«Tὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική· τὸ σπίτι φτωχικὸ στὶς ἀμμουδιὲς τοῦ Ὁμήρου. Μονάχη ἔγνοια ἡ γλῶσσα μου στὶς ἀμμουδιὲς τοῦ Ὁμήρου.» (Ὀδυσσέας Ἐλύτης, «Ἄξιον ἐστί»)

Σελίδες Πατριδογνωσίας - Περικλῆς Γιαννόπουλος - Ἡ Ἑλλὰς τοῦ ΟΧΙ - Ἀντίβαρο - Πολυτονικό

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2007

Ἡ τραγῳδία τῆς ζωῆς μου - Χωρισμὸς κράτους καὶ ἐκκλησίας τώρα!

Ἀπὸ τότε ποὺ οἱ φωνακλάδες τοῦ Ἀλαβάνου καὶ οἱ ἀναγνῶστες τῆς γκαίυ ἔε... Ἄθενς Βόις ἄρχισαν νὰ μᾶς ζαλίζουν, ὁ προοδευτικὸς νεοέλληνας ἄρχισε νὰ θεωρῇ ὑποχρέωσί του νὰ νιώθῃ ὅτι... «καταπιέζεται» θρησκευτικῶς! Νιώθει ἕνα βάρος ἐδῶ νά, βρέ παιδί μου!

Μέχρι τότε, κανεὶς δὲν εἶχε πάρει χαμπάρι ὅτι εἴμαστε Ἰρὰν καὶ Ἀφγανιστὰν, ἢ ἔστω Ἰρλανδία, Τέξας ἢ Γιούτα. (Ὁ πάντοτε φιλελεύθερος Ἕλληνας ἤξερε νὰ γλεντᾷ καὶ μὲ τὴν θρησκεία του. (Διαβάστε Περικλῆ Γιαννόπουλο.)) Γιὰ κοίτα βρέ παιδί μου, νὰ μὴν τὸ ἔχουμε πάρει χαμπάρι τόσα χρόνια ὅτι εἴμεθα Ἰράν! Ἦρθε ὁ Ἀλαβάνος καὶ ἡ Ἄθενς Βόις, ὅμως, καὶ μᾶς ἄνοιξαν τὰ μάτια.

Ἐγώ, ἐπὶ παραδείγματι, μεγάλωσα σὲ μᾶλλον θρησκευτικῶς ἀδιάφορο περιβάλλον (ὅπως οἱ περισσότεροι Ἕλληνες, δηλαδή). Ὄχι μόνον δὲν μέ... καταπίεσε κανείς, ἀλλὰ οὔτε μᾶς ἔκανε κανεὶς ποτὲ κἂν νὰ ἀσχοληθοῦμε ἰδιαιτέρως. Δὲν ἀσχολούμεθα βρέ παιδί μου, πῶς τὸ λένε. (Χωρὶς αὐτὸ νὰ σημαίνει ὅτι δὲν μᾶς ἄρεσε ἡ ἀναστάσιμη λειτουργία καὶ τὸ ἀρνὶ τοῦ Πάσχα· καὶ χωρὶς πάλι νὰ νιώθουμε ἐνοχὲς ὅτι εἴμαστε σκοταδισταὶ ταλιμπὰν γι᾿ αὐτό.) (Στὸ σχολεῖο ἔμαθα φυσικὰ στὰ θρησκευτικὰ τὶς στοιχειώδεις ἐγκυκλοπαιδικὲς γνώσεις ποὺ εἶναι αὐτονόητο ὅτι πρέπει νὰ ἔχει κάθε ἄνθρωπος μὲ ΙQ ἄνω του 100 ποὺ ζεῖ σὲ αὐτὴν τὴν χώρα. Περισσότερο, ὅμως, ἐνδιαφέρθηκα καὶ διάβασα γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη πνευματικότητα καὶ παράδοσι μετὰ ἀπὸ συζητήσεις στὸ Διαδίκτυο. Τότε ἄρχισα νὰ διαβάζω καὶ Γιανναρά, Ἄρδην καὶ Καραμπελιά (μαζὶ μὲ τὸν Δαυλό, τὴν Ἑλληνικὴ Ἀγωγή, τὸ Τρίτο Μάτι καὶ τὰ ἅπαντα τοῦ Γεωργαλᾶ).)

Ζοῦσα δηλαδὴ στὸ μαῦρο σκοτάδι. Ἔξαφνα, ὅμως, ὁ Ἀλαβάνος, ὁ Νίκος Δήμου καὶ ἡ Ἄθενς Βόις μὲ ξύπνησαν ἀπὸ τὸν λήθαργο. Μὲ ἔμαθαν ὅτι ὀφείλω, ὡς δημοκρατικὸς καὶ προοδευτικὸς πολίτης, νὰ νιώθω θρησκευτικῶς καταπιεσμένος (καὶ ἐθνικῶς καταπιεσμένος φυσικά, διότι στὸ σχολεῖο μοῦ εἶχαν πεῖ καὶ γιὰ τὸν Κολοκοτρώνη). Ἀπὸ τότε ἡ ζωή μου εἶναι μιὰ τραγῳδία. Τουλάχιστον, ὅμως, εἶμαι συνειδητὸς καὶ μορφωμένος πολίτης, δὲν μὲ ξεγελᾷ πιὰ ὁ Καρατζαφέρης, καὶ γνωρίζω σὲ τὶ ὀφείλονται οἱ ἀϋπνίες μου, τὸ ψυχολογικὸ στρὲς καὶ τὸ σεξουαλικό μου πρόβλημα. Ἐκμυστηρεύθηκα, λοιπόν, στὸν γιατρὸ (τώρα τὸ λέω καὶ σ᾿ ἐσᾶς) ὅτι ἔχω ἕνα ψυχολογικὸ πρόβλημα μὲ τὶς γυναῖκες. Δὲν ξέρω τί παθαίνω. Μόλις προχωρῶ μὲ μιὰ γυναῖκα, μοῦ ἔρχεται στὸ μυαλὸ ὁ Χριστόδουλος καὶ τὰ χάνω. (Σὲ μιὰ πιὸ προχωρημένη κατάσταση μάλιστα -εἶχε καὶ χειροπέδες καὶ μαστίγια ἐκείνη τὴν φορὰ τὸ πρᾶγμα- μοῦ ἦρθε στὸ μυαλὸ ὁ Αὐγουστίνος Καντιώτης· ἐκεῖ τὰ ἔχασα ἐντελῶς καὶ ἀποφάσισα τελικὰ νὰ πάω στὸν γιατρό.)

Ὁ γιατρὸς μοῦ εἶπε ὅτι δὲν ὑπάρχει ἄλλη λύσις, πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ χωρισθῇ ἡ ἐκκλησία ἀπὸ τὸ κράτος. Σκέπτομαι στὶς ἄλλες ἐκλογὲς νὰ ψηφίσω Συνασπισμό.

Τί νὰ κάνω;

13 σχόλια:

  1. Αυτό με τον Καντιώτη να το προσέξεις! Έτσι ξεκίνησαν και οι Ξηροί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος27/9/07, 11:08 μ.μ.

    Εγώ έχω αυτό το πρόβλημα από 5 χρονών. Ώσπου ανακάλυψα τον Σύριζα.
    Από τότε βλεπω συνέχεια ένα όνειρο:

    Είναι ο Αλαβάνος σε ένα χωριό στη Νιγηρία και ο μάγος του χωριού του δίνει ένα μαγικό χαϊμαλί που μοιάζει σα να'χουν σχηματίσει ένα πεντάλτινο αστέρι 5 χέρια που κάνουν το σήμα της νίκης. Ύστερα του λέει 5 φορές "Εν τούτω Νίκα". Ακολουθεί μουσική από επικές ταινίες και ο Αλαβάνος με αργή κίνηση περπατάει στους δρόμους της Αθήνας με πλήθος Νιγηριανών και άλλων τινών Νόμιμων μεταναστών να τον επευφημούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. απολαυστικό το κείμενο σου φίλε!!! ΕΓΡΑΨΕΣ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος30/9/07, 6:28 π.μ.

    καταπληκτικο κειμενο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αδερφέ όταν διακωμωδείς μιά οποιαδήποτε πρόταση δεν την ακυρώνεις, αν ο αναγνώστης σου έχει μάτια και IQ>0. Αγνοείς τα εκατοντάδες επιχειρήματα σκεπτομένων ανθρώπων εναντίον της θρησκείας και δεν τα μάχεσαι, ένα προς ένα, με λογικά αντ-επιχειρήματα, πράγμα που αδυνατίζει την θέση σου. Μιλάς (ο κάθε οπαδός θρησκείας) για τη θρησκεία και για κόσμους που δεν ξέρει κανείς αν υπάρχουν. "Πιστεύουν" ότι υπάρχουν, αφού δεν υπάρχουν ούτε καν ενδείξεις γι αυτούς. Και τα "ιερά" βιβλία θα μπορούσαν να είναι απλώς κατασκευάσματα κάποιων που είχαν λόγους να τα κατασκευάσουν. Δεν είναι αποδείξεις για τίποτε από αυτά που γράφουν. Υπάρχουν πολλές χιλιάδες κείμενα επιστημονικής (ή άλλης) φαντασίας που αλοίμονο αν τα παίρναμε ως αλήθειες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. 1. Η ειρωνία είναι η αποτελεσματικότερη κριτική. Διότι είναι καθρέπτης, όπου το κούφιο και το γελοίο εμφανίζεται ως αυτό ακριβώς που είναι: κούφιο και γελοίο («ο βασιλιάς είναι γυμνός»). Θα μπορούσαμε π.χ. να συζητήσουμε με σοβαρούς συνομιλητές (θρήσκους και αθέους) για την φύσι του έρωτος κατά την Ορθόδοξη πατερική παράδοσι, αλλά για τους συμπλεγματικούς χριστιανόφοβους η πρέπουσα αντιμετώπισις είναι η ειρωνία και η γελοιοποίησις.

    2. Δεν ειρωνεύομαι φυσικά τους αγνωστικιστές, τους αθρήσκους και τους αθέους, οι οποίοι, όπως ακριβώς και οι θρήσκοι, μπορεί να είναι μεγάλα πνεύματα. Ειρωνεύομαι τους αντίθρησκους και χριστιανόφοβους, οι οποίοι, όπως ακριβώς και οι θρησκόληπτοι, είναι φανατικοί, συμπλεγματικοί και περιορισμένου πνευματικού επιπέδου. (Χρ. Γιανναράς: Ο γνήσιος θρήσκος είναι αυτός που μάχεται την απιστία του· ο γνήσιος άθεος αυτός που μάχεται την πίστη του. Τραγική μεταφυσική αγωνία. Μακρυά οι καθησυχαστικές βεβαιότητες. Πλούταρχος: αθεΐα και δεισιδαιμονία συμβαδίζουν.)

    3. Τα μεγαλύτερα πνεύματα της ανθρωπότητος, όλων των εποχών και όλων των πολιτισμών, από τον Όμηρο και τον Ηράκλειτο και τον Σωκράτη, από τον Γρηγόριο Νύσσης και τον Μάξιμο τον Ομολογητή και τον Γρηγόριο Παλαμά έως τον Δάντη, τον Μάιστερ Έκαρτ και τον Ουίλλιαμ Μπλέηκ και από τον Νεύτωνα και τον Καντ έως τον Ντοστογιέφσκη, ήταν θρήσκοι. Και οι μεγαλύτεροι πολιτισμοί και οι παραδόσεις. Αυτούς τους γίγαντες, λίγοι ψωροφαντασμένοι επαρχιώτες... «διαφωτιστές» τύπου... Σώτης Τριανταφύλλου, μιας σύντομης περιόδου της ιστορίας της ανθρωπότητος, τούς αποκαλούν... «φαντασιόπληκτους, μικρού IQ»! I rest my case, στην γλώσσα της Σώτης. Ή μάλλον δεν rest. Συνεχίζω.

    4. Ας μάθουμε κάποτε τι είναι θρησκεία, τι είναι Ορθοδοξία, τι είναι Ορθόδοξο δόγμα, και ας αφήσουμε τους αφορισμούς που τόσο παχυλή άγνοια επιδεικνύουν. Η θρησκεία (με την καλή, ευρεία έννοια του όρου, διότι, με τον αυστηρό ορισμό της λέξεως από την θεολογία και την πατερική παράδοση η Ορθοδοξία δεν είναι θρησκεία) (και φυσικά τώρα δεν αναφέρομαι σε στρεβλά φαινόμενα θρησκευτικής εξουσίας, όπως ακριβώς δεν καταφερόμεθα κατά της δημοκρατίας όταν ψέγουμε πολιτικούς και κόμματα) δεν είναι αυθαίρετες υποθέσεις για άλλους, υποθετικούς κόσμους. Είναι βίωμα και νοηματοδότησις (μετα-φυσική) του παρόντος κόσμου. Είναι το κοινό βίωμα του ιερού για αυτόν τον κόσμο. Το δόγμα δεν είναι αυθαίρετες υποθέσεις για άλλους κόσμους. Είναι (Γιανναράς) το όριο της κοινής εμπειρίας του παρόντος κόσμου. Εάν δεις τι σημαίνει αποφατισμός στην Ορθόδοξη μυστική (όχι κρυφή) παράδοσι, θα εντυπωσιασθείς. Και όταν η σοφία αιώνων ενός πολιτισμένου λαού, προσεγγίζει με έναν συγκεκριμένο τρόπο το μεταφυσικό, το νόημα δηλαδή του παρόντος κόσμου, είναι άφρον και ανόητο να ομιλεί κάποιος για υποκειμενικότητα και αυθαιρεσία. Όσο ανόητο είναι να υποστηρίξει κάποιος ότι η δημοτική μας ποίηση... κατασκευάστηκε από κάποιους με... ιδιοτελείς σκοπούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αδερφέ, αρχίζω από το τέλος.
    1. Τι σχέση έχει η ποίηση με τη θρησκεία! Η ποίηση προκύπτει από την εσωτερική ανάγκη του ποιητή να εκφράσει κάτι, να επικοινωνήσει. Η θρησκεία προκύπτει από το μεταφυσικό δέος, από τον φόβο του θανάτου του ατόμου που θέλει να θωρακιστεί έναντι του αναπόφευκτου τέλους, που το "απομακρύνει" ή το ακυρώνει, ελπίζοντας σε ζωή επέκεινα του τάφου. Απόρροια βιολογικής και ψυχολογικής ανασφάλειας. Απόπειρα εξευμενισμού του πιθανόν υπάρχοντος ανωτάτου όντος ή πνεύματος προς χάριν αιώνιας ανταμοιβής. Εάν ισχυρίζεσαι ότι πρόκειται για μύηση και επικοινωνία με άλλες σφαίρες, πέραν του αντιληπτού από έναν φυσιολογικό άνθρωπο, εκεί δεν μπορώ να σε αντικρούσω, γιατί αν εσύ απέκτησες τέτοια δυνατότητα, μπράβο σου, αλλά δεν μπορώ να σε ακολουθήσω. Επομένως ό,τι κι άν μου περιγράψεις παραμένει για μένα κενό γράμμα, μιά κι εγώ πατώ με τα πόδια στη γη.
    2. Λες: "Ας μάθουμε τι είναι θρησκεία, ορθοδοξία, κλπ". Πώς να το μάθουμε; 'Εχω διαβάσει άπειρα κείμενα που προσπαθούν να μου πουν τι είναι αυτό αλλά δεν κατάφεραν να με πείσουν ότι μιλούν για κάτι που μπορώ να αντιληφθώ. Βρίσκω τα κείμενα αυτά αόριστα και χωρίς αποδεικτική αξία. 'Ισως να μην αντιλαμβάνομαι τη γλώσσα τους ή τους κώδικες ή τους συμβολισμούς, αλλά είπαμε, είμαι περιορισμένος, αν και έμαθα και πέντε γράμματα! Η αγράμματη γριούλα πώς θα καταλάβει;
    3. Το ότι μεγάλα πνεύματα θρησκεύονταν δεν αποδεικνύει τίποτε. Επίσης μεγάλα πνεύματα ΔΕΝ θρησκεύονταν. Αλλά και αυτά τα μεγάλα πνεύματα που θρησκεύονταν δεν ήσαν(είναι) άμοιρα του μεταφυσικού φόβου, μιά και ανθρώπινες φύσεις είναι κι αυτά.
    4. Ο Γιανναράς, στο βιβλίο του "Ενάντια στη θρησκεία" το οποίο διαβάζω, αρχίζει με έναν πολύ λογικό τρόπο γραφής για να εκτραπεί σύντομα σε ένα (ακαταλαβίστικο για μένα) θρησκευτικό παραλήρημα, όταν ξεκινά το κεφάλαιο "Το Εκκλησιαστικό γεγονός".
    5. Πώς ακριβώς (ή και περίπου) είναι η Ορθοδοξία "νοηματοδότηση (μεταφυσική) του παρόντος κόσμου". Πώς γίνεται αυτή η νοηματοδότηση; Μόνιμη απορία μου: Γιατί μένουμε στους επιθετικούς προσδιορισμούς και δεν πάμε και στην ουσία; Να καταλάβουν και οι αδαείς όπως εγώ; Κι έπειτα: Δεν περιέχει δόση αλαζονίας η πεποίθηση της "ορθής δόξης"; Δηλαδή όλοι οι άλλοι θρησκευόμενοι χριστιανοί ή εντελώς αλλόδοξοι είναι λάθος; Δεν μου πάει αυτό!

    Θα έλεγα ότι οι ανατολικές θρησκείες είναι περισσότερο κατανοητές σε σχέση με το σημαινόμενο. Και επισημαίνουν ότι υπάρχει περιοχή που απαιτεί μυητική διαδικασία για να την προσεγγίσεις. Και αν υφίσταται "θείον" ή άλλες έννοιες που μου είναι δύσκολο να προσδιορίσω, δεν θα έπρεπε να έχει παγκόσμια και ομοιογενή παρουσία και να είναι το ίδιο για όλες τις πολιτισμικές περιοχές; Υπάρχει, άραγε, θεός των Ελλήνων και άλλος των Κινέζων, άλλος των αράβων, κοκ; Τέτοιο είδος θεότητας(των) δεν με πείθει.

    Νοιώθω ότι οι θρησκευόμενοι μένουν διαρκώς στην επιφάνεια. Λέξεις και φράσεις που δεν οδηγούν σε γνώση. Αν και (νομίζω ότι) γνωρίζω τη Ελληνική, αισθάνομαι ότι ακούω άγνωστη γλώσσα. Γιατί δεν είναι δυνατή η επικοινωνία με απλούς όρους που μπορεί,τουλάχιστον ο μη άνους, να αντιλαμβάνεται;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ωραία όλα αυτά. Θρησκεία (αυτό που λες είναι που κατακρίνει ακριβώς ο Γιανναράς, ο δε Ρωμανίδης ονομάζει την Ορθοδοξία «θεραπεία από την ασθένεια της θρησκείας»), ποίησις, Χριστιανισμός και Ορθοδοξία (η Αλήθεια έχει πρόσωπο, σώμα, είναι ο Χριστός ο ίδιος· αλλά μπορεί κάποιος ξένος άγνωστος περιφρονημένος να είναι περισσότερο ορθόδοξος από τον «ορθόδοξο»), Ινδουισμός, μεταφυσική και νόημα της ζωής, μεγάλοι μύστες και διανοητές, πολιτισμοί και φιλοσοφίες και κοινωνίες (ο Πλούταρχος ήδη έγραψε ότι και τον ήλιο διαφορετικά τόν ονομάζει ο καθένας, αλλά ένας είναι ο ήλιος), εδώ μάς συγκινεί αυτό, εκεί το άλλο, λαϊκή σοφία (μήπως η γιαγιά ξέρει καλύτερα; τό ζει μάλλον; ). Ωραία όλα αυτά.

    Αλλά εκτός θέματος. Εγώ κατέκρινα, και εχλεύασα, αυτούς που λένε «πφ... θρησκεία, προληπτικοί, αγράμματοι, καθυστερημένοι, βλάκες». (Έτσι, με έναν βλακώδη αφορισμό διαγράφουμε πνεύματα και πολιτισμούς και λαούς αιώνων.) Χαίρομαι που τελικώς και εσύ διαφωνείς με αυτό. Διότι υπάρχουν πολύ περισσότερα. Όπως τα παραπάνω. (Και όπως και οι προβληματισμοί που διετύπωσες, άλλωστε.)

    Ὁ Θεὸς ἂς δίνει δύναμι στὸν ἀρχιεπίσκοπό μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δεν νομίζω ότι οι αρνηθέντες τον όρκο χλεύασαν τη θρησκεία ή άλλες μεταφυσικές έννοιες. Το νόημα της άρνησης είναι απλό: Χωρισμός κράτους και των λειουργιών του από τις λειτουργίες της θρησκείας. Και ο θρησκευτικός όρκος δεν αρμόζει σε ανθρώπους που δεν ανήκουν σε θρησκεία και που εκφράζουν την μη πίστη τους (ή την αμφιβολία τους για) το μεταφυσικό και που πρέπει να είναι σεβαστή. 'Οσοι πιστεύουν και νομίζουν ότι ξέρουν καλά κάνουν και δικαίωμά τους. Αλλά η υπόσχεση να εκτελεί κάποιος ευσυνείδητα τα πολιτικά καθήκοντά του είναι πέραν από θρησκευτικές δοξασίες και καθαρά κοσμική υπόθεση. Και το να ορκίζεσαι στο ευαγγέλιο χωρίς να το πιστεύεις είναι ανήθικο. Και καλά έκαναν και δεν το διέπραξαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος13/10/07, 6:34 μ.μ.

    «Μέχρι τότε, κανεὶς δὲν εἶχε πάρει χαμπάρι ὅτι εἴμαστε Ἰρὰν καὶ Ἀφγανιστὰν, ἢ ἔστω Ἰρλανδία, Τέξας ἢ Γιούτα.»

    Στο Αφγανιστάν ξέρουν ότι είναι Αφγανιστάν; Εμείς το λέμε.
    Συμπέρασμα: στο Αφγανιστάν δεν είναι Αφγανιστάν.

    Στο Ιράν ξέρουν ότι είναι Ιράν;
    Εμείς το λέμε.

    Συμπέρασμα: το Ιράν δεν είναι Ιράν.


    «Ὁ πάντοτε φιλελεύθερος Ἕλληνας ἤξερε νὰ γλεντᾷ καὶ μὲ τὴν θρησκεία του.

    Βρε, τον γλεντζέ τον Έλληνα. Όλα πλάκα τα κάνει.


    «Ἐγώ, ἐπὶ παραδείγματι, μεγάλωσα σὲ μᾶλλον θρησκευτικῶς ἀδιάφορο περιβάλλον (ὅπως οἱ περισσότεροι Ἕλληνες, δηλαδή). Ὄχι μόνον δὲν μέ... καταπίεσε κανείς, ἀλλὰ οὔτε μᾶς ἔκανε κανεὶς ποτὲ κἂν νὰ ἀσχοληθοῦμε ἰδιαιτέρως. Δὲν ἀσχολούμεθα βρέ παιδί μου, πῶς τὸ λένε.»

    Φαντάζομαι ένας Ιρανός θα μπορούσε να σου πει πάνω-κάτω τα ίδια. Οι μουσουλμάνοι δεν αισθάνονται καταπιεσμένοι. Αλλιώς θα αντιδρούσαν.
    Εδώ δεν αντιδρούνε οι γυναίκες τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Λέει ο Heliotypon:

    "2. Λες: "Ας μάθουμε τι είναι θρησκεία, ορθοδοξία, κλπ". Πώς να το μάθουμε; 'Εχω διαβάσει άπειρα κείμενα που προσπαθούν να μου πουν τι είναι αυτό αλλά δεν κατάφεραν να με πείσουν ότι μιλούν για κάτι που μπορώ να αντιληφθώ. Βρίσκω τα κείμενα αυτά αόριστα και χωρίς αποδεικτική αξία. 'Ισως να μην αντιλαμβάνομαι τη γλώσσα τους ή τους κώδικες ή τους συμβολισμούς, αλλά είπαμε, είμαι περιορισμένος, αν και έμαθα και πέντε γράμματα! Η αγράμματη γριούλα πώς θα καταλάβει;"


    Αν εσύ προσπαθείς να μάθεις τι είναι Ορθοδοξία από τα βιβλία, στην καλύτερη περίπτωση (πρόσεξε, "στην ΚΑΛΥΤΕΡΗ περίπτωση") θα ξέρεις απ' έξω όλες τις συνταγές αλλά απλούστατα δε θα ξέρεις να μαγειρεύεις!

    [Τη φράση τη δανείζομαι από έναν γέροντα.]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εξαιρετικό κείμενο!!!

    Φίλε Καλλίμαχε ζητώ την άδεια σου να αναδημοσιεύσω το κείμενο σου και στο δικό μου blog!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Προσέθεσα τρία συμπληρωματικὰ κείμενα ἐδῶ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

[comments moderated] Θὰ διαβάσω καὶ θὰ δημοσιεύσω τὸ σχόλιό σας τὸ συντομότερο δυνατόν. Σχόλια ἀγενῆ, ἄσχετα μὲ τὸ θέμα ἢ ἀνόητα, διαγράφονται.