Ἡ πρόοδος καὶ ὁ ἐκσυγχρονισμός εἶναι ρατσισμός

   Ἡ πρόοδος καὶ ὁ ἐκσυγχρονισμός εἶναι ρατσισμός. Πρῶτα καὶ κύρια ρατσισμὸς ἐναντίον τῶν νεκρῶν, ποὺ οὔτε νὰ «προοδεύσουνε» μποροῦνε, οὔτε νὰ «ἐκσυγχρονιστοῦνε», καὶ ποὺ εἶναι παρόντες, κανονικὰ μέλη τῆς κοινωνίας. Σὲ ὁρισμένους πολιτισμούς, ὅπως στὸν κινεζικό, ποὺ ἡ λατρεία τους εἶναι στὴν οὐσία ἡ λατρεία τῶν νεκρῶν, οἱ νεκροὶ ἔχουν ἀνώτερη κοινωνικὴ θέση ἀπὸ τοὺς ζωντανούς. Ἀκριβῶς ὅπως στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα, ὅπου ὅλοι, νεκροὶ καὶ ζωντανοί, εἶναι διαρκῶς κοινωνικὰ παρόντες. Ἡ πρόοδος, ὁ ἐκσυγχρονισμός, ἡ ἀνάπτυξη, δὲν εἶναι παρὰ ἡ ἐξορία τῶν νεκρῶν, τὸ παράχωμά τους στὴν λάσπη τῆς λήθης, ὁ σύγχρονος θάνατος.

(Χρῆστος Κουλίνος - ΑΦαρ)

* * *

   Tradition means giving votes to the most obscure of all classes, our ancestors. It is the democracy of the dead. Tradition refuses to submit to the small and arrogant oligarchy of those who merely happen to be walking around. All democrats object to men being disqualified by the accident of birth; tradition objects to their being disqualified by the accident of death. Democracy tells us not to neglect a good man's opinion, even if he is our groom; tradition asks us not to neglect a good man's opinion, even if he is our father.

(G.K. Chesterton, «The ethics of Elfland»)