«Tὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική· τὸ σπίτι φτωχικὸ στὶς ἀμμουδιὲς τοῦ Ὁμήρου. Μονάχη ἔγνοια ἡ γλῶσσα μου στὶς ἀμμουδιὲς τοῦ Ὁμήρου.» (Ὀδυσσέας Ἐλύτης, «Ἄξιον ἐστί»)

Σελίδες Πατριδογνωσίας - Περικλῆς Γιαννόπουλος - Ἡ Ἑλλὰς τοῦ ΟΧΙ - Ἀντίβαρο - Πολυτονικό

Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009

Ὁ Ἀρεοπαγιτικὸς τοῦ Ἰσοκράτους καὶ τὰ ψεύδη τῶν «Ἰῶν» καὶ τοῦ Παντελῆ Μπουκάλα

Τὸ πολλαχοῦ ἀναπαραχθέν, χωρὶς παραπομπὴ στὸ ἀρχαῖο κείμενο, προχείρως καὶ μὲ ἐλεύθερη, ὁμολογουμένως, ἀπόδοσι στὰ νέα Ἑλληνικά, κείμενον τοῦ Ἰσοκράτους περὶ ἐκτροχιασμοῦ τῆς δημοκρατίας, κατέκρινεν ὡς ἀνακριβὲς πρῶτος ὁ κ. Νῖκος Σαραντάκος. Στὸν κ. Σαραντάκο, ἀπήντησεν ὁ Κωνσταντῖνος τῆς «Σχιζοφρένειας» καὶ (κρατώντας ἴσες ἀποστάσεις) ὁ Μπάμπης τῶν «Ἴσων ἀποστάσεων». Ἀκολούθως, χωρὶς νὰ ἀναφέρουν τὴν πηγή, οἱ «Ἰοὶ» τῆς «Ἐλευθεροτυπίας» (20-12-2008) καὶ ὁ κ. Παντελῆς Μπουκάλας («Ἡ Καθημερινή», 25-1-2009) εὐρῆκαν ἀφορμὴ νὰ ἀποδοθοῦν σὲ κυνήγι μαγισσῶν, ἐθνικιστῶν καὶ ἀρχαιοφίλων, κατηγορώντας συλλήβδην τοὺς τελευταίους ὡς παραχαράκτες. Ἂς δοῦμε ἐὰν ἔχουν δίκιο, ἔστω ἐπὶ τοῦ συγκεκριμένου. Παραθέτω ἐπιστολή μου πρὸς τὴν «Καθημερινήν».


Κύριοι,

Διαστρέφει τὴν ἀλήθεια ὁ κ. Μπουκάλας στὸ σημερινό του ἄρθρο («Μάθε, Ισοκράτη, γράμματα...», 25-1-2009), ἰσχυριζόμενος ὅτι ὁ Ἰσοκράτης «υποστήριζε τα εντελώς αντίθετα από όσα του έβαλαν στο στόμα οι αρχαιόφιλοι «παραχαράκτες»» καὶ ὅτι οἱ τελευταῖοι τὸν διαστρεβλώνουν γιὰ νὰ κινδυνολογήσουν. Ἡ ἀλήθεια, ἀντιθέτως, εἶναι ὅτι ὁ Ἰσοκράτης σὲ ὁλόκληρον τὸν Ἀρεoπαγιτικόν του, ἐπικρίνει ἀκριβῶς τὴν στρεβλὴ δημοκρατία τοῦ καιροῦ του, ἀντιπαραβάλλοντάς την μὲ τὴν ὑγιῆ τοιαύτη τοῦ Σόλωνος καὶ τοῦ Κλεισθένους. Μάλιστα, ὄχι μόνον ὅ ἴδιος ὁ Ἰσοκράτης... κινδυνολογεῖ, ἀλλὰ χαρακτηρίζει καὶ τὸν κ. Μπουκάλαν... «λίαν ἀνόητον» (8.3)!

Διαστρέφει τὴν ἀλήθεια ὁ κ. Μπουκάλας, ἰσχυριζόμενος (μὲ κεφαλαῖα γράμματα) ὅτι «Για τον Σόλωνα και τον Κλεισθένη μιλάει εκεί ο ρήτορας και τονίζει ότι οι δύο πατέρες της δημοκρατίας εγκατέστησαν πολίτευμα που όχι μόνο «ΔΕΝ προετοίμαζε τους πολίτες [...]»» καὶ ἀποκρύπτοντας ὅτι ὁ Ἰσοκράτης λέγει τὰ παραπάνω εἰς ἀντίθεσιν ἀκριβῶς μὲ τὴν δημοκρατία τοῦ καιροῦ του, τὴν ὁποίαν σφοδρῶς κατακρίνει (π.χ. 8.1-5, ἀλλὰ καὶ σὲ ὁλόκληρον τὸν λόγον) καὶ ἡ ὁποία κάνει ἀκριβῶς τὰ ἀναφερόμενα.

Διαστρέφει τὴν ἀλήθεια ὁ κ. Μπουκάλας, γράφοντας γιὰ «ύπουλη διαστρέβλωση του Ισοκράτη», «κίβδηλο» ἀπόσπασμα, «ρήσεις που όσο κι αν ψάξει κανείς στο αρχαίο κείμενο δεν θα βρει πουθενά». Γιὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθές, ἐγὼ τουλάχιστον ἔψαξα καὶ παραθέτω ἀκολούθως τὰ ἀποσπάσματα τὰ ὁποία ὁ κ. Μπουκάλας ἀγνοεῖ.


Δύο επιπλέον παρατηρήσεις:

Δίκιο ἔχει ο κ. Μπουκάλας εἰς τὸ ὅτι «φρόνιμο είναι πάντως να ελέγχουμε τη γνησιότητα των αρχαιοελληνικών κειμένων». Ἐπαυξάνω λέγοντας ὅτι καλὸν εἶναι νὰ παραθέτουμε τὸ πρωτότυπο ἀρχαῖο κείμενο αὐτούσιο. Δυστυχῶς, ἐξ αἰτὶας τῆς πολεμικῆς κατὰ τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν τοῦ κ. Μπουκάλα καὶ τῶν ὁμοϊδεατῶν του, ἡ παιδεία τοῦ ἑλλαδικοῦ κράτους δὲν παρέχει σὲ πολλοὺς τὴν δυνατότητα νὰ μποροῦν νὰ τὸ πράττουν.

Κακῶς, τέλος, γράφει ὁ κ. Μπουκάλας ὅτι «ψευδο-Ισοκράτης δεν είχε υπάρξει κι έπρεπε να περιμένει τα δικά μας χρόνια για να γεννηθεί». Ἀντιθέτως ψευδο-Ἰσοκράτες εἶναι ὅλοι οἱ ὀπαδοὶ τοῦ «πολυπολιτισμοῦ» καὶ τοῦ «πολυφυλετισμοῦ» τῶν τελευταίων χρόνων, οἱ ὁποῖοι ἰσχυρίζονται ψευδῶς ὅτι ὁ Ἰσοκράτης γράφει ὅτι «Ἕλληνες εἶναι οἱ τῆς ἡμετέρας παιδείας μετέχοντες». Τὴν στιγμὴ ποὺ ὁ ἀκραιφνὴς ἐθνικιστὴς καὶ τοπικιστὴς Ἰσοκράτης, ὄχι μόνον στὸ πολεμικὸ κήρυγμα τοῦ Πανηγυρικοῦ του ἰσχυρίζεται ὅτι δὲν φθάνει νὰ γεννηθῇ κανεὶς Ἕλλην ἀλλὰ πρέπει νὰ ἔχῃ καὶ ἀθηναϊκὴ παιδεία (50), καλεῖ δὲ σὲ πολεμικὸ ξεσηκωμὸ κατὰ τῶν βαρβάρων τοὺς Ἕλληνες, ἀλλὰ καὶ π.χ. στὴν Γ' ἐπιστολή του πρὸς τὸν Φίλιππον καλεῖ τὸν Ἕλληνα βασιλέα «τοὺς βαρβάρους ἀναγκάσῃς εἱλωτεύειν τοῖς Ἕλλησιν» (5.3), ἐνῶ στὸν «Περὶ ἀντιδόσεως» λόγον του λέγει στοὺς Ἀθηναίους (293.3-294.1) «αὐτοὶ προέχετε καὶ διαφέρετε τῶν ἄλλων ... τούτοις οἷσπερ ἡ φύσις ἡ τῶν ἀνθρώπων τῶν ἄλλων ζῴων καὶ τὸ γένος τὸ τῶν Ἑλλήνων τῶν βαρβάρων»! Τὸ τραγελαφικὸν βεβαίως εἶναι ὅτι οἱ «προοδευτικοὶ» παραχαράκτες τοῦ Ἰσοκράτους, λέγοντας «ἑλληνικὴ παιδεία», ἐννοοῦν ἀφ᾿ ἑνὸς τήν... μὴ παιδεία τῶν ὑπὸ κατάληψιν, πυρπολημένων καὶ διαλυμένων δημοσίων ἐκπαιδευτικῶν ἰδρυμάτων καὶ ἀφ᾿ ἐτέρου τήν... μὴ ἑλληνικὴ (μᾶλλον ἀνθελληνικὴ) παιδεία τῶν κ.κ. Λιάκου, Φραγκουδάκη, Ρεπούση κ.λπ. (ὁπότε, συμφώνως μὲ τὸ κριτήριον τῆς παιδείας, ἐμεῖς μᾶλλον θὰ ἀφελληνισθοῦμε ἀντὶ νὰ ἐξελληνισθοῦν οἱ ἀλλοδαποί.)


Παραπομπὲς εἰς τὸν Ἀρεοπαγιτικὸν τοῦ Ἰσοκράτους:

[8.1-5: Ὅστις οὖν εἰδὼς τοσαύτας μεταβολὰς γεγενημένας καὶ τηλικαύτας δυνάμεις οὕτω ταχέως ἀναιρεθείσας πιστεύει τοῖς παροῦσι, λίαν ἀνόητός ἐστιν, ἄλλως τε καὶ τῆς μὲν πόλεως ἡμῶν πολὺ καταδεέστερον νῦν πραττούσης ἢ κατ᾿ ἐκεῖνον τὸν χρόνον (μτφ. ἔκδ. Ζαχαροπούλου: Ἐκεῖνος λοιπὸν πού, ἂν καὶ ξέρη ὅτι γίνονται τόσο πολλὲς μεταβολὲς καὶ ὅτι τόσο μεγάλες δυνάμεις περιπίπτουν σὲ ἀφάνεια, πιστεύει ὅτι εἶναι ικανοποιητικὴ ἡ σημερινὴ κατάσταση, εἶναι χωρὶς ἄλλο πολὺ ἀνόητος, γιατὶ καὶ τὸ κράτος μας τώρα βρίσκεται σὲ χειρότερη θέση παρ᾿ ὅ,τι τὴν ἐποχὴ ἐκείνη [σ.σ. τῶν Περσικῶν Πολέμων]...]

[12.5-7: Πολιτείαν γὰρ τὴν ὀρθῶς ἂν τοῖς πράγμασι χρησομένην οὔτ᾿ ἔχομεν οὔτε καλῶς ζητοῦμεν. (ἔκδ. Ζαχαροπούλου: Πολίτευμα ποὺ νὰ μπορῆ νὰ διοικήσῃ καλὰ τὰ πράγματα, οὔτε ἔχουμε οὔτε μὲ καλὴ τακτικὴ ἐπιδιώκουμε νὰ συστήσουμε.)]

Ανάλυσις τοῦ περὶ οὗ ὁ λόγος κειμένου:

Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται [Ὁ Ἰσοκράτης, πράγματι, λέγει ὅτι ἡ δημοκρατία εἶναι τὸ πλέον δημοφιλὲς καὶ συμφέρον πολίτευμα (17.1-2), ἡ δημοκρατία τοῦ Σόλωνος καὶ τοῦ Κλεισθένους ὅμως· ὄχι ἡ σημερινὴ (17.5-6: οἱ δὲ τῆς νῦν παρούσης ἐπιθυμήσαντες, ὑπὸ πάντων μισηθέντες (ἔκδ. Ζαχαροπούλου: Ὅσοι ὅμως ἐπεθύμησαν περισσότερο τὸ σημερινὸ δημοκρατικὸ πολίτευμα ἐμισήθηκαν ἀπ᾿ ὅλους). Καὶ συνεχίζει, θέτοντας ἀκριβῶς τὸ ἐρώτημα τοῦ πῶς ἡ δημοκρατία στὶς μέρες του ἐξοκέλλει (δηλαδή αὐτοκαταστρέφεται) (18.1-6): Καίτοι πῶς χρὴ ταύτην τὴν πολιτείαν ἐπαινεῖν ἢ στέργειν τὴν τοσούτων μὲν κακῶν αἰτίαν πρότερον γενομένην, νῦν δὲ καθ' ἕκαστον τὸν ἐνιαυτὸν ἐπὶ τὸ χεῖρον φερομένην; Πῶς δ' οὐ χρὴ δεδιέναι μὴ τοιαύτης ἐπιδόσεως γιγνομένης τελευτῶντες εἰς τραχύτερα πράγματα τῶν τότε γενομένων ἐξοκείλωμεν; [ἀκριβὴς ἀπόδοσις τοῦ νοήματος (ἔκδ. Ζαχαροπούλου: Πῶς εἶναι λοιπὸν δυνατὸν νὰ ἐπαινοῦμε ἢ νὰ εὐνοοῦμε αὐτὸ τὸ πολίτευμα ποὺ ἔγινε αἰτία τοσων καὶ τόσων συμφορῶν ὡς τώρα καὶ ποὺ ἀκόμη καὶ σήμερα ἐξακολουθεῖ νὰ πηγαίνη πρὸς τὸ χειρότερο; Καὶ γιατί τάχα δὲν πρέπει νὰ φοβούμεθα ὅτι μὲ τὸν κατήφορο ποὺ ἐπῆρε θὰ καταντήσουμε στὰ τελευταῖα σὲ κατάσταση περισσότερο ἄθλια ἀπὸ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη;)]

διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, [21.1-22.5: Μέγιστον δ' αὐτοῖς συνεβάλετο πρὸς τὸ καλῶς οἰκεῖν τὴν πόλιν, ὅτι δυοῖν ἰσοτήτοιν νομιζομέναιν εἶναι, καὶ τῆς μὲν ταὐτὸν ἅπασιν ἀπονεμούσης, τῆς δὲ τὸ προσῆκον ἑκάστοις, οὐκ ἠγνόουν τὴν χρησιμωτέραν, ἀλλὰ τὴν μὲν τῶν αὐτῶν ἀξιοῦσαν τοὺς χρηστοὺς καὶ τοὺς πονηροὺς ἀπεδοκίμαζον ὡς οὐ δικαίαν οὖσαν, τὴν δὲ κατὰ τὴν ἀξίαν ἕκαστον τιμῶσαν καὶ κολάζουσαν προῃροῦντο καὶ διὰ ταύτης ᾤκουν τὴν πόλιν, οὐκ ἐξ ἁπάντων τὰς ἀρχὰς κληροῦντες, ἀλλὰ τοὺς βελτίστους καὶ τοὺς ἱκανωτάτους ἐφ' ἕκαστον τῶν ἔργων προκρίνοντες. [ἀκριβὴς ἀπόδοσις τοῦ νοήματος (ἔκδ. Ζαχαροπούλου: Ἐξαιρετικὴ μάλιστα συμβολὴ γιὰ τὴν καλὴ διοίκηση τῆς πολιτείας παρεῖχε τὸ γεγονὸς ὅτι, ἐπειδὴ ὑπάρχει ἡ δοξασία ὅτι ὑπάρχουν δύο εἴδη ἰσότητος καὶ ὅτι ἡ μία ἀπονέμει σ᾿ ὅλους τὰ ἴδια δικαιώματα καὶ ἡ ἄλλη ὅ,τι πρέπει στὸν καθένα, δὲν αγνοοῦσαν τὴν χρησιμώτερη, ἀλλ᾿ ἐκείνη ποὺ ἔδινε τὰ ἴδια δικαιώματα καὶ στοὺς ἠθικοὺς ἀνθρώπους καὶ στοὺς πονηροὺς τὴν ἀπεδοκίμαζαν, γιατὶ τὴν θεωροῦσαν ἄδικη, ἐνῶ ἐκείνην ποὺ παρεῖχε δικαιώματα ἀνάλογα μὲ τὴν ἀξία τοῦ καθενὸς καὶ ἐτιμωροῦσε πάλι ἀναλόγως τῶν περιστάσεων, τὴν προτιμοῦσαν καὶ σύμφωνα μ᾿ αὐτὴν ἐρρύθμιζαν τὴν διοίκηση τῆς πολιτείας, καὶ δὲν ἐξέλεγαν τοὺς ἄρχοντας ἀπ᾿ ὅλους τοὺς πολίτας ἀνεξαιρέτως, ἀλλὰ γιὰ κάθε ἀξίωμα προέκριναν τὸν καλύτερο καὶ ἰκανώτερο.)]]

[20.1-5: Οἱ γὰρ κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον τὴν πόλιν διοικοῦντες κατεστήσαντο πολιτείαν οὐκ ὀνόματι μὲν τῷ κοινοτάτῳ καὶ πραοτάτῳ προσαγορευομένην, ἐπὶ δὲ τῶν πράξεων οὐ τοιαύτην τοῖς ἐντυγχάνουσι φαινομένην, οὐδ᾿ ἣ τοῦτον τὸν τρόπον...]
διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν [20.5: ἐπαίδευε τοὺς πολίτας ὥσθ᾿ ἡγεῖσθαι [ἀκριβὴς ἀπόδοσις] [σ.σ. ἡ τοῦ Σόλωνος καὶ τοῦ Κλεισθένους, εἰς ἀντίθεσιν μὲ τὴν ἐπὶ Ἰσοκράτους, ἡ ὁποία παιδεύει τοὺς πολίτες ἀντιθέτως]]

την αυθάδεια ως δικαίωμα, [20.6: τὴν μὲν ἀκολασίαν δημοκρατίαν, [μᾶλλον ἀκριβὴς ἀπόδοσις (ἔκδ. Ζαχαροπούλου: τὴν ἀκολασία δημοκρατία)]]

την παρανομία ως ελευθερία, [20.6: τὴν δὲ παρανομίαν ἐλευθερίαν, [ἀκριβὴς ἀπόδοσις]]

την αναίδεια του λόγου ως ισότητα [20.7: τὴν δὲ παρρησίαν ἰσονομίαν, [ἀκριβὴς ἀπόδοσις (ἔκδ. Ζαχαροπούλου: τὴν ἀθυροστομία ἰσότητα δικαιωμάτων)]]

και την αναρχία ως ευδαιμονία. [20.7-8: τὴν δ' ἐξουσίαν τοῦ ταῦτα ποιεῖν εὐδαιμονίαν, [ἐλεύθερη ἀπόδοσις (ἔκδ. Ζαχαροπούλου: τὴν ἐξουσία νὰ κάνουν ὅλα αὐτὰ [τὶς παρεκτροπὲς] εὐδαιμονία)]]


Μετὰ τιμῆς,

[ὄνομα, διεύθυνσις, τηλέφωνον]

6 σχόλια:

  1. Μὲ δυὸ λόγια, κύριε Μπουκάλα,
    Ὁ Ἰσοκράτης ΔΕΝ λέγει (μόνον) ὅτι ἡ δημοκρατία (τοῦ Σόλωνος καὶ τοῦ Κλεισθένους) εἶναι καλή. Ὁ Ἰσοκράτης ΚΥΡΙΩΣ λέγει ὅτι ἡ δημοκρατία ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ (εἰς ἀντίθεσιν μὲ τὴν τοῦ Σόλωνος καὶ τοῦ Κλεισθένους) εἶναι ΚΑΚΗ.
    Μισὴ ἀλήθεια, ὁλόκληρο ψεῦδος, κύριε Μπουκάλα.
    Ἐνῶ οἱ «παραχαράκτες» ἀποδίδουν ἀκριβῶς τὴν οὐσία, ἔστω καὶ ὄχι μὲ τὶς λέξεις ἀκριβῶς τοῦ πρωτοτύπου.

    (Καί, φυσικά, ἐὰν στὸ ἐρώτημα «τί λέγει ὁ Ἰσοκράτης γιὰ τὴν δημοκρατία τῆς ἐποχῆς του;», δὲν ἀπαντήσουμε «ὅτι εἶναι ἀντίθετη αὐτῆς τοῦ Σόλωνος καὶ τοῦ Κλεισθένους, ἡ ὁποία δὲν εἶχε τὰ χάλια της», ἀλλὰ «ὅτι ἔχει τὰ χάλια της», ὁ ἰσχυρισμός μας θὰ εἶναι ἀληθής.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κριτικὴ πού ἐδέχθην:
    «Ενα τρίτο έχεις άδικο εσύ Φειδία και 2/3 ο Σαραντάκος, Ιός και Μπουκάλας.
    Το δικό σου άδικο είναι η ελεύθερη παράφρασι. Τόσο ελεύθερη που καταντάει σχόλιο επι του Ισοκράτους.
    Βέβαια, το κείμενο οδηγήθηκε σε αυτή την παράφρασι για να γίνη σύνθημα.
    Υπάρχει και μία αστεία αντίφασις. Το κείμενο σας καταδικάζει την αναρχία - αλλά έχει μεταφραστεί με μπόλικη αναρχία.
    Οι άλλοι - έχουν το περισσότερο άδικο. Αυτό λέγει ο Ισοκράτης, αυτό που μεταφέρει η δική σας παράφρασι.
    Γράφουνε βλακείες - με πομπώδες ύφος και κραυγές θριάμβου - σα να πιάσανε λαυράκι. Πίσω από τις κραυγές και την ειρωνία - το ύφος είναι κοινό , αποτελεί σχολή - κρύβουνε το εξής ανεκδιήγητο επιχείρημα: Όπως αυτοί οι εθνικιστές ξεφουρνίζουνε ψεύδη για τον Ισοκράτη, ομοίως ξεφουρνίζουνε και για την νεώτερη ιστορία - ιδού ο λόγος που πολεμάνε την Ρεπούση.
    Δεν είναι ολοφάνερο ;
    Ο Μπουκάλας, εντελώς ατάλαντος σαν γραφιάς, με κακή αίσθησι της γλώσσας και κείμενα λαμαρίνες - ποιός ξέρει πώς - καταφέρε να πασάρει μια μετάφρασί του στην Επίδαυρο. Από τότε την ψώνισε τελείως.
    Ανδρέας Φαρμάκις»


    Ἀπάντησις: Δεκτὴ ἡ κριτική. Ἐγὼ ὁ ἴδιος βρίσκω τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖον ἐγράφη τὸ κείμενο, χωρὶς αὐστηρὴ πίστι στὸ πρωτότυπο, καὶ ἀναπαρήχθη ἀπὸ τοὺς πάντες, χωρὶς ἔλεγχο καὶ παραπομπή, πρόχειρο καὶ τσαπατσούλικο. Ἄλλο αὐτὸ ὅμως καὶ ἄλλο νὰ λέγουν οἱ Ἰοὶ καὶ οἱ Μπουκάλες ὅ,τι τοὺς κατέβει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος26/1/09, 9:26 π.μ.

    Συγχαρητήρια, Φειδία. Εμπεριστατωμένη και αμερόληπτη ανάλυση. Άξιος ο ... μισθός σου. Περίεργος θα ήμουν να δω τι θα απαντήσει ο Μπουκάλας, που μάλλον έμεινε ... μπουκάλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος27/1/09, 7:45 μ.μ.

    Εύγε Καλλίμαχε! Άξιες μνείας και οι δύο τελευταίες αναρτήσεις σου!
    Πάντως απάντηση από τους νεοταξικούς μην αναμένεις. Και αν ακόμα απαντήσει ο βραβευθείς κύριος Μπουκάλας ή άλλος "έγκριτος", η απάντηση θα θυμίζει το στίχο του Βασίλη Τριανταφυλλίδη "ουγκάγκα μπουμ μπουμ ..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φειδία, σ' ευχαριστώ για την αναφορά.
    Λίγες μόνο παρατηρήσεις:
    α) Στο αρχικό μου σημείωμα αναφέρω ρητά ότι οι φράσεις "η Δημοκρατία αυτοκαταστρέφεται" και "κατεχράσθη το δικαίωμα" δεν υπάρχουν αυτούσιες στον Ισοκράτη και είναι προϊόν ερμηνείας ή φαντασίας. Με την εκτενέστατη ανάλυσή σου, αποδεικνύεις κι εσύ ότι είναι, όντως, προϊόν ερμηνείας.
    β) Είναι άλλο θέμα αν ο Ισοκράτης είπε "με δικά του λόγια" αυτά που του αποδίδουν. Αλλά τότε, ας έβαζαν υπογραφή "Κοτρώτσος" στο πρωτοσέλιδό τους, όπως ευφυώς παρατήρησαν οι Ιοί.
    γ) Αν με το "χωρίς να αναφέρουν την πηγή" εννοείς το δικό μου κείμενο, κάνεις λάθος κατά το ήμισυ. Οι Ιοί ανέφεραν την πηγή.
    δ) Ο φίλος μας Αντρέας Φαρμάκις θέλει ν' αποδειχθεί άξιος του ονόματός του. Ο Μπουκάλας είναι καλός ποιητής και άριστος μεταφραστής, και από τα αρχαία ελληνικά. Για την αίσθηση της γλώσσας που έχει ή δεν έχει, αρκεί κανείς να διαβάσει χρονογραφήματά του -θαρρώ πως κι εσύ έχεις, σε ανύποπτο χρόνο, αναγνωρίσει ότι γράφει καλά. Ο εντελώς ανυπόστατος ισχυρισμός ότι τάχα είναι "ατάλαντος σαν γραφιάς" και ότι έχει τάχα "κακή αίσθησι (sic) της γλώσσας" χαρακτηρίζει μόνο τον εμπαθή φίλο μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα ήθελα να αναφερθείς και στον Περί Πρακταίου ηθικό του Πλάτωνα, για να δούμε τι σημαίνει κι ελληνική παιδεία, και πως οι αλαβάνιοι βάρβαροι έχουν κατακλύσει τα τηλεοπτικά και πολιτικά πράγματα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

[comments moderated] Θὰ διαβάσω καὶ θὰ δημοσιεύσω τὸ σχόλιό σας τὸ συντομότερο δυνατόν. Σχόλια ἀγενῆ, ἄσχετα μὲ τὸ θέμα ἢ ἀνόητα, διαγράφονται.