«Tὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική· τὸ σπίτι φτωχικὸ στὶς ἀμμουδιὲς τοῦ Ὁμήρου. Μονάχη ἔγνοια ἡ γλῶσσα μου στὶς ἀμμουδιὲς τοῦ Ὁμήρου.» (Ὀδυσσέας Ἐλύτης, «Ἄξιον ἐστί»)

Σελίδες Πατριδογνωσίας - Περικλῆς Γιαννόπουλος - Ἡ Ἑλλὰς τοῦ ΟΧΙ - Ἀντίβαρο - Πολυτονικό

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2007

Oἱ κόρες τῶν Ἀθηνῶν ταξιδεύουν

   Oἱ κόρες τῶν Ἀθηνῶν ταξιδεύουν! Δυόμιση χιλιάδες χρόνια, δυόμιση χιλιάδες χρόνια ἀπὸ τότε ποὺ πρωτοεῖδαν τὸν ἀττικὸ οὐρανὸ ἐπάνω στὸν Ἱερὸ Βράχο, δυόμιση χιλιάδες χρόνια τώρα, καὶ γιὰ πρώτη φορὰ ἑτοιμάζονται νὰ ἀλλάξουν σπίτι! Αὔριο, 14 Ὀκτωβρίου 2007, ξεκινᾷ ἡ πομπή· μὲ πρῶτον, συμβολικῶς, τὸν νέο τῆς ζωφόρου τοῦ Παρθενῶνος, τὸν νέο ποὺ ὁδηγεῖ τὸν μόσχο τῆς θυσίας στὴν ἱερὴ πομπὴ τῶν Παναθηναίων. Δὲν θὰ πᾶνε μακρυὰ οἱ κόρες τῶν Ἀθηνῶν· δὲν θ᾿ ἀλλάξουν σπίτι· ἁπλῶς δωμάτιο -μᾶς λέγει περίπου ὁ ἀρχιτέκτων τοῦ Νέου Μουσείου κ. Τσουμί, θέλοντας νὰ καθησυχάσῃ τὴν ἀγωνία μας· θέλοντας νὰ μᾶς πῇ πόσο θά δέσει τὸ Νέο Μουσεῖο μὲ τὸν χῶρο καὶ τοὺς ἀρχαίους μαρμάρινους κατοίκους του. Ἁπλῶς δωμάτιο θ᾿ ἀλλάξουν, ἴσως μόνον ξεβολευτοῦν λιγάκι στὴν ἀρχή, γιὰ νὰ βροῦν τὴν φροντίδα καὶ τὴν ἄνεσι ποὺ ἔχουν σήμερα ἀνάγκη.

   Ἐλπίζουμε νὰ ἔχῃ δίκιο ὁ κ. Τσουμί, διότι νιώθουμε ἀγωνία. Σκεφθεῖτε. Οἱ ὄμορφες κόρες δὲν ἔφυγαν ἀπὸ τὸ σπίτι τους ποτέ· ποτέ! Πῶς θὰ νιώθουν αὔριο;

Ἡ κόρη μὲ τὰ ἀμυγδαλωτὰ μάτια, ~500 π.Χ.

   Δυὸ-τρεῖς δεκαετίες εἶχαν περάσει ἀπὸ τότε ποὺ τὸ κομψό τους μειδίαμα, οἱ ὄμορφες γραμμές τοῦ προσώπου τους, τὰ πλούσιες πλοκάμια τῶν μαλλιῶν καὶ οἱ πτυχώσεις τῶν ἀριστοκρατικῶν χιτώνων τους πρωτοφανέρωσαν ὅλη τὴν ζωντάνια καὶ τὴν νεανικότητα τοῦ ἀρχαϊκοῦ Ἕλληνα ποὺ μὲ φρεσκάδα καὶ αἰσιοδοξία ἀνακαλύπτει τὸν κόσμο καὶ τὴν συνείδησί του ἔχοντας συνάμα ζωντανὸ στὴν ψυχή του ἀκόμη τὸ ἀρχέγονο μυστήριο τοῦ μύθου, δυὸ-τρεῖς δεκαετίες μόλις, καὶ οἱ κόρες τῶν Ἀθηνῶν γνώρισαν τὴν βαρβαρότητα τῶν Περσῶν εἰσβολέων. Οἱ κόρες πόνεσαν πολύ.

   Ἀλλὰ σκεφθεῖτε· σκεφθεῖτε τὸ παιχνίδι τῆς μοίρας. Οἱ κόρες αὐτὲς ἔζησαν, ἔζησαν καὶ εἶναι ἐδῶ, ἐπειδὴ γνώρισαν τὴν περσικὴ βαρβαρότητα! Οἱ νικητὲς τῆς Σαλαμῖνος τὶς περιέθαλψαν μὲ στοργή. Καὶ τοποθέτησαν στοργικὰ τὶς τραυματισμένες κόρες βαθειὰ μέσα στὸ ἔδαφος τοῦ Ἱεροῦ Βράχου. Οἱ κόρες, ἐπί αἱῶνες πολλοὺς δὲν ξαναεῖδαν τὸν γαλανὸ ἀττικὸ οὑρανό. Ἀλλὰ ἦταν ἐδῶ, ἔγιναν ἕνα μὲ τὴν γῆ μας, οἱ ἐπιχθόνιοι δαίμονες θαρρεῖς τοῦ τόπου. Ἀπὸ πάνω περνοῦσαν Ρωμαῖοι, Ἔρουλοι, Γότθοι, Φράγκοι, Ὀθωμανοί, περνοῦσαν ἀχρεῖοι ἄρπαγες καὶ ληστὲς -ἔκλαψαν πικρὰ οἱ κόρες ἀκούγοντας τὸν σπαραγμὸ τῆς μικρῆς Καρυάτιδος-, Γερμανοί, κατακτητὲς καὶ βάρβαροι. Οἱ κόρες ἦταν ἐδῶ. Σὰν μέσα σ᾿ αὐτὰ τὰ μάρμαρα νὰ ζοῦσε, νὰ τὰ εἶχε ποτίσει ἡ ψυχὴ τοῦ Γένους· μέσα στὴν γῆ· κόκκαλα τῶν Ἑλλήνων ἱερά κι αὐτές, κάρπισαν τελικῶς τὴν Ἐλευθερία!

   Γι᾿ αὐτὰ πολεμήσαμε! Τὸ Γένος, νέο καὶ πανάρχαιο συνάμα, παρέτασσε τὶς ἀρχαῖες πέτρες, τὰ μαρμάρινα παιδιά του, στὸ πλευρὸ αὐτῶν ποὺ πολεμοῦσαν καὶ πότιζαν μὲ νέο αἷμα, ζεστό, τὴν ἁγία γῆ. Ἀδέλφια ἀπὸ τὴν ἴδια μητέρα γῆ, ἁπλῶς οἱ χιλιετίες τὰ ἔκαναν πέτρινα ἐκεῖνα θαρρεῖς. Καὶ ἰδού, ξαναζωντάνευαν! Κι ἐμεῖς, μὲ τὴν ἴδια φρεσκάδα καὶ νεανικότητα ἐκείνων τῶν ἀρχαϊκῶν Ἑλλήνων, ἀνακαλύπταμε καὶ πάλι ποιοὶ εἴμαστε! Ἀπὸ ποῦ ἤρθαμε, τὶ μνῆμες κοιμοῦνταν, καὶ τώρα ξυπνοῦσαν καὶ βοοῦσαν στὶς φλέβες μας!

   Τί ἔκπληξι, τί χαρὰ θὰ ἔνιωσαν οἱ ἀρχαιολόγοι ἐκεῖνοι ποὺ φανέρωσαν τὶς κόρες τῶν Ἀθηνῶν στὸ φῶς τοῦ ἀττικοῦ οὐρανοῦ! Τὸ χαμόγελο τῶν εὐγενικῶν ἀτθιδῶν ἔλαμπε καὶ πάλι στὸ φῶς, ἀκόμη καὶ τὸ χρῶμα τῶν ματιῶν καὶ τῶν πτυχώσεων τῶν κομψῶν χιτώνων τους εἶχε διατηρηθεῖ!

   Καὶ αὔριο οἱ κόρες ταξιδεύουν. Γιὰ πρώτη φορὰ ἀλλάζουν σπίτι· καὶ δὲν ἀλλάζουν, λίγο μετακινοῦνται. Νιώθουμε ἀγωνία!

   Καὶ μόλις βολευτοῦν στὰ νέα, ἄνετα δωμάτια, περιμένουμε καὶ τ᾿ ἀδέλφια τους, τὰ ξενιτεμένα, νὰ ἔλθουν κι αὐτά!

   Καλὸ ταξίδι, εὐγενικὲς κόρες τῶν Ἀθηνῶν!

5 σχόλια:

  1. Το άρθρο σου είναι συγκινητικότατο,βαθειά ελληνικό,βαθειά ανθρώπινο.Νομίζω πως οι κόρες θα λάβουν την δική σου αγωνία όπως και την αγωνία πολλών εξ'ημών και δεν θα "αισθάνονται" μόνες σ'αυτό το ταξίδι.Αγωνία που νιώθουμε έντονη και για τα οστά των προγόνων μας που εκλάπησαν απο τον Κεραμεικό.

    Δεν γνωρίζω εάν έχεις δει,η γνώμη μου είναι πως θα έπρεπε όλοι-όσοι αισθάνονται Έλληνες-να δούν και να αγοράσουν,την ταινία του Φίλιππου Κουτσαφτή "η αγέλαστος πέτρα".Δεν προσπαθώ να κάνω διαφήμιση του κ.Κουτσαφτή μιας και δεν τον γνωρίζω και δεν έχω κανένα συμφέρον από αυτό που κάνω.Απλώς το κείμενο σου μου θύμισε πολυ τα κείμενα του,τον τόνο της φωνής του αλλά και το θέμα του αριστουργήματος του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ και επαυξάνω, όπως και για την "αγέλαστο πέτρα" του προλαλήσαντα. mantarkastag

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος15/10/07, 11:33 π.μ.

    ΚΑΛΛΙΜΑΧΕ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΟ ΥΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΣΜΟ? ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ 'Η ΟΧΙ? ΘΑ ΕΚΤΙΜΟΥΣΑ ΠΟΛΥ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΟΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ἡ «Ἀγέλαστος Πέτρα», ναί, πραγματικὰ μυσταγωγικὴ ταινία.

    Πρὸς Ἀετὸ: Δὲν μπορῶ νὰ ἀναπτύξω τὸ θέμα ἐν ἐκτάσει αὐτὴν τὴν στιγμή, ὁπωσδήποτε ὅμως θεωρῶ -καὶ γενικῶς ἡ Ἑλληνικὴ φιλοσοφία πιστεύει- ὅτι εἶναι λάθος νὰ θεωροῦμε τὶς ἀνθρώπινες κοινωνίες μηχανικὰ αὐτόματα ὑπὸ τὸν ἀπόλυτο ἔλεγχο ἐξωανθρὠπινων φυσικῶν νόμων, εἴτε νόμων τῆς ἀγορᾶς, εἴτε νόμων τῆς πάλης τῶν τάξεως, εἴτε τῆς φυσικῆς ἐπιλογῆς, ὅπως καὶ ἂν τοὺς ὀνομάσουμε, χωρὶς αὐτὸ νὰ σημαίνει ὅτι δὲν λαμβάνουμε ὑπ᾿ ὄψιν τοὺς φυσικοὺς αὐτοὺς νόμους. Ὑπέρτερη ὅμως σημασία γιὰ τὸν Ἕλληνα ἔχει ἡ ἀνθρώπινη βούλησις. Ἡ βούλησις ἡ ὁποία κινητοποιεῖται, ἐνάντια πολλὲς φορὲς στοὺς φυσικοὺς περιορισμούς, ἀπὸ μιὰ ἀνώτερη μοῖρα, καὶ προβλέπει σὲ κάποιες ἀνώτερες ἀξίες. Αὐτὸς εἶναι ὁ δρόμος τοῦ ἡρωικοῦ ἀνθρώπου.

    [Ναί, τώρα εἶδα ὅτι δὲν εἶχα ἀπαντήσει.]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αὐτὸ ποὺ ἔγραψα εἶναι βαθύτερο ἀπὸ κάποια ἁπλὴ ἰδεολογία. Ὁ Θεόδωρος Ζιάκας ἐπισημαίνει (π.χ. «Ἄρδην» τ. 35, «Ὁ νεωτερικὸς μεσσιανισμός») ὅτι γιὰ τὸν ἀρχαῖο Ἕλληνα πρόοδος σημαίνει προσωπικὴ κυριαρχία ἐπάνω στὴν ἄλογη φύσι καὶ ἀνέλιξις τοῦ ἀνθρώπου σὲ πολίτη, διὰ τοῦ δύσβατου δρόμου τῆς ἀρετῆς. Πόλις εἶναι τὸ ἀντίθετον τῆς ἀλόγου φύσεως. Ἀντιθέτως, γιὰ τὸν νεωτερικὸ ἄνθρωπο, κυριαρχεῖ ἡ ἐπιταγὴ «νὰ εἶσαι ὁ ἐαυτός σου» - μὲ τὴν κακὴ ἔννοια, ἡ ὑποταγὴ στὶς ἄλογες δυνάμεις τῆς φύσεως καὶ στὸ ἔνστικτο. Οἱ ἄλογες, ἐξωανθρώπινες, δεισιδαιμονικὲς αὐτὲς δυνάμεις μπορεῖ νὰ εἶναι ὁ νόμος τῆς ἀγορᾶς, τῆς φυσικῆς ἐπιλογῆς, τῆς πάλης τῶν τάξεων κλπ., δυνάμεις πάντως τῶν ὁποίων τὸ ἄτομο εἶναι, κατὰ τὸν ἀστοκαπιταλομαρξισμό, ἔρμαιον, δυνάμεις ἄλογες καὶ δεισιδαιμονικὲς, τελικῶς, καὶ ὄχι λογικές, ὄχι ἡ ἀρετὴ τῆς πόλεως, ἡ βούλησις τοῦ πολίτου. (Ὁ Ζιάκας εἶναι «νεο-ορθόδοξος» ἀριστερός. Ἀλλὰ καὶ πολλοὶ ἄλλοι ἔχουν κάνει τὶς ἴδιες ἐπισημάνσεις. Ἐντυπωσικαὸ ὅμως εἶναι ὅτι τελικῶς μόνον ὁ ἐθνικισμός, ἀπὸ τὶς πολιτικὲς ἰδεολογίες, ὁ ὁποῖος προτάσσει τὴν βούλησι, εἶναι σύμφωνος μὲ τὴν ἀρχαία καὶ διαχρονικὴ Ἑλληνικὴ βιοαντίληψι! Καὶ πάντως ὄχι ὁ ἀστοκαπιταλομαρξισμός.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

[comments moderated] Θὰ διαβάσω καὶ θὰ δημοσιεύσω τὸ σχόλιό σας τὸ συντομότερο δυνατόν. Σχόλια ἀγενῆ, ἄσχετα μὲ τὸ θέμα ἢ ἀνόητα, διαγράφονται.