λεσβίες -<br />
τὰ 5 χρονα κακόμοιρα<br />
βασανισμένα παιδάκια - ἀπὸ τὴν<br />
δαιμονικὴ ὑστερία<br />
τῶν ἀνωμάλων γονιῶν τους.<br />
<br />
(<a href="http://www.indianexpress.com/news/couple-raise--genderless--baby-so-it-can-choose-its-own-sex-later-in-life/795316/"><i>«Couple raise "genderless" baby so it can choose its own sex later in life»</i></a>, The Indian Express, 25-5-2011)<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<i> «A Canadian couple has sparked controversy by deciding to keep the sex of their 4-month-old baby a secret as part of an attempt to raise a "genderless child". Kathy Witterick, 38, and David Stocker, 39, are raising their third child, Storm, to be free of societal norms regarding gender, reports the Mirror. They want Storm to decide for itself whether it is going to be a boy or a girl.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i> »A couple who have spent five years keeping their child's sex a secret have finally revealed it's a boy. Beck Laxton, 46, and partner Kieran Cooper, 44, decided to hide it from all but their closest relatives and raise him as "gender neutral". According to them, gender neutral was the way to go, if they wanted to allow their child's true personality to emerge. Laxton is of the opinion that gender stereotyping is fundamentally stupid, and she wanted to avoid it all together. In fact she goes as far as to say that early gender stereotyping can be harmful. "Gender affects what children wear and what they can play with, and that shapes the kind of person they become", she says.»</i></div>
<br />
Οἱ Σουηδοὶ εἰσαγάγανε φέτος στὰ λεξικά τους μία νέα -<br />
οὐδετέρου<br />
γένους ἀντωνυμία - ὥστε νὰ μὴν ξεχωρίζῃ τὸ φύλο.<br />
Στὴν διαδικτυακὴ ἔκδοση τῆς Ἐθνικῆς<br />
Ἐγκυκλοπαίδειας τῆς<br />
Σουηδίας -<br />
μετὰ ἀπὸ μάχες -<br />
δημιούργησαν τὴν λέξη hen -<br />
ποὺ δὲν προσδιορίζει τὸ φύλο.<br />
Στὰ Σουηδικὰ han = αὐτὸς καὶ hon = αὐτή.<br />
Ηen - ἀντὶ ὀνόματος, χωρὶς φύλο.<br />
Στὰ σχολεῖα οἱ δάσκαλοι δὲν κάνουνε ἀναφορὰ<br />
στὸ φύλο -<br />
τοὺς ζητᾶνε π.χ. νὰ ἀποφεύγουνε ἐκφράσεις ὅπως<br />
«καλημέρα ἀγόρια καὶ κορίτσια».<br />
Ἀκόμα καὶ οἱ λέξεις πατέρας καὶ μητέρα - ἔχουνε<br />
μπεῖ στὸ στόχαστρο -<br />
καὶ προσπαθοῦνε καὶ αὐτὲς νὰ τὶς<br />
ἀντικαταστήσουνε μὲ λέξεις - ἄφυλες καὶ<br />
οὐδέτερες.<br />
Διαβάστε ἐδῶ -<br />
γιὰ τὸ σχολεῖο<br />
ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ -<br />
γιατὶ τὸ παιχνίδι τῶν παιδιῶν - ὅπως<br />
λένε - ἀναπαράγει τὰ<br />
στερεότυπα τοῦ φύλου - τὰ ἀγόρια<br />
γίνονται ἀγόρια ξανὰ - καὶ τὰ κορίτσια κορίτσια -<br />
κι αὐτὸ ἀπαγορεύεται ! <br />
<br />
(<a href="http://www.slate.com/articles/double_x/doublex/2012/04/hen_sweden_s_new_gender_neutral_pronoun_causes_controversy_.html"><i>«Sweden's new gender-neutral pronoun: hen - A country tries to banish gender»</i></a>, Slate, 11-4-2012)<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<i> «Ironically, in the effort to free Swedish children from so-called normative behavior, gender-neutral proponents are also subjecting them to a whole set of new rules and new norms as certain forms of play become taboo, language becomes regulated, and children's interactions and attitudes are closely observed by teachers. One Swedish school got rid of its toy cars because boys "gender-coded" them and ascribed the cars higher status than other toys. Another preschool removed "free playtime" from its schedule because, as a pedagogue at the school put it, when children play freely "stereotypical gender patterns are born and cemented. In free play there is hierarchy, exclusion, and the seed to bullying." And so every detail of children's interactions gets micromanaged by concerned adults, who end up problematizing minute aspects of children's lives, from how they form friendships to what games they play and what songs they sing.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i> »The Swedish school system has wholeheartedly, and probably too quickly and eagerly, embraced this new agenda. Last fall, 200 teachers attended a major government-sponsored conference discussing how to avoid "traditional gender patterns" in schools. At Egalia, one model Stockholm preschool, everything from the decoration to the books and toys are carefully selected to promote a gender-equal perspective and to avoid traditional presentations of gender and parenting roles. The teachers try to expose the pupils to as few "gendered expressions" as possible. At Christmastime, the Egalia staff rewrote a traditional song as "hen bakes cakes all day long." When pupils play house, they are encouraged to include "mommy, daddy, child" in their imaginary families, as well as "daddy, daddy, child"; "mommy, mommy, child"; "daddy, daddy, sister, aunty, child"; or any other modern combination.»</i></div>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJi93nvq0exFCI0rAouSDBqB9_vDdahFkrPX6KmkV1xEw-FnlVkcFbDRH9JHxiiIfldQWD8XQbmstRKX0ZvqoKq3-pTKo1Ex6CiEwV7702sXX6fVTeIFtZ5bqbOBnCiMXl2zbIrA/s1600/neotax-Spiderman-gay.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJi93nvq0exFCI0rAouSDBqB9_vDdahFkrPX6KmkV1xEw-FnlVkcFbDRH9JHxiiIfldQWD8XQbmstRKX0ZvqoKq3-pTKo1Ex6CiEwV7702sXX6fVTeIFtZ5bqbOBnCiMXl2zbIrA/s1600/neotax-Spiderman-gay.jpg" /></a>Παιχνίδια - στολὴ σπάϊντερμαν γιὰ τὸ ἀγόρι -<br />
σπάϊντερμαν μὲ καροτσάκι μωροῦ καὶ<br />
ἀσορτὶ τσαντούλα -<br />
καὶ αὐτοκινητάκι γιὰ τὸ κορίτσι. <br />
<br />
(<a href="http://www.thelocal.se/39988/"><i>«Swedish boys' new hero: pram-pushing Spiderman»</i></a>, The Local, 30-3-2012)<br />
<br />
Kατάλογοι ὀνομάτων μὴ προσδιοριστικῶν<br />
τοῦ φύλου - (ὀνόματα ἀνδρόγυνα) -<br />
γιὰ νὰ δώσετε στὸ παιδί σας. Ἡ Σουηδία<br />
ἔχει διὰ νόμου 170 τέτοια<br />
ὀνόματα. Ἀγόρια ποὺ τὰ λένε Λίζα -<br />
εἶναι νὰ τρελλαθῇς μὲ<br />
τὰ δαιμονικὰ ὑστερικὰ καμώματα τοῦ<br />
δυτικοῦ ἐκφυλισμοῦ.<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<i> «Activists are lobbying for parents to be able to choose any name for their children (there are currently just 170 legally recognized unisex names in Sweden). The idea is that names should not be at all tied to gender, so it would be acceptable for parents to, say, name a girl Jack or a boy Lisa.»</i></div>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibFcF8FjdxmDXXkjdDtSG-wzNvDbWP9FikSeZCy_0ofpx_nrGbHnEvD4JC2XCDyy-49GHg2cgWB9sqLTcoeSRz6n9FyBtElU0errZsBZswYcSCYlV5Ilt_AOdIeVXTerckS0XbcQ/s1600/neotax-gender_neutral_kid.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibFcF8FjdxmDXXkjdDtSG-wzNvDbWP9FikSeZCy_0ofpx_nrGbHnEvD4JC2XCDyy-49GHg2cgWB9sqLTcoeSRz6n9FyBtElU0errZsBZswYcSCYlV5Ilt_AOdIeVXTerckS0XbcQ/s320/neotax-gender_neutral_kid.jpg" width="240" /></a>Ἐδῶ ἕνα σύγχρονο gender neutral παιδάκι.<br />
<br />
(<a href="http://www.thesun.co.uk/sol/homepage/news/4075523/Its-a-boy-Couple-reveal-sex-of-their-gender-neutral-kid-after-five-years.html"><i>«It's a boy! Couple reveal sex of their 'gender neutral' kid after five years»</i></a>, The Sun, 21-1-2012)<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<i> «I wanted to avoid all that stereotyping,’ Miss Laxton, from Sawston, Cambridgeshire, explained last week. ‘Stereotypes seem fundamentally stupid. Why would you want to slot people into boxes?’»</i></div>
<br />
καὶ προτάσεις ὀνομάτων:<br />
<br />
- Σουηδία: <a href="http://www.spraktidningen.se/artiklar/2008/08/konsneutrala-fornamn-kan-gynna-mannen"><i>«Könsneutrala förnamn kan gynna männen»</i></a>, Språk<br />
- ΗΠΑ: <a href="http://www.chicagonow.com/high-gloss-and-sauce/2012/01/raising-gender-neutral-kids-is-baiting-them-for-bullies/"><i>«Gender-neutral kids are bait for bullies, but have awesome names»</i></a>, Chicago now, 20-1-2012<br />
Flash, Eire, Wind, Bell, Pallas, Wyoming, Onyx, Seven...<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5nwmc8_zd-xZAu7ivop7rnALyUeJThkydEUz8hYHPc5AMCdcy3vaGPHs7sjb-NR4GStXOThfGbDynkhDuzbBCsszDFrTvXfxrjX06BQjqQJoK6pztf-t-Pzai7PbRJM_m60LBgQ/s1600/neotax-breastfeeding_dad.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5nwmc8_zd-xZAu7ivop7rnALyUeJThkydEUz8hYHPc5AMCdcy3vaGPHs7sjb-NR4GStXOThfGbDynkhDuzbBCsszDFrTvXfxrjX06BQjqQJoK6pztf-t-Pzai7PbRJM_m60LBgQ/s320/neotax-breastfeeding_dad.jpg" width="240" /></a>Προσέξτε τὸ σωληνάκι. Ἡ ἄκρη του<br />
ἐγχειρίστηκε στὸ στῆθος του.<br />
Τὸ κακόμοιρο τὸ μωρὸ στὰ χέρια<br />
τῆς διαστροφῆς.<br />
<br />
(<a href="http://www.thestar.com/news/canada/article/1243822"><i>«La Leche League Canada rejects breastfeeding dad's bid to become lactation coach»</i></a>, TheStar.com, 19-8-2012)<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Mὴ μοῦ ἅπτου ...</b></div>
<br />
Γιὰ ὅποιον θέλει νὰ τὸ μελετήσῃ λίγο βαθύτερα.<br />
Ἕνα ἀπὸ τὰ πολλά.<br />
Ναί, ὑποχρεώνουνε τοὺς δασκάλους νὰ λένε στὰ παιδιά -<br />
πόσο τοὺς ἀρέσει τὸ πλέξιμο -<br />
καὶ στὶς δασκάλες τὸ ποδόσφαιρο.<br />
Ἐδῶ -<br />
ἐλέγχουνε τοὺς τρόπους μὲ τοὺς ὁποίους οἱ δάσκαλοι καὶ οἱ<br />
δασκάλες ἀγγίζουνε τὰ παιδιὰ - στὶς εἰκόνες τῶν βιβλίων<br />
τῶν παιδικῶν σταθμῶν.<br />
Ταξινομοῦνε τὰ ἀγγίγματα - καὰ ἀνακαλύπτουνε -<br />
«πατριαρχικὲς δομὲς» - δηλαδὴ καθορισμοὺς τοῦ φύλου -<br />
στὸ ἄγγιγμα - καὶ στὸ ἐλεύθερο παιχνίδι τῶν<br />
παιδιῶν.<br />
Δεδομένων τῶν ἀναφορῶν ἀπὸ τὴν Σουηδία - ὅπου μεταδόθηκε<br />
ἡ ἀμερικανικὴ ὑστερία -<br />
τὸ παιδικὸ παιχνίδι κοντεύει νὰ ἀπαγορευθῇ.<br />
Ὅπως εἶπε κάποιος - οἱ ἀνώμαλοι τῆς νέας ἐκπαίδευσης<br />
δὲν ἔχουνε καταλάβει -<br />
ὅτι τοὺς ρόλους τῶν φύλων τοὺς δίνει ἡ ζωή.<br />
<br />
(Andrew Gilbert & Shané Williams, <a href="http://ecrp.uiuc.edu/v10n2/gilbert.html"><i>«Analyzing the impact of gender on depictions of touch in early childhood textbooks»</i></a>, Early Childhood Research and Practice, 2008)<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<i> «Early childhood contexts often enact “common-sense identities” that create and sustain the notion that teachers of young children are expressly female and heterosexual. It has also been argued that touch is a key difference between men and women in early childhood classrooms. This exploratory study examined 10 early childhood textbooks to determine whether images depicting touch enacted these common-sense notions. To investigate whether implicit gendered messages existed within the texts, images displaying touch between teachers and children were grouped according to three main recurrent themes: teacher touching child, child touching teacher, and mutually negotiated contact. Findings indicated that, although the images of male teachers were positive, troubling patterns did emerge concerning the type and nature of men’s contact with children. These patterns worked to reaffirm larger patriarchal structures at play in schools and society while simultaneously painting women as more suitable to nurture young children. Furthermore, the texts provided clear messages to beginning teachers that acceptable types of touch were delineated by gender. The article concludes with a discussion of the implications of these findings for early childhood preservice teacher education» </i></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<b>Γιὰ τὶς ἀλλαγές στὴν γλῶσσα τῆς ἐκπαίδευσις</b></div>
<br />
(Sara Hailstone, <a href="http://suite101.com/article/gender-neutral-pronouns-and-the-inclusive-classroom-a401127"><i>«Gender neutral pronouns and the inclusive classroom»</i></a>, Teacher Tips, 15-1-2012)<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<i> «The need for gender neutral pronouns</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i> »Singular gender-neutral third-person pronouns should be employed within the classroom in order to demonstrate the utmost of establishing an inclusive environment. Conventionally, the third-person pronoun commonly used is “he” which excludes the female students, and most especially, students transitioning between gender affiliations. There is also many undertones and historical currents that can be translated from the dominating use of ‘he,’ but the focus of this article is to expose the existence of gender-neutral pronouns and how they can be employed in the classroom. Sexual orientation is a sensitive matter, one that has become forefront in conversations within our societies. Transforming language conventions to include a neutral pronoun that is neither male nor female specific is the first step in promoting a fully inclusive 21st century classroom.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i><br /></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i> »Gender neutral pronouns (Teach about them, display them, use them)</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Ne/ Nem/ Nir, Nirs/ Nemself</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Ve/Ver/Vis/Verself</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Spivak (ey/em/eir/eirs/eirself)</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Ze/Hir and its derivatives</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Xe/Xem/Xyr/Xyrs/Xemself</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i><br /></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i> »What we are left with</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i> »Gender-neutral pronouns align to a lifestyle of diversity and inclusiveness. However, existing gender-neutral pronoun sets still have much adaptations and transformations to undertake. Transitioning into such language patterns will be difficult and tedious, but rewarding for identity constructs and the self-perceptions of your students.»</i></div>
<br />
Ρίξτε μιὰ ματιὰ καὶ ἐδῶ. Χωρὶς πανικό.<br />
<br />
<a href="http://www.llas.ac.uk/resources/gpg/2827">Teaching language and gender</a><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjd_NP2KkoYgW8qu0ZO-G6ELbHNXuK6unU9BuKQm_SFiyuQ9hg0TiAMQ5SUkNE6yPkPYVtvk_pQKMbBVd06f6lMfcqxuytI2cseGD0qwzrjjnqxKvDKj_VWf0Zj6S3E7I9GQiFhlg/s1600/neotax-Liz_Bierendy-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjd_NP2KkoYgW8qu0ZO-G6ELbHNXuK6unU9BuKQm_SFiyuQ9hg0TiAMQ5SUkNE6yPkPYVtvk_pQKMbBVd06f6lMfcqxuytI2cseGD0qwzrjjnqxKvDKj_VWf0Zj6S3E7I9GQiFhlg/s400/neotax-Liz_Bierendy-2.jpg" width="180" /></a><b>Τὸ κορίτσι καὶ ἡ ζωγραφιά του</b></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Ἡ Liz Bierendy, ἕνα ὄμορφο 17χρονο κορίτσι μὲ ἔφεσι στὴν ζωγραφικὴ, ἀνέλαβε νὰ κάνῃ μιὰ τοιχογραφία στὸ σχολεῖο της. Ζωγράφισε ἕνα ἀγόρι ποὺ παίζει παιχνίδια, μεγαλώνει καὶ παίζει τὴν κιθάρα του, πηγαίνει στὸ Γυμνάσιο, ντύνεται μοντέρνα καὶ διασκεδάζει ὅπως ὅλοι οἱ νεαροί, πηγαίνει στὸ πανεπιστήμιο, σπουδάζει, βρίσκει μιὰ ὡραῖα κοπέλα, παντρεύονται καὶ κάνουν ἕνα παιδάκι. Μιὰ μοντέρνα, δεμένη, εὐτιχισμένη οἰκογένεια.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Τὴν εἶπαν ρατσίστρια. Οἱ καθηγητὲς τῆς εἶπαν νὰ σβήσῃ τὴν ζωγραφιά της. Ἀπὸ κι ὡς ποῦ, εἶπαν, ἡ οἰκογένεια νὰ παριστάνεται μὲ πατέρα καὶ μητέρα, ποὺ εἶναι μάλιστα παντρεμένοι; (Καὶ μάλιστα εὐτυχισμένη. Καὶ ἡ μητέρα νὰ ἀκουμπᾷ προστατευτικὰ τὸ χέρι στὸν ὧμο τοῦ παιδιοῦ.) Αὐτὸ εἶναι ρατσιστικό. Γιατὶ δὲν ζωγράφισες δύο ἀνώμαλους ἢ ἕναν ἀνύπαντρο ἢ χωρισμένο;</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Τὸ κορίτσι ἀναρωτιέται τί κακὸ ἔκανε καὶ ἀρνεῖται νὰ σβήσῃ τὴν ζωγραφιά του.</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHVRufFfGdgMm_gzLU2iMCFr1IFEaoM_v448dWOH_N9iK7HJozl30T3LuLlYj7XyQJEXUY6snlzI_SOzadq0hmzPwH4TCpnJCAB1whTI9YnhtjcRTD08Zjt09ex14XFYjR9zH7lg/s1600/neotax-Liz_Bierendy-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="291" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHVRufFfGdgMm_gzLU2iMCFr1IFEaoM_v448dWOH_N9iK7HJozl30T3LuLlYj7XyQJEXUY6snlzI_SOzadq0hmzPwH4TCpnJCAB1whTI9YnhtjcRTD08Zjt09ex14XFYjR9zH7lg/s400/neotax-Liz_Bierendy-1.jpg" width="400" /></a></div>
(<a href="http://www.huffingtonpost.com/2012/04/12/teen-liz-bierendy-mural-traditional-family_n_1421349.html"><i>«High school teen Liz Bierendy's mural of traditional family unit stirs trouble at Rhode Island school»</i></a>, The Huffington Post, 12-4-2012· <a href="http://www.youtube.com/watch?v=ARyAt14zoQg">βίντεο</a>)<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<b>Ἀπαγορεύεται τὸ ὄρθιο καὶ τὸ τίναγμα ...</b></div>
<br />
Κι ἐδῶ ὁ Σύριζας τῆς Σουηδίας - αὐτὴ ἡ χώρα τελικὰ εἶναι<br />
ντὶπ λοβοτομημένη.<br />
<br />
(<a href="http://www.huffingtonpost.com/2012/06/13/sweden-left-party-toilet-stand_n_1590572.html"><i>«Swedish Left Party Chapter wants to make urinating while standing illegal for men»</i></a>, The Huffington Post, 13-6-2012)<br />
<br />
Οἱ ὄρθιοι καὶ οἱ καθιστοί ...<br />
<br />
(<a href="http://wsuvgenderdiversity.wordpress.com/gnbw/"><i>«Gender neutral bathroom week, 2-6 Apr 2012»</i></a>, Gender Diversity at WSU Vancouver)<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<i> «There will be one set of bathrooms in each of seven buildings that will be gender neutral. The rest of the bathrooms in those buildings, as well as the rest of campus, will remain gender-segregated. For the bathrooms that are marked “Gender Neutral” all students will be able to use the bathroom of their choice, no matter their gender identity or expression. There are all sorts of gender identities and expressions out there, beyond the two you see the most. Raising awareness of that diversity is part of our mission with this event. Thank you for asking!»</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB1IBtUrAmUPXuxhzJkPGTG3Okd-Sm6TUFj4br_V_x0bELJRfMBgR1s4DtEFUatvIBWHgm-SWavCs4Jp7I9ANSMAENn_Jle-CI6wEnIbpHRolK42nPDY1fV6byb7nRQwtMarGVmQ/s1600/neotax-gender_neutral_toilet_trainer.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB1IBtUrAmUPXuxhzJkPGTG3Okd-Sm6TUFj4br_V_x0bELJRfMBgR1s4DtEFUatvIBWHgm-SWavCs4Jp7I9ANSMAENn_Jle-CI6wEnIbpHRolK42nPDY1fV6byb7nRQwtMarGVmQ/s320/neotax-gender_neutral_toilet_trainer.jpg" width="320" /></a></div>
(<a href="http://wsuvgenderdiversity.wordpress.com/gnbw/be-a-toilet-trainer/"><i>«How can you get involved? Be a toilet trainer!»</i></a>, Gender Diversity at WSU Vancouver)<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i> «We are going to need a small army of Toilet Trainers on campus throughout the week, to answer questions and ensure everyone stays safe and comfortable. Without Toilet Trainers, the week educational opportunities will be lost, and confusion might take away from the potential power of an event like this. You can make the week a success!»</i></div>
<br />
<a href="http://mono.eik.bme.hu/%7Egalantai/biopolitika/bioliberty/proposal-en.html">Biological liberty</a><br />
<br />
Ἀπαγορεύσανε καὶ τὸ κάπνισμα μέσα στὸ σπίτι σου ...<br />
<br />
(<a href="http://www.nbclosangeles.com/news/local/Santa-Monica-City-Council-Smoking-Ban-Condos-Apartments-Home-Cigarettes-Public-Health-Consumer-Protection-Unit-162173085.html"><i>«Smoking banned inside Santa Monica residences»</i></a>, NBC4, 12-7-2012)<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<b>Τὰ νέα φύλα ...</b></div>
<br />
2 εἶναι καὶ μένουνε -<br />
καταχρηστικῶς 3. Αὐτὸ τὸ 3ο φύλο -<br />
ἐπλήθυνε καὶ κατακυρίευσε τὴν γῆ -<br />
καὶ ὣς ἐδῶ τὰ ξέρετε.<br />
Σήμερα εἴμαστε - στὴν αὐγὴ ἑνὸς<br />
4ου φύλου.<br />
Τοῦ οὐδετέρου. Οὔτε ἄνδρας οὔτε<br />
γυναῖκα.<br />
Δὲν εἶναι μόδα.<br />
Εἶναι ἡ ἐφεύρεση μίας νέας ψυχικῆς<br />
καὶ σωματικῆς κατάστασης.<br />
Ὅπως οἱ γκαίηδες μιμοῦνται τοὺς<br />
τρόπους τῶν ἀρχαίων<br />
ἑρμαφρόδιτων<br />
θεῶν - καὶ τῶν ἱερέων τους -<br />
τὸ νέο 4ο φύλο -<br />
μιμεῖται τὴν κατάσταση τοῦ ἀρχαίου<br />
εὐνούχου.<br />
Δὲν εὐνουχίζονται ἀκόμα - καθὼς<br />
συναντᾶνε μεγάλη ἀντίδραση -<br />
τόσο ἀπὸ τὸ κράτος<br />
ὅσο καὶ<br />
ἀπὸ τὶς θρησκεῖες.<br />
Εἴμαστε ὅμως στὴν ἀρχή.<br />
Τὸ 4ο φύλο τῶν - (ψευδο) ἁγίων.<br />
<br />
<a href="http://asexuality.org/">asexuality.org</a><br />
<a href="http://asexualnews.com/">asexualnews.com</a><br />
<br />
<br />
(Ἔρευνα καὶ κείμενα: Ἀνδρέας Φαρμάκις)Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-19383316.post-91623129986356864722012-09-30T01:55:00.000+03:002013-02-21T00:36:49.531+02:00Ἡ αὐγὴ τῆς ἐλευθερίας τῆς ἔκφρασης<div style="text-align: center;">
<b>«Ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης» στὶς ΗΠΑ</b></div>
<br />
Μαλώσανε οἱ Ἄμις -<br />
καὶ ἡ μία ὁμάδα ἔκοψε τὰ<br />
μαλλιὰ καὶ τὰ γένεια<br />
τῆς ἄλλης.<br />
Τώρα ἀντιμετωπίζουνε<br />
ποινὲς φυλάκισης -<br />
ἀπὸ 10 χρόνια<br />
καὶ βάλε! -<br />
γιὰ ἐγκλήματα<br />
μίσους.<br />
Χαίητ κράϊμς.<br />
Τά ᾿χουνε φτύσει οἱ<br />
ἀμερικανοί.<br />
Στὴν πραγματικότητα<br />
τὸ νομικό τους<br />
σύστημα εἶναι σκέτο<br />
τσίρκο.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRVgVkKh6k8AmV8L66gfHKj3Qyf1KiKr5lybtFDPw8A1Y50EBX3jD8aUgHbyNSQa21nVjqh-hV4YcX_GFDTuva0qKeNJfQqNb6Qbqa04DH6pUD69eIhiT9mBner-O3slVZbyyaLQ/s1600/Amish_trial-2012-09-20.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRVgVkKh6k8AmV8L66gfHKj3Qyf1KiKr5lybtFDPw8A1Y50EBX3jD8aUgHbyNSQa21nVjqh-hV4YcX_GFDTuva0qKeNJfQqNb6Qbqa04DH6pUD69eIhiT9mBner-O3slVZbyyaLQ/s400/Amish_trial-2012-09-20.jpg" width="400" /></a></div>
(<a href="http://www.bbc.co.uk/news/world-us-canada-19669950"><i>«Amish leader Samuel Mullet and 15 others guilty of hate crime»</i></a>, BBC, 20-9-2012)<br />
<br />
Τὸ τσίρκο ποὺ ὀνομάζεται ἀμερικανικὴ δικαιοσύνη.<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<i> «Ελεύθερος θα αφεθεί θανατοποινίτης στη Λουιζιάνα, μετά από στοιχεία DNA που δείχνουν ότι είχε εκτίσει ποινή φυλάκισης 15 ετών για ένα έγκλημα που δεν είχε διαπράξει. Ο 38χρονος Ντέιμον Θιμποντό είναι ο 300ός κρατούμενος στις ΗΠΑ και ο 18ος θανατοποινίτης, του οποίου η ποινή ακυρώνεται εξαιτίας τεστ DNA.»</i></div>
<br />
(<a href="http://www.tanea.gr/latestnews/article/?aid=4755744"><i>«Το DNA αθωώνει θανατοποινίτη στη Λουιζιάνα»</i></a>, Τὰ Νέα, 29-9-2012)<br />
<br />
Καὶ ἡ πραγματικότης ποὺ ἀποδεικνύει τὴν κατάρρευσι τῶν «πολυπολιτισμικῶν» φαντασιώσεων...<br />
<br />
Ποιός περίμενε ...<br />
<br />
μετὰ τὸν 2ο παγκόσμιο πόλεμο -<br />
καὶ τὸ τέλος τοῦ ψυχροῦ πολέμου -<br />
μετὰ τὴν ἧττα τοῦ μαρξισμοῦ - λενινισμοῦ : -<br />
τὴν ἔκρηξη τοῦ μουσουλμανισμοῦ -<br />
τὴν κατάκτηση τῆς ἐβρόπης ...<br />
40 ἑκατομμύρια μουσουλμάνοι - σὲ<br />
20 χρόνια θὰ εἶναι διπλάσιοι καὶ τριπλάσιοι. <br />
Ἡ νέμεσις τῆς δυτικῆς ὕβρεως -<br />
ἀνεβασμένη στὸν μιναρὲ - στὴν καρδιὰ<br />
τῆς ἐβρόπης - σωπαίνει καὶ τοὺς Μότσαρτ -<br />
καὶ τοὺς Μπετόβεν καὶ τὶς δυτικὲς<br />
ἀστικὲς δημοκρατίες.<br />
Ὅλα ἐδῶ πληρώνονται.<br />
Μὲ τὴν πρώτη ἔνδειξη ἀδυναμίας τοῦ<br />
τέρατος - τὰ θύματά του<br />
ἐξεγείρονται. Ἡ δύση στὰ κάρβουνα.<br />
Ἀκόμα καὶ στὴν ἀμερικὴ - οἱ μαῦροι<br />
ἔχουν ἐξεγερθεῖ - καὶ εἶναι<br />
ἑκατοντάδες οἱ ἐξεγέρσεις - κρυμμένες<br />
πίσω ἀπὸ τὰ πέπλα τῆς<br />
προπαγάνδας <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
τῶν μ.μ.ε<br />
Τὰ λευκὰ κορίτσια ματώνουνε πολύ.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj09kZVofdgJhyphenhyphennV3n_X596lCEOrcwS1UmuAtNxRC_XDbwvz1Xx2jaShd7VVfxOmjNu99pVc-vwbFl2N364pAota2QvrJVr_mTXiNCASHK8rv3n3ZhlADuviDRFum2BmWoMRntIJA/s1600/Flaherty_Colin-Whie_girl_bleed_a_lot.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj09kZVofdgJhyphenhyphennV3n_X596lCEOrcwS1UmuAtNxRC_XDbwvz1Xx2jaShd7VVfxOmjNu99pVc-vwbFl2N364pAota2QvrJVr_mTXiNCASHK8rv3n3ZhlADuviDRFum2BmWoMRntIJA/s320/Flaherty_Colin-Whie_girl_bleed_a_lot.jpg" width="213" /></a></div>
(Colin Flaherty, <a href="http://www.amazon.com/White-Girl-Bleed-Lot-5th/dp/1479299022"><i>«White girl bleed a lot: The return of race riots to America and how the media ignore it»</i></a>)<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<i>«For the first time a new book breaks the code of silence and reveals the explosion of racial violence in more than 50 cities since 2010.»</i> (Savannah Morning News)</div>
<div style="text-align: justify;">
<i>«This is what makes the book such an astonishing read. It thoroughly documents what is nothing less than the modern rise of the race riot in America: dozens upon dozens of dozens of events with a clear racial component, many of them black-on-white or black-on-other-race assaults punctuated by blatantly racist hate speech. What makes it even more astonishing, though, is the prevalence of officials brushing over or covering up the truth.»</i> (Global Geopolitics)</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>«Ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης» στὴν Γαλλία</b></div>
<br />
Τὸ ὁλοκαύτωμα ...<br />
<br />
Οἱ γάλλοι ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΑΝΕ<br />
τὴν χρήση<br />
τῶν λέξεων -<br />
πατέρας καὶ μητέρα -<br />
καὶ μαμὰ -<br />
καὶ μάννα -<br />
ἀπ᾿ ὅλα τὰ δημόσια ἔγγραφα.<br />
Καὶ ἀπὸ τὰ σχολικὰ βιβλία.<br />
31 Ὀκτωβρίου ὁ νόμος.<br />
<br />
Ὕστερα ρωτᾶνε γιατὶ τσατίζονται<br />
οἱ μουσουλμάνοι.<br />
Φωτιά, στάχτη καὶ μπούρμπερη. <br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihK2gONle7KRoKGCC-b4q6JN42GxU4gN5yZJGXvrnt-s0a73_HNWvNL_CJUBjboDX_kLebr_wgaV3i1_xu3_RxMIswMquhjyQIietQEoeATK4RBbqX_Hqb-5uyGyEhLVklC_GTmA/s1600/neotax-France_bans_father_and_mother_words.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihK2gONle7KRoKGCC-b4q6JN42GxU4gN5yZJGXvrnt-s0a73_HNWvNL_CJUBjboDX_kLebr_wgaV3i1_xu3_RxMIswMquhjyQIietQEoeATK4RBbqX_Hqb-5uyGyEhLVklC_GTmA/s320/neotax-France_bans_father_and_mother_words.png" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
[Σημ. Φ.Μ.: Οἱ λέξεις πατέρας καὶ μητέρα, ἀκόμη καὶ τὰ ἄρθρα ὁ, ἡ, θεωροῦνται «ρατσιστικὰ» ἀπὸ τοὺς «προοδευτικούς», ἐπειδὴ προϋποθέτουν φύλο· δηλαδὴ ὁ πατέρας νὰ εἶναι ἄνδρας καὶ ἡ μητέρα γυναῖκα. Ἔτσι, ἡ ρατσιστικὴ καὶ ὁμοφοβική μας γλῶσσα ἀπαγορεύει στὸν πατέρα νὰ εἶναι γυναῖκα, στὴν μητέρα ἄνδρας, σὲ ἀμφοτέρους νὰ εἶναι τρίτου φύλου ἢ ἄφυλοι, ἢ πληθυσμὸς ἢ ἀνύπαρκτοι, ἢ ἐξωγήινοι, κατσίκες ἢ πλαστικὲς κοῦκλες. Πολιτικῶς ὀρθὴ θεωρεῖται μόνον ἡ λέξις γονέας καὶ τὸ οὐδέτερο ἄρθρο. </div>
<div style="text-align: justify;">
Μιλοῦμε γιὰ πολιτισμικὴ γενοκτονία, κοινωνικὴ μηχανικὴ καὶ ψυχολογικὴ διαστροφὴ τερατωδῶν διαστάσεων. Στὶς «φιλελεύθερες» αὐτὲς χῶρες οἱ διεστραμμένοι φεμιναζὶ κοινωνικοὶ λειτουργοὶ ἀπάγουν παιδιὰ οἰκογενειῶν ποὺ μεγαλώνουν μὲ φυσιολογικὰ πρότυπα· στὶς ΗΠΑ τιμωρεῖται μαθήτρια ἐπειδὴ ζωγράφισε στὸ σχολεῖο ἕνα ζευγάρι ποὺ παντρεύτηκε καὶ μεγάλωσε ἕνα παιδάκι (ὅπερ «ρατσιστικόν»), τὸ παιδικὸ παιχνίδι στὴν αὐλὴ λογοκρίνεται ἐπειδὴ ἐμπεριέχει πρότυπα φύλου,στὴν Ἀγγλία ἀπάγονται ἀπὸ τὸ κράτος παιδιὰ οἰκογενειῶν ἐπειδὴ ἡ μητέρα συμμετεῖχε -ἁπλῶς, χωρὶς καταδίκη γιὰ ὁποιοδήποτε ἔγκλημα- σὲ συγκέντρωσι μὴ πολιτικῶς ὀρθῶν κομμάτων, στὴν Σουηδία καὶ στὴν Ἀγγλία ἀνώμαλοι καὶ ψυχασθενεῖς μεγαλώνουν «gender neutral» παιδιά, μὲ οὐδέτερα ὀνόματα καὶ οὐδέτερα ροῦχα, καὶ τοὺς ἀποκρύπτουν τὸ φύλο τους (!) μέχρι νὰ μεγαλώσουν καὶ νὰ ἀποφασίσουν μόνα τους ἂν εἶναι ἀγόρια ἢ κορίτσια (!), στὶς Σουηδία καταργοῦνται οἱ ἀρσενικὲς καὶ θηλυκὲς ἀνωνυμίες ἀπὸ τὴν γλῶσσα καὶ κατασκευάζονται οὐδέτερες, ἐνῷ ΜΚΟ καὶ κόμματα ἀπαιτοῦν τὴν οἰκοδόμησι «οὐδετέρων» (ὄχι ἀνδρικῶν καὶ γυναικείων) τουαλετῶν καὶ τὴν ἀπαγόρευσι τῆς οὐρεῖν ὀρθίως (!) κ.λπ. κ.λπ. Καὶ μετὰ μερικοὶ ἀγανακτοῦν μὲ τὸν μητροπολίτη Πειραιῶς Σεραφείμ. Ἔμ, ἢ Ἰσλάμ, ἢ Μπρέιβικ· ἂλλος δρόμος ἀπέναντι στὴν ψυχασθένεια δὲν ὑπάρχει.]</div>
<br />
(<a href="http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/france/9563543/France-set-to-ban-the-words-mother-and-father-from-official-documents.html"><i>«France set to ban the words 'mother' and 'father' from official documents»</i></a>, The Telegraph, 24-9-2012) <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<b>«Ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης» στὴν Σουηδία καὶ στὴν Γερμανία</b></div>
<br />
Ἡ ωραία Χέρτα ...<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmiVnQoHJnFfMfPC9SuSiFB1nxQDScx25H3yhgr1lN6lf_fHm1z6uMUCF9HImT5XGPx146-Z_0gPxhZb6T0-k1j-LDvehRjP2osFRIlhfnuo6Zy8b4edAvkIquXA-kZBC7LDj7eg/s1600/Muller_Herta.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmiVnQoHJnFfMfPC9SuSiFB1nxQDScx25H3yhgr1lN6lf_fHm1z6uMUCF9HImT5XGPx146-Z_0gPxhZb6T0-k1j-LDvehRjP2osFRIlhfnuo6Zy8b4edAvkIquXA-kZBC7LDj7eg/s400/Muller_Herta.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Herta Müller</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Ἔχετε διαβάσει τὰ βιβλία της;<br />
Χέρτα Μίλλερ -<br />
τὴν εἶδα σήμερα σὲ μία - μεγάλη<br />
συνέντευξι ποὺ ἔδωσε<br />
στὴν ἑλληνικὴ τηλεόρασι.<br />
Κοντεύει τὰ 60 -<br />
μία ὄμορφη γυναῖκα -<br />
κάτασπρη -<br />
μὲ μία γοτθικὴ αὔρα.<br />
Νόμπελ λογοτεχνίας 2009.<br />
Μιλάει ἀκατάπαυστα - καὶ ὁ λόγος της<br />
εἶναι γεμάτος συναίσθημα καὶ<br />
μελαγχολία.<br />
Σὲ κάθε 3 κουβέντες - πετάει κι ἕνα<br />
Δόξα σοι ὁ Θεός.<br />
Καὶ ἀπορεῖ γιατὶ τῆς δώσανε τὸ Νόμπελ -<br />
ξέρει ὅτι τὰ κριτήρια δὲν εἶναι<br />
ἀμιγῶς λογοτεχνικὰ - καὶ ἡ Χέρτα δὲν<br />
διαθέτει κανένα ἀπὸ αὐτὰ - τὰ<br />
ἄλλα κριτήρια.<br />
Τέλος - τὴν βλέπουμε τὴν ὥρα τῆς<br />
ἀπονομῆς. Μία τεράστια<br />
αἴθουσα - ὁ κόσμος πολύς -<br />
ἐπίσημος, βασιλικός -<br />
καὶ ἡ Χέρτα -<br />
ἡ ὄμορφη, μελαγχολική, ταπεινὴ - καὶ<br />
χαμηλόφωνη -<br />
στὸν λόγο τοῦ θριάμβου της -<br />
καταγγέλει τὸν Πούτιν -<br />
τὴν Κίνα καὶ τὸ<br />
Ἰράν!<br />
<br />
Καὶ δὲν ἤξερε τὸν ἄλλο λόγο κι<br />
ἀποροῦσε - γιατὶ τὴν ἔδωσαν τὸ Νόμπελ. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<b>Καὶ «ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης» στὴν Ἑλλάδα</b></div>
<br />
Μετὰ τὴν μεταπολίτευση ...<br />
<br />
Χρυσὴ Αὐγή.<br />
Εὐαγγελάτος : <i>Γιατί μόνο σὲ Ἕλληνες;</i><br />
Ὁ Κὰςς δὲν εἶπε :<br />
μακριὰ ἀπὸ μᾶς αὐτό ...<br />
θέλω νὰ πιστεύω ὅτι αὐτὴ ἡ ἐπιλογή ...<br />
Τίποτα ἀπὸ αὐτὰ δὲν εἶπε.<br />
Εἶπε μόνο :<br />
<b><i>γιατὶ ἔτσι θέλουμε.</i></b><br />
Εὐαγγελάτος : <i>σᾶς ἀποκαλοῦνε τραμπούκους</i><br />
<i>βουλευτές ...</i><br />
Ὁ Κὰςς δὲν εἶπε :<br />
ὤ ! δὲν εἴμαστε τραμποῦκοι ... ἢ<br />
ἀγωνιζόμαστε γιὰ τὸν λαὸ καὶ τὰ δίκαιά του ...<br />
Εἶπε :<br />
<b><i>ἂς μᾶς λένε. Τόσους ἀρχικλεφταράδες</i></b><br />
<b><i>λωποδύτες καὶ προδότες</i></b><br />
<b><i>ἔχει ἐκεῖ μέσα.</i></b><br />
Τὸ ΒΗΜΑ : <i>ἡ Χρυσὴ Αὐγὴ τρομάζει τοὺς</i><br />
<i>ἐπενδυτές ...</i><br />
Ὁ κοινοβουλευτικὸς ἐκπρόσωπος τῆς<br />
Χρυσῆς Αὐγῆς ἀπὸ τὸ βῆμα τῆς<br />
βουλῆς - δὲν εἶπε<br />
τὸ κράτος τῆς γραφειοκρατίας, οἱ νόμοι<br />
σας, ἡ ἐξάρτηση τρομάζουνε<br />
τοὺς ἐπενδυτές ...<br />
Εἶπε : <i><b>μὴν σώσουν καὶ ἔρθουν.</b></i> <br />
<br />
<br />
Ἐπιστροφὴ στὰ τόξα ...<br />
<br />
Ἀναρωτιέμαι ἂν τὸ πολιτικὸ<br />
σύστημα -<br />
ἀπὸ τὴν ν.δ μέχρι τὸν σύριζα -<br />
καὶ τὸ κ.κ.ε -<br />
ἀκοῦνε αὐτὰ ποὺ πράγματι<br />
δηλώνει -<br />
ἡ Χρυσὴ Αὐγή.<br />
Τὴν ἀντιμετωπίζουνε -<br />
λὲς καὶ ἡ δράση<br />
της ἔρχεται τσὶφ ἀπὸ τὸν<br />
μεσοπόλεμο -<br />
καὶ ὁ Μιχαλολὼ<br />
ξημεροβραδυάζεται<br />
διαβάζοντας<br />
τὸ Μάϊν Κάμπφ.<br />
Τὸ κάνουνε βέβαια - γιὰ<br />
νὰ νοιώσουνε -<br />
καὶ αὐτοὶ μαρξιστὲς - καὶ<br />
αὐθεντικοί.<br />
Εἶπε ὁ Μιχαλολώ. Θὰ<br />
ἤμασταν ἐντελῶς<br />
ἠλίθιοι - ἂν πιστεύαμε ὅτι<br />
ἡ δράση ἐναντίον τῶν<br />
μεταναστῶν - μπορεῖ νὰ<br />
προσφέρῃ - ὁποιαδήποτε<br />
λύση στὸ<br />
μεταναστευτικὸ πρόβλημα<br />
ποὺ ἀντιμετωπίζει<br />
ἡ χώρα.<br />
Αυτὸ τὸ ἀκούσανε;<br />
<br />
Χαρακτηριστικὸ παράδειγμα<br />
τῆς τύφλας τους -<br />
εἶναι ἡ ἀνικανότητά τους<br />
νὰ δοῦνε -<br />
πόσο μάλλον νὰ<br />
ἀναλύσουνε - τοὺς τρόπους<br />
τῆς χρυσαυγινῆς<br />
ἐπικοινωνίας.<br />
<br />
Ἡ Χρυσὴ Αὐγὴ εἶναι<br />
ἀποκλεισμένη - ἀπὸ ὅλα τὰ<br />
μμε - τὶς τηλεοράσεις<br />
καὶ τὶς ἐφημερίδες - τόσο<br />
τὰ ελληνικὰ -<br />
ὅσο καὶ τὰ διεθνῆ -<br />
μέσα μεταφορᾶς τοῦ<br />
χρυσαυγινοῦ<br />
μύθου - ποὺ τόσο καλὰ<br />
γνωρίζουμε:<br />
Δολοφονίες, μαχαιρώματα,<br />
ἀπαγωγὲς -<br />
δράσεις κατὰ<br />
μεταναστῶν, ἀναπήρων<br />
καὶ ὁμοφυλοφίλων.<br />
Τὰ παραμύθια στὸ πάντερο.<br />
Ἀποκλεισμένη λοιπὸν<br />
καὶ ἀπαγορευμένη ἀπὸ τὰ<br />
ἐπίσημα -<br />
καὶ ἀνεπίσημα μ.μ.ε -<br />
θὰ περίμενε<br />
κανεὶς - τὴν καταφυγὴ τῆς<br />
Χρυσαυγῆς -<br />
στὸ διαδίκτυο καὶ<br />
τὰ μέσα κοινωνικῆς<br />
δικτύωσης.<br />
Ἀλλὰ οὔτε αὐτὸ συμβαίνει.<br />
Ἡ Χρυσὴ Αὐγὴ - ἔχει<br />
γράψει στὶς παλιές της<br />
τις ἀρβύλες -<br />
καὶ τὸ ἰντερνέτ -<br />
καὶ τὸ φάτσαμπουκ -<br />
τουίτερ -<br />
καὶ τὰ συναφῆ.<br />
Ἡ ἱστοσελίδα της<br />
ἀνανεώνεται ἀραιὰ καὶ<br />
ποῦ -<br />
καὶ γιὰ νὰ βρῶ τὰ<br />
νεώτερα τοῦ κόμματος -<br />
καταφεύγω στὸ<br />
ιν.γκρ -<br />
καὶ στὴν ζούγκλα.<br />
Ὑπάρχουνε βέβαια ἕνα<br />
σωρὸ ὑποστηρικτικὰ<br />
μπλὸγκ καὶ<br />
ἱστοσελίδες - ἀλλὰ<br />
αὐτὲς τὶς τρέχουνε<br />
ἄτομα φιλικὰ τοῦ<br />
περιβάλλοντος - ποὺ<br />
καμμία σχέσι δὲν ἔχουνε<br />
μὲ τὸ κόμμα.<br />
<br />
Μαθαίνω ὅτι στὰ νέα<br />
γραφεῖα -<br />
στὴν Νέα Ὑόρκη -<br />
γίνεται χαμὸς - οὐρὲς οἱ<br />
ὁμογενεῖς -<br />
ποὺ θέλουνε νὰ<br />
βοηθήσουνε - μὲ ροῦχα<br />
καὶ τρόφιμα.<br />
<br />
Ἡ Χρυσὴ Αὐγὴ πολεμάει<br />
μὲ τόξα -<br />
μὲ τρόπους<br />
ποὺ θὰ τοὺς χαρακτηρίζαμε<br />
κοινοτικοὺς<br />
καὶ ἑνοριακοὺς - καὶ<br />
μέχρι στιγμῆς -<br />
τοὺς παίρνει καὶ τὰ<br />
σώβρακα. <br />
<br />
<br />
Ἡ Χρυσὴ Αὐγὴ καὶ οἱ νόμοι ...<br />
<br />
Στήνει γραφεῖα εὑρέσεως ἐργασίας<br />
ἡ Χρυσὴ Αὐγή!<br />
Χωρὶς «προμήθεια».<br />
<br />
Καὶ τί ἀπαντάει ἡ ντεμόκρασι;<br />
ΣΤΟΠ!<br />
Μὴν κουνιέστε. Οἱ νόμιμες<br />
διαδικασίες εἶναι ἡ ἐξασφάλιση<br />
τοῦ δουλοκτητικοῦ<br />
καθεστῶτος.<br />
Ξέχασα. Ζήτω καὶ τὸ κκε.<br />
<br />
<i> «Ο υφυπουργός Εργασίας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, δηλώνει ότι, εφόσον τα γραφεία ευρέσεως εργασίας της Χρυσής Αυγής δεν τηρούν τις νόμιμες διαδικασίες, θα κλείσουν. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση που είχε καταθέσει στη Βουλή ο βουλευτής του ΚΚΕ, Θανάσης Παφίλης, ο κ. Παναγιωτόπουλος τόνισε ότι, εάν τα γραφεία της Χρυσής Αυγής που μεσολαβούν για την εύρεση εργασίας, δεν πληρούν τις διαδικασίες που επιτάσσει ο νόμος για την ίδρυσή τους και αν δεν ολοκληρωθούν αυτές, θα ελέγχονται εκ νέου και θα κλείνουν.»</i><br />
<br />
<br />
(Κείμενα: Ἀνδρέας Φαρμάκις)Φειδίαςhttp://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.com0