Ἐπειδὴ στὰ ἐπόμενα μηνύματα σκοπεύω νὰ τὰ ψάλω ἀγρίως στὸ κόμμα τοῦ «μεσαίου χώρου» [1], δὲν θέλω ὅμως νὰ εἶμαι ἄδικος, εἶπα νὰ γράψω καὶ κάτι ὑπέρ τῆς Ν.Δ. Ἔ, λοιπόν, δὲν βρῆκα τίποτε καλύτερο ἀπὸ τὴν Ἕλενα Κουντουρᾶ. Εἶναι ὁ μόνος λόγος ποὺ μὲ κάνει νὰ νιώθω τύψεις ποὺ δὲν θὰ ψηφίσω Ν.Δ.
Δὲν ἀστειεύομαι καθόλου. Ἐκτὸς ποὺ εἶναι ἡ κομψότερη γυναῖκα τῶν τελευταίων δεκαετιῶν, ὑπῆρξε καὶ ἐπιτυχημένη ἐπαγγελματίας, ὡς μοντέλο καὶ ὡς ἐκδότρια, καὶ εἶναι ἀξιοπρεπέστατη, μὲ ἦθος καὶ ἀρχές, καὶ καλὴ παρουσία στὴν προηγούμενη βουλή. Καί, ναί, ἔχει ἐκφραστεῖ σαφῶς κατὰ τοῦ ἀφελληνιστικοῦ βιβλίου Ἱστορίας. (Ὅπως καὶ ὁ κ. Δ. Κωνσταντάρας, ἀπὸ τὴν Α' Ἀθηνῶν.) (Ἀλλὰ τί νὰ τὸ κάνω ἐγώ, ἀγαπητή μου Ἕλενα; Ἡ κυβέρνησή σου μᾶς τὸ ἐπέβαλε.)
Σημειώσεις:
[1] «μεσαῖος χῶρος»: «Η μέχρι προ ολίγων μόλις ετών παθολογική πολιτική καχεξία του εξουσιαστικού πυρήνα της Δεξιάς, μέσα από την έλλειψη σαφούς ιδεολογίας και στρατηγικής, ανάγκασε τους ιδεολόγους του χώρου να αναπτύξουν μια αυτόνομη «αναρχική» κουλτούρα, και ως προς τη στάση τους απέναντι σε ένα «δημοκρατορικό» καθεστώς, πρακτικά μιας δημοκρατικής δικτατορίας, και ως προς την αποδοχή της κανονιστικής πολιτικής εκδοχής του φυσικού τους χώρου, πρακτικά της αιδήμονος πολιτικής αυτοπροσδιοριστικής του «μεσαίου» χώρου. Για τους υπέρμαχους της καθαρότητας των εννοιών, το όνομα του ρόδου είναι ρόδο, έστω τριαντάφυλλο, αλλά ποτέ μολόχα. Έτσι και το όνομα της Δεξιάς είναι Δεξιά, έστω Κεντροδεξιά, αλλά ποτέ «μεσαίος» χώρος. Ο νεφελώδης μεσαίος χώρος δεν έχει ποτέ συγκεκριμένη πολιτική και ιδεολογική τοποθέτηση.»
(Χρίστος Γούδης, «Ανατομία της Δεξιάς: Κριτική μιας σύμμεικτης ιδεολογίας καθαρού λόγου και «παράνοιας»», εκδ. Κάκτος 2007)
Ο Χρίστος Γούδης είναι καθηγητής αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών, ποιητής, μεταφραστής, συγγραφεύς, εκπρόσωπος τύπου και υποψήφιος βουλευτής επικρατείας του ΛΑ.Ο.Σ.
Σημειώσεις:
[1] «μεσαῖος χῶρος»: «Η μέχρι προ ολίγων μόλις ετών παθολογική πολιτική καχεξία του εξουσιαστικού πυρήνα της Δεξιάς, μέσα από την έλλειψη σαφούς ιδεολογίας και στρατηγικής, ανάγκασε τους ιδεολόγους του χώρου να αναπτύξουν μια αυτόνομη «αναρχική» κουλτούρα, και ως προς τη στάση τους απέναντι σε ένα «δημοκρατορικό» καθεστώς, πρακτικά μιας δημοκρατικής δικτατορίας, και ως προς την αποδοχή της κανονιστικής πολιτικής εκδοχής του φυσικού τους χώρου, πρακτικά της αιδήμονος πολιτικής αυτοπροσδιοριστικής του «μεσαίου» χώρου. Για τους υπέρμαχους της καθαρότητας των εννοιών, το όνομα του ρόδου είναι ρόδο, έστω τριαντάφυλλο, αλλά ποτέ μολόχα. Έτσι και το όνομα της Δεξιάς είναι Δεξιά, έστω Κεντροδεξιά, αλλά ποτέ «μεσαίος» χώρος. Ο νεφελώδης μεσαίος χώρος δεν έχει ποτέ συγκεκριμένη πολιτική και ιδεολογική τοποθέτηση.»
(Χρίστος Γούδης, «Ανατομία της Δεξιάς: Κριτική μιας σύμμεικτης ιδεολογίας καθαρού λόγου και «παράνοιας»», εκδ. Κάκτος 2007)
Ο Χρίστος Γούδης είναι καθηγητής αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών, ποιητής, μεταφραστής, συγγραφεύς, εκπρόσωπος τύπου και υποψήφιος βουλευτής επικρατείας του ΛΑ.Ο.Σ.
να σου πω κι εγώ έναν ακόμα λόγο φίλε καλλίμαχε;;
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτός
εγώ για αυτόν, αλλά και το άρθρο 16 (που πρέπει να περάσει για να ξεβρωμίσουν τα ελληνικά πανεπιστήμια) θα ψηφίσω Νέα Δημοκρατία