«Tὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική· τὸ σπίτι φτωχικὸ στὶς ἀμμουδιὲς τοῦ Ὁμήρου. Μονάχη ἔγνοια ἡ γλῶσσα μου στὶς ἀμμουδιὲς τοῦ Ὁμήρου.» (Ὀδυσσέας Ἐλύτης, «Ἄξιον ἐστί»)

Σελίδες Πατριδογνωσίας - Περικλῆς Γιαννόπουλος - Ἡ Ἑλλὰς τοῦ ΟΧΙ - Ἀντίβαρο - Πολυτονικό

Πέμπτη 22 Μαΐου 2008

Τὸ Ὑπουργεῖο Ἐθνικῆς (;) Παιδείας μεταφράζει τὰ Νέα Ἑλληνικά σέ... Νέα Ἑλληνικά!

Κάποιοι προοδευτικάριοι ἔβαλαν φαίνεται τὸ χεράκι τους καί, ἀντὶ νὰ ἐπαινέσουμε τὸ ὡραῖο θέμα τῶν ἐξετάσεων τῆς Γ' Λυκείου στὰ Νέα Ἑλληνικά (ἡ Ἑλληνικὴ παράδοσις), ἀναγκαζόμαστε, μερικὰ χρόνια μετὰ τὴν «ἀρωγὴ» καὶ τὴν «εὐδοκίμησι», νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ κάτι ἄλλο, ὅλως τραγελαφικόν.

Κατὰ σύμπτωσιν (ἥτις μοῦ ἐπροκάλεσεν ρίγη συγκινήσεως) ὁ Πάσχος Μανδραβέλης σχολίασε σήμερα («Εξετάσεις, χαμένες στη μετάφραση», «Ἡ Καθημερινή», 21-5-2008) αὐτό ακριβῶς ποὺ ἐπεσήμανα καὶ ἐγὼ ἐχθές, σὲ διαδικτυακὴ λίστα συζητήσεων (βλέπε κατωτέρω). Καὶ ὀρθῶς ἀγανακτεῖ, ὅπως ἀγανάκτησα καὶ ἐγώ.

Γράφει ὁ κ. Μανδραβέλης: «Είναι αστείο, αλλά ενώ η συζήτηση για την Παιδεία έχει επικεντρωθεί για το αν θα γίνουν ή όχι πρυτανικές εκλογές, στις εισαγωγικές εξετάσεις μεταφράζονται τα Νέα Ελληνικά σε Νέα Ελληνικά! Ποια άλλη απόδειξη κατάπτωσης της Παιδείας υπάρχει όταν για να διαβάσει Γεώργιο Σεφέρη ένα 18χρονο παιδί πρέπει να έχει γλωσσάρι με το οποίο θα εξηγούνται οι λέξεις «ψεγάδι», «παρωχημένος», «εξοβελιστεί», «ροπές», «υπόδικη», «ανδροειδούς», ακόμη και «περασμένων»; Ποιος ο λόγος να γίνονται εξετάσεις στα Νέα Ελληνικά όταν μαζί με το κείμενο δίνεται και η μετάφρασή του; Τι στην ευχή θα εξετάσουν όσοι δουν και βαθμολογήσουν τα γραπτά; Αν οι υποψήφιοι ξέρουν τον σύνδεσμο «και»;»

Ἀλλὰ οἱ ὑπαίτιοι αὐτῆς τῆς γελοιότητος εἶναι ἔνοχοι, φοβοῦμαι, χειρότερου ἐγκλήματος ἀπὸ τὸν λαϊκιστικὸ καιροσκοπισμὸ ποὺ τοὺς ἀποδίδει ὁ κ. Μανδραβέλης (νὰ χαμηλώσουν, δηλαδή, ἔως γελοιοποιήσεως τὸ ἐπίπεδο τῶν ἐξετάσεων γιὰ νὰ περάσει καὶ ἡ κουτσὴ Μαρία τὴν βάσι). Διότι, ὅσο καὶ νὰ ἔχουν καταφέρει νὰ καταστρέψουν τὴν παιδεία μας, δὲν ἔχουμε φθάσει στὸ σημεῖο νὰ μὴν γνωρίζουμε αὐτὲς τὶς λέξεις. Ἡ ἐξήγησι τοῦ γεγονότος ποὺ ἔκανε τὸν κ. Μανδραβέλη νὰ ἀγανακτήσῃ εἶναι μᾶλλον ἁπλούστερη: ὁ συνειδητῶς ἐπιδιωκόμενος ἀπὸ τοὺς προοδευτικάριους ἀφελληνισμὸς (πολιτιστικός καὶ πληθυσμιακός, μέσῳ τοῦ ἀνεξέλεγκτου μεταναστευτικοῦ ἐποικισμοῦ) τῆς χώρας. Κάποια Δραγώνα, Φραγκουδάκη ἢ ἄλλος γενίτσαρος θὰ σκέφθηκε ὅτι τὰ θέματα τῶν ἐξετάσεων δὲν ἀπευθύνονται σὲ Ἕλληνες, ἀλλὰ σὲ ἀλλοδαπούς· καὶ ἡ παιδεία μας δὲν πρέπει νὰ διδάσκῃ οὔτε οἱ ἐξετάσεις νὰ ἀπαιτοῦν γνώσι τῆς Ἑλληνικῆς!

Διότι οἱ πραξικοπηματίες ποὺ παραδίδουν τὴν χώρα μας σὲ ξένους χωρὶς νὰ μᾶς ρωτήσουν (διαβᾶστε ἐπὶ τῇ εὐκαιρίᾳ πῶς ὁ ὑπουργὸς Δικαιοσύνης (!) κ. Χατζηδάκης ἀναγγέλλει στὸ κοινοβούλιο τὴν κατάργησι τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας (!), χωρὶς οὐδεὶς εἰσαγγελεὺς νὰ διατάξῃ τὴν σύλληψι τοῦ πραξικοπηματία· ἐνῷ οἱ «προοδευτικοὶ» γενίτσαροι συνεχίζουν τὸ ἔργο τοῦ ἐκτουρκισμοῦ τῆς Θράκης καὶ τοῦ ἐξαλβανισμοῦ τῆς Ἀττικῆς), θεωροῦν, ἁπλούστατα, ὅτι ἡ χώρα μας δὲν μᾶς ἀνήκει. Ὁπότε, ἀφοῦ ἀπευθύνονται σὲ ἀλλοδαπούς, μεταφράζουν τὰ Ἑλληνικά! (Καὶ τὸ ἐγκληματικὸ εἶναι ὅτι δὲν ἐπιδιώκεται κἂν ὁ ἐξελληνισμὸς τῶν ἀλλοδαπῶν διὰ τῆς παιδείας, ἀλλὰ ἀντιθέτως ὁ ἀφελληνισμὸς τῶν Ἑλλήνων διὰ τοῦ «πολυπολιτισμοῦ».)

Γιὰ τὸ ἴδιο θέμα ἔγραψαν ἐπίσης:
Χ. Μόρφος: «Εξοβελίζοντας ψεγάδια περασμένων ανδροειδών με υπόδικες, παρωχημένες ροπές»
Γεράσιμος Μπερεκέτης: ΤΗΣ ΚΑ?ΟΜΟΙΡΑΣ
Καὶ ἀκόμη [προσθήκη 23-5-2008]:
Greek Alert: Έκθεση στα σχολεία
Χρύσανθος Λαζαρίδης: «Ακροδεξιός» και ο… Σεφέρης (τρομάρα τους);

---------- Forwarded message ----------
Date: 2008-05-20

[Τὸ καλύτερο σχόλιο ἔγινε εἰς ἀπάντησιν τοῦ μηνύματός μου, ἀπὸ κάποιον φίλο, ἀκολούθως.]

Έχω την αίσθηση ότι η ελληνική γλώσσα είναι σήμερα υπόδικη, καθώς όμορφες λέξεις της έχουν εξοβελιστεί ως παρωχημένα ψεγάδια. :-)

[Εἶχα γράψει ἐγώ τὰ ἀκόλουθα.]

Ωραίο θέμα.

...Αλήθεια, οι λέξεις «ψεγάδια», «υπόδικη», «παρωχημένα», «εξοβελιστεί» χρειάζονται επεξήγηση;

ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ' ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΤΡΙΤΗ 20 ΜΑΪΟΥ 2008
ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

ΚΕΙΜΕΝΟ

Βρισκόμαστε σ' ένα σταυροδρόμι. δεν ήμασταν ποτέ απομονωμένοι. μείναμε πάντα ανοιχτοί σ' όλα τα ρεύματα. Ανατολή και Δύση. και τ' αφομοιώναμε θαυμάσια τις ώρες που λειτουργούσαμε σαν εύρωστος οργανισμός. [...] Συνταραζόμαστε κι εμείς, δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα, από διαδοχικές κρίσεις, αποκαλυπτικές εφευρέσεις και φόβους, που δεν αφήνουν τον ανθρώπινο νου να ηρεμήσει . σαν την καλαμιά στον κάμπο. Μπροστά σ' αυτά, τι μας μένει για να βαστάξουμε αν απαρνηθούμε τον εαυτό μας; Δε μένω τυφλός στα ψεγάδια[1] μας, αλλά έχω την ιδιοτροπία να πιστεύω στον εαυτό μας. Σας παρακαλώ να με συγχωρήσετε που μνημονεύω εδώ προσωπικές εμπειρίες. δεν έχω άλλο πειραματόζωο από εμένα. Και η προσωπική μου εμπειρία μου δείχνει πως το πράγμα που με βοήθησε, περισσότερο από κάθε άλλο, δεν ήταν οι αφηρημένοι στοχασμοί ενός διανοουμένου, αλλά η πίστη και η προσήλωσή μου σ' έναν κόσμο ζωντανών και περασμένων[2] ανθρώπων. στα έργα τους, στις φωνές τους, στο ρυθμό τους, στη δροσιά τους. Αυτός ο κόσμος, όλος μαζί, μου έδωσε το συναίσθημα πως δεν είμαι μια αδέσποτη μονάδα, ένα άχερο στ' αλώνι. Μου έδωσε τη δύναμη να κρατηθώ ανάμεσα στους χαλασμούς που ήταν της μοίρας μου να ιδώ. Κι ακόμη, μ' έκανε να νιώσω, όταν ξαναείδα το χώμα που με γέννησε, πως ο άνθρωπος έχει ρίζες, κι όταν τις κόψουν πονεί, βιολογικά, όπως όταν τον ακρωτηριάσουν.
[...]
Κι όλα τούτα θα μπορούσα να τα ονομάσω με τη λέξη παράδοση, που την ακούμε κάποτε ψυχρά και μας φαίνεται υπόδικη[3]. Αλήθεια, υπάρχουν ροπές[4] που νομίζουν πως η παράδοση μας στρέφει σε έργα παρωχημένα[5] και ανθρώπους παρωχημένους. πως είναι πράγμα τελειωμένο και άχρηστο για τις σημερινές μας ανάγκες. πως δεν μπορεί να βοηθήσει σε τίποτε τον σημερινό τεχνοκρατικό άνθρωπο που γνώρισε φριχτούς πολέμους και φριχτότερα στρατόπεδα συγκεντρώσεως. αυτόν τον άνθρωπο που αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην κατάσταση του θηρίου και την κατάσταση του ανδροειδούς[6]. Η παράδοση είναι λοιπόν ένα περιττό βάρος που πρέπει να εξοβελιστεί[7]. Μου φαίνεται πως αυτές οι ροπές εκπορεύουνται από τη σύγχρονη απελπισία για την αξία του ανθρώπου. Είναι τα συμπτώματα ενός πανικού, που εν ονόματι του ανθρώπου τείνουν να κατακερματίσουν την ψυχή του ανθρώπου. Όμως τι απομένει αν βγάλουμε από τη μέση τον άνθρωπο;

Γ. Σεφέρη, Δοκιμές, τ.2, εκδ. Ίκαρος, Αθήνα 1974, σσ. 175-177

1. ψεγάδια: ελαττώματα
2. περασμένων: ανθρώπων που έχουν φύγει από τη ζωή
3. υπόδικη: υπόλογη, ένοχη
4. ροπές: απόψεις
5. παρωχημένα: ξεπερασμένα
6. του ανδροειδούς: του ανθρωπόμορφου
7. εξοβελιστεί: διωχτεί

1 σχόλιο:

  1. Ανώνυμος22/5/08, 9:35 μ.μ.

    "Η απάντηση που δόθηκε από το γενικό γραμματέα του υπουργείου Παιδείας Δημήτρη Πλατή είναι ότι η επιλογή των θεμάτων γίνεται με έναν τρόπο που πρέπει να είναι σαφής και κατανοητός από όλους. .... ενώ οι αναλυτικές διευκρινίσεις δίνονται επειδή υπάρχουν στα ελληνικά σχολεία και αλλοδαποί μαθητές.

    Τον αντελήφθητε, φίλτατε; Περί αυτού πρόκειται!! Για να εξελληνιστούν οι ... "βάρβαροι", εξόδοις φυσικά του Έλληνος πολίτου, πρέπει του τελευταίου τα παιδιά να κάνουν ... σκόντο στην ΜΗΤΡΙΚΗ ΤΩΝ γλώσσα!!!


    ολόκληρο το άρθρο.

    Κι άλλο ωραίο άρθρο του Χρ. Λαζαρίδη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

[comments moderated] Θὰ διαβάσω καὶ θὰ δημοσιεύσω τὸ σχόλιό σας τὸ συντομότερο δυνατόν. Σχόλια ἀγενῆ, ἄσχετα μὲ τὸ θέμα ἢ ἀνόητα, διαγράφονται.