«Tὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική· τὸ σπίτι φτωχικὸ στὶς ἀμμουδιὲς τοῦ Ὁμήρου. Μονάχη ἔγνοια ἡ γλῶσσα μου στὶς ἀμμουδιὲς τοῦ Ὁμήρου.» (Ὀδυσσέας Ἐλύτης, «Ἄξιον ἐστί»)

Σελίδες Πατριδογνωσίας - Περικλῆς Γιαννόπουλος - Ἡ Ἑλλὰς τοῦ ΟΧΙ - Ἀντίβαρο - Πολυτονικό

Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

Ἐκεῖ ποὺ ὁ χρόνος μαρμάρωσε

Ἐκεῖ ποὺ ὁ χρόνος μαρμάρωσε· ἐκεῖ, στὶς πολεμίστρες τῆς πύλης τοῦ Ἁγίου Ῥωμανοῦ· πλάι στὸν Βασιλέα· ὡς τὸ τέλος τοῦ Κόσμου.
 
Ἂν θέλετε φίλοι μου, ξεφυλλίστε τὰ παλαιά μου ἀφιερώματα στὴν μεγάλη θυσία:

...τίς διηγήσεται τοὺς τότε κλαυθμοὺς καὶ θρήνους;

Μεσημέρι ἀπὸ νύχτα...

Ἴσως τὰ καλύτερα ποὺ ἔχω γράψει ποτέ. Ὄχι πὼς ἔχει σημασία.
Ὅλα θὰ κριθοῦν ἐκεῖ· ἐκεῖ ψηλὰ στὶς πολεμίστρες.
Θὰ βρεθοῦμε ἐκεῖ λοιπόν.
Καλὴ δύναμι.

Σάββατο 23 Μαΐου 2009

ioannismetaxas.gr : Ὁ δικτυακὸς τόπος τῆς Ἰωάννας Φωκᾶ γιὰ τὸν Ἰωάννη Μεταξᾶ

Μὲ μεγάλη χαρὰ βλέπω στὸ Δίκτυο τὸν ἄρτι δημιουργηθέντα δικτυακὸ τόπο τῆς ἱστορικοῦ- ἀρχαιολόγου Ἰωάννας Φωκᾶ γιὰ τὸν παππού της καὶ κυβερνήτη τοῦ ΟΧΙ Ἰωάννη Μεταξᾶ:

www.ioannismetaxas.gr

ΙΩΑΝΝΗΣ Π. ΜΕΤΑΞΑΣ
Στρατιωτικὸς - Πολιτικὸς Ἡγέτης - Ἄνθρωπος τοῦ Πνεύματος

Ἰθάκη 12 Ἀπριλίου 1871 - Κηφισιὰ 29 Ἰανουαρίου 1941

Στὸ ioannismetaxas.gr μπορεῖ κανεὶς νὰ βρῇ πληθώρα ἱστορικῶν στοιχείων γιὰ κάθε πτυχὴ τῆς ζωῆς καὶ τοῦ ἔργου τοῦ Ἰωάννου Μεταξᾶ, παρατιθέμενων μὲ ἀντικειμενικότητα καὶ νηφαλιότητα, χωρὶς ἰδεολογικοπολιτικὲς παραστοχεύσεις, στρεβλώσεις καὶ φανατισμούς, μὲ ἐπιδίωξι τὴν ἀνάδειξι τῆς ἱστορικῆς ἀλήθειας καὶ τὴν διατήρησι τῆς ἐθνικῆς μας μνήμης.
Πολὺ καλὰ φροντισμένη ἡ δομὴ τοῦ δικτυακοῦ τόπου καὶ ἡ παρουσίασις τοῦ ὑλικοῦ.
Ποιοτικὴ ἐργασία, ἄξια συγχαρητηρίων. (Ὅπως ἄξιο συγχαρητηρίων εἶναι ἐδῶ καὶ χρόνια ἄλλωστε τὸ ἔργο τῆς Ἰωάννας Φωκᾶ.) Δικτυακὸς τόπος ποὺ ἀσφαλῶς θὰ προβληθῇ ὅπως ἀξίζει.

Συντηρώντας ἀπὸ χρόνια καὶ ἐγὼ ἕναν δικτυακὸ τόπο γιὰ τὸ 1940 («Ἡ Ἑλλὰς τοῦ ΟΧΙ»), μὲ ὅσο ὑλικὸ εὐκαιρῶ νὰ βρῶ καὶ νὰ προβάλω, χαίρομαι διπλὰ γιὰ τὴν δημιουργία τῆς ἰστοσελίδος τῆς κας Φωκᾶ.

Σημειώνει, μεταξὺ ἄλλων, ἡ Ἰωάννα Φωκά:

«Με οδυνηρά συναισθήματα παρακολουθώ να κακοποιείται η μνήμη του Ιωάννη Μεταξά, με συνέπεια να επικρατεί τακτικά η ιστορική ανακρίβεια εις βάρος της αλήθειας. Δημιούργησα την ιστοσελίδα για ιστορικούς λόγους και ενίσχυση των βιβλιογραφικών δεδομένων. Κυρίως για ενημέρωση των νέων που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο και στερούνται άλλων μέσων πληροφόρησης για την ιστορία του.
»Με πόνο παρακολούθησα όλη την πορεία του απαράδεκτου βιβλίου Ιστορίας της 6ης δημοτικού και σήμερα ακόμα το ανεπίτρεπτο και ηθικά απαράδεκτο ιστορικό σκεπτικό παρουσίασης των 100 σπουδαιοτέρων Ελλήνων, που μάλλον οδηγεί στην γελοιοποίησή τους και όλης της ιστορίας μας. Μέσα από τη ιστοσελίδα του Ιωάννη Μεταξά ελπίζω να προσφέρω ενημέρωση και γνώσεις σε όσους ενδιαφέρονται για την ιστορία αυτής της εποχής, για την ιστοριογραφία και να ακούσω γνώμες και ιστορικές αναμνήσεις.
»Ένας πρόσθετος λόγος που δημιούργησα την ιστοσελίδα, είναι η επιθυμία μου να αντιδράσω με ένα σύγχρονο τρόπο στην πνευματική παρακμή και άγνοια της ιστορίας, που αναπτύσσεται με την βοήθεια της διδασκαλίας της ιστορίας στα σχολεία. Nα ενεργοποιήσω στο μέτρο μου τις δυνάμεις που γενετικά διαθέτουν τα ελληνόπουλα, δυνάμεις σκέψεως και ήθους, που με το κατάλληλο ερέθισμα ή πνευματικό περιβάλλον φανερώνονται και δρούν θετικά για τους ίδιους και τις κοινωνίες που τους περιβάλλουν, εδώ ή στο εξωτερικό.»


Δεῖτε ἐπίσης τὸ συνοδευτικὸν ἱστολόγιον: ioannismetaxasgr.blogspot.com
Λέξεις-κλειδιά: Ιωάννης Μεταξάς Ιωάννα Φωκά 1940 ΟΧΙ

Macedonia Evidence: 200 Classical Scholars sent a letter to the President of the United States of America, Barack Obama

Τὴν 18η Μαΐου 2009, 200 ἔγκριτοι ἑλληνιστὲς ἀπὸ ὅλον τὸν κόσμο, ἔστειλαν τὴν ἀκόλουθη ἐπιστολὴ στὸν πρόεδρο τῶν Η.Π.Α. Μπάρακ Ὀμπάμα, διαμαρτυρόμενοι γιὰ τὴν παραχάραξι τῆς Ἱστορίας τῆς Μακεδονίας ἀπὸ τὴν προπαγάνδα τῶν Σκοπίων. Μέχρι καὶ ἐχθές (22-5-2009), ἔχουν ὑπογράψει τὴν ἐπιστολή ἀκόμη 27 πανεπιστημιακοί. Ἡ ἐκστρατεία ὑπὲρ τῆς ἱστορικῆς ἀλήθειας συνεχίζεται. Συγχαρητήρια στὸν δικτυακὸ τόπο Macedonia Evidence. Ἀκολουθεῖ ἡ ἐπιστολή.

On May 18th, 200 Classical Scholars from around the world, sent a letter to the President of the United States of America, Barack Obama.

May 18, 2009

The Honorable Barack Obama

President, United States of America

White House

1600 Pennsylvania Avenue, NW

Washington, DC 20500

Dear President Obama,

We, the undersigned scholars of Graeco-Roman antiquity, respectfully request that you intervene to clean up some of the historical debris left in southeast Europe by the previous U.S. administration.

On November 4, 2004, two days after the re-election of President George W. Bush, his administration unilaterally recognized the “Republic of Macedonia.” This action not only abrogated geographic and historic fact, but it also has unleashed a dangerous epidemic of historical revisionism, of which the most obvious symptom is the misappropriation by the government in Skopje of the most famous of Macedonians, Alexander the Great.

We believe that this silliness has gone too far, and that the U.S.A. has no business in supporting the subversion of history. Let us review facts. (The documentation for these facts [here in boldface] can be found attached and at: http://macedonia-evidence.org/documentation.html)

The land in question, with its modern capital at Skopje, was called Paionia in antiquity. Mts. Barnous and Orbelos (which form today the northern limits of Greece) provide a natural barrier that separated, and separates, Macedonia from its northern neighbor. The only real connection is along the Axios/Vardar River and even this valley “does not form a line of communication because it is divided by gorges.”

While it is true that the Paionians were subdued by Philip II, father of Alexander, in 358 B.C. they were not Macedonians and did not live in Macedonia. Likewise, for example, the Egyptians, who were subdued by Alexander, may have been ruled by Macedonians, including the famous Cleopatra, but they were never Macedonians themselves, and Egypt was never called Macedonia.

Rather, Macedonia and Macedonian Greeks have been located for at least 2,500 years just where the modern Greek province of Macedonia is. Exactly this same relationship is true for Attica and Athenian Greeks, Argos and Argive Greeks, Corinth and Corinthian Greeks, etc.

We do not understand how the modern inhabitants of ancient Paionia, who speak Slavic – a language introduced into the Balkans about a millennium after the death of Alexander – can claim him as their national hero. Alexander the Great was thoroughly and indisputably Greek. His great-great-great grandfather, Alexander I, competed in the Olympic Games where participation was limited to Greeks.

Even before Alexander I, the Macedonians traced their ancestry to Argos, and many of their kings used the head of Herakles - the quintessential Greek hero - on their coins.

Euripides – who died and was buried in Macedonia– wrote his play Archelaos in honor of the great-uncle of Alexander, and in Greek. While in Macedonia, Euripides also wrote the Bacchai, again in Greek. Presumably the Macedonian audience could understand what he wrote and what they heard.

Alexander’s father, Philip, won several equestrian victories at Olympia and Delphi, the two most Hellenic of all the sanctuaries in ancient Greece where non-Greeks were not allowed to compete. Even more significantly, Philip was appointed to conduct the Pythian Games at Delphi in 346 B.C. In other words, Alexander the Great’s father and his ancestors were thoroughly Greek. Greek was the language used by Demosthenes and his delegation from Athens when they paid visits to Philip, also in 346 B.C. Another northern Greek, Aristotle, went off to study for nearly 20 years in the Academy of Plato. Aristotle subsequently returned to Macedonia and became the tutor of Alexander III. They used Greek in their classroom which can still be seen near Naoussa in Macedonia.

Alexander carried with him throughout his conquests Aristotle’s edition of Homer’s Iliad. Alexander also spread Greek language and culture throughout his empire, founding cities and establishing centers of learning. Hence inscriptions concerning such typical Greek institutions as the gymnasium are found as far away as Afghanistan. They are all written in Greek.

The questions follow: Why was Greek the lingua franca all over Alexander’s empire if he was a “Macedonian”? Why was the New Testament, for example, written in Greek?

The answers are clear: Alexander the Great was Greek, not Slavic, and Slavs and their language were nowhere near Alexander or his homeland until 1000 years later. This brings us back to the geographic area known in antiquity as Paionia. Why would the people who live there now call themselves Macedonians and their land Macedonia? Why would they abduct a completely Greek figure and make him their national hero?

The ancient Paionians may or may not have been Greek, but they certainly became Greekish, and they were never Slavs. They were also not Macedonians. Ancient Paionia was a part of the Macedonian Empire. So were Ionia and Syria and Palestine and Egypt and Mesopotamia and Babylonia and Bactria and many more. They may thus have become “Macedonian” temporarily, but none was ever “Macedonia”. The theft of Philip and Alexander by a land that was never Macedonia cannot be justified.

The traditions of ancient Paionia could be adopted by the current residents of that geographical area with considerable justification. But the extension of the geographic term “Macedonia” to cover southern Yugoslavia cannot. Even in the late 19th century, this misuse implied unhealthy territorial aspirations.

The same motivation is to be seen in school maps that show the pseudo-greater Macedonia, stretching from Skopje to Mt. Olympus and labeled in Slavic. The same map and its claims are in calendars, bumper stickers, bank notes, etc., that have been circulating in the new state ever since it declared its independence from Yugoslavia in 1991. Why would a poor land-locked new state attempt such historical nonsense? Why would it brazenly mock and provoke its neighbor?

However one might like to characterize such behavior, it is clearly not a force for historical accuracy, nor for stability in the Balkans. It is sad that the United States of America has abetted and encouraged such behavior.

We call upon you, Mr. President, to help - in whatever ways you deem appropriate - the government in Skopje to understand that it cannot build a national identity at the expense of historic truth. Our common international society cannot survive when history is ignored, much less when history is fabricated.

Sincerely,

Harry C. Avery, Professor of Classics, University of Pittsburgh (USA)
Dr. Dirk Backendorf. Akademie der Wissenschaften und der Literatur Mainz (Germany)
Elizabeth C. Banks, Associate Professor of Classics (ret.), University of Kansas (USA)
Luigi Beschi, professore emerito di Archeologia Classica, Università di Firenze (Italy)
Josine H. Blok, professor of Ancient History and Classical Civilization, Utrecht University (The Netherlands)
Alan Boegehold, Emeritus Professor of Classics, Brown University (USA)
Efrosyni Boutsikas, Lecturer of Classical Archaeology, University of Kent (UK)
Keith Bradley, Eli J. and Helen Shaheen Professor of Classics, Concurrent Professor of History, University of Notre Dame (USA)
Stanley M. Burstein, Professor Emeritus, California State University, Los Angeles (USA)
Francis Cairns, Professor of Classical Languages, The Florida State University (USA)
John McK. Camp II, Agora Excavations and Professor of Archaeology, ASCSA, Athens (Greece)
Paul Cartledge, A.G. Leventis Professor of Greek Culture, University of Cambridge (UK)
Paavo Castrén, Professor of Classical Philology Emeritus, University of Helsinki (Finland)
William Cavanagh, Professor of Aegean Prehistory, University of Nottingham (UK)
Angelos Chaniotis, Professor, Senior Research Fellow, All Souls College, Oxford (UK)
Paul Christesen, Professor of Ancient Greek History, Dartmouth College (USA)
Ada Cohen, Associate Professor of Art History, Dartmouth College (USA)
Randall M. Colaizzi, Lecturer in Classical Studies, University of Massachusetts-Boston (USA)
Kathleen M. Coleman, Professor of Latin, Harvard University (USA)
Michael B. Cosmopoulos, Ph.D., Professor and Endowed Chair in Greek Archaeology, University of Missouri-St. Louis (USA)
Kevin F. Daly, Assistant Professor of Classics, Bucknell University (USA)
Wolfgang Decker, Professor emeritus of sport history, Deutsche Sporthochschule, Köln (Germany)
Luc Deitz, Ausserplanmässiger Professor of Mediaeval and Renaissance Latin, University of Trier (Germany), and Curator of manuscripts and rare books, National Library of Luxembourg (Luxembourg)
Michael Dewar, Professor of Classics, University of Toronto (Canada)
John D. Dillery, Associate Professor of Classics, University of Virginia (USA)
Sheila Dillon, Associate Professor, Depts. of Art, Art History & Visual Studies and Classical Studies, Duke University (USA)
Douglas Domingo-Forasté, Professor of Classics, California State University, Long Beach (USA)
Pierre Ducrey, professeur honoraire, Université de Lausanne (Switzerland)
Roger Dunkle, Professor of Classics Emeritus, Brooklyn College, City University of New York (USA)
Michael M. Eisman, Associate Professor Ancient History and Classical Archaeology, Department of History, Temple University (USA)
Mostafa El-Abbadi, Professor Emeritus, University of Alexandria (Egypt)
R. Malcolm Errington, Professor für Alte Geschichte (Emeritus) Philipps-Universität, Marburg (Germany)
Panagiotis Faklaris, Assistant Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki (Greece)
Denis Feeney, Giger Professor of Latin, Princeton University (USA)
Elizabeth A. Fisher, Professor of Classics and Art History, Randolph-Macon College (USA)
Nick Fisher, Professor of Ancient History, Cardiff University (UK)
R. Leon Fitts, Asbury J Clarke Professor of Classical Studies, Emeritus, FSA, Scot., Dickinson Colllege (USA)
John M. Fossey FRSC, FSA, Emeritus Professor of Art History (and Archaeology), McGill Univertsity, Montreal, and Curator of Archaeology, Montreal Museum of Fine Arts (Canada)
Robin Lane Fox, University Reader in Ancient History, New College, Oxford (UK)
Rainer Friedrich, Professor of Classics Emeritus, Dalhousie University, Halifax, N.S. (Canada)
Heide Froning, Professor of Classical Archaeology, University of Marburg (Germany)
Peter Funke, Professor of Ancient History, University of Muenster (Germany)
Traianos Gagos, Professor of Greek and Papyrology, University of Michigan (USA)
Robert Garland, Roy D. and Margaret B. Wooster Professor of the Classics, Colgate University, Hamilton NY (USA)
Douglas E. Gerber, Professor Emeritus of Classical Studies, University of Western Ontario (Canada)
Hans R. Goette, Professor of Classical Archaeology, University of Giessen (Germany); German Archaeological Institute, Berlin (Germany)
Sander M. Goldberg, Professor of Classics, UCLA (USA)
Erich S. Gruen, Gladys Rehard Wood Professor of History and Classics, Emeritus, University of California, Berkeley (USA)
Christian Habicht, Professor of Ancient History, Emeritus, Institute for Advanced Study, Princeton (USA)
Donald C. Haggis, Nicholas A. Cassas Term Professor of Greek Studies, University of North Carolina at Chapel Hill (USA)
Judith P. Hallett, Professor of Classics, University of Maryland, College Park, MD (USA)
Prof. Paul B. Harvey, Jr. Head, Department of Classics and Ancient Mediterranean Studies, The Pennsylvania State University (USA)
Eleni Hasaki, Associate Professor of Classical Archaeology, University of Arizona (USA)
Miltiades B. Hatzopoulos, Director, Research Centre for Greek and Roman Antiquity, National Research Foundation, Athens (Greece)
Wolf-Dieter Heilmeyer, Prof. Dr., Freie Universität Berlin und Antikensammlung der Staatlichen Museen zu Berlin (Germany)
Steven W. Hirsch, Associate Professor of Classics and History, Tufts University (USA)
Karl-J. Hölkeskamp, Professor of Ancient History, University of Cologne (Germany)
Frank L. Holt, Professor of Ancient History, University of Houston (USA)
Dan Hooley, Professor of Classics, University of Missouri (USA)
Meredith C. Hoppin, Gagliardi Professor of Classical Languages, Williams College, Williamstown, MA (USA)
Caroline M. Houser, Professor of Art History Emerita, Smith College (USA) and Affiliated Professor, University of Washington (USA)
Georgia Kafka, Visiting Professor of Modern Greek Language, Literature and History, University of New Brunswick (Canada)
Anthony Kaldellis, Professor of Greek and Latin, The Ohio State University (USA)
Andromache Karanika, Assistant Professor of Classics, University of California, Irvine (USA)
Robert A. Kaster, Professor of Classics and Kennedy Foundation Professor of Latin, Princeton University (USA)
Vassiliki Kekela, Adjunct Professor of Greek Studies, Classics Department, Hunter College, City University of New York (USA)
Dietmar Kienast, Professor Emeritus of Ancient History, University of Duesseldorf (Germany)
Karl Kilinski II, University Distinguished Teaching Professor, Southern Methodist University (USA)
Dr. Florian Knauss, associate director, Staatliche Antikensammlungen und Glyptothek Muenchen (Germany)
Denis Knoepfler, Professor of Greek Epigraphy and History, Collège de France (Paris)
Ortwin Knorr, Associate Professor of Classics, Willamette University (USA)
Robert B. Koehl, Professor of Archaeology, Department of Classical and Oriental Studies Hunter College, City University of New York (USA)
Georgia Kokkorou-Alevras, Professor of Classical Archaeology, University of Athens (Greece)
Ann Olga Koloski-Ostrow, Associate Professor and Chair, Department of Classical Studies, Brandeis University (USA)
Eric J. Kondratieff, Assistant Professor of Classics and Ancient History, Department of Greek & Roman Classics, Temple University
Haritini Kotsidu, Apl. Prof. Dr. für Klassische Archäologie, Goethe-Universität, Frankfurt/M. (Germany)
Lambrini Koutoussaki, Dr., Lecturer of Classical Archaeology, University of Zürich (Switzerland)
David Kovacs, Hugh H. Obear Professor of Classics, University of Virginia (USA)
Peter Krentz, W. R. Grey Professor of Classics and History, Davidson College (USA)
Friedrich Krinzinger, Professor of Classical Archaeology Emeritus, University of Vienna (Austria)
Michael Kumpf, Professor of Classics, Valparaiso University (USA)
Donald G. Kyle, Professor of History, University of Texas at Arlington (USA)
Prof. Dr. Dr. h.c. Helmut Kyrieleis, former president of the German Archaeological Institute, Berlin (Germany)
Gerald V. Lalonde, Benedict Professor of Classics, Grinnell College (USA)
Steven Lattimore, Professor Emeritus of Classics, University of California, Los Angeles (USA)
Francis M. Lazarus, President, University of Dallas (USA)
Mary R. Lefkowitz, Andrew W. Mellon Professor in the Humanities, Emerita, Wellesley College (USA)
Iphigeneia Leventi, Assistant Professor of Classical Archaeology, University of Thessaly (Greece)
Daniel B. Levine, Professor of Classical Studies, University of Arkansas (USA)
Christina Leypold, Dr. phil., Archaeological Institute, University of Zurich (Switzerland)
Vayos Liapis, Associate Professor of Greek, Centre d’Études Classiques & Département de Philosophie, Université de Montréal (Canada)
Hugh Lloyd-Jones, Professor of Greek Emeritus, University of Oxford (UK)
Yannis Lolos, Assistant Professor, History, Archaeology, and Anthropology, University of Thessaly (Greece)
Stanley Lombardo, Professor of Classics, University of Kansas, USA
Anthony Long, Professor of Classics and Irving G. Stone Professor of Literature, University of California, Berkeley (USA)
Julia Lougovaya, Assistant Professor, Department of Classics, Columbia University (USA)
A.D. Macro, Hobart Professor of Classical Languages emeritus, Trinity College (USA)
John Magee, Professor, Department of Classics, Director, Centre for Medieval Studies, University of Toronto (Canada)
Dr. Christofilis Maggidis, Associate Professor of Archaeology, Dickinson College (USA)
Jeannette Marchand, Assistant Professor of Classics, Wright State University, Dayton, Ohio (USA)
Richard P. Martin, Antony and Isabelle Raubitschek Professor in Classics, Stanford University
Maria Mavroudi, Professor of Byzantine History, University of California, Berkeley (USA)
Alexander Mazarakis Ainian, Professor of Classical Archaeology, University of Thessaly (Greece)
James R. McCredie, Sherman Fairchild Professor emeritus; Director, Excavations in Samothrace Institute of Fine Arts, New York University (USA)
James C. McKeown, Professor of Classics, University of Wisconsin-Madison (USA)
Robert A. Mechikoff, Professor and Life Member of the International Society of Olympic Historians, San Diego State University (USA)
Andreas Mehl, Professor of Ancient History, Universitaet Halle-Wittenberg (Germany)
Harald Mielsch, Professor of Classical Archeology, University of Bonn (Germany)
Stephen G. Miller, Professor of Classical Archaeology Emeritus, University of California, Berkeley (USA)
Phillip Mitsis, A.S. Onassis Professor of Classics and Philosophy, New York University (USA)
Peter Franz Mittag, Professor für Alte Geschichte, Universität zu Köln (Germany)
David Gordon Mitten, James Loeb Professor of Classical Art and Archaeology, Harvard University (USA)
Margaret S. Mook, Associate Professor of Classical Studies, Iowa State University (USA)
Anatole Mori, Associate Professor of Classical Studies, University of Missouri- Columbia (USA)
Jennifer Sheridan Moss, Associate Professor, Wayne State University (USA)
Ioannis Mylonopoulos, Assistant Professor of Greek Art History and Archaeology, Columbia University, New York (USA).
Richard Neudecker, PD of Classical Archaeology, Deutsches Archäologisches Institut Rom (Italy)
James M.L. Newhard, Associate Professor of Classics, College of Charleston (USA)
Carole E. Newlands, Professor of Classics, University of Wisconsin, Madison (USA)
John Maxwell O'Brien, Professor of History, Queens College, City University of New York (USA)
James J. O'Hara, Paddison Professor of Latin, The University of North Carolina, Chapel Hill (USA)
Martin Ostwald, Professor of Classics (ret.), Swarthmore College and Professor of Classical Studies (ret.), University of Pennsylvania (USA)
Olga Palagia, Professor of Classical Archaeology, University of Athens (Greece)
Vassiliki Panoussi, Associate Professor of Classical Studies, The College of William and Mary (USA)
Maria C. Pantelia, Professor of Classics, University of California, Irvine (USA)
Pantos A.Pantos, Adjunct Faculty, Department of History, Archaeology and Social Anthropology, University of Thessaly (Greece)
Anthony J. Papalas, Professor of Ancient History, East Carolina University (USA)
Nassos Papalexandrou, Associate Professor, The University of Texas at Austin (USA)
Polyvia Parara, Visiting Assistant Professor of Greek Language and Civilization, Department of Classics, Georgetown University (USA)
Richard W. Parker, Associate Professor of Classics, Brock University (Canada)
Robert Parker, Wykeham Professor of Ancient History, New College, Oxford (UK)
Anastasia-Erasmia Peponi, Associate Professor of Classics, Stanford University (USA)
Jacques Perreault, Professor of Greek archaeology, Université de Montréal, Québec (Canada)
Yanis Pikoulas, Associate Professor of Ancient Greek History, University of Thessaly (Greece)
John Pollini, Professor of Classical Art & Archaeology, University of Southern California (USA)
David Potter, Arthur F. Thurnau Professor of Greek and Latin. The University of Michigan (USA)
Robert L. Pounder, Professor Emeritus of Classics, Vassar College (USA)
Nikolaos Poulopoulos, Assistant Professor in History and Chair in Modern Greek Studies, McGill University (Canada)
William H. Race, George L. Paddison Professor of Classics, University of North Carolina at Chapel Hill (USA)
John T. Ramsey, Professor of Classics, University of Illinois at Chicago (USA)
Karl Reber, Professor of Classical Archaeology, University of Lausanne (Switzerland)
Rush Rehm, Professor of Classics and Drama, Stanford University (USA)
Werner Riess, Associate Professor of Classics, The University of North Carolina at Chapel Hill (USA)
Robert H. Rivkin, Ancient Studies Department, University of Maryland Baltimore County (USA)
Barbara Saylor Rodgers, Professor of Classics, The University of Vermont (USA)
Robert H. Rodgers. Lyman-Roberts Professor of Classical Languages and Literature, University of Vermont (USA)
Nathan Rosenstein, Professor of Ancient History, The Ohio State University (USA)
John C. Rouman, Professor Emeritus of Classics, University of New Hampshire, (USA)
Dr. James Roy, Reader in Greek History (retired), University of Nottingham (UK)
Steven H. Rutledge, Associate Professor of Classics, Department of Classics, University of Maryland, College Park (USA)
Christina A. Salowey, Associate Professor of Classics, Hollins University (USA)
Guy D. R. Sanders, Resident Director of Corinth Excavations, The American School of Classical Studies at Athens (Greece)
Theodore Scaltsas, Professor of Ancient Greek Philosophy, University of Edinburgh (UK)
Thomas F. Scanlon, Professor of Classics, University of California, Riverside (USA)
Bernhard Schmaltz, Prof. Dr. Archäologisches Institut der CAU, Kiel (Germany)
Rolf M. Schneider, Professor of Classical Archaeology, Ludwig-Maximilians- Universität München (Germany)
Peter Scholz, Professor of Ancient History and Culture, University of Stuttgart (Germany)
Christof Schuler, director, Commission for Ancient History and Epigraphy of the German Archaeological Institute, Munich (Germany)
Paul D. Scotton, Assoociate Professor Classical Archaeology and Classics, California State University Long Beach (USA)
Danuta Shanzer, Professor of Classics and Medieval Studies, The University of Illinois at Urbana-Champaign and Fellow of the Medieval Academy of America (USA)
James P. Sickinger, Associate Professor of Classics, Florida State University (USA)
Marilyn B. Skinner 
Professor of Classics, 
University of Arizona (USA)
Niall W. Slater, Samuel Candler Dobbs Professor of Latin and Greek, Emory University (USA)
Peter M. Smith, Associate Professor of Classics, University of North Carolina at Chapel Hill (USA)
Dr. Philip J. Smith, Research Associate in Classical Studies, McGill University (Canada)
Susan Kirkpatrick Smith Assistant Professor of Anthropology Kennesaw State University (USA)
Antony Snodgrass, Professor Emeritus of Classical Archaeology, University of Cambridge (UK)
Theodosia Stefanidou-Tiveriou, Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki (Greece).
Andrew Stewart, Nicholas C. Petris Professor of Greek Studies, University of California, Berkeley (USA)
Oliver Stoll, Univ.-Prof. Dr., Alte Geschichte/ Ancient History,Universität Passau (Germany)
Richard Stoneman, Honorary Fellow, University of Exeter (England)
Ronald Stroud, Klio Distinguished Professor of Classical Languages and Literature Emeritus, University of California, Berkeley (USA)
Sarah Culpepper Stroup, Associate Professor of Classics, University of Washington (USA)
Nancy Sultan, Professor and Director, Greek & Roman Studies, Illinois Wesleyan University (USA)
David W. Tandy, Professor of Classics, University of Tennessee (USA)
James Tatum, Aaron Lawrence Professor of Classics, Dartmouth College
Martha C. Taylor, Associate Professor of Classics, Loyola College in Maryland
Petros Themelis, Professor Emeritus of Classical Archaeology, Athens (Greece)
Eberhard Thomas, Priv.-Doz. Dr.,Archäologisches Institut der Universität zu Köln (Germany)
Michalis Tiverios, Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki (Greece)
Michael K. Toumazou, Professor of Classics, Davidson College (USA)
Stephen V. Tracy, Professor of Greek and Latin Emeritus, Ohio State University (USA)
Prof. Dr. Erich Trapp, Austrian Academy of Sciences/Vienna resp. University of Bonn (Germany)
Stephen M. Trzaskoma, Associate Professor of Classics, University of New Hampshire (USA)
Vasiliki Tsamakda, Professor of Christian Archaeology and Byzantine History of Art, University of Mainz (Germany)
Christopher Tuplin, Professor of Ancient History, University of Liverpool (UK)
Gretchen Umholtz, Lecturer, Classics and Art History, University of Massachusetts, Boston (USA)
Panos Valavanis, Professor of Classical Archaeology, University of Athens (Greece)
Athanassios Vergados, Visiting Assistant Professor of Classics, Franklin & Marshall College, Lancaster, PA
Christina Vester, Assistant Professor of Classics, University of Waterloo (Canada)
Emmanuel Voutiras, Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki (Greece)
Speros Vryonis, Jr., Alexander S. Onassis Professor (Emeritus) of Hellenic Civilization and Culture, New York University (USA)
Michael B. Walbank, Professor Emeritus of Greek, Latin & Ancient History, The University of Calgary (Canada)
Bonna D. Wescoat, Associate Professor, Art History and Ancient Mediterranean Studies, Emory University (USA)
E. Hector Williams, Professor of Classical Archaeology, University of British Columbia (Canada)
Roger J. A. Wilson, Professor of the Archaeology of the Roman Empire, and Director, Centre for the Study of Ancient Sicily, University of British Columbia, Vancouver (Canada)
Engelbert Winter, Professor for Ancient History, University of Münster (Germany)
Timothy F. Winters, Ph.D. Alumni Assn. Distinguished Professor of Classics, Austin Peay State University (USA)
Michael Zahrnt, Professor für Alte Geschichte, Universität zu Köln (Germany)
Paul Zanker, Professor Emeritus of Classical Studies, University of Munich (Germany)

200 signatures as of May 18th 2009.

cc: J. Biden, Vice President, USA
H. Clinton, Secretary of State USA
P. Gordon, Asst. Secretary-designate, European and Eurasian Affairs
H.L Berman, Chair, House Committee on Foreign Affairs
I. Ros-Lehtinen, Ranking Member, House Committee on Foreign Affairs
J. Kerry, Chair, Senate Committee on Foreign Relations
R.G. Lugar, Ranking Member, Senate Committee on Foreign Relations
R. Menendez, United States Senator from New Jersey.

Addenda

12 Scholars added on May 19th 2009:

Mariana Anagnostopoulos, Assistant Professor of Philosophy, California State University, Fresno (USA)
John P. Anton, Distinguished Professor of Greek Philosophy and Culture University of South Florida (USA)
Effie F. Athanassopoulos, Associate Professor 
Anthropology and Classics, University of Nebraska-Lincoln (USA)
Leonidas Bargeliotes, Emeritus Professor of Philosophy, University of Athens, President of the Olympic Center for Philosophy and Culture (Greece)
Joseph W. Day, Professor of Classics, Wabash College (USA)
Christos C. Evangeliou, Professor of Ancient Hellenic Philosophy, Towson University, Maryland, Honorary President of International Association for Greek Philosophy (USA)
Eleni Kalokairinou, Assistant Professor of Philosophy, Secretary of the Olympic Center of Philosophy and Culture (Cyprus)
Lilian Karali, Professor of Prehistoric and Environmental Archaeology, University of Athens (Greece)
Anna Marmodoro, Faculty of Philosophy, University of Oxford (UK)
Marion Meyer, Professor of Classical Archaeology, University of Vienna(Austria)
Jessica L. Nitschke, Assistant Professor of Classics, Georgetown University (USA)
David C.Young, Professor of Classics Emeritus, University of Florida (USA)

10 Scholars added on May 20th 2009:

Maria Ypsilanti, Assistant Professor of Ancient Greek Literature, University of Cyprus
Christos Panayides, Associate Professor of Philosophy, University of Nicosia, (Cyprus)
Anagnostis P. Agelarakis, Professor of Anthropology, Adelphi University (USA)
Dr. Irma Wehgartner, Curator of the Martin von Wagner Museum der Universität Würzburg (Germany)
Dr. Ioannis Georganas, Researcher, Department of History and Archaeology, Foundation of the Hellenic World (Greece)
Maria Papaioannou, Assistant Professor in Classical Archaeology, University of New Brunswick (Canada)
Chryssa Maltezou, Professor emeritus, University of Athens, Director of the Hellenic Institute of Byzantine and Postbyzantine Studies in Venice (Italy)
Myrto Dragona-Monachou, Professor emerita of Philosophy, University of Athens (Greece)
David L. Berkey, Assistant Professor of History, California State University, Fresno (USA)
Stephan Heilen, Associate Professor of Classics, University of Illinois at Urbana-Champaign (USA)

3 Scholars added on May 21st 2009:

Rosalia Hatzilambrou, Researcher, Academy of Athens (Greece)
Athanasios Sideris, Ph.D., Head of the History and Archaeology Department, Foundation of the Hellenic World, Athens (Greece)
Rev. Dr. Demetrios J Constantelos, Charles Cooper Townsend Professor of Ancient and Byzantine history, Emeritus; Distinguished Research Scholar in Residence at the Richard Stockton College of New Jersey.

3 Scholars added on May 22nd 2009:

Ioannis M. Akamatis, Professor of Classical Archaeology, University of Thessaloniki (Greece)
Lefteris Platon, Assistant Professor of Archaeology, University of Athens (Greece)
Lucia Athanassaki, Associate Professor of Classical Philology, University of Crete (Greece)

Τετάρτη 20 Μαΐου 2009

Ω ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ!

Ὁ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ὁ ἀνίκητος ἐνίκησε καὶ πάλι.
Ὁ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, ὁ ἡμίθεος ποὺ ἐπάλευε μὲ λέοντες καὶ δαίμονες πέρα ἀπὸ τὰ σύνορα τοῦ κόσμου, εἶχε νὰ πολεμήσῃ μὲ τὸν δυσκολότερο ἀντίπαλο.
Τὸν σημερινὸ μικρὸ ἑαυτό μας. Τὴν παγκόσμια κοινωνία τῆς παρακμῆς. Τὴν Ἑλλάδα τοῦ τέλους τῆς Ἱστορίας.

Καὶ τὸ λέγω, διότι ὁ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ εἶναι πέρα ἀπὸ τὰ ἀνθρώπινα μέτρα. Δὲν εἶναι μόνον ὁ μέγιστος ἡγέτης καὶ στρατηλάτης, αὐτὸς ποὺ ἄλλαξε τὴν μορφὴ τοῦ κόσμου. Αὐτὸς ποῦ ὑπῆρξε ἡ Μεγάλη Ἔκρηξις (Big Bang) τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς παγκοσμίου Ἱστορίας. Ἀλλὰ καὶ ὁ ἥρως τοῦ παραμυθιοῦ, ὁ ἱππότης, ὁ πολεμιστής καὶ ὁ ὀνειροπόλος, ὁ ἥρως πέρα ἀπὸ τὴν λογικὴ καὶ τ᾿ ἀνθρώπινα. Ὁ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ὠνειρευόταν μὲ τὸν Ὅμηρο στὸ προσκεφάλι, ἐκάλπαζε μὲ τὸν Βουκεφάλα σὰν τὴν ἀστραπή, κατέκοπτε τὸν γόρδιο δεσμὸ καὶ πηδοῦσε σὰν δαίμονας πάνω ἀπὸ τὰ τείχη τῶν Μαλλῶν στὴν ἄκρη τοῦ κόσμου, καὶ πάνω ἀπὸ τὰ σύννεφα στὴν Ἄορνο Πέτρα. Ὁ Ἀχιλλεὺς τοῦ Μύθου, ἐνσαρκωμένος στὴν Ἱστορία. Ἡ πραγματικότης πέρα καὶ πάνω ἀπὸ τὴν φαντασία! Καὶ ποῦ χῶρος σήμερα γιὰ τὴν φαντασία; Μποροῦμε νὰ ὀνειρευόμαστε σήμερα, ὅπως ὁ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, μὲ τὸν Ὅμηρο στὸ προσκεφάλι; Μποροῦμε νὰ ὀνειρευόμαστε τὸν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ; Ἢ εἶναι πέρα ἀπὸ ἐμᾶς; Πέρα καὶ ἀπὸ τ᾿ ἄστρα;

Ὁ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ἐνίκησε (ἐμεῖς νικήσαμε δηλαδή· αὐτὸς δὲν μᾶς ἔχει ἀνάγκη) καὶ πάλι. Ζεῖ καὶ βασιλεύει.
Ὅσο ὑπάρχει Ἑλλάς. Ὅσο ὑπάρχει Κόσμος. Ὄσο ὑπάρχει ὄνειρο.
Μαζί Σου, ὦ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ, ὡς τὸν ᾍδη καὶ ἀκόμη παραπέρα.

* * *

Ὁ δ᾿ Ἀλέξανδρος ἔξω τῆς Ἄρκτου καὶ τῆς οἰκουμένης ὀλίγου δεῖν πάσης μεθειστήκει, τὸ δ᾿ ἐσόμενον ἄδηλον ἦν (Αἰσχίνης, «Κατὰ Κτησιφῶντος»)
(Πέρ᾿ ἀπ᾿ τ᾿ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς τὰ πέρατα ὁ Ἀλέξανδρος, κι ἄδηλο τὸ μέλλον!)

Μεσημέρι ἀπὸ νύχτα...

Δὲν παίζονται αὐτοὶ οἱ τύποι...

* * *

Ἀλέξανδρος ὁ Μέγας. Φανταστικὴ σύνθεσις τῆς Kirsi Salonen, 2005.

Κυριακή 17 Μαΐου 2009

Ἐλευθέριος Βενιζέλος, ὁ Ἀλκιβιάδης τῆς νεωτέρας Ἑλλάδος

   Εἶναι ἐνδιαφέρουσα ἡ συζήτησις ποὺ διεξάγεται τελευταίως γιὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ Διχασμοῦ καὶ τὸν Ἐλευθέριο Βενιζέλο, γιὰ πρὼτη φορὰ ἴσως στὸ προσκήνιο μεταπολιτευτικῶς καὶ χωρὶς ἁγιοποιήσεις καὶ δαιμονοποιήσεις - σὲ σύγκρισι μὲ τὸ παρελθὸν τουλάχιστον [1]. Ἐνδεικτικῶς ἀναφέρω τὸν συνεχιζόμενο διάλογο ἀπὸ τὶς στῆλες τῆς «Καθημερινῆς» (ὅπου ἡ ἐπισήμανσις εὐθυνῶν τοῦ Βενιζέλου ἀπὸ τὸν Ἀντώνη Καρκαγιάννη προεκάλεσε πολλὲς ἀντιδράσεις) [2], τὶς ἀντιπαραθέσεις ποὺ ἐπυροδότησε ἡ ἐκπομπὴ τοῦ ΣΚΑΪ «Μεγάλοι Ἕλληνες» [3], τὸ βιβλίον τοῦ ἀκαδημαϊκοῦ Κωνσταντίνου Σβολόπουλου [4], καθὼς καὶ τὴν πρόσφατη ἀρθρογραφία γιὰ τὴν διδακτορικὴ διατριβὴ τοῦ νῦν πρωθυπουργοῦ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ γιὰ τὸν Ἐλευθέριο Βενιζέλο. (Προηγουμένως, μόνον ὁ Χρῆστος Γιανναρᾶς, ἀπὸ τὸν κεντρῶο πολιτικὸ χῶρο, ἐτόλμησε νὰ ἀναφερθῇ ἐπανειλημμένως στὴν ἀποκαλυπτικὴ ἔκδοσι τῆς ἀρθρογραφίας Ἐλευθερίου Βενιζέλου - Ἰωάννου Μεταξᾶ, ἀπὸ τὸν ἐκδοτικὸ οἶκο «Κυρομάνος». [5])

Ἐλευθέριος Βενιζέλος (1864–1936)
Τὰ λόγια ποὺ εἶπε ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος στὴ Βουλὴ γιὰ τὸν ἐαυτό του στὶς 28 Ἀπριλίου τοῦ 1932, χαράχτηκαν ἔπειτα ἀπὸ λίγα χρόνια στὸν τάφο του:«Ὁ προκείμενος νεκρὸς ἦτο ἕνας ἀληθινὸς ἄνδρας, μὲ θάρρος μεγάλο, μὲ αὐτοπεποίθησιν καὶ δι᾿ ἑαυτὸν καὶ διὰ τὸν λαὸν τὸν ὁποῖον ἐκλήθη νὰ κυβερνήσῃ. Ἴσως ἔκαμε πολλὰ σφάλματα, ἀλλὰ ποτὲ δὲν τοῦ ἀπέλειψε τὸ θάρρος, ποτὲ δὲν ὑπῆρξε μοιρολάτρης, διότι ποτὲ δὲν ἐπερίμενεν ἀπὸ τὴν μοῖρα του νὰ ἴδῃ τὴν χῶραν του προηγμένην, ἀλλὰ ἔθεσεν εἰς τὴν ὑπηρεσίαν της ὅλον τὸ πῦρ τὸ ὁποῖον εἶχε μέσα του, κάθε δύναμιν ψυχικὴν καὶ σωματικήν.»

   Ἦταν καιρός. Διότι, λέγουμε συχνὰ ὅτι δὲν ἔχουμε ξεπεράσει τὸν ἐμφύλιο πόλεμο. Μά, ἐδῶ δὲν ἔχουμε ξεπεράσει ἀκόμη τὸν Διχασμὸ βενιζελικῶν- κωνσταντινικῶν! Λέγουμε συχνὰ γιὰ «ἐθνικοὺς μύθους» ὅπως τὸ κρυφὸ σχολειὸ καὶ ἡ Ἁγία Λαύρα (ποὺ δὲν διαστρέφουν μάλιστα τὴν οὐσία τῆς Ἱστορίας [6]). Μά, ἐδῶ κυκλοφοροῦν ἀκόμη οἱ διακομματικοὶ μῦθοι περὶ τηλεγραφικῶν διαταγῶν Βενιζέλου πρὸς ἀρχιστράτηγον Κωνσταντῖνον (ἀποδεδειγμένα πλαστογραφηθέντων τὸ 1917)! [7] Λέγουμε γιὰ ἀνάγκη ἀντικειμενικῆς ἱστορικῆς ἔρευνας χωρὶς ἰδεολογικὲς προκαταλήψεις. Μά, ἐδῶ ἡ νεώτερη ἑλληνικὴ Ἱστορία ἀντιμετωπίζεται μὲ ἐπιφανειακὰ (καὶ ψευδῆ) προπαγανδιστικὰ κλισὲ τοῦ εἴδους «καλὸς δημοκράτης Βενιζέλος» - «κακὸς γερμανόφιλος βασιλιάς», «ξένοι βασιλιάδες πού... δὲν ἔχουν ἑλληνικὸ DNA» (αὐτὰ ἀπό... «ἀντιρατσιστὲς προοδευτικοὺς») καὶ ἄλλα φαιδρά!
Μεγαλύτερος ἱστορικὸς μῦθος ἀπὸ τὴν ἁγιοποίησι- τοτεμοποίησι τοῦ Βενιζέλου καὶ τὴν δαιμονοποίησι τοῦ βασιλιᾶ δὲν ὑπάρχει. Διακομματικός, μάλιστα, μῦθος, μετὰ τὸ 1974 καὶ τὸ ἰδεολογικὸ προσκύνημα τῆς Δεξιᾶς, ἐλέω καραμανλικῆς Ν.Δ.

   Σαφῶς διαφωνοῦμε μὲ ὁρισμένες ἀκραῖες καὶ ἀστήρικτες ἀπόψεις ποὺ λέγουν τὸν Βενιζέλο ἀνθέλληνα, ...ἑβραῖο, κ.ἄ. πολλά. Ἂς εἴμαστε σοβαροί. Ὁ Βενιζέλος ὑπῆρξε μεγάλη προσωπικότης καὶ ἀγωνίστηκε νὰ μεγαλώσῃ τὴν Ἑλλάδα. (Κάτι ποὺ θὰ προκαλοῦσε ἀλλεργία στοὺς συγχρόνους «φιλειρηνιστὲς» καπήλους τοῦ ὀνόματός του.) Οὔτε κἂν ἦταν ἀντιβασιλικὸς πάντοτε, μάλιστα. Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἐξετάζουμε τὰ ἱστορικὰ γεγονότα ψύχραιμα καὶ ἀντικειμενικά.

   Ὁ Βενιζέλος ἦταν ἰδιοφυὴς καὶ ὀραματιστὴς καὶ ἐμπνευσμένος καὶ πατριώτης καὶ τολμηρὸς καὶ ἀποφασιστικός. Ἀλλὰ καὶ τυχοδιώκτης καὶ ἀνεύθυνος καὶ πολιτικῶς ἀδίστακτος καὶ ἐγωπαθὴς ἐνίοτε.



Τὸ ὅραμα τοῦ Βενιζέλου γιὰ τὴν Μεγάλη Ἰδέα, ὅπως παρουσιάζεται συναρπαστικὰ σὲ ἄρθρον τοῦ Χρήστου Ζαλοκώστα (ἀπὸ τὸ ἀφιέρωμα «Κρήτη» τῆς ἐπιθεωρήσεως «Ἠώς», περίοδος 3η, ἔτος 7ον, ἀριθ. 76-85, 1964):
«Ὑπόσχομαι νὰ σᾶς πάω στὴν Πόλι.»
Ὁ ἄτυχος Βασιλεὺς Ἀλέξανδρος Α' στὸν Χρ. Ζαλοκῶστα, γιὰ τὸν Βενιζέλο: «Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ὁραματίζεται. Κι ὅμως ἔχει τόση δύναμι ὁραματισμοῦ, ὥστε πιστεύει ὅσα ὀνειρεύτηκε· ἀκόμη περισσότερο: ἐπιβάλλει στοὺς ἄλλους νὰ τὰ πιστέψουν. Ὅταν ἔφυγε ἀπὸ τὸ παλάτι, ἔκαμα τὸ σταυρό μου καὶ εἶπα: Μακάρι νὰ βγῇ ἀληθινός!...»Δὲν ξέρω ἐὰν εἶναι ἀκριβὴς ἡ στιχομυθία, ἢ καὶ ὁ Ζαλοκώστας γράφει ἐπηρεασμένος ἀπὸ τὸν μαγνητισμὸν τοῦ ἀνδρός. Οὐδεὶς ὅμως μπορεῖ νὰ ἀμφισβητήσῃ ὅτι ὁ Βενιζέλος εἶχε ὅραμα νὰ δοξάσῃ τὴν Ἑλλάδα. Ἀλλὰ πῶς, ὅπως, ἐπεδίωξε νὰ τὸ ἐπιβάλῃ; Καὶ μήπως καὶ αὐτὸ τὸ ὅραμα ἀκόμη τὸ ὑπενόμευσε καὶ τὸ ὑπέταξε στὶς προσωπικὲς ἀντιπαραθέσεις καὶ στὰ γρανάζια τοῦ διχασμοῦ;Στὶς σελίδες 2-3, ὁ Βενιζέλος, τὸ 1935, ἐξομολογεῖται τὴν ἀγωνία του γιὰ τὸν ἐθνικὸ διχασμό, καὶ ἀναφωνεῖ γιὰ τὸν βασιλέα Γεώργιο Β' τὸ περίφημον «Ζήτω ὁ Βασιλεύς!» (Ἡ σύμπνοια βασιλέως καὶ πρωθυπουργοῦ τὸ 1940, εἰς ἀντίθεσιν μὲ τὸ 1914, ὡδήγησε τὴν Ἑλλάδα εἰς τὴν Δόξαν τοῦ ΟΧΙ.)

   Μᾶς φαίνεται ἐξωφρενικὸ τὸ πῶς καταψηφίστηκε ὁ Βενιζέλος τὸ 1920, ὁ θριαμβευτὴς πρὸ ὀλίγων μηνῶν τῆς Συνθήκης τῶν Σεβρῶν καὶ δημιουργός της Μεγάλης Ἑλλάδος (ἔστω καὶ εὐθραύστου ὅπως οἱ πορσελάνες τῶν Σεβρῶν, κατὰ τὸ λεχθέν). Ναί, ἂν τὸ δοῦμε ἀπομονωμένο τὸ 1920, ἐξωφρενικὸ εἶναι. Ἀλλὰ πῶς ὁδηγηθήκαμε ἐκεῖ; Στὸ 1920 φτάσαμε μετὰ ἀπὸ πέντε χρόνια διχασμοῦ καὶ συχνὰ ἀνοικτοῦ ἐμφυλίου πολέμου. Νωπὸ ἦταν τὸ αἷμα τοῦ εὐγενοῦς Ἴωνα Δραγούμη.
   Ὁ θριαμβευτὴς τῶν Σεβρῶν νὰ μὴν ἐκλέγεται βουλευτὴς καὶ νὰ φεύγει στὸ Παρίσι μὲ κατάρες νὰ τὸν ἀκολουθοῦν; Ἐξωφρενικό, ναί. Ἀλλά, ἂς σκεφτοῦμε καὶ τὸ ἄλλο ἐξωφρενικό, τρία χρόνια πρίν. Ὁ θριαμβευτὴς τῶν Βαλκανικῶν, στρατηλάτης βασιλεὺς Κωνσταντῖνος ΙΒ' (ΙΒ' τὸν ἔλεγαν, καὶ ὁ λαὸς ἔβλεπε τὴν ἐνσάρκωση τοῦ Παλαιολόγου - δὲν εἶναι θέμα ἰδεολογίας αὐτό, εἶναι ἱστορικὸ γεγονός, ἴσως δὲν ὑπῆρξε μεγαλύτερη λατρεία γιὰ ἡγέτη στὴν νεώτερη Ἑλληνικὴ Ἱστορία), νὰ ἐκδιώκεται τὸ 1917 ἀπὸ ξένα ἀποικιακὰ στρατεύματα, καλεσμένα ἀπὸ Ἕλληνες; Ἐξωφρενικό, τὸ ἴδιο καὶ περισσότερο γιὰ τὴν ἄλλη πλευρά.

Ἀθῆναι, Πεδίον τοῦ Ἄρεως, Δεκέμβριος 1916:
Τὸ «ἀνάθεμα τοῦ προδότου» (Βενιζέλου)
«Ἐγὼ ὑπῆρξα ὁ αἴτιος διότι ἐδιχάσθη ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς κατὰ τὸν Μέγαν Πόλεμον. Ἐγώ, καλῶς ἢ κακῶς, εἶμαι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος προεκάλεσε τὸν διχασμὸν αὐτόν. Καὶ πρέπει νὰ γνωρίζετε, ὅτι τώρα ποὺ εἶμαι εἰς τὴν Ἑλλάδα καὶ ὅταν ἔλειπα μακρὰν αὐτῆς, ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον μὲ ἀπησχόλησε καὶ μὲ ἀπασχολεῖ καὶ ἀποτελεῖ διάπυρον πόθον μου καὶ θὰ μὲ κάνῃ εὐτυχὴ πρὶν κλείσω τὰ μάτια μου, εἶναι νὰ εἴδω ὅτι αὐτὸ τὸ χάσμα ἐγεφυρώθη καὶ ὅτι ἐξηλείφθη ἡ διαίρεσις, τὴν ὁποίαν ἡ πολιτική μου προεκάλεσε.» Ἐλευθέριος Βενιζέλος, Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων, 17/30-12-1929.Ἡ ἐθνικὴ αὐτὴ ἀγωνία ὤθησε ἀσφαλῶς τὸν Βενιζέλο, κατὰ τὰ χρὀνια τῆς αὐτοεξορίας του, νὰ μελετήσῃ καὶ νὰ ἀποδώσῃ στὰ νέα ἑλληνικὰ (ἴσως ἡ καλύτερη ἀπόδοσις στὰ νέα ἑλληνικὰ) τὴν Ἱστορία τοῦ Θουκυδίδου.Ἐν τούτοις, ἀκολούθησαν τὰ κινήματα τοῦ 1933 καὶ τοῦ 1935!Ὁ ἐμφύλιος πόλεμος (1943-44, 1944-46, 1946-49), τὰ Ἰουλιανά, ἡ δικτατορία, ἀκόμη καὶ οἱ πρόσφατες ἀναρχικὲς ταραχὲς στοὺς δρόμους τῶν Ἀθηνῶν, ἴσως δὲν εἶναι ἄσχετα μὲ τὸ μίσος ποὺ ἐμόλυνε τὴν ψυχὴ τῶν Ἑλλήνων τὰ χρόνια τοῦ μεγάλου διχασμοῦ.

   Ἔδειξε ἡ ἐκπομπὴ «Μεγάλοι Ἕλληνες» τοῦ ΣΚΑΪ τὸ «ἀνάθεμα τοῦ Βενιζέλου», τὸ πετροβόλημα τοῦ ὁμοιώματός του τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1916 στὸ Πεδίον τοῦ Ἄρεως. Μὰ τί ἀθλιότητα, τί καννιβαλισμὸς εἶναι αὐτός, εἶπαν! Τὸ ἴδιο καὶ οἱ διώξεις, καὶ φόνοι, βενιζελικῶν, στὴν Ἀθῆνα κατὰ τὰ Νοεμβριανά [8]. Ἐξαλλοσύνη, ἀθλιότης, ναί! Ἀλλὰ πῶς εἴχαμε φθάσει ἐκεῖ; Ὄχι ἁπλῶς εἶχαν κάνει πραξικόπημα οἱ βενιζελικοί, ἀλλὰ εἶχαν ἀποσπάσει τὴν Βόρειο Ἑλλάδα ὡς χωριστὸ κράτος, μὲ ξένα στρατεύματα! Ὄχι ἁπλῶς αὐτό, ἀλλὰ οἱ ξένοι στόλοι ἀπέκλεισαν τὴν Ἀθῆνα καὶ ὁ λαὸς πέθαινε τῆς πείνας. Ὄχι μόνο αὐτό, ἀλλὰ βομβάρδιζαν οἱ ξένοι στόλοι ἀπὸ τὸν Πειραιά, καλεσμένοι ἀπὸ τοὺς βενιζελικούς, τὴν Ἀθῆνα καὶ τὰ ἀνάκτορα. Ὄχι μόνον αὐτό, ἀλλὰ ἀποβιβάστηκαν τὰ ξένα ἀποικιακὰ στρατεύματα γιὰ νὰ καταλάβουν τὴν Ἀθῆνα, προέβησαν δὲ σὲ ἀγριότητες. (Ὁ ἑλληνικὸς στρατὸς τσάκισε τοὺς 3.000 ἀποβιβασθέντες ξένους εἰσβολεῖς (Γάλλους, Ἄγγλους καί... Σενεγαλέζους), οἱ ὁποῖοι «ἀποσύρθηκαν ταπεινωτικά», ὅπως γράφει ὁ Ρίτσαρντ Γκλόγκ, στὰ καράβια. Νεκροὶ καὶ τραυματίες 82 Ἕλληνες στρατιῶτες καὶ 192 ξένοι εἰσβολεῖς.) Αὐτὰ εἶναι ἀντικειμενικὰ ἱστορικὰ γεγονότα, ἀνεξαρτήτως τοῦ ποίου ἡ πολιτικὴ στρατηγικὴ ἦταν ἡ ὀρθότερη (καὶ ἐκεῖ δὲν εἶχε πάντοτε δίκιο ὁ Βενιζέλος, ἀλλά, λέγω, ἀνεξαρτήτως αὐτοῦ). Τὸ «ἀνάθεμα τοῦ Βενιζέλου» μόνον, καὶ οἱ διώξεις τῶν βενιζελικῶν, εἶναι τὸ ἐξωφρενικὸ λοιπόν; Ἐδῶ ὁ ἄλλος, ἔχοντας ἤδη ἀποσπάσει τὴν Βόρειο Ἑλλάδα, εἰσέβαλε στὴν Ἀθῆνα μὲ ξένα στρατεύματα!

Ὁ θριαμβευτὴς στρατηλάτης Διάδοχος Κωνσταντῖνος στὰ ἐλεύθερα Ἰωάννινα (1913).
Δεξιά τοῦ βασιλέως (μὲ τὸ ξίφος) ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς.
Ὁ λαὸς καὶ ὁ στρατὸς ἐλάτρευσαν τὸν βασιλέα Κωνσταντῖνο ΙΒ' (ΙΒ' τὸν ἔλεγαν, ὡς διάδοχο τοῦ Παλαιολόγου), ὅπως ἴσως κανένα ἄλλο πρόσωπο στὴν νεώτερη Ἑλληνικὴ Ἱστορία. Ἀκολούθησε ὅμως ὁ ὀλέθριος Διχασμός...
Ὁ δαιμόνιος στρατηγικὸς νοῦς τοῦ Ἰωάννου Μεταξᾶ ἐδικαιώθη σὲ ὅλες τὶς ἐκτιμήσεις του κατὰ τὸν Α' Παγκόσμιο Πόλεμο καὶ μετά (ἐπιχείρησις Καλλιπόλεως, Μικρασιατικὴ ἐκστρατεία κ.ἄ.) Ἐν τούτοις ἐκατηγορήθη ὡς «γερμανόφιλος». Ὁ ἴδιος, ὅμως, ἐσημείωνε μὲ ψυχρὴ λογική (πολὺ ἐνωρὶς μάλιστα, ὅταν ἡ ἐξέλιξις τοῦ πολέμου ἦταν ἄγνωστη): «Βεβαίως δὲν μᾶς συμφέρει νὰ νικήσῃ ἡ Γερμανία. Μολοντοῦτο, θὰ νικήσῃ κατὰ ξηρὰν καὶ στὸ τέλος ἡ Ἀγγλία θὰ επιβάλῃ τοὺς ὅρους της. Ἀλλὰ ποιοί θὰ εἶναι οἱ ὅροι οὗτοι; Δυνάμεθα νὰ ἐλπίζουμε ἡμεῖς τίποτε; Ἰδοὺ τὰ ἄγνωστα πράγματα. Τὸ μόνον βέβαιον εἶναι ὅτι ἡμεις δὲν πρέπει νὰ εὐρεθῶμεν ἀντιμέτωποι τῆς Ἀγγλίας. Εὐτυχῶς αὐτὸ τὸ κατενόησαν ὅλοι.» (4 Αὐγ. 1914, ἐπιστολὴ πρὸς τὴν σύζυγό του Λέλα).

   Δὲν εἶναι τὸ θέμα μόνον ποίου ἡ πολιτικὴ ἦταν ὀρθότερη. Ἀλλὰ καὶ πῶς ἐπέβαλε ὁ Βενιζέλος τὴν πολιτικὴ του (σωστὴ ἢ λανθασμένη). Μὲ διχασμό, πραξικόπημα καὶ ξένες λόγχες. Γιὰ νὰ μεγαλώση τὴν Ἑλλάδα, λέγω ἐγώ, ναί. Ἀλλὰ ὁ τρόπος ποὺ ἐπεβλήθη αὐτὴ ἡ πολιτική, ὁ διχασμός, πέραν τοῦ οὕτως ἢ ἄλλως τυχοδιωκτικοῦ τῆς Μικρασιατικῆς ἐκστρατείας, ὑπῆρξε καὶ τὸ κύριο αἴτιο τῆς ἀποτυχίας της καὶ τοῦ θλιβεροῦ τέλους. («Ἐγὼ εἶμαι ὁ κύριος ὑπεύθυνός του διχασμοῦ», ὁμολόγησε γενναία ὁ ἴδιος ὁ Βενιζέλος ἀργότερα. «Θὰ μᾶς συγχωρήσει τὸ Ἔθνος τὸ κακὸ ποῦ κάναμε;» ἔγραψε ὁ Μεταξᾶς. (Ὁ Μεταξᾶς εἶχε προβλέψει πολὺ νωρὶς ὅτι ἡ Μικρασιατικὴ ἐκστρατεία θὰ ἀποβῇ καταστροφική, ἀλλὰ ὁ Βενιζέλος δὲν ἄκουγε).)

   Τελικῶς, ὄχι μόνον ἡ Μικρασιατικὴ Ἐκστρατεία ὑπῆρξε ἡ Σικελικὴ Ἐκστρατεία τῆς νεώτερης Ἑλληνικῆς Ἱστορίας (ἀκόμη καὶ στὸ ὅτι, χαρακτηριστικῶς, ἔπεσε στοὺς ὤμους ὄχι τοῦ ἐμπνευστοῦ της ἀλλὰ τῶν ἀντιθέτων· ὁ δὲ ἐμπνευστὴς ἔφευγε ὁδοιπόρος γιὰ τὰ Σοῦσα, ἢ τοὺς Παρισίους), ἀλλὰ καὶ ὁ Βενιζέλος ὑπῆρξε ὁ Ἀλκιβιάδης -μὲ τὰ προτερήματα καὶ τὰ ἐλαττώματά του- τῆς νεωτέρας Ἑλλάδος.

   Δύο παρατηρήσεις ἐπὶ τοῦ ἄρθρου τοῦ Ἀλέξη Παπαχελᾶ («Ἡ Καθημερινή», 29-4-2009) [2]. Ἐὰν τὸ ζητούμενον ἦταν μόνον νὰ προσαρτήσουμε τὴν Ἀνατολικὴ Θρᾴκη (μὲ αὐτονομία- διεθνοποίησι πιθανῶς τῆς Κωνσταντινουπόλεως), πρὸς τί ἡ βία (μὲ ὅλες τὶς σημασίες τῆς λέξεως!) τοῦ Βενιζέλου νὰ βγοῦμε στὸν πόλεμο; (Ὅταν μάλιστα δὲν μᾶς ἤθελαν κἄν, καὶ ἐρωτοτροποῦσαν μὲ τὴν Βουλγαρία! Ἡ δὲ τσαρικὴ Ρωσία εἶχε θέσει βέτο στὴν ἑλληνικὴ συμμετοχὴ τῆς ἐκστρατείας στὴν Καλλίπολι (γιὰ νὰ μὴν ἐγείρουν οἱ Ἕλληνες ἀπαιτήσεις γιὰ τὴν Πόλι, τὴν ὁποία ἡ Ἀντάντ εἶχε ὑποσχεθεῖ στὴν Ῥωσία), καὶ ὅμως, γιὰ τὸ θέμα τῆς συμμετοχῆς μας στὴν ἐκστρατεία αὐτή, ὅπου δὲν μᾶς ἤθελαν, καὶ ἡ ὁποία ἐκστρατεία ὑπῆρξε ἡ μεγαλύτερη συντριβὴ τῆς Ἀντάντ, ὅπως ὀρθῶς εἶχε προβλέψει ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς, ξεκίνησε τὸ 1914 ὁ Διχασμός!) Γιατί νὰ προσφέρουμε ἐδῶ καὶ τώρα ὁλόκληρη τὴν Θρᾴκη στοὺς Βούλγαρους (εὐτυχῶς δὲν δέχθηκαν, καὶ σημείωσαν τὸ ρεκὸρ βλακείας τοῦ 20οῦ αἰῶνος!), γιὰ ἀόριστα καὶ ἀβέβαια μελλοντικὰ ἀνταλλάγματα στὴν Μικρασία; Θὰ μπορούσαμε, ἀκολουθοῦντες ἀρχικῶς τὴν πολιτικὴ τῆς οὐδετερότητος, νὰ εἰσέλθουμε στὸν πόλεμο στὸ τέλος, ὅπως ἔκανε π.χ. ἡ Ῥουμανία, νὰ ἀπελευθερώσουμε τὴν Ἀνατολικὴ Θρᾴκη, νὰ ἐπιτύχουμε πιθανῶς αὐτονομία τῆς Πόλεως, τοῦ Πόντου καὶ τῆς Σμύρνης, καὶ ὅλα θὰ ἦταν ἰδανικά.

   Σχετικῶς μὲ τὴν συνθήκη τῆς Λωζάννης, τὸ 1922, μετὰ τὴν Καταστροφή, τώρα, δὲν ξέρω κατὰ πόσον εἶναι ἐπιτυχία τοῦ Βενιζέλου. Γιατί δὲν καταλάβαμε τότε τὴν Ἀνατολικὴ Θρᾴκη; Στρατιωτικῶς, μπορούσαμε εὔκολα. Βεβαίως, ἡ Ἑλλὰς ἦταν κατεστραμμένη, καὶ στὸ στρόχαστρο τῆς διεθνοῦς κοινότητος, ἡ δὲ Ἀγγλία εἶχε ἀντιρρήσεις... Ἀλλὰ ἡ διατήρησις τῆς Δυτικῆς, μόνον, Θρᾴκης, δὲν εἶναι ἐπιτυχία. Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ἡ ἀνταλλαγὴ πληθυσμῶν, 1.500.000 Ἕλληνες ἔναντι 500.000 Τούρκων, δὲν ἐγγράφεται στὰ ἀρνητικά της διπλωματίας τοῦ Βενιζέλου, ὅπως λέγουν ὁρισμένοι. Ὁ λόγος εἶναι ὅτι οἱ Ἕλληνες εἶχαν ἤδη ἐκδιωχθεῖ ἀπὸ τὴν Μικρασία, καὶ μὲ καμμιὰ συνθήκη δυστυχῶς δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ ἐπιστρέψουν καὶ νὰ εὐημερήσουν, ἐνῷ οἱ Τοῦρκοι ἦταν ἐδῶ. Πρακτικῶς λοιπόν, ἂν καὶ οἱ συνολικοὶ ἀριθμοὶ δείχνουν τὸ ἀντίθετο, ἡ ἀνταλλαγὴ πληθυσμῶν ἦταν ὑπὲρ τῶν ἑλληνικῶν συμφερόντων.

Σημειώσεις:

[1] Χαρακτηριστικὸ τοῦ τρόπου μὲ τὸν ὁποῖον εἶχε ἐπικρατήσει ἐν Ἑλλάδι νὰ ἀντιμετωπίζεται ἡ ἱστορία τῆς περιόδου εἶναι ἡ συνέντευξις τοῦ Ν. Παπαδάκη, γεν. διευθυντοῦ τοῦ Ἰδρύματος «Ἐλευθέριος Βενιζέλος» στὰ «Νέα» (10-5-2005). Τίτλος, τὸ ἀρκούντως φαιδρὸν λεχθέν στὴν συνέντευξι ὅτι... «Ο Bενιζέλος θα μπορούσε να ιδρύσει θρησκεία...»!
Ἐπίσης, τὸ ἄρθρον τοῦ ἐθνομηδενιστοῦ Ἀντ. Λιάκου, «Ο Κώστας Καραμανλής και το βιβλίο της ιστορίας» («Τὸ Βῆμα», 19-6-2007), ὅπου ὁ Βενιζέλος ἐπαινεῖται, καὶ δυστυχῶς ἐπαινεῖται καὶ ἀπὸ τὸν νῦν πρωθυπουργὸ Κ. Καραμανλῆ τὸν νεώτερο στὴν διδακτορικὴ διατριβὴ τοῦ τελευταίου, ὄχι γιὰ τὸ ὅραμα τῆς Μεγάλης Ἑλλάδος, ἀλλὰ γιὰ τήν... «ἑλληνοτουρκικὴ φιλία» τοῦ 1928-32!
   (Ἐκτὸς ἀπὸ τὰ πραγματικὰ δεδομένα, στὸ ἄρθρον ἀναφέρονται καὶ φαιδρότητες, ὅπως: «Ο Βενιζέλος, γράφει ο Καραμανλής «οραματιζόταν την πιθανότητα επίτευξης στο μέλλον μιας ελληνοτουρκικής συνομοσπονδίας. Γι' αυτόν τον λόγο έμοιαζε να αποδέχεται ως και την αμφιλεγόμενη θεωρία του Κεμάλ για την κοινή καταγωγή των δύο λαών. Και οι δύο ονειρεύονταν την ανάσταση του Βυζαντίου με την Κωνσταντινούπολη σαν πρωτεύουσα, δημιουργημένου όχι από την κατίσχυση τον ενός έθνους επάνω στο άλλο αλλά από τη βαθμιαία ειρηνική τους συγχώνευση.»
   Σχόλιον φίλου: «Αναρωτιέμαι τι αποδείξεις έχει ο Καραμανλής για τον ισχυρισμό του ότι «ο Βενιζέλος και ο Κεμάλ ονειρεύονταν την ανάσταση του Βυζαντίου με την Κωνσταντινούπολη σαν πρωτεύουσα, δημιουργημένου όχι από την κατίσχυση τον ενός έθνους επάνω στο άλλο αλλά από τη βαθμιαία ειρηνική τους συγχώνευση», όταν η πολιτική τους δράση δείχνει το ακριβώς αντίθετο: και οι δύο αγωνίζονταν για την δημιουργία μεγάλου και εθνικώς ομοιογενούς κράτους, ο μεν Βενιζέλος μέσω της ανταλλαγής των πληθυσμών, ο δε Κεμάλ μέσω γενοκτονιών και εθνοκαθάρσεων. Παράλληλα και οι δύο είχαν «αντιπάθεια» προς την Κωνσταντινούπολη: ο μεν Βενιζέλος δεν την περιέλαβε στις εδαφικές βλέψεις της Ελλάδος στο συνέδριο των Σεβρών και την άφησε στους Συμμάχους, ο δε Κεμάλ μετέφερε την πρωτεύουσα της Τουρκίας από την Κωνσταντινούπολη στην Άγκυρα. Πώς ο Καραμανλής έρχεται να υποστηρίξει κάτι εντελώς αντίθετο με την γνωστή σε όλους ιστορική πραγματικότητα;»)

   Σχετικῶς μὲ τὴν διδακτορικὴ διατριβὴ τοῦ Κ. Καραμανλῆ, καὶ γιὰ μιὰ γενικότερη κριτικὴ στὴν μετὰ τὴν Καταστροφὴ τοῦ 1922 ἐξωτερικὴ πολιτικὴ τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου, βλέπε τὴν βιβλιοκριτικὴ τοῦ ἱστολογίου «Θέματα Ἑλληνικῆς Ἱστορίας», «Αναφορά και Κριτική στο Βιβλίο "Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και οι Εξωτερικές μας σχέσεις 1928-1932" του Κωνσταντίνου Αλ. Καραμανλή».

[2] Δημοσιεύσεις στὴν «Καθημερινή»:
Ἀντώνης Καρκαγιάννης, «Οι μεγάλες ευθύνες του Ελευθερίου Βενιζέλου στη Μικρασιατική Καταστροφή», «Ἡ Καθημερινή», 26-4-2009.
Ἀλέξης Παπαχελᾶς, «Ρεαλισμός και πατριωτισμός», «Ἡ Καθημερινή», 29-4-2009.
Ἀντώνης Καρκαγιάννης, «Μοιραία σφάλματα του Ελευθερίου Βενιζέλου», «Ἡ Καθημερινή», 3-5-2009.
Πάσχος Μανδραβέλης, «Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και οι ευθύνες για τη Μικρασιατική καταστροφή», «Ἡ Καθημερινή», 6-5-2009. (Μὲ σχόλια ἀναγνωστῶν στὴν ἱστοσελίδα.)
«90 χρόνια από την απόβαση στη Σμύρνη», «Ἡ Καθημερινή», 17-5-2009· Ἀντώνης Καρκαγιάννης, «Οι δεσμεύσεις του Βενιζέλου στη Μ. Ασία»· Γιῶργος Μαυρογορδᾶτος, «Δεν μπορούσε κανείς να προβλέψει σωστά».
«Η απόβαση στη Σμύρνη συνεχίζει να διχάζει...», «Ἔθνος», 16-5-2009.

[3] ΣΚΑΪ, «Μεγάλοι Ἕλληνες».

[4] Κωνσταντῖνος Σβολόπουλος, «Η απόφαση για την επέκταση της Ελληνικής κυριαρχίας στη Μικρά Ασία», ἐκδ. Ἴκαρος.
Μιὰ βιβλιοπαρουσίασις.
Ὁ Κ. Σβολόπουλος ἀκολουθεῖ τὴν βενιζελική, ἂν καὶ μετριοπαθή, ὁπτικὴ τῶν πραγμάτων.

[5] Χρῆστος Γιανναρᾶς, «Eναύσματα κριτικών αναμετρήσεων», «Ἡ Καθημερινή», 3-5-2009.
«Ἡ Ἱστορία τοῦ Ἐθνικοῦ Διχασμοῦ κατὰ τὴν ἀρθρογραφία τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου καὶ τοῦ Ἰωάννου Μεταξᾶ», ἐκδ. Κυρομάνος, 2007.

[6] Περὶ «μύθων» τοῦ 1821 βλ. π.χ.:
Γιῶργος Κεκαυμένος, «Το Κρυφό Σχολειό κι η Ιστορία: Οι πηγές, οι μαρτυρίες, η αλήθεια».
Γιῶργος Κεκαυμένος, «25 Μαρτίου - Αγία Λαύρα: Μύθοι;».

[7] Ἱστορικὲς Μνῆμες, «Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης (26-10-1912) και ο Ελευθέριος Βενιζέλος».

[8] Τὰ Νοεμβριανά.
Μιχάλης Κατσίγερας, «Ιστορικές αναδρομές του Νοεμβρίου» («Ἡ Καθημερινή», 5-11-2006)
«Tα ξεχασμένα Νοεμβριανά» («Ἡ Καθημερινή», 18-11-2006)
   «Ο επικεφαλής της ναυλωχούσης στον Πειραιά συμμαχικής ναυτικής μοίρας του στόλου της Ανατολής, Γάλλος αντιναύαρχος Νταρτίζ ντυ Φουρνέ, ζήτησε από τη βασιλική κυβέρνηση των Αθηνών την παράδοση πολεμικών σκαφών και άλλου αμυντικού υλικού. Η κυβέρνηση αρνήθηκε και στις 18 ο Φουρνέ αποβίβασε 3.000 από τους άνδρες του στο Φάληρο και στον Πειραιά, ενώ μέρος αυτών κατέλαβε θέσεις μέσα στην ελληνική πρωτεύουσα. Συνέβη όμως αυτό που δεν περίμενε ο αντιναύαρχος: Δυνάμεις από τους φιλοβασιλικούς Συνδέσμους Επιστράτων συγκρούσθηκαν με τους εισβολείς. Σκοτώθηκαν ή τραυματίσθηκαν 194 ξένοι και 82 Έλληνες. Οι σύμμαχοι εντυπωσιάστηκαν γιατί δεν περίμεναν την ένοπλη αντίσταση. Μάλιστα όπως σημειώνει ο Βρετανός ιστορικός Ρίτσαρντ Γκλόγκ αποσύρθηκαν ταπεινωτικά. Ο συμμαχικός στόλος βομβάρδισε κοντά στο Στάδιο και στο Παλάτι πιέζοντας έτσι τον Κωνσταντίνο και την Κυβέρνηση για ένα νέο συμβιβασμό που επήλθε το απόγευμα της ημέρας εκείνης της 18ης Νοεμβρίου το 1916. Τότε, οι βενιζελικοί πολίτες –κατά τεκμήριον φίλοι της Συνεννόησης– εγκαταλείφθηκαν στην τρομοκρατία των Επιστράτων, οι οποίοι έκαψαν, λεηλάτησαν και σκότωσαν 35.»

Ἡ ἀποφορὰ τῆς ἑλλαδικῆς «προοδευτικῆς» σατραπείας καὶ ἡ ἑλληνικὴ εὐωδία τῶν Γάλλων σπουδαστῶν...

Ἐν Ἑλλάδι, οἱ λέξεις «αὐθωρεί» (πρβλ. «αὐθωρεὶ καὶ παραχρῆμα»), «ἀποφορά» (πρβλ. «ἀποφορὰ τῶν σκανδάλων»), «σατραπισμός», εἶναι, φαίνεται, ἄγνωστες... (Στὶς πανελλαδικὲς ἐξετάσεις τοῦ 2009, στὰ Νέα Ἑλληνικά, ἐδόθη ἐξήγησις! (Βλ. «Καθημερινή», «Λαμία FM-1».) Μά, στὸ κάτω-κάτω, οἱ ἐξετάσεις στὰ Ἑλληνικά, νὰ ἐλέγξουν ἀκριβῶς ποιός γνωρίζει ἑλληνικὰ δὲν ἔχουν σκοπό; Καὶ ποιός μπορεῖ νὰ κατανοῇ τὸ κείμενο καὶ νὰ συλλογίζεται ἐπάνω σ᾿ αὐτό; (Ἐντὸς τοῦ κειμένου, τὸ νόημα τῶν λέξεων εἶναι ξεκάθαρο, καὶ γιὰ ὅποιον ἀκόμη δὲν τὶς γνωρίζει καλῶς.) Καὶ ἐπίσης, δὲν θεωρεῖται αὐτονόητο ὅτι ὁ ἀπόφοιτος τοῦ Λυκείου γνωρίζει στοιχειώδη Ἱστορία καὶ ἔχει ἀκουστὰ τοὺς σατράπες τῆς ἀρχαίας Περσικῆς αὐτοκρατορίας; )

Στὶς προηγούμενες ἐξετάσεις, τοῦ 2008, νὰ θυμίσουμε («Τὸ Ὑπουργεῖο Ἐθνικῆς (;) Παιδείας μεταφράζει τὰ Νέα Ἑλληνικά σέ... Νέα Ἑλληνικά!»), ...ἄγνωστες λέξεις ἦταν τά: «ψεγάδια», «περασμένων ἀνθρώπων», «ὑπόδικη», «ροπές», «παρωχημένα», «ἀνδροειδοῦς», «ἐξοβελιστεῖ»! (Καλά, τὰ παλαιά «ἀρωγὴ» καὶ «εὐδοκίμησις» εἶναι σήμερα γιὰ προχωρημένους!)

Τὸ πρόβλημα εἶναι ὁλόκληρη ἡ κοινωνία μας, τὸ ἔθνος μας, εὐρίσκεται σὲ προχωρημένη παρακμή. Δὲν εἴμαστε ἀπαιτητικοὶ ἀπὸ τὸν ἑαυτό μας. Ἀπαιτῶ ἀπὸ τὸν ἑαυτὸ μου νὰ γνωρίζῃ ἑλληνικά. Ἀπαιτῶ ἀπὸ τὸν ἑαυτό μου νὰ ἔχει ἐθνικὴ μνήμη καὶ ἀξιοπρέπεια - δηλαδὴ αὐτοσεβασμό. Ἀπαιτῶ ἀπὸ τὸν ἑαυτὸ μου νὰ σέβεται τὴν ἑλληνικὴ φύσι. Καὶ εἶμαι σκληρὸς μὲ τὸν ἑαυτό μου. Ἀντ᾿ αὐτοῦ, ἀπὸ τὸ 1974 ἐπεκράτησε ἡ παρακμιακὴ ἀντίληψις τοῦ χειροτέρου εἴδους τῆς Ἀριστερᾶς, ἡ τάσις τῆς ἐξισώσεως πρὸς τὰ κάτω.

Ἡ Ἑλληνικὴ Γλῶσσα, βεβαίως, δὲν κινδυνεύει, διότι εἶναι παγκόσμια πνευματικὴ κληρονομιά. Κινδυνεύουμε, ὅμως, ἐμεῖς. Ἡ Ἑλληνικὴ Γλῶσσα δὲν μᾶς ἔχει ἀνάγκη. Τουλάχιστον, θὰ τὴν τιμοῦν οἱ Γάλλοι. Γάλλοι φοιτητές, λοιπόν, στέλνουν ἐπιστολὴ διαμαρτυρίας στὸν ὑπουργὸ Παιδείας Xavier Darcos στὰ ἑλληνικά! (Ἔχει γραφτεῖ σὲ πολλὰ ἔντυπα καὶ ἱστολόγια, ἀλλὰ ἀξίζει νὰ παραθέσουμε ὁλόκληρη τὴν πρωτότυπη πηγή. Βλ. ἐπίσης καὶ τὸ ἄρθρον τοῦ «Βήματος» (17-4-2009), «Οι αγανακτισμένοι μιλάνε αρχαία ελληνικά».)

«Οἱ τὴν τῶν Ἑλλήνων γλῶτταν μανθάνοντες τῷ ἐφιστάντι ἐπὶ τῇ τῶν πολιτῶν παιδείᾳ χαίρειν.»

Οἱ τὴν τῶν Ἑλλήνων γλῶτταν... ode à Xavier Darcos

Libération.fr
9 avr 2009

Scientifiques à leur manière, les hellénistes de la Sorbonne (Paris-IV) tentent une démarche expérimentale. Xavier Darcos et Valérie Pécresse n’entendent pas leurs revendications exprimées en français? Tentons le grec, se sont-ils dit.
(Il est vrai que cette hypothèse est doublée d’une autre, d’origine médicale, que certains manifestants résument ainsi: la mastérisation rend sourd). D’où ce texte que n’auraient pas renié Platon ou Démosthène:

Οἱ τὴν τῶν Ἑλλήνων γλῶτταν μανθάνοντες τῷ ἐφιστάντι ἐπὶ τῇ τῶν πολιτῶν παιδείᾳ χαίρειν.
Τήνδε σοι ἐπιστέλλομεν τὴν ἐπιστολὴν ἵνα τελευτῶν ἐθέλῃς ἀκοῦσαι ὧν λέγομεν. Τρίτον γὰρ ἤδη μῆνα τοῦτον ἐσπουδάκαμεν ὅπως σε πείθωμεν ὡς κακῶς ἔχει τὰ περὶ τῆς πενταετοῦς διδασκαλίας προβεβουλευμένα σοι. Ἀγανακτοῦμεν δ’ ὅτι ἡμεῖς μὲν λέγομεν, σὺ δ’ οὐκ ἀκούεις. Περὶ δὴ τοσούτου ποιεῖ τοὺς πολλοὺς τῶν διδασκάλων καὶ τῶν μαθητῶν προτρέποντάς σε πρὸς σωφροσύνην; Καὶ γὰρ ἅπαντες ὁμολογοῦσιν ὅτι καινός τις νόμος χρήσιμός ἐστι καὶ ἀναγκαῖος, σὺ δ’ ἀδίκως τὸν καιρὸν τοῦτον ἔλαβες ἵνα τοὺς πιστεύοντάς σοι προδῷς καὶ τὰς τῶν νέων ἐλπίδας διαφθείρῃς. Καὶ μὴν εἰς τοσοῦτον ὕβρεως ἥκεις ὑπὸ φιλοτιμίας ὥστε δοκεῖν τοῦ ὀρθοῦ λόγου καταφρονεῖν καὶ τῆς δικαιοσύνης. Τὸ δὲ τοιοῦτον θράσος αἰσχρόν ἐστι καὶ οὐδὲν ἀλλὸ ἢ ὀργὰς ἡμῖν ἐμποιεῖ. Διὸ ἀπαιτοῦμέν σε τὰ βεβουλευμένα ἀφέντα καὶ πᾶσιν οἳ πολὺν ἤδη χρόνον καλοῦσί σε εἰς λόγους ἐλθόντα μετὰ τούτων καινὸν νόμον ἐκθεῖναι, δι’ οὗ πᾶσι τοῖς πολίταις τὰ μέλλοντα ἀσφαλέστερα ἔσται καὶ δικαιότερα.
Ἔρρωσο.

(la traduction est ci-dessous, car je suis inquiet pour Xavier Darcos auquel ces impertinents n’ont envoyé... que la version grecque de leur discours)

Les étudiants hellénistes au ministre de l’Éducation Nationale:
Monsieur le Ministre,
Nous vous adressons cette lettre pour que vous consentiez enfin à écouter notre message. En effet, voilà maintenant deux mois que nous nous efforçons de vous convaincre que vos projets de réforme sur le master sont mauvais. Or nous sommes indignés de voir que vous restez sourd à nos discours. Comptez-vous donc pour si peu la majorité des professeurs et des élèves qui vous incitent à la sagesse ? Certes, tout le monde s’accorde à dire qu’une nouvelle loi est utile et nécessaire ; mais vous avez injustement profité de cette occasion pour trahir ceux qui vous ont donné leur confiance et pour détruire les espoirs de la jeunesse. De fait, par ambition, vous en êtes arrivé à un tel point d’orgueil que vous semblez mépriser la droite raison et la justice ; or une telle audace est indigne et ne peut que susciter notre colère. Voilà pourquoi nous vous demandons de supprimer votre projet, de dialoguer avec tous ceux qui vous appellent depuis longtemps et de publier avec eux une nouvelle loi, grâce à laquelle l’avenir de tous les citoyens sera plus sûr et plus juste.
Sincères salutations.