Κι ἐμεῖς κρυφτήκαμε στὸ ὑπόγειο...

Ε' Δημοτικοῦ...

«Η Ιταλία μας κήρυξε τον πόλεμο. Και εμείς πήγαμε και κρυφτήκαμε στο υπόγειο.»
«Τρέξε στην τράπεζα να σηκώσεις τα χρήματα είπε ο πατέρας στην μαμά.»
«Σήμερα θα γίνεις άντρας μου είπε ο πατέρας μου. Εγώ φοβήθηκα πολύ γιατί δεν ήθελα να γίνω άντρας.»

Τὰ 35 δημοτικὰ τραγούδια τῶν προηγουμένων βιβλίων φύγανε.
Στὴν θέσι τους συνταγὲς μαγειρικῆς.
Μακαρόνια μὲ καφέ.

* * *

   Στὴν Ἀμερικὴ οἱ δάσκαλοι διαλέγουνε μόνοι τους - ἀπὸ ἕναν κατάλογο βιβλίων - τὰ κείμενα μὲ τὰ ὁποῖα διδάσκουνε τὴν γλῶσσα. Τὰ πιὸ διαδεδομένα - γιὰ νὰ ὑπάρχῃ ἕνα μέτρο σύγκρισης.

1. The Adventures of Huckleberry Finn
    Mark Twain's (Samuel Clemen's) classic novel is a must for all students studying American humor and satire. While banned in some school districts, it is a widely read and appreciated novel.

2. The Scarlet Letter
    Hester Prynne was marked in scarlet for her indiscretions. Students connect with this classic novel by Nathaniel Hawthorne.

3. To Kill a Mockingbird
    Harper Lee's awesome novel of the deep south in the midst of the Depression is always an excellent choice for high school students.

4. The Red Badge of Courage
    Henry Fleming struggles with bravery and courage during the Civil War in this excellent book by Stephen Crane. Great for integrating history and literature.

5. The Great Gatsby
    Can anyone think of the 'flapper' era of the 1920s without thinking of F. Scott Fitzgerald's "The Great Gatsby?" Students and teachers alike find this era in history fascinating.

6. The Grapes of Wrath
    John Steinbeck's tale of Dust Bowl victims travelling west for a better life is a classic look at life during the Great Depression.

7. Call of the Wild
    Told from Buck the dog's point of view, "Call of the Wild" is Jack London's masterpiece of self reflection and identity.

8. Invisible Man: A Novel
    Ralph Ellison's classic novel about racial prejudice should not be missed. Many of the problems that his narrator faces throughout the novel sadly are still present in America today.

9. A Farewell to Arms
    One of the best novels of World War I, Ernest Hemingway tells of the war as a backdrop to a love story between an American ambulance driver and an English nurse.

10. Fahrenheit 451
    Ray Bradbury's classic 'novelette' portrays a futuristic world where firemen start fires instead of putting them out. They burn books. Students enjoy this quick read that packs a huge psychological punch.

* * *

Στὰ ἑλληνικὰ ἔχουν γραφεῖ τὰ σπουδαιότερα
καὶ ὑψηλότερα κείμενα τοῦ κόσμου. -
Ποιός ἀνθρωποφάγος δράκος τὰ κρατάει
μακριὰ ἀπὸ τὰ σχολεῖα; -
Στὰ ἀμερικανικὰ σχολεῖα - ὁ Χέρμαν Μέλβιλ -
ὁ Σκὼτ Φιτζέραλντ - στὰ γερμανικὰ
ὁ Γκαῖτε καὶ ὁ Νοβάλις -
στὰ γαλλικὰ
ὁ Καμύ...
Ποιός λογικὸς ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ πιστέψῃ -
ὅτι - ἀπ᾿ ὅλη αὐτὴ τὴν
ὁλόφωτη πάμφωτη φωτεινὴ
ἑλληνικὴ λογοτεχνία - ποὺ ξεκινάει ἀπὸ τὸν
Ὅμηρο - καὶ φτάνει μέχρι -
τὸν Σεφέρη -
τὰ Ὑπουργεῖα Παιδείας καταλήξανε
στὴν Σώτη
καὶ τὸν Τατσόπουλο; -
Εἶναι σὰν οἱ Ἀμερικανοὶ - νὰ κόψουνε ἀπὸ τὰ
σχολικὰ προγράμματα τὸν
Μὰρκ Τουαὶν - καὶ νὰ βάλουνε στὴν θέσι του -
τὴν Τζότζο Μόγιες
[ ποὺ εἶναι πάντως καλύτερη καὶ ἀπὸ τὴν
Σώτη καὶ ἀπὸ τὸν Τατσόπουλο ].
Δὲν εἶναι καθόλου τυχαῖα ὅλα αὐτά - δὲν
ἐξηγοῦνται μὲ τὰ συνηθισμένα -
τῆς τεμπελιᾶς καὶ τῆς ἐπιπολαιότητας τῶν
ὑπουργῶν καὶ τῶν
κυβερνήσεων. Εἶναι ἕνα ἔγκλημα
ποὺ συντελεῖται
μὲ πρόγραμμα - καὶ ὅπως ὁλοφάνερα
φαίνεται -
ἔχει ἀποδώσει.

(Ἀνδρέας Φαρμάκις)

* * *

   Πρόγραμμα πράγματι ὑπάρχει, ἀλλὰ δὲν εἶναι ἡ ἀφετηρία.

   Ἡ ἀφετηρία εἶναι τὸ κόμπλεξ τοῦ ἐπαρχιώτη καὶ τὸ γλύψιμο τοῦ ἀφεντικοῦ τοῦ ἀποικιοκρατούμενου κούλη.

   Ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα συνασπίζονται οἱ πανεπιστημιακοὶ ποὺ γυρίζουν ἀπὸ τὰ ξένα πανεπιστήμια, ὡς ψιλο-ατάλαντοι ἀναμασᾶνε τὶς θεωρίες τῆς μόδας στὸν ἀγγλοσαξωνικὸ κόσμο ἀμάσητες (σὲ ἀντίθεση π.χ. μὲ τοὺς Γάλλους), καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἡ διάθεση νὰ πατήσουν καὶ ὅ,τι βροῦν αὐτοφυὲς ἐδῶ.

    Ἂν τὸ ἀναγνώριζαν, θὰ περιόριζε καὶ τὴν σημασία τους ὡς ἐξ ἑσπερίας φωστῆρες ἄλλωστε.

   Ἀπὸ ἐκεῖ τὸ σχέδιο καὶ ἡ στρατηγική.

(Ν.Β.)

* * *

Διαβάστε στὸ Ἀντίβαρο τὰ ἄρθρα τοῦ Δασκάλου Δημήτρη Νατσιοῦ. Μικρὸ ἀπάνθισμα:
Ανθολόγια ή πανέρια με οχιές;
Η διά βίου βλακεία και αμάθεια
Σχολικός…τσελεμεντές (α' τόμος)
Σχολικός τσελεμεντές (β' τόμος)
Βιβλία: σάβανα τοῦ Γένους μας – «Νεοελληνική Γλῶσσα» Γ' Γυμνασίου
Βιβλία: σάβανα του Γένους μας
«Το σώβρακο του Αη-Βασίλη», άλλως, νεοταξικές μαγαρισιές
Η μαστροπεία σε σχολικά βιβλία
Στρατευμένα με δόλια αποστολή τα νέα βιβλία γλώσσας του Δημοτικού
«νανούρισμα για ...χταπόδια» και λοιπά μαλάκια

Μόνη ἐναντίον ὅλων...

Ακόμα 140 ! τενεκέδες την πέσανε στην
δασκάλα -
οι ανέραστοι -
που είναι γυναίκα και μόνη.
Και επιπλέον - όπως όλοι οι
προηγηθέντες -
φονείς των φωνηέντων -
συσκοτίζοντας το θέμα - που δεν είναι
η σύγχυση ανάμεσα στους
φθόγγους και
τα γράμματα - γιατί τέτοια
σύγχυση δεν
υπάρχει - αλλά ο πόλεμος της
προφορικής εναντίον
της γραπτής
μορφής της γλώσσας.
Είναι άσχετοι και πληρωμένοι .
Το φαινόμενο της γλώσσας είναι
ενιαίο και συνεχές -
όπως γνωρίζουνε όσοι την
αγαπάνε -
όσοι διαβάζουνε -
όσοι με κλειστά μάτια και χωρίς
κανέναν ήχο -
ψιθυρίζουνε αρρήτως -
τα κείμενα της ελληνικής
μνήμης .

Και επί του προκειμένου -
και συγκεκριμένα -
ο χωρισμός της προφορικής από
την γραπτή -
είναι εκ της θεωρίας του
δομισμού -
κοινώς στρουκτουραλισμός -
που θεωρεί όλα τα
ανθρώπινα -
ιδιαιτέρως τα γλωσσικά -
χωρίς κανένα νόημα -
α/νόητα - που αποκτούνε την
συνθήκη του νοήματός τους -
μόνο όταν ενταχθούνε
στην δομή -
δηλαδή στην αυθεντία
της εξουσίας.
Ο Νταχτιρντί - που του την
έδινε ο
στρουκτουραλισμός -
έγραφε -
ότι ο σύγχρονος κόσμος -
στηρίζεται σε
μανιχαϊστικές αντιθέσεις -
στηρίζεται και καλλιεργεί -
όπως -
καλό εναντίον κακού -
άνδρας εναντίον γυναίκας -
προφορική γλώσσα εναντίον γραπτής.
Ας μην μιλάνε λοιπόν
για επιστήμες και εξελίξεις -
γιατί είναι
οπισθοδρομικοί -
χατζηαβάτες και δολοφόνοι.

Γιατί τόση μανία ;
Γιατί με 3.000.000 μετανάστες -
ετοιμάζουνε
την φωνητική
ελληνική - με την πλήρη
κατάργηση της
σημερινής μορφής της γλώσσας.

* * *

Ώστε γράφουνε μπούρδες ρωτάς ;
Εσύ τι λες -
είναι μπούρδες
ή όχι όταν γράφουνε
ότι
σωστά καταργήσανε
και την διάκριση των συμφώνων σε
χειλικά, ουρανικά, οδοντικά κλπ -
αντικαθιστώντας τις διακρίσεις αυτές
με άλλες -
άσχετες -
όπως τριβόμενα, φατνιακά !

γιατί όπως λένε -
η διάκριση αυτή δηλώνει τρόπο της
άρθρωσης ! -
και όχι τόπο της άρθρωσης .

Το ήξερες ότι μιλάς φατνιακά ;

140 πληρωμένοι φονιάδες.

* * *

Έναν ζήτησες πράγματι.
Τι έναν ;
Γλωσσολόγο ;
Ποιός όρισε ότι την γραμματική μιας
γλώσσας την γράφουνε
οι γλωσσολόγοι ;

Πώς να τολμήση κανείς να μιλήση -
όταν εξ αρχής -
όπως γράφει ο Σαραντάκος -
και οι σχολιαστές του -
και οι δικοί σου -
γράφουνε για Ελληναράδες
ακροδεξιούς -
όσους δεν δέχονται
τον φόνο των φωνηέντων.

* * *

Με έχει εξοργίσει αυτή η υπόθεση -
αυτή η καταστροφή.
Ότι έχουνε στόχο την κατάργηση
της «ιστορικής ορθογραφίας»
δεν το κρύβουνε .
Τα επιχειρήματά τους είναι σαθρά.
Είναι τα γράμματα φωνήεντα και
σύμφωνα ;
Όχι λένε οι φονείς των φωνηέντων.
Όχι γιατί τα γράμματα - τα
γραμμένα φωνήεντα δεν έχουνε
ήχο -
είναι μόνο και σκέτα σύμβολα.

Αληθινή καταστροφή.

Όταν διαβάζεις την λέξη κίτρινο -
αυτή μεταφέρει το
χρώμα κίτρινο - ή πρέπει
να φέρουμε στο
σχολείο - τον κουβά με
το χρώμα ;

Όταν μαθαίνουμε την λέξη
Ἑλένη -
και την λέξη Μαρία -
και φωνάζουμε το κορίτσι μας -
Ἑλένη,
Μαρία,
Ναυσικᾶ,
φωνάζουμε μόνο τους φθόγγους -
των ονομάτων -
[eleni]
[maria]
[nafsika] -
ή ταυτογχρόνως και τα φωνήεντα
των γραμμάτων ; -
Η Ἑλένη είναι η Ἑλένη με το ήττα
της -
όχι ορθογραφικά -
αλλά φωνητικά -
κι ας μην το προφέρουμε.
Είναι ο ήχος αξεδιάλυτα
δεμένος
με το γράμμα του.

Και η Ναυσικᾶ αιωνίως με την
περισπωμένη της.

(Τοῦ Ἀ. Φαρ.)

Τὰ ἄγρια φωνήεντα...

H Ειρήνη Φιλιππάκη-Warburton ...

Δείξε μου εσύ πού ακριβώς γράφει ότι τα
φωνήεντα είναι 7.
Ή μήπως ξάφνου η γραπτή δεν έχει φωνήεντα ;
Το ελληνικό αλφάβητο - οι λέξεις που
διαβάζεις τώρα -
δεν έχουνε ούτε σύμφωνα ούτε
φωνήεντα ; - είναι μόνο
σημάδια ; - όπως
το δείχνης και εσύ στο ιστολόγιο ;

Ο Τριανταφυλλίδης - τον οποίο
ο Σαραντάκος επικαλείται -
το γράφει καθαρά : -

Και ο Σαραντάκος - αυτήν
ακριβώς την
έκπτωση - που είναι και η
ουσία της καταγγελίας  την
ονομάζει
μικρή - σχεδόν
ασήμαντη - διαφορά .

* * *

Επαναλαμβάνεις άδικα τον Σαραντάκο.
Αντιστοιχίες υπάρχουνε αφού δόξα τω
Θεώ ακόμα ισχύει η γραπτή.

Το ξαναγράφω αν και το κατάλαβες πολύ
καλά με την πρώτη.
Κατά την συγγραφέα η γραπτή ελληνική -
το ελληνικό αλφάβητο -
δεν έχει ούτε φωνήεντα ούτε
σύμφωνα.

Φωνήεντα έχουνε μόνο οι φθόγγοι της
ελληνικής και έχουνε 5.

Αυτό γράφει,
αυτό γράφει ο Σαραντάκος
και αυτό γράφεις στο ιστολόγιο.

Σαραντάκος :
«Η διαφορά είναι ότι η νέα Γραμματική αποφεύγει να χαρακτηρίσει φωνήεντα και σύμφωνα τα γράμματα του αλφαβήτου και κρατάει αυτόν τον χαρακτηρισμό μόνο για τους φθόγγους.»

* * *

Aλλη μία από τις κουτοπονηριές του
Σαραντάκου.

Γράφει ότι σωστά η νεοτάξ απίθανη
αμερικάνα θεωρεί τα φωνήεντα
της ελληνικής 5 γιατί :

«Η πιο παραδοσιακή θεώρηση που χαρακτηρίζει «φωνήεντα» και τους φθόγγους αλλά και τα γράμματα του αλφαβήτου έχει το μειονέκτημα ότι δεν μπορεί να απαντήσει σε απλές ερωτήσεις όπως: Στη λέξη «εύκολος» το υ τι είναι; Φωνήεν ή σύμφωνο; Ή: Πόσα είναι τα φωνήεντα στη λ. «σούβλα», δύο ή τρία ; »

Εδώ ο Τριανταφυλλίδης έγινε « η πιο
παραδοσιακή θεώρηση » - λες
και η γραμματική έγινε
πλέξιμο με το
βελονάκι.
Όμως - η απίθανη και κακόβουλη θεωρία της
αμερικάνας - ότι η γραπτή γλώσσα
δεν έχει φωνήεντα και σύμφωνα -
δεν έχει καμμία απάντηση για πολύ γνωστά
γλωσσικά φαινόμενα που
ο Σαραντάκος από την Κάτω Κουτοπονηριά -
αποσιωπά.

Παραδείγματα.
Ένα γράμμα να αποδίδει πολλούς φθόγγους.
Αγγελος και Βαγγέλης,
άγχος,
- ύστερα, αυτό, αύριο.

Γράμματα που δεν προφέρονται όπως ορίζει
το σημάδι αλλά αλλάζουνε τον ήχο του
προηγουμένου συμφώνου -
νειάτα,
δουλειά ....

Γράμματα που γράφονται και δεν προφέρονται -
υιοθεσία, μυίγα ..

Γράμματα που προφέρονται και δεν γράφονται -
εκσυγχρονισμός.

Με άλλα λόγια όπως συμβαίνει σε όλες τις
γλώσσες του κόσμου
με κορυφαία την αγγλική -
δεν υπάρχει αντιστοιχία μεταξύ των
φθόγγων και των
γραμμάτων -
( στ αγγλικά λένε γουώκθρου και γράφουνε
Walkthrough κλπ ).
και η θεωρία ότι τα γράμματα που
αποδίδουνε τους
φθόγγους - πάει περίπατο.

Αλλά κάπως πρέπει να δικαιολογήσουμε το
νεοτάξ τέρας ότι προηγείται η προφορική -
ώστε να τινάξουμε τις ιστορικές
γλώσσες στον αέρα -
κατά τας διαταγάς.
Μία παγκόσμια γλώσσα
Ένα παγκόσμιο νόμισμα
Μία παγκόσμια κυβέρνηση.

* * *

Kανονικά
και σε όλα τα κράτη του κόσμου -
υπάρχει μία επίσημη
γραμματική - στην οποία πρέπει
η δημόσια γλώσσα να
υπακούη -
και κανείς δεν μπορεί -
έτσι επειδή του κατέβηκε να
την αλλάξη.
Και αυτό - όχι μόνο γιατί
ειναι κεντρικό
της κοινωνίας και
της ιστορίας - αλλά γιατί
είναι πρακτικώς
αναγκαίο - στα συνταγματικά
και πολιτικά δικαστήρια -
ώστε η αυθαίρετη αλλαγή
των γραμματικών κανόνων
να μην οδηγεί
σε αλλαγές του νοήματος
των νόμων -
και των συμβολαίων -
ή -
η αλλαγή αυτή - να
γίνεται εμπόδιο στην
κατανόηση της γλώσσας
του προσφάτου
παρελθόντος και των
κειμένων της κλπ.
Η γλώσσα είναι κοινό κτήμα -
είναι δημοκρατία -
είναι η ουσιαστική βάση
της κοινής ζωής
των ανθρώπων ενός
έθνους .
Ποιός έδωσε λοιπόν το
δικαίωμα σε αυτήν
την ... - και στους
... που την
ακολουθούν - να
αλλάξη την γλώσσα -
να αφαιρέση τα φωνήεντα
από το αλφάβητο -
( το η που βλέπεις δεν
είναι φωνήεν είναι το
σημάδι ενός φθόγγου -
του φθόγγου [ι] ) -
ή να καταργή τις κλίσεις -
ή τις διακρίσεις
των φθόγγων -
φατνιακά γράφει -
και γενικώς να
εξαμερικανίζει και να
αποπατεί -
επί της γλώσσας -
χωρίς έλεγχο και χωρίς
τιμωρία ;
Μόνο στα χειρότερα
μπουρδέλα γίνεται - αυτό
που μας κάνουνε εδώ -
τα στρατά της νεοτάξ -
και ασφαλώς -
θέλει και πρέπει -
γιατί άλλος τρόπος δεν
υπάρχει -
να πέση πολύ ξύλο.

(Τοῦ Ἀ. Φαρ.)

* * *

Τα άγρια φωνήεντα ...

Kαι η απάτη, η νεοταξική προπαγάνδα,
συνεχίζεται.

Αν διαβάσετε το προηγούμενο των Καζάζη
Μπαμπινιώτη - θα δείτε ότι μιλάνε για μια
δήθεν σύγχυση των φθόγγων με τα
γράμματα - και βεβαιώνουνε ότι γράμματα
δεν θα αφαιρεθούν.

Αφήνω κατά μέρος την ύβρι των βεβαιώσεων -
σα να ναι δική τους η γλώσσα και μας
κάνουνε την χάρη.
Δεν είναι θέμα συγχύσεως αλλά κάτι
απλούστερο και θεμελιώδες.
Η γραπτή γλώσσα - έχει φωνήεντα και
σύμφωνα ;
Όχι λένε, δεν έχει.
Τα γράμματα δεν έχουνε κανέναν ήχο -
είναι σκέτα σύμβολα .
Όπως τα σήματα της τροχαίας.

Η θέση αυτή δεν έχει καμία σχέση με
την φωνολογία.
Είναι ένα αξίωμα επί της γλώσσας - ένα
κακό μεταμοντέρνο ιδεολόγημα.

(Τοῦ Ἀ. Φαρ.)

ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ

Τὸ μεγαλύτερο ψέμμα τῆς Γιαννάκου καὶ τῶν ὑποστηρικτῶν τοῦ ρυπαρογραφήματος Ρεπούση ἦταν οἱ ὑποκριτικὲς κραυγές, μὲ ὕφος χίλιων καρδιναλίων, περὶ «σεβασμοῦ τῶν θεσμῶν». Ὅπως ἀπεδείχθη πλέον, τὸ Παιδαγωγικὸ Ἰνστιτοῦτο εἶχε ἀπὸ καιρὸ κρίνει ἀνεπαρκεῖς τὶς «διορθώσεις» τοῦ βιβλίου. Καὶ ὅμως ἡ Γιαννάκου ἀπέκρυψε τὴν γνωμοδότησι τοῦ Π.Ι. καὶ μὲ δική της πολιτικὴ ἀπόφαση ἐπεχείρησε νὰ περάσῃ τὸ βιβλίο στὰ κλεφτά. Ἀλλὰ ἡ ἄνομη πλεκτάνη κατέρρευσε, μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ποὺ κατέρρευσε καὶ ἡ πλεκτάνη Ἀννάν· μὲ τὸ ΟΧΙ τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν, οἱ ὁποῖοι ὕψωσαν ἀνάστημα εὐθύνης, ξεσκέπασαν τὶς ἀνομίες, ἐξουδετέρωσαν τὴν πλεκτάνη, ἔδωσαν στὴν κυβέρνησι τὴν δύναμη ἔστω καὶ μὲ καθυστέρηση νὰ ἀποκαταστήσῃ τὴν συνταγματικὴ νομιμότητα καὶ νὰ προστατεύσῃ τὸ μέλλον τῶν παιδιῶν μας.

Ἔξυπνος ὁ νέος ὑπουργός, φρόντισε νὰ πάρῃ ἐπαναβεβαίωσι τῆς ἀπορριπτικῆς γιὰ τὸ βιβλίο κρίσεως τοῦ Παιδαγωγικοῦ Ἰνστιτούτου (καὶ δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ μὴν εἶναι ἀπορριπτική!), ἀφοπλίζοντας ἔτσι τὴν συμμορία τῶν ἐθνομηδενιστῶν, ἡ ὁποία ἔκθετη πλέον ἔμεινε νὰ κραυγάζῃ ὑπὲρ τῆς παρανομίας Ρεπούση. Τὸ «βαθὺ κράτος» τοῦ διαπλεκόμενου ἐθνομηδενισμοῦ ἔκανε τὸ μοιραῖο λάθος. Ξεπέρασε κάθε ὅριο προκλητικότητος καὶ ἀνομίας. Τὸ πιόνι Ρεπούση, ἡ καθηγήτρια γαλλικῶν στὴν ὁποία ἐνεχείρισαν τὸ φονικὸ στιλέτο, δὲν εἶχε συναίσθηση τοῦ μέτρου. Παραβίασε συνειδητὰ τὸ ἀναλυτικὸ πρόγραμμα τοῦ ΥπΕΠΘ γιὰ τὴν συγγραφὴ τοῦ βιβλίου - καὶ ὑπερηφανευόταν γι᾿ αὐτὸ δημοσίως ἀπὸ τὶς στῆλες τῆς «Αὐγῆς»· τὸ κουρελογράφημά της, ἐν τούτοις, παρὰ τὴν παρανομία, προωθήθηκε ἀπὸ τοὺς πάτρωνές της, κατὰ παραβίασιν ὄχι μόνον τοῦ ἀναλυτικοῦ προγράμματος ἀλλὰ καὶ αὐτοῦ τοῦ Συντάγματος, ὅπως ἔκρινε μὲ τὸ ἱστορικό της πόρισμα ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν· παραβίασε ἐν συνέχειᾳ θρασύτατα τὴν ἐντολὴ γιὰ διορθώσεις σύμφωνα μὲ τὸ πόρισμα τῆς Ἀκαδημίας (ἐδῶ ἔχει ἕνα... δίκιο, διότι ἡ Ἀκαδημία δὲν ἐντόπισε μόνον ἐπιμέρους σφάλματα, ἀλλὰ ἔκρινε ἀπαράδεκτη τὴν ὅλη φιλοσοφία τοῦ συγγράμματος, ἡ ὁποία βεβαίως δὲν ἐπιδεχόταν διόρθωσι!) καὶ προκλητικῶς καταφερόταν ἐναντίον τῆς Ἀκαδημίας· μὲ ἀποκορύφωμα τὸν ἐμπαιγμὸ τῆς «διορθώσεως» τοῦ «συνωστισμοῦ» μὲ τὴν μετονομασία του σέ... «δραματικὲς συνθῆκες»! Καὶ μετὰ ἀπὸ ὅλες αὐτὲς τὶς ἀνομίες, ἡ διαπλεκόμενη συμμορία συνωμότησε γιὰ νὰ ἀποκρύψῃ τὴν ἀπόρριψι τῶν «διορθώσεων» ἀπὸ τὸ Π.Ι. καὶ νὰ ἐπιβάλῃ τὸ βιβλίο στὰ σχολεῖα. Ἀλλὰ οἱ Ἕλληνες πολῖτες ξεσκέπασαν τὴν πλεκτάνη, ἔστειλαν σπίτι τοὺς τὰ πιόνια τῶν συνωμοτῶν, ἀπεκατέστησαν τὴν νομιμότητα καὶ τοὺς θεσμούς, διετράνωσαν ὅτι τὰ παιδιά μας τὰ θέλουμε Ἕλληνες καὶ δὲν τὰ δίνουμε στοὺς γενιτσάρους! ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ!

Ἡ μεγάλη αὐτὴ ὴθικὴ πρὸ παντὸς νίκη, μᾶς γέμισε σήμερα ὅλους χαρά. Ὅλους ὅσοι δώσαμε τὸν μικρὸ ὁ καθένας ἢ μεγαλύτερο ἀγῶνα μας, ὅσοι θυμώσαμε, κλάψαμε, ξεσηκωθήκαμε, φωνάξαμε, μελετήσαμε καὶ κοπιάσαμε, ἐπιμείναμε, νιώσαμε τὴν ἀγωνία καὶ τὴν ἀπογοήτευσι, τὴν ἀποφασιστικότητα καὶ τὴν ἐλπίδα· τὸ Χρέος.

Πολλοὶ ἦταν αὐτοὶ ποὺ συστρατεύθηκαν στὸν καλὸ ἀγῶνα· καὶ γνωστοὶ καὶ ἄγνωστοι· καὶ ἀπὸ τὸν χῶρο τῆς πολιτικῆς καὶ τῆς ἐπιστήμης καὶ τοῦ βιβλίου καὶ τῆς δημοσιογραφίας· καὶ διδάκτορες καὶ νοικοκυρές. Θὰ περιοριστῶ ἀπὸ ἐδῶ μόνον νὰ συγχαρῶ τὸν Ἀνδρέα Σταλίδη τοῦ «Ἀντίβαρου». Νὰ ᾿σαι καλὰ Ἀνδρέα!

Γνωρίζουμε ὅτι μετὰ τὸ «νενικήκαμεν» τοῦ Μαραθῶνος χρειάστηκαν οἱ Θερμοπύλες. Ἂν ἔρθουν -καὶ τὸ ξέρουμε ὅτι θὰ ἔρθουν-, θὰ μᾶς βροῦν ἐκεῖ. Ἕτοιμους ἀπὸ καιρό· ἀπὸ χιλιάδες χρόνια.

Ενώ η πατρίδα μας καιγόταν, οι αρνησιπάτριδες συνέχιζαν το ύπουλο έργο της κατεδαφίσεως της Ιστορίας μας

Κανείς σχεδόν δεν έδωσε σημασία, καθώς τις ίδιες ώρες η πατρίδα μας όλη καιγόταν. Και όμως, ενώ στον Μωριά ξαναζωντάνευε ο τρόμος του Ιμπραήμ, οι αρνησιπάτριδες συνέχιζαν το ύπουλο έργο της κατεδαφίσεως της Ιστορίας μας. Εμείς βεβαίως τό προσέξαμε και τό σημειώνουμε, για να γνωρίζουν άπαντες ότι έχουν γνώσιν οι φύλακες.

Κάποιος Δημήτρης Σωτηρόπουλος, λοιπόν, ο οποίος... «διδάσκει Ιστορία στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο» [Σημειωτέον: Δεν είναι καθηγητής, ούτε αναπληρωτής ή επίκουρος καθηγητής Ιστορίας. Είναι... Συμβασιούχος Π.Δ. 407/80 του... Τμήματος Πληροφορικής του πανεπιστημίου (έτσι για να λέγουν οι κυρίες Γιαννάκου- Ρεπούση ότι την Ιστορία τήν γράφουν οι... ιστορικοί...)) , ο οποίος παρακολούθησε κάποιο ιστορικό σεμινάριο και ανέλαβε ως φαίνεται την διαμόρφωσι της εθνικής μας συνειδήσεως από τις στήλες της «εκσυγχρονιστικής» «Καθημερινής», όπως και ο καθ. Π. Πιζάνιας, επικεφαλής της εθνομηδενιστικής τάσεως στο ίδιο πανεπιστήμιο και συχνά αρθρογραφών στην «Κ». Αλλά ο καθηγητής Εμμανουήλ Μικρογιαννάκης και άλλοι έχουν σχολιάσει αυτά τα φαινόμενα...], ανέλαβε, σχολιάζοντας κάποιο βιβλίο κάποιου Νίκου Β. Ροτζώκου («Εθναφύπνιση και Εθνογένεση: Ορλωφικά και ελληνική ιστοριογραφία»), να... κατεδαφίσει με φανατισμό νεοφώτιστου τα «εθνικά μας ταμπού» («Τα ορλωφικά δεν ήταν εθνική επανάσταση», «Η Καθημερινή», 2-9-2007). Οι κεραμίδες εκτοξεύονται στο άρθρο του με ρυθμό οπλοπολυβόλου. Αλλά η ακόλουθη δεν είναι απλή κεραμίδα, είναι ολόκληρο ντουβάρι:

«ο εθνικιστής Κεμάλ Ατατούρκ έκανε στους Ελληνες της Σμύρνης ό,τι και οι επαναστάτες του '21 στους Οθωμανούς»

Μπόινγκ...!!! Αλλά εδώ τα αστεία τελείωσαν και θα μιλήσουμε έξω από τα δόντια.

Όχι κύριε Σωτηρόπουλε. Η πνευματική ανεπάρκεια, η ημιμάθεια και η ανθελληνική προκατάληψή σας δεν σάς επιτρέπουν να δείτε ότι η προφανής αναλογία δεν είναι αυτή που, χυδαία, ως αρνητής του ολοκαυτώματος του Ελληνισμού, εσείς προβάλλετε, αλλά η εξής:

Ο Κεμάλ Ατατούρκ έκανε στους Έλληνες της απελευθερωμένης Ελληνικής Σμύρνης ό,τι και ο Ιμπραήμ στους Έλληνες του Μωριά. (Μόνο που ο Ιμπραήμ τελικώς απέτυχε· αυτή είναι η διαφορά.)

Δεδομένου τούτου και της απόψεως που εκφράσατε, δικαιούμαι να σάς θεωρώ σύμμαχο και οπαδό του Ιμπραήμ και, ως εκ τούτου, τρόπόν τινα, ιδεολογικό αυτουργό των ολέθριων και φονικών πρόσφατων πυρκαγιών της πατρίδας μας. Η δε απάντησίς μου προς εσάς δεν μπορεί να είναι άλλη από την απάντηση του Γέρου του Μωριά στον Ιμπραήμ:

«Όχι τα κλαριά να μας κάψεις, όχι τα δέντρα, όχι τα σπίτια που μας έκαψες, μόνο πέτρα πάνω στην πέτρα να μη μείνει, εμείς δεν προσκυνούμε. Γιατί τα δέντρα μας αν τα κάψεις, τη γη δεν μπορείς να τη σηκώσεις και η ίδια η γη που τα έθρεψε, αυτή η ίδια γη μένει δική μας και τα ματακάνει. Μόνο ένας Έλληνας να μείνει πάντα θα πολεμούμε και μην ελπίζεις πως τη γη μας θα την κάμεις δική σου. Βγάλτο από το νου σου.»

Λοιπόν, δεν προσκυνούμε, κύριε Σωτηρόπουλε, όσο και να προσπαθείτε.

Γράφει όμως και άλλες ανιστόρητες σοφιστείες ο κ. Σωτηρόπουλος, υπερηφανευόμενος ότι μαζί με τον κ. Ροτζώκο κατεδάφισαν (αυτοί!) ολόκληρο το έργο μεγίστων ιστορικών μας όπως οι Κ. Σάθας, Π. Κοντογιάννης, Μ. Σακελλαρίου, Τ. Γριτσόπουλος, Απ. Βακαλόπουλος, Κ. Παπαρρηγόπουλος! (Ναι, το ότι έρχεται σε σύγκρουσι με τους μεγάλους ιστορικούς μας, τό αναφέρει ως στοιχείο... υπέρ του!)

Το θέμα όμως δεν είναι μόνον ότι οι εθνομηδενιστές είναι ιστορικώς ημιμαθείς. Ακόμα χειρότερα, είναι λογικώς ανερμάτιστοι. Τα επιχειρήματά τους παραβιάζουν ευθέως τους κανόνες της λογικής. Έτσι και ο κ. Σωτηρόπουλος, αναφέρει προς στήριξιν των εθνομηδενιστικών ιδεολογημάτων του, ιστορικά δεδομένα (δεν θα κρίνω καν πόσο ακριβή και πλήρη είναι), τα οποία τόν... διαψεύδουν! Ναι, εάν τα τεκμήρια που επικαλείται είναι ακριβή, τότε μάλιστα ο ίδιος διαψεύδεται!

Προσέξτε κατ᾿ ἀρχήν ότι αναφερόμενος στους υπόδουλους Έλληνες δεν χρησιμοποιεί καν το όνομα «Έλληνες» ή «Ρωμηοί», αλλά... «Οθωμανοί υπήκοοι»! («ουδείς εκ των οθωμανών υπηκόων διανοείται ακόμη να λειτουργήσει με όρους εθνικής συνείδησης») Για τους εθνομηδενιστές, πριν το 1821 δεν υπάρχουν «Έλληνες», αλλά μόνον... «Οθωμανοί»!

Και μετά πέφτει η κεραμίδα: «Εξ ου [σ.σ. !!!] και η εν λόγω διακήρυξη απευθύνεται προς όλους τους «ορθοδόξους χριστιανούς Ρωμαίους» που βρίσκονται υπό την τυραννία των Τούρκων, καλώντας τους να ξεσηκωθούν στο όνομα της «πίστης», της «πατρίδας» και της «ελευθερίας» τους.»

«Εξ ου»! Και η λογική, κύριοι, καταρρέει, ο Αριστοτέλης πέφτει να πνιγεί στον Πορθμό του Ευρίπου και ο Γκαίντελ κόβει το φαΐ από απελπισία! Με ένα «εξ ου», μά την Αθηνά, παραθέτει τα δεδομένα που συντρίβουν ολοκληρωτικά αυτό που ο ίδιος είπε ακριβώς πριν!

Οι διακηρύξεις, όπως λέει ο ίδιος, καλούν [τους υπόδουλους Ρωμαίους, όχι τους... Οθωμανούς] σε ξεσηκωμό στο όνομα της «πίστης», της «πατρίδας» και της «ελευθερίας» - δηλαδή στα εθνικά χαρακτηριστικά του υποδούλου Γένους! Προσθέτει δε παρακάτω ότι «το έδαφος για την ευόδωση αυτής της πολιτικής είχε στρωθεί από τον κόσμο της παράδοσης [προϋπάρχουσα και όχι νεωτερική, επομένως, εθνική ταυτότητα]: τις γνωστές προνοιακές εσχατολογικές αντιλήψεις περί της «αναστάσεως του γένους των Ρωμαίων» [εθνική αυτοσυνειδησία, επομένως, όχι απλώς πολιτιστική διαφορά (εν υπνώσει εθνική συνείδησις), αλλά συνείδησις ιδιαιτερότητος του Γένους, ως υποκειμένου το οποίον προσβλέπει στην ανάστασί του!] χάρη στο «ξανθό γένος». Ωστόσο, δεν ήταν ο κόσμος ορισμένων αφελών, επιτήδειων ή ακόμη χειρότερα εθνικά ανώριμων δρώντων υποκειμένων που συντηρούσε τέτοιες δοξασίες [αλλά εγγενής εθνική συνείδησις του Γένους]»!

Ο ίδιος αναφέρει τα δεδομένα ακριβώς που κατεδαφίζουν και γελοιοποιούν το εθνομηδενιστικό προπαγανδιστικό ιδεολόγημά του, ισχυριζόμενος ότι τόν... επιβεβαιώνουν! (Και τά κολλάει με ένα «εξ ου»! Τί «εξ ου», δύστυχε; ) Πόσο θρασύς μπορεί να είναι επιτέλους ένας «επιστήμων» του γραικυλισμού; Πώς ανεχόμαστε αυτοί οι εμπρηστές της πατρίδας μας να ενεργούν ασύδοτοι; Και οι ίδιοι μεν ας λένε ότι θέλουν, δημοκρατία έχουμε. Αλλά γιατί οι κ. Καραμανλής και Γιαννάκου τούς παραδίδουν τα παιδιά μας, χωρίς να μάς ρωτήσουν;

Στην τελευταία παράγραφο, τελικώς, ο κ. Σωτηρόπουλος αποκαλύπτει τους σκοπούς του. Όχι βεβαίως, δεν κάνει την προπαγάνδα του χάριν της... ιστορικής ερεύνης. Υπηρετεί συνειδητώς συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο:

«Τα ερωτήματα που τίθενται, διακόσια χρόνια μετά, είναι κατά πόσο αυτό το πλαίσιο του εθνικού κράτους –που συνεχίζει να ανθίσταται παρόλες τις κατά καιρούς αμφισβητήσεις του– εξακολουθεί να αποτελεί τον καλύτερο εγγυητή των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων μας, και αν υπάρχουν νέες «ουτοπίες» που διανοίγονται στον ορίζοντα.»

Η κατεδάφισις του εθνικού κράτους είναι η πολιτική επιδίωξις την οποία οι «επιστήμονες» του εθνομηδενισμού υπηρετούν με την προπαγάνδα τους. Και τό ομολογούν και τό διακηρύσσουν ευθέως.

Και για να μην ξεχνιόμαστε:

(Oικουμενική κυβέρνησις συνεργασίας του «μεσαίου χώρου» υπό τον «μη συνεργαζόμενο με ακραίους» κ. Καραμανλή, μετά την μη επίτευξι αυτοδυναμίας από την Ν.Δ.)

Εσύ, φίλε πατριώτη Νεοδημοκράτη, αυτούς που μάς επέβαλαν την συμμορία της Ρεπούση θα επιβραβεύσεις με την ψήφο σου; Αυτούς που σού λένε ότι καλά έκανε και μας έσφαξε ο απελευθερωτής Κεμάλ; Αυτούς που μάς λένε ότι το έθνος μας είναι μια... φαντασίωση του 19ου αιώνος; Αυτούς; Δεν νομίζεις ότι πρέπει να τούς τιμωρήσεις; Και μην μού πεις ότι ο Bravo-Giorgaki είναι χειρότερος. Αυτούς τους ξέρουμε. Αλλά οι κληρονόμοι της πατριωτικής δεξιάς, συνοδοιπόροι της συμμορίας Ρεπούση- Λιάκου- Φραγκουδάκη- Δραγώνα; Και δεν θα πούμε, επιτέλους, ΟΧΙ;
Εσύ, ο πατριώτης δεξιός, διάβασε: «Ο κ. Καραμανλής και οι συνεργασίες του».

Στις επάλξεις και ο Χρήστος Γιανναράς: Στις 16 Σεπτεμβρίου, για τα παιδιά μας, ΟΧΙ στους αναίσχυντους αρνησιπάτριδες!

Όταν ο καθηγητής Χρήστος Γιανναράς, ο οποίος είναι γνωστό (στους εγγράμματους Έλληνες φυσικά, όχι στους αποβλακωμένους «προοδευτικούς») πόσο αυστηρός κατήγορος είναι του «δυτικού τύπου εθνικισμού», της καπηλείας της πατρίδος και της εκκλησίας από οποιονδήποτε, αλλά και συγκεκριμένων προσώπων και πολιτικών φορέων που θεωρείται -κακώς κατ' εμέ, και συνήθως μάλιστα συκοφαντικώς- ότι ευθύνονται για τα παραπάνω, ζητεί όχι λευκό όπως είχε ζητήσει παλαιότερα (6-1-2007), αλλά θετική ψήφο σε όποιο κόμμα αντετάχθη σαφώς στην πλεκτάνη Ανάν και στον αφελληνισμό των παιδιών μας, χωρίς να απορρίπτει (αλλά ουσιαστικά προτείνοντας) αυτούς που στο παρελθόν απέρριπτε ρητώς και κατηγορηματικώς, και μάλιστα αμφισβητώντας τώρα ευθέως τον συκοφαντικό χαρακτηρισμό του «ασόβαρου, φτηνοφιλόδοξου, παλαιοημερολογίτικου», θεωρώ ότι δεν θα μπορούσε να γίνει σαφέστερος.

Στις 16 Σεπτεμβρίου, για τα παιδιά μας. ΟΧΙ στους γενίτσαρους.


«[...] Έρχεται (φαίνεται ότι εγγίζει) η ώρα να κριθεί στις κάλπες η δική μας, των πολιτών η αξιοπρέπεια. Οχι να τιμωρήσουμε τον εμπαιγμό, μόνο να αμυνθούμε, να προστατέψουμε τις ελευθερίες μας, την ποιότητα της ζωής μας και της ζωής των παιδιών μας. Η απόπειρα με το διαβόητο βιβλίο της Ιστορίας να παρακαμφθεί και απαξιωθεί το Σύνταγμα, να προκληθεί και χλευαστεί η λαϊκή αίσθηση πατρίδας και η πιστότητα στην ιστορική μνήμη, συνιστά απειλή, απόπειρα ασέλγειας στην ποιότητα της ζωής μας.

Ολα τα άλλα κοινωνικά εγκλήματα των δύο μεγάλων κομμάτων μπορεί να πισωδρόμησαν τη χώρα, αλλά δεν απείλησαν την οντότητα και τη συνοχή της ελληνικής παρουσίας. Ούτε η καταλήστευση του Χρηματιστηρίου ούτε τα «δομημένα ομόλογα», η διαπλοκή, η διαφθορά, η αναξιοκρατία, ούτε η προδοσία Οτσαλάν, ο εξευτελισμός στα Υμια, η άνευ όρων βουβή διεκπεραίωση των ευρωπαϊκών φιλοδοξιών της Τουρκίας.

Η παροχή της ψήφου μας σε οποιοδήποτε κόμμα εκτός από τα τρία «εξουσίας» [ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ], έστω σε κόμμα ασόβαρο, φτηνοφιλόδοξο, παλαιοημερολογίτικο, δεν είναι αυτοσκοπός. Σκοπός είναι να υποχρεωθεί σε αναδιάταξη το πολιτικό σύστημα. Βέβαια, κάτι πρέπει να σημαίνει το γεγονός ότι όλα τα μικρά, εκτός πιθανοτήτων εξουσίας κόμματα, τα ασόβαρα, φτηνοφιλόδοξα, παλαιοημερολογίτικα, αντιτάχθηκαν σθεναρά τόσο στην Πλεκτάνη Ανάν όσο και στο ανόσιο βιβλίο Ιστορίας.

Πολίτες με συνείδηση κοινωνικής ευθύνης και προσωπικής αξιοπρέπειας δεν μπορεί παρά να λογαριάζουν ως κριτήριο ψήφου τη στάση κάθε κόμματος και κάθε πολιτευτή στα δύο αυτά κορυφαία στην κρισιμότητά τους θέματα.

Ναι: κριτήριο ψήφου η συμπαιγνία των τριών «κομμάτων εξουσίας» [ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ] τόσο στην προώθηση της Πλεκτάνης Ανάν όσο και στην αλλαγή ιδεολογικού παραδείγματος στο ελληνικό σχολείο.»


Αναδιάταξη των πολιτικών δυνάμεων

Tου Xρηστου Γιανναρα
(«Η Καθημερινή», 19 Αυγούστου 2007)

Τι θα διδαχθεί στο σχολείο ως Ιστορία δεν είναι υπόθεση μόνο της ιστορικής επιστήμης, η οποία, έτσι και αλλιώς, ούτε ενιαία είναι ούτε ιδεολογικά ουδέτερη. Το πρόβλημα του βιβλίου της Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού είναι και παιδαγωγικό και ιδεολογικό και πολιτικό. Η ιδεολογία για την ελληνική παιδεία καθορίζεται στο Σύνταγμα και αυτή την ιδεολογία αρνούνται οι συγγραφείς του πολυσυζητημένου βιβλίου (με την υπουργό Παιδείας να δηλώνει ότι συντάσσεται μαζί τους). Η ιδεολογική τους γραμμή δεν επιδέχεται «διορθώσεις» και είναι ζήτημα αξιοπρέπειας των συγγραφέων να το τονίσουν. Το βιβλίο συνιστά de facto αλλαγή ιδεολογικού παραδείγματος στο ελληνικό σχολείο. Και σε μια δημοκρατία τέτοια αλλαγή δεν είναι υπόθεση ούτε των «ειδικών» ούτε της υπουργού Παιδείας: είναι υπόθεση όλων των πολιτών.

Θέσεις λιτές, ορθολογικές, ακαταμάχητες. Δημοσιεύτηκαν στην «Καθημερινή» στις 3.8.2007 και υπογράφονταν από τον Αθανάσιο Γκότοβο, καθηγητή Παιδαγωγικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Ομως, στην Ελλάδα σήμερα το υπό εξαφάνισιν είδος είναι η αξιοπρέπεια: Αφήνοντας αναπάντητες αυτές τις αδυσώπητες θέσεις, οι μεν συντάκτες του βιβλίου συνέχισαν να ακκίζονται στη δημοσιότητα με καυχησιολογίες για το «καινοτόμο» και «εκσυγχρονιστικό» εγχείρημά τους. Η δε υπουργός Παιδείας να παζαρεύει, αν θα είναι ογδόντα μία ή πόσες οι «διορθώσεις» που θα γίνουν στο βιβλίο, και αν οι εντυπώσεις από τον ιδεολογικό βιασμό της ελληνικής κοινωνίας θα αμβλυνθούν με τη διανομή στους μαθητές συγκινησιακού μυθιστορήματος.

Πάντως ο εμπαιγμός της νοημοσύνης μας, της δημοκρατίας και του Συντάγματος μοιάζει, στο συγκεκριμένο θέμα, να έχει ολοκληρωθεί. Τώρα έρχεται (φαίνεται ότι εγγίζει) η ώρα να κριθεί στις κάλπες η δική μας, των πολιτών η αξιοπρέπεια. Οχι να τιμωρήσουμε τον εμπαιγμό, μόνο να αμυνθούμε, να προστατέψουμε τις ελευθερίες μας, την ποιότητα της ζωής μας και της ζωής των παιδιών μας. Η απόπειρα με το διαβόητο βιβλίο της Ιστορίας να παρακαμφθεί και απαξιωθεί το Σύνταγμα, να προκληθεί και χλευαστεί η λαϊκή αίσθηση πατρίδας και η πιστότητα στην ιστορική μνήμη, συνιστά απειλή, απόπειρα ασέλγειας στην ποιότητα της ζωής μας. «Η επιλεκτική αποσιώπηση του παρελθόντος, το σβήσιμο ονομάτων, πράξεων, θρύλων, είναι μια ξεχωριστή φρικαλέα τυραννία... Την άσκησε η σταλινική και μαοϊκή ιστοριογραφία επανανακαλύπτοντας(!) το παρελθόν» (George Steiner, Exfraterritorialif, 1968).

Η διαπλοκή και διαφθορά, η κλοπή του κοινωνικού χρήματος, η ανικανότητα, η αδράνεια, η ατολμία για εκσυγχρονιστικές μεταρρυθμίσεις, η απελπιστική απουσία δημιουργικής φαντασίας, αξιοκρατίας και διάκρισης ποιοτήτων, η ραγιάδικη υποτέλεια και ανοχή παρεμβάσεων του ξένου παράγοντα, είναι δεδομένα που ο πολίτης, ο δίχως ψυχοπαθολογικές εμμονές, τα πιστοποίησε στη διαχείριση της εξουσίας και από τα δύο μεγάλα κόμματα. Οι ψυχολογικές προσκολλήσεις συντηρούνται πια μόνο από τις φαρισαϊκές συγκρίσεις ποιος έκλεψε λιγότερο και ποιος περισσότερο, ποιος υπερείχε σε ατολμία, ανικανότητα, υποκρισία, ενδοτισμό.

Ομως, το πολιτικό πρόβλημα της χώρας, τα ουσιώδη του συλλογικού μας βίου, εξακολουθούν να κρίνονται από τα ψυχολογικά συμπλέγματα μιας κρίσιμης μάζας ψηφοφόρων που φοβούνται να ενηλικιωθούν. Φοβούνται οι συμπλεγματικοί πως αν δεν ψηφίσουν το κόμμα του ψυχαναγκαστικού εθισμού τους, συνεργούν στην εκλογική επιτυχία προσωπικού τους αντιπάλου και αντίζηλου. Νομίζουν οι πολιτικά νήπιοι ότι στις εκλογές επιλέγουμε το κόμμα που εκτιμάμε και προτιμάμε. Δεν έχουν αντιληφθεί ότι το πολυκομματικό σύστημα έχει καταρρεύσει, τα κόμματα εξουσίας είναι «πολυσυλλεκτικά», δηλαδή απολύτως ίδια, απολύτως υποταγμένα στον ίδιο μηδενισμό αξιών και κοινωνικών στοχεύσεων. Επομένως η πολιτική δυναμική της ατομικής ψήφου δεν είναι πια επιλεκτική, μόνο υπονομευτική της αυτοδυναμίας ενός κόμματος μπορεί να είναι, ανατρεπτική της δυνατότητας να στήνεται εναλλάξ, κάθε τέσσερα ή κάθε οχτώ χρόνια, άλλο κομματικό κράτος.

Στον ρεαλισμό αυτής της πολιτικής επίγνωσης να προστεθεί, για την ακρίβεια, ότι τα δύο κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα είναι στην πραγματικότητα τρία, αφού με οποιαδήποτε κυβέρνηση ο «Συνασπισμός» προσφέρει τους καριερίστες μισθοφόρους για την άσκηση της ίδιας «προοδευτικής» ιδεολογικής τυραννίας που μνημόνεψε ο Steiner. Και βαρύνονται τα κόμματα εξουσίας με μια κορυφαία το καθένα αποκάλυψη του πολιτικού μηδενισμού του: Το ένα προπαγάνδισε ανενδοίαστα την Πλεκτάνη Ανάν. Το άλλο προώθησε με πείσμα την αλλαγή ιδεολογικού παραδείγματος στο ελληνικό σχολείο – το διαβόητο βιβλίο Ιστορίας. Καθόλου τυχαία, και στις δύο αυτές περιπτώσεις το καθένα από τα δύο μεγάλα κόμματα «έκανε πλάτες» στο άλλο, ενώ οι «συνασπισμένοι» μισθοφόροι ανέλαβαν την ιδεολογική συνηγορία.

Ολα τα άλλα κοινωνικά εγκλήματα των δύο μεγάλων κομμάτων μπορεί να πισωδρόμησαν τη χώρα, αλλά δεν απείλησαν την οντότητα και τη συνοχή της ελληνικής παρουσίας. Ούτε η καταλήστευση του Χρηματιστηρίου ούτε τα «δομημένα ομόλογα», η διαπλοκή, η διαφθορά, η αναξιοκρατία, ούτε η προδοσία Οτσαλάν, ο εξευτελισμός στα Υμια, η άνευ όρων βουβή διεκπεραίωση των ευρωπαϊκών φιλοδοξιών της Τουρκίας.

Οσοι έχουν προσδεθεί με άνομα συμφέροντα στο άρμα κάποιου κόμματος εξουσίας, ασφαλώς δεν μεταπείθονται. Αλλά οι ψυχολογικά εξαρτημένοι ψηφοφόροι, αν πραγματικά πονάνε για το μέλλον των παιδιών τους και την ποιότητα της ζωής τους (αν θέλουν απεξάρτηση από τον κομματικό αφιονισμό) δεν έχουν παρά να ζυγίσουν τι είναι πιο επικίνδυνο: Η ασύδοτη αυτοδυναμία ενός κόμματος, τεκμηριωμένα αδιάφορη για τα καίρια προβλήματα της χώρας και σαφώς συναρτημένη με σκανδαλώδη υπακοή στον «ξένο παράγοντα» ή ο εξαναγκασμός σε αναδιάταξη των πολιτικών δυνάμεων – σε δημιουργία καινούργιων κομμάτων με σαφείς και ομολογημένες διαφορές κοινωνικών στόχων, προγράμματος, διαφανή ταυτότητα.

Η παροχή της ψήφου μας σε οποιοδήποτε κόμμα εκτός από τα τρία «εξουσίας», έστω σε κόμμα ασόβαρο, φτηνοφιλόδοξο, παλαιοημερολογίτικο, δεν είναι αυτοσκοπός. Σκοπός είναι να υποχρεωθεί σε αναδιάταξη το πολιτικό σύστημα. Βέβαια, κάτι πρέπει να σημαίνει το γεγονός ότι όλα τα μικρά, εκτός πιθανοτήτων εξουσίας κόμματα, τα ασόβαρα, φτηνοφιλόδοξα, παλαιοημερολογίτικα, αντιτάχθηκαν σθεναρά τόσο στην Πλεκτάνη Ανάν όσο και στο ανόσιο βιβλίο Ιστορίας.

Πολίτες με συνείδηση κοινωνικής ευθύνης και προσωπικής αξιοπρέπειας δεν μπορεί παρά να λογαριάζουν ως κριτήριο ψήφου τη στάση κάθε κόμματος και κάθε πολιτευτή στα δύο αυτά κορυφαία στην κρισιμότητά τους θέματα.

Ναι: κριτήριο ψήφου η συμπαιγνία των τριών «κομμάτων εξουσίας» τόσο στην προώθηση της Πλεκτάνης Ανάν όσο και στην αλλαγή ιδεολογικού παραδείγματος στο ελληνικό σχολείο.

Χιονοστιβάδα οι αποκαλύψεις του greekalert - Έκθετη η Γιαννάκου και οι νεογενίτσαροι - Με χρήματα και επίβλεψη Τούρκων και Αμερικανών η προδοσία

Χιονοστιβάδα οι αποκαλύψεις του Greek Alert. Με χρήματα και επίβλεψη Τούρκων και Αμερικανών σχεδίασαν την παραχάραξη της Ιστορίας μας τον αφελληνισμό των παιδιών μας.

Δηλώσεις Μαρίας Ρεπούση στο Turkish Daily News
Greek Alert, 13-7-2007

Κλαίγονται οι ραγιάδες στους οθωμανούς αφέντες τους, επειδή οι... κακοί Έλληνες δεν τούς αφήνουν να ολοκληρώσουν το σχέδιο της προδοσίας!

«Ούτε λίγο, ούτε πολύ η Κα Ρεπούση λέει στους Τούρκους πως είναι απογοητευμένη από τον διάλογο που γίνετε στην Ελλάδα για το βιβλίο! Τους διαβεβαιώνει μάλιστα πως η ομάδα της αποφεύγει τις αναφορές των βίαιων επεισοδίων από τους Τούρκους και οτιδήποτε σχετικά με την Τούρκικη συμπεριφορά!

Ένα θετικό που βγαίνει πάντως από την αναφορά στο συγκεκριμένο άρθρο είναι πως αναγνωρίζουν ακόμη και οι Τούρκοι πως οι αντιδράσεις στην Ελλάδα για το βιβλίο είναι από το σύνολο σχεδόν του πολιτικού φάσματος και όχι από μία μειοψηφία όπως θέλει να πιστεύουν η πιο σωστά να παρουσιάζουν η Κα Ρεπούση και η Κα Γιαννάκου.»


To Βιβλίο της ντροπής ετοιμαζόταν εδώ και χρόνια - Συνένοχα και τα δύο κόμματα
Greek Alert, 24-7-2007

Από το 2003 ο τότε υπουργός Πολιτισμού Ευάγγελος Βενιζέλος είχε υποσχεθεί στους τούρκους αφέντες του να διαγράψει από τα Ελληνικά σχολικά βιβλία ό,τι ενοχλεί την κεμαλική στρατοκρατία!


100.000 $ για την «αναθεώρηση» της καταστροφής της Σμύρνης (με την καθοδήγηση του State Department)
Greek Alert, 25-7-2007

Τα αργύρια της προδοσίας με ονόματα και αποδείξεις!

"Track Two : Beyond Traditional Diplomacy".

Με τα χρήματα και τον σχεδιασμό Αμερικανικών πολιτικών και επιχειρηματικών υπηρεσιών η αναθεώρηση των σχολικών μας βιβλίων και η προετοιμασία του γενιτσαρισμού των παιδιών μας!

Τα αργύρια της προδοσίας: Το επίσημο περιοδικό του State Department ξεσκεπάζει τους γραικύλους νεογενίτσαρους, και αποκαλύπτει τα κονδύλια με τα οποία χρηματοδότησε ελληνοτουρκική σύσκεψη για την αναθεώρηση της ιστορίας της Καταστροφής της Σμύρνης (Ναι, συγκεκριμένα! 84.000 $ γράφει το... φακελάκι, για τον «συνωστισμό»! Σειρά έχει, γράφει το περιοδικό του State Dept, η Ελληνική Επανάσταση του 1821!) στα σχολικά μας βιβλία!

Καλά, κι αυτοί οι Αμερικανοί, δεν λυπούνται λίγο τους δούλους τους;! Τί τά δημοσιεύουν κιόλας και τούς εκθέτουν έτσι;! Αλλά είμαστε τόσο αναξιοπρεπείς και χαμερπείς ραγιάδες, φαίνεται, ώστε προκαλούμε αηδία και στους αφέντες μας! Τούς κάνουμε την δουλειά τους, και μάς πετάνε σαν στυμένες λεμονόκουπες! Άντε, να φεύγει η Γιαννάκου, να έρχεται το «παιντί», ο Γιωργάκης...

(Θαυμάστε σε άλλη φωτογραφία στο greekalert και τον επιχειρηματία κ. Κουτσίκο, σύζυγο της κ. υπουργού Παιδείας και πρωτοστάτη της «ελληνοτουρκικής προσέγγισης» - βλέπε αναζητήσεως φθηνών εργατικών χεριών στην γείτονα...)


Μ. Κουτσίκου (2005): «Textbooks of Greece will completely change in 2006»
Greek Alert, 28-7-2007

Από το 2005 η υπουργός Γενιτσαρισμού Γιαννάκου-Κουτσίκου (η οποία παριστάνει σήμερα την Οσία Μαρία, φοβούμενη μην τυχόν και ξυπνήσουν οι ψηφοφόροι της Ν.Δ.) υποσχόταν ευθέως στους τούρκους αφέντες της ότι θα απαλειφθεί από τα σχολικά μας βιβλία ό,τι ενοχλεί την κεμαλική στρατοκρατία!

(Προσοχή! Πάρτε χάπια για την ναυτία πριν επισκεφθείτε αυτό το άρθρο! Περιέχει φωτογραφίες ακατάλληλες για ευαίσθητα μάτια! Η υπουργός Γενιτσαρισμού σε τρυφερά τετ-α-τετ με τούρκους αξιωματούχους, να κοιτά τους αφέντες της με συστολή και λάγνο αγελαδινό βλέμμα! Το στομάχι μου...)

...
Αλλά,

ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ, άθλιοι!

«ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ»
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Διαβάστε το ΑΝΤΙΒΑΡΟ: Τα πάντα για το σχέδιο του αφελληνισμού των παιδιών μας.
www.antibaro.gr

Ποῖοι εἴμεθα

Σημειώνει [1] ὁ καθηγητὴς Ἰωάννης Κ. Προμπονᾶς, ὁ μέγιστος εἰδικός μας τῆς Μυκηναϊκῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης:

«Η ελληνική, μια από τις πέντε χιλιάδες περίπου γλώσσες που μιλιούνται σήμερα στον κόσμο, κατέχει ένα μοναδικό χαρακτηριστικό. Είναι η μόνη ζωντανή γλώσσα της οποίας μπορεί κανείς να παρακολουθήσει την εξέλιξη επί τριανταεπτά αιώνες. Από την άποψη αυτή, η Ελληνική νικά την Αιγυπτιακή (η οποία γραπτώς μαρτυρείται για περισσότερο χρονικό διάστημα αλλά είναι γλωσσικά νεκρή) και την Κινεζική, που είναι και αυτή ζωντανή αλλά τα αρχαιότερά της κείμενα είναι κατά τι νεότερα από τον 16ο π.Χ. αιώνα. Η διαπίστωση ανήκει στους διαπρεπείς γλωσσολόγους Humbert, Risch και Duhoux, και είναι ορθή.

Το αρχαιότερο [σ.σ. αναγνωρισμένο] γραπτό μνημείο της ελληνικής γλώσσας είναι [...] το «βότσαλο της Καυκανιάς» (17ος αι. π.Χ.) [...]»

Καὶ καταλήγει, στὴν συγκεκριμένη μελέτη του:

«Αυτή είναι, κατά τη γνώμη μου, η καταγωγή της ελληνικής γλώσσας, η καταγωγή της γλώσσας ενός λαού, ο οποίος τρεις φορές στη διάρκεια της ιστορίας του, στη μυκηναϊκή περίοδο, στα κλασικά χρόνια και στην εποχή της ακμής της βυζαντινής αυτοκρατορίας, ανέλαβε, όπως παρατηρεί ο C. Blegen, την παγκόσμια πολιτιστική και πνευματική ηγεσία.»

ΑΥΤΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ. Καὶ δὲν περιαυτολογοῦμε. Δὲν εἶναι καύχησις, εἶναι χρέος καὶ ἀνάγκη. Ὀφείλουμε νὰ ξέρουμε ποίοι εἴμεθα, εἶναι χρέος καὶ ἀνάγκη ἡ ἐθνικὴ αὐτογνωσία, νὰ γνωρίζουμε ἀπὸ ποῦ ἐρχόμαστε καὶ ποῦ πηγαίνουμε. Δὲν ἔχουμε ἄλλη ἐπιλογὴ (παρὰ μόνον τὴν πνευματικὴ καὶ βιολογικὴ ἐξαφάνισι). Ἐδῶ μᾶς ἔταξε ἡ Μοῖρα τοῦ Κόσμου. Στὴν Τιμὴ καὶ στὸ Χρέος. Καί, ὅπως εἶπε [2] ὁ μέγας προφήτης τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὁ ἀξεπέραστος Περικλῆς Γιαννόπουλος:

«Οἱ Φράγκοι δὲν πρέπει νὰ νομίζουν, ὅτι δὲν βαραίνει καὶ γονατίζει κι ἐμᾶς ὅλη αὐτὴ ἡ Ἀσήκωτη ΔΟΞΑ, καὶ δὲν μᾶς καίει τὸ κεφάλι τὸ Πύρινο Στέμμα ποὺ λέγεται: ΕΛΛΗΝ.»

Σημειωτέον ὅτι ὁ καθηγητὴς Προμπονᾶς ἐπικαλεῖται τὴν γνώμη μεγάλων ξένων ἱστορικῶν καὶ γλωσσολόγων. Φυσικὰ ξένων. Διότι, ἐὰν Ἕλλην τολμήσει νὰ διατυπώσῃ αὐτὲς τὶς ἀλήθειες στὸ σημερινὸ ἑλλαδικὸ κρατίδιο, διώκεται ἀπηνῶς ἀπὸ τὸ ξενόδουλο καὶ μισελληνικὸ κατεστημένο. («Ἐπιστημονικὴ ληστοσυμμορία κατὰ τὴν Μαρία Τζάνη [3]. Οἱ καθηγητὲς Ἐμμανουὴλ Μικρογιαννάκης καὶ Νεοκλῆς Σαρρῆς ἀπεκάλυψαν μὲ συγκλονιστικὰ ἀποδεικτικὰ στοιχεία τὴν πολύχρονη συνωμοσία ἀλώσεως τῶν κρατικῶν πανεπιστημιακῶν ἰδρυμάτων καὶ τὶς παρανομίες, διοικητικὲς καὶ ποινικές, της συντεχνίας αὐτῆς. [4]). Ἀλλὰ σὲ μιὰ ξενόδουλη, ἀφελληνισμένη μπανανία στῆς ὁποίας τὰ σχολικὰ βιβλία δὲν ὑπάρχει κείμενο τοῦ μεγάλου Ἴωνος Δραγούμη, ἀλλὰ τῶν... Κ. Σημίτη, Ν. Δήμου, Γκ. Καπλάνι (!) [5], ὅ,τι καὶ νὰ πεῖ κανεὶς θὰ εἶναι λίγο...


Σημειώσεις:
[1] Ἰωάννης Κ. Προμπονᾶς, «Ἡ καταγωγὴ τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσας» [ὁλόκληρο τὸ ἄρθρο (djvu, 127 KiB)], περιοδικὸ «Ἄρδην», τ. 52-53, Ἰαν.-Μάρτ. 2005.

[2] Περικλῆς Γιαννόπουλος, «Ἔκκλησις πρὸς τὸ Πανελλήνιον Κοινόν», 1907.

[3] Βλέπε μεταξύ ἄλλων:
α) Απόδημος Ελλην, «Το φιλί της γυναίκας-αράχνης: Η άλωση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου από τη στρατευμένη αμάθεια», Αντίβαρο, Μάιος 2007.
β) Βιβλίο Ιστορίας και διαπλοκή. Ἔρευνα μὲ ἀνατριχιαστικὲς ἀποκαλύψεις γιὰ τὴν ἔκτασι καὶ τὸ βάθος τῆς διαπλοκῆς, καὶ τῆς ὑποτέλειας τοῦ Ἑλλαδικοῦ κρατιδίου. Ἀναδημοσιεύσεις: i) Φόρουμ περιοδικοῦ «Ρεσάλτο». ii) Τουρκοφάγος, «Η ΔΟΛια διαπλοκή για την πλαστογράφηση της Ιστορίας μας», σχόλιο στὸ «ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ - ΚΕΡΑΥΝΟΣ! Ποιός ορίζει το μέλλον της χώρας;».
δ) «Θεαμαπάτες καὶ δικτυώματα» τοῦ Χ. Μόρφου: i) CDRSEE, ii) CDRSEE II, iii) CDRSEE III, iv) CDRSEE IV, v) CDRSEE V, vi) CDRSEE VI.
γ) Τουρκοφάγος, «Η «επιστημονική ληστοσυμμορία» Ρεπούση-Λεωντσίνη και η διαπλοκή τους με το γενιτσαρικό σχολικό βιβλίο».
ε) Ἄδωνις Γεωργιάδης, «Μαριέττα Γιαννάκου: «Μην ξαναψηφίσετε Νέα Δημοκρατία»». Ἀποκάλυψις γιὰ τὶς μυστικὲς προδοτικὲς συμφωνίες Ἑλλάδος-Τουρκίας.

[4] Ἐκδήλωσις τοῦ «Ἀντίβαρου» στὴν Αἴθουσα Συνεδρίων τῆς ΕΣΗΕΑ, 17 Μαΐου 2007. Κορυφαίοι Έλληνες πανεπιστημιακοί κατακεραυνώνουν την «περιθωριακή» τάση του εθνομηδενισμού που καταδυναστεύει το εκπαιδευτικό μας σύστημα.

[5] Καλλίμαχος, «Ωμή και χυδαία νεοταξική προπαγάνδα στην "Νεοελληνική Γλώσσα" της Γ' Γυμνασίου»

Λέξεις-κλειδιά: Ιωάννης Προμπονάς, Η καταγωγή της Ελληνικής γλώσσας, αυτοχθονία

ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ

Οἱ ἀρνησιπάτριδες «ἐκσυγχρονιστὲς» ἔκαναν τὸ μοιραῖο (γι᾿ αὐτοὺς) λάθος.

Ἡ ἀλαζονία τῆς κτηνώδους δυνάμεως τῆς παγκοσμίου ἐξουσίας τους, τοὺς ὁδήγησε στὴν ὕβρι.

Ἔθιξαν τὰ ἅγια τῶν ἁγίων τοῦ Ἕλληνα· τὴν ἴδια τὴν ἐθνική μας ὑπόστασι καὶ ὑπαρκτική μας συνθήκη: τοὺς προγόνους καὶ τὴν τιμή μας, τὸ παρελθόν καὶ τὸ μέλλον μας, τὴν ψυχὴ καὶ τὸ αἷμα μας· τὴν Ἱστορία μας.

Τὸ βιβλίο «Ἱστορίας» κάποιων ΛιακοΡεπούσηδων, αὐτὴ ἡ λεπτομέρεια, θὰ ἀποδειχθεῖ ὁ καταλύτης· ἡ σπίθα τῆς Ἐπαναστάσεως. Ἡ Ἀντίστασι, ποὺ σιγόβραζε βαθειὰ μὲς στὴν ψυχὴ τῶν Ἑλλήνων, ξέσπασε. Ἡ Νέμεσις θὰ εἶναι ἀνελέητη.

Ἐμεῖς εἴμεθα ἤδη στὶς ἐπάλξεις· αὐτοί, ἂς ἀναζητοῦν Ἐφιάλτες.

Ἐνώνουμε φωνή καὶ σῶμα, ὦμο μὲ ὦμο, δόρυ μὲ ἀσπίδα, ἄνδρας μὲ ἄνδρα, μὲ τὴν κραυγὴ-κεραυνὸ τοῦ καθηγητοῦ Χρήστου Γιανναρᾶ, ποὺ ἔδωσε τὸ σύνθημα στὴν «Καθημερινὴ» τῆς Κυριακῆς 15ης Ἀπριλίου:

ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ

Χρήστος Γιανναράς, «Η Καθημερινή», 15 Απρ. 2007

Ποιος ορίζει το μέλλον της χώρας;

Κατόρθωμα εξόφθαλμο της κυβερνητικής πολιτικής: Ενα βιβλίο Ιστορίας του Δημοτικού Σχολείου μεταβάλλει τις προσεχείς εκλογές, οψέποτε πραγματοποιηθούν, σε δημοψήφισμα. Το δημοψηφισματικό δίλημμα του ψηφοφόρου απλό και ξεκάθαρο: Ναι ή όχι σε μια πολιτική για την παιδεία (κοινή και από τα τρία κόμματα νομής της εξουσίας) που ακυρώνει μεθοδικά την ιστορική αυτοσυνειδησία και την πολιτιστική ιδιοπροσωπία, έσχατα ερείσματα αυτοσεβασμού, των σημερινών Ελλήνων.

Τα «επικοινωνιακά» τεχνάσματα της υπουργού Παιδείας ή το προπαγανδιστικό μένος των καναλιών και απίστευτου πλήθους δημοσιογράφων δεν φτάνουν σε αυτή την περίπτωση να παραπλανήσουν τον ψηφοφόρο. Τα δεδομένα του δημοψηφισματικού διλήμματος είναι ξεκάθαρα και για τον αφελέστερο πολίτη: Ναι ή όχι στο «Πρόγραμμα Κοινής Ιστορίας» (Joint History Project) που χρηματοδοτείται (και επιβάλλεται στους λαούς της Νοτιοανατολικής Ευρώπης) από την αμερικανική κυβερνητική υπηρεσία US AID μέσω του «Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Ν.Α. Ευρώπη» (βλ. ιστοσελίδα του Center for Democracy and Reconciliation in Southeast Europe). Ναι ή όχι να γράφονται βιβλία Ιστορίας των παιδιών μας κατ’ εντολήν ξένων κέντρων. Ναι ή όχι να καθορίζονται οι στόχοι, το μέλλον, οι προοπτικές της ελληνικής κοινωνίας, τα κριτήρια ιστορικής της αυτεπίγνωσης και πολιτιστικής της ταυτότητας από συντεχνιακή ομάδα, την ίδια με κάθε κυβέρνηση (ανόσιο μείγμα «ανανεωτικής» δήθεν Αριστεράς και νεοφιλελεύθερης Δεξιάς) που ανεξέλεγκτα επικυριαρχεί στη χώρα ερήμην του λαού.

Το βιβλίο Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού είναι το μοιραίο λάθος της κυβερνητικής πολιτικής. Τα «δομημένα ομόλογα» απογοήτευσαν, όμως απλώς ενίσχυσαν το απαξιωτικό αίσθημα του πολίτη για τους επαγγελματίες πολιτικούς. Η πέραν πάσης πολιτικής λογικής «εμφύτευση» της πρώην Δημάρχου Αθηναίων στο υπουργείο Εξωτερικών και μιας κυρίας καυχόμενης από τηλεοράσεως για την αθεΐα της στο υπουργείο Θρησκευμάτων (και Παιδείας) εισπράχθηκαν από πολλούς με συμπόνια για τις εκβιαστικές πιέσεις που δέχεται ο πρωθυπουργός από τον «ξένο παράγοντα».

Αλλά το διαβόητο βιβλίο Ιστορίας είναι η μοιραία πρόκληση: Θίγει την πιο καίρια πτυχή της λαϊκής ευαισθησίας, τη ψυχολογική (παρηγοριάς) καταφυγή του σημερινού χιλιοταπεινωμένου Ελληνα στην Ιστορία. Μόνο από την Ιστορία μπορεί πια να αντλήσει αυτοσεβασμό ο Ελληνας – τα όσα οι κεκράχτες των κομματικών αυτεγκωμίων προπαγανδίζουν σαν σημερινά κατορθώματα μόλις και δικαιολογούνται σε βαλκανική (και μόνο) κλίμακα. Ενώ ο αυτοσεβασμός και η συλλογική αξιοπρέπεια εξακολουθούν να προϋποτίθενται για την άσκηση σοβαρής εξωτερικής πολιτικής, όπως και για το φρόνημα που εγγυάται την άμυνα ή για την κοινωνική συνοχή που εξασφαλίζει τη λειτουργία κοινωνικού κράτους.

Το επίμαχο βιβλίο Ιστορίας αναπότρεπτα μεταβάλλει τις προσεχείς εκλογές σε δημοψήφισμα. Γιατί ξαναθέτει αδυσώπητο το συνδεδεμένο με ντροπιαστικές ιστορικές εμπειρίες ερώτημα: ποιος επιτέλους κυβερνάει αυτόν τον τόπο; Καμιά αντίληψη της δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού δεν δικαιολογεί την υπουργό Παιδείας να προσβάλλει τόσο βάναυσα τη νοημοσύνη των πολιτών: Να χαρακτηρίζει «αντιδράσεις μεμονωμένες και ακραίες που υποκρύπτουν πολιτικές σκοπιμότητες, αντιδράσεις των εθνικιστικών λόμπυ», την απόρριψη του βιβλίου από τον Κυπριακό Ελληνισμό, την καίρια επιστημονική αντίδραση της Ακαδημίας Αθηνών, τις εμπεριστατωμένες κριτικές διασημοτήτων της ιστορικής έρευνας και της παιδαγωγικής επιστήμης, το καταιγιστικό κύμα λαϊκής αντίδρασης με άρθρα και επιστολές στον Τύπο, διακηρύξεις σωματείων, συλλόγων, επιστημονικών εταιρειών, πολιτιστικών ιδρυμάτων.

Προσέβαλε με ιταμότητα πολύ μεγάλη μερίδα πληθυσμού η κυβερνητική υπεράσπιση του επονείδιστου βιβλίου. Και τρόμαξε τους οξυδερκείς. Γιατί είναι πραγματικός συγκλονισμός να συνειδητοποιεί ο πολίτης ότι στα καίρια του συλλογικού βίου, όταν πρόκειται για στόχους και προοπτικές του λαϊκού σώματος, δεν λειτουργούν ούτε καν προσχήματα δημοκρατίας. Αποφασίζουν παράγοντες και κέντρα αποφάσεων ανεξέλεγκτα από την πολιτική βούληση του λαού και τα θελήματά τους επιβάλλονται με μηχανισμούς προπαγάνδας κυριολεκτικά παντοδύναμους.

Η συγκεκριμένη συντεχνία (το ανόσιο μείγμα «ανανεωτικής» δήθεν Αριστεράς και νεοφιλελεύθερης Δεξιάς) δυναστεύει τα πανεπιστήμια, με οποιαδήποτε κυβέρνηση στα τελευταία χρόνια. Ελέγχει ασφυκτικά τον χώρο της δημοσιογραφίας και της τηλεόρασης, κρατικής και ιδιωτικής. Κυριαρχεί εξουσιαστικά στη σχολική εκπαίδευση, στοιχειώδη και μέση – (ακόμα και οι Νηπιαγωγοί βγήκαν να κατηγορήσουν, με κωμική αναίδεια, την ελληνική κοινωνία που αντιδρά στο επίμαχο βιβλίο, επειδή είναι «ακόμη ανέτοιμη να συζητήσει πόσο μάλλον να αφομοιώσει, σύγχρονες παιδαγωγικές αντιλήψεις και επιστημονικούς προβληματισμούς»!!).

Είναι χρέος η επαναληπτική υπενθύμιση: ποιαν ομογνωμία, εκπληκτικά συντονισμένη, εμφανίζει το παρδαλό μείγμα της συντεχνίας που μάχεται σήμερα για «δημοκρατία (sic) και συμφιλίωση στη ΝΑ Ευρώπη»: Ολοι τους υπέρμαχοι του Σχεδίου Ανάν για την Κύπρο. Ολοι τους θιασώτες ένθερμοι της άνευ όρων ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. Υπέρ της «διόρθωσης» των σχολικών βιβλίων Ιστορίας ώστε να μην προκαλούνται οι Τούρκοι. Ολοι τους υπερασπίζουν τα «δίκαια» του κράτους των Σκοπίων και χλευάζουν την ευαισθησία των Ελλήνων για το όνομα «Μακεδονία». Ολοι κομπάζουν πως είναι «απελεύθεροι» από κάθε μεταφυσική αναζήτηση, κάθε αίσθηση πατρίδας και συνέχειας. Αυτοί καθορίζουν την εκπαιδευτική πολιτική του κράτους με χρηματοδότες που αξίζει να τους αναζητήσει κανείς στην ιστοσελίδα του CDRSEE.

Ενα εξαμβλωματικό εγχειρίδιο Ιστορίας υποταγμένο σε προπαγανδιστικές σκοπιμότητες και παιδαγωγικά εξωφρενικό (διαστρέφει τη λειτουργία του λόγου σε υποτιτλισμό εικόνων και συνθηματολογικά παραθέματα). Αυτό προκαθορίζει τις προσεχείς εκλογές ως κρίσιμο για τις ελευθερίες της ελληνικής κοινωνίας δημοψήφισμα. Αν ο πρωθυπουργός αμφιβάλλει για το κοινό αίσθημα και τη λαϊκή οργή, στο χέρι του είναι να συμβουλευτεί έντιμες δημοσκοπήσεις.

Χρήσιμο πάντως να θυμάται ότι σε ανάλογες, περίπου, περιστάσεις ο συνονόματος θείος του καθυστέρησε να διερωτηθεί «ποιος επιτέλους κυβερνάει αυτόν τον τόπο». Και πλήρωσε πολύ ακριβά αυτήν την άργητα ο ίδιος και η χώρα.

--
Υπογράψτε την διαμαρτυρία για την παραχάραξη της Ιστορίας μας!
Ματαιώστε τον επιχειρούμενο αφελληνισμό των παιδιών μας!
ΑΝΤΙΒΑΡΟ

Ὁ συμπλεγματικὸς καὶ ἐμπαθὴς Μπουκάλας

Ὁ συμπλεγματικὸς καὶ ἐμπαθὴς Μπουκάλας, ἕνας ἄνθρωπος ποὺ κάθε 25η Μαρτίου τίποτε ὡραῖο δὲν βρίσκει γιὰ νὰ μᾶς μεθύσει ἀπὸ τὸ «ἀθάνατο κρασὶ τοῦ Εἰκοσιένα», τίποτε δὲν τὸν συγκινεῖ ἀπὸ τοὺς ἀγῶνες καὶ τὶς παραδόσεις τοῦ ἔθνους μας, μόνον νὰ μᾶς φαρμακώσει μὲ τὴν μαύρη χολή του γιὰ τοὺς «ψεύτικους ἐθνικοὺς μύθους» πασχίζει μὲ ψυχοπαθολογικὴ ἐμμονή, ὁ Παντελῆς Μπουκάλας, λοιπόν, σὲ ἕνα πανάθλιο, γκαιμπελικοῦ τύπου σημερινὸ ἄρθρο του («Ἡ Καθημερινή», 1-4-2007), παραληρεῖ ἠλιθίως γιὰ «συνωμοσίες», «ἑβραίους», «Κίσινγκερ», «Πρωτόκολλα τῆς Σιών» καὶ ὅ,τι ἄλλο ἐφευρίσκει τὸ διεστραμμένο μυαλό του.

Νεοτὰξ φούμαρα τοῦ Μπουκάλα
(μὲ δικά μου χειρόγραφα σχόλια),
ἀπὸ τὸ 2000...

Κρίμα, μὲ πόση ὀδύνη τὸν διαβάζω κάθε «Κυριακή», αὐτὸν ποὺ κάποτε μὲ ἔθελγε μὲ τὴν μαγεία ποὺ μᾶς μετέδιδε ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ λογοτεχνία καὶ παράδοσι, πρὶν τὸ «προοδευτικὸ» νεοταξικὸ ἀνθελληνικὸ μένος τοῦ μαυρίσει τὴν ψυχή... (Στὴν εἰκόνα, τὰ ἴδια καὶ τὰ ἴδια, ἀπὸ τὸ 2000...)

Ἀλυκτᾶ περὶ «συνωμοσιῶν» στὸ σημερινό του ἄρθρο, γιὰ πράγματα δηλαδὴ ποὺ κανεὶς ἀπὸ τοὺς ἐπικριτὲς τοῦ βιβλίου μέσῳ τοῦ «Ἀντιβάρου» (καὶ ἱστορικῶν καὶ προσφυγικῶν σωματείων, τοῦ «Ἄρδην», τοῦ «Ρεσάλτου», ἱστορικῶν, κοινωνιολόγων, έπιστημόνων καὶ ἁπλῶν πολιτῶν) δὲν ἔθιξε, μόνον καὶ μόνον γιὰ νὰ συκοφαντήσει δόλια τὸν κόσμο αὐτὸν ποῦ ἀντιδρᾶ στὶς ἄθλιες μεθοδεύσεις τῆς νεοταξικῆς ψώρας.

Ἡ ἀνοησία τοῦ Μπουκάλα, ἔγγειται εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς στὸ ἐξῆς:

Μιλᾶ γιὰ φανταστικὲς θεωρίες συνωμοσίας, τὴν στιγμὴ ποὺ καμμία συνωμοσία δὲν υπάρχει, κανένα κρυφὸ ἀνθελληνικὸ σχέδιο, διότι, ἁπλούστατα, οἱ ἀντιεπιστημονικές, ἰδεολογικοπολιτικὲς ἐπιδιώξεις καὶ δεσμεύσεις τῶν νεοτὰξ «προοδευτικῶν» εἶναι ἁπολύτως φανερές, γνωστὲς τοῖς πᾶσι, καὶ εὐθαρσῶς δηλώνονται καὶ προπαγανδίζονται ὑπερηφάνως ἀπὸ τοὺς ἴδιους αὐτοὺς τοὺς αὐτουργοὺς τοῦ ἐθνομηδενισμοῦ!

Γιὰ ποιόν Κίσινγκερ καὶ ποιά... «Πρωτόκολλα τῶν Σοφῶν τῆς Σιὼν» καὶ τρίχες ὠρύεται ὁ παρανοϊκὸς Μπουκάλας, καὶ τί σχέσι ἔχουν αὐτὲς οἱ ἀηδίες μὲ τὸ βιβλίο ἱστορίας, τὴν στιγμὴ ποὺ οἱ ἴδιοι οἱ συγγραφεῖς καὶ ὑποστηρικτὲς τοῦ βιβλίου εἶναι -φανερὰ καὶ ὑπερηφάνως- ἐνεργὰ κομματικὰ στελέχη ἀκροαριστερῶν ἢ/καὶ νεοφιλελευθέρων «προοδευτικῶν» ὀργανώσεων, καὶ μέλη ἐντόπιων καὶ ξένων ὀργανώσεων καὶ «θίνκ-τάνκ», μὲ συγκεκριμένο καὶ διακηρυγμένο ἰδεολογικοπολιτικὸ πρόγραμμα (ἐθνομηδενισμοῦ); Λὲς καὶ χρειάζεται νὰ ἀνακαλύψει κανεὶς ἐμπλοκὴ τοῦ... Κίσινγκερ, τῶν σιωνιστῶν καὶ τῶν... ἐξωγήινων ἐρπετοειδῶν, ὅταν:

Η Μαρία Ρεπούση, μετείχε παλαιότερα έχω τήν εντύπωση και στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΝ. Πάντως είναι επιβεβαιωμένο ότι μετείχε, εκτός από την ΑΡ.ΣΗ. ("Αριστερά Σήμερα", ως ιδρυτικό μέλος) (κίνηση της "Ανανεωτικής Αριστεράς"), και στα εξής:
Υποψήφια δημοτική σύμβουλος με τον ΣΥΝ στον Πειραιά το 2002,
Εκλογική Επιτροπή του ΣΥΝ το 2004,
Υποψήφια δημοτική σύμβουλος με τον ΣΥΝ στον Πειραιά το 2006.
Επίσης, πριν τής ανατεθεί η συγγραφή του βιβλίου, έγραφε άρθρα στην εφημερίδα του ΣΥΝ, την "Αυγή", με αντικείμενο "την αποδυνάμωση του εθνοκεντρικού περιεχομένου της διδασκόμενης ιστορίας", κάτι που αποδεικνύει πως τα κίνητρά της είναι πρωτίστως ιδεολογικά-κομματικά και μόνον δευτερευόντως επιστημονικά.

Η Χριστίνα Κουλούρη, συνεργάτης του διαβοήτου CDRSEE στο "Joint History Project", αρθρογράφος του "Βήματος". Βλέπε σχετικώς:
"Η διαμάχη για τα βιβλία ιστορίας και οι πανεπιστημιακοί", Παναγιώτης Ήφαιστος, Αντίβαρο, Φεβρουάριος 2007.
Περιοδικό "Άρδην", τ. 58, Μάρτιος 2006.
Χρ. Μόρφος, "Κέντρο για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη
Νοτιοανατολική Ευρώπη [CDRSEE]". Του ιδίου, "CDRSEE II", "CDRSEE III", "CDRSEE IV".
Επίσης, "Ιστορία μου - Αμαρτία τους ΙΙ ("φύσηξε" Soro-Κοτς...)"

Ο Αντώνης Λιάκος, πρόεδρος του "εκσυγχρονιστικού-φιλοσημιτικού" ΟΠΕΚ ("Όμιλος Προβληματισμού για τον Εκσυγχρονισμό της Κοινωνίας"), συνεργάτης του Κ. Σημίτη, αρθρογράφος του "Βήματος".
κλπ κλπ κλπ.

Καμμία συνωμοσία. Φανερὰ τὰ κάνουν ὅλα, φανερὰ καὶ μὲ τὴν θέλησή τους ἐργάζονται γιὰ τὰ συγκεκριμένα συμφέροντα καὶ μὲ τὶς συγκεκριμένες ἐπιδιώξεις, καὶ μᾶς τὸ διακηρύσσουν εὐθαρσῶς καὶ ὑπερηφάνως. Ὄχι, δὲν τοὺς ἀναγκάζει καμμία συνωμοσία· μὲ τὴν θέλησί τους καὶ συνειδητῶς εἶναι τσιράκια τῆς Νέας Τάξης. Τὸ ὀνομάζουν δέ... «ἐκσυγχρονισμό». Δὲν βλέπω ποῦ κολλᾶνε οἱ βλακεῖες περὶ «Σοφῶν τῆς Σιὼν» τοῦ ἐμπαθοῦς Μπουκάλα. (Τὸ πῶς προωθοῦνται τὰ συμφέροντα τῆς διεθνοῦς ἐξουσίας, ὄχι μέσῳ... οὐφολογικῶν συνωμοσιῶν, ἀλλὰ διὰ τῆς «μαλακῆς ἰσχύος», τὸ ἔχει ἀναλύσει ἐπισταμένως ὁ καθηγητὴς τοῦ Παντείου Πανεπιστημίου Παναγιώτης Ἤφαιστος. Ἀλλὰ ὁ Μπουκάλας, ἐκεῖ, στὰ «Πρωτόκολλα»...)

Σὲ αὐτοὺς τοὺς ἰνστρούχτορες τοῦ «προοδευτικοῦ» κατεστημένου καὶ τοὺς συντρόφους τους, φανατικὰ καὶ στρατευμένα στελέχη μιᾶς ἀκραίας πολιτικῆς, μὲ τὶς συγκεκριμένες σχέσεις καὶ δεσμεύσεις μὲ ἀκραῖα κόμματα καὶ ὀργανώσεις, τὸ προσκυνημένο κόμμα τῆς «ἐκσυγχρονιστικῆς» Ν.Δ. ἀνέθεσε τὴν διάπλασι τῶν ψυχῶν τῶν παιδιῶν μας! Γιατὶ ὄχι, τότε, στὸν... Κωνσταντῖνο Πλεύρη ἢ στὸν Γεώργιο Γεωργαλᾶ; Λιγότερο ἀχρωμάτιστοι εἶναι κομματικῶς καὶ ἰδεολογικοπολιτικῶς ἢ μὲ περισσότερες δεσμεύσεις αὐτοί ἀπὸ τὴν Ρεπούση;! Ποιὰ ἐχέγγυα ἀντικειμενικότητος μπορεῖ νὰ ἔχει ἡ ὅποια Ρεπούση (Φραγκουδάκη, Κουλούρη, Λιάκος, Μουζέλης, Ἠρακλείδης, Τριαρίδης, Τρεμόπουλος, Νακρατζᾶς, Λιθοξόου), μὲ τὲτοιο κομματικὸ καὶ ἰδεολογικοπολιτικὸ χρωματισμό; Ὡς πότε θὰ τοὺς ἀνεχόμαστε; Πότε θὰ ξυπνήσουμε καὶ θὰ φωνάξουμε ἐπιτέλους τὰ λόγια τοῦ Γέρου τοῦ Μοριᾶ;

ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ


Ὑ.Γ. Ἡ ξεδιάντροπη ἀκροαριστερονεοφιλελεύθερη Ρεπούση (τῆς ὁποίας φερέφωνο ἔγινε -ὦ θεοί!- ἡ «Καθημερινὴ» τοῦ Γεωργίου καὶ τῆς Ἐλένης Βλάχου...), ἰσχυρίζεται («Ἡ Καθημερινή», 1-4-2007) ὅτι:

«Ούτε οι εθνικοί ήρωες απουσιάζουν. Αυτό που απουσιάζει είναι η ταύτιση των ιστορικών προσώπων με τους εθνικούς ήρωες.»

Μᾶς κοροϊδεύει; Νόημα δὲν βγαίνει καθαρὸ ἀπὸ τὴν φράσι αὐτή, ἀλλὰ ἀπὸ τὰ συμφραζόμενα προκύπτει ὅτι θέλει νὰ πεῖ ὅτι ὅλοι εἴμαστε ἱστορικὰ πρόσωπα ποὺ ἐπηρεάζουμε τὴν ἱστορία, καὶ ὄχι ἥρωες. (Τότε ποιοί εἶναι οἱ ἥρωες, καὶ ποῦ ὑπάρχουν, ἂν δὲν εἶναι ἱστορικὰ πρόσωπα οἱ ἥρωες καὶ δὲν ὑπάρχουν στὴν Ἱστορία; Ἐννοεῖ, προφανῶς, στὶς «ἐθνικιστικὲς φαντασιώσεις», ἐκεῖ ὑπάρχουν μόνον οἱ ἥρωες· στὴν Ἱστορία ὑπάρχουν μόνον «ἱστορικὰ πρόσωπα»... Ἄ ρὲ ξύλο ποὺ πάει χαμένο...)

Ἐπειδὴ ἡ Ρεπούση τὰ μασάει, παραπέμπω, στὴν ἐπὶ χρόνια σύντροφό της στὸ ἔργο τοῦ ἀφελληνισμοῦ τῶν παιδιῶν μας Ἄννα Φραγκουδάκη, ἡ ὁποῖα τὸ διατυπώνει ὠμότερα («Τὰ Νέα», 22-9-2001):

«...είναι μεγάλη ανάγκη να βρεθούν τρόποι ώστε να απαλλαγεί ο κόσμος από τη βάρβαρη αξία του ηρωισμού, έτσι ώστε η ανθρώπινη κοινωνία να μην παράγει πια ήρωες κανενός είδους. Είναι μεγάλη ανάγκη, γιατί ο κάθε προέλευσης ήρωας εξ ορισμού περιφρονεί την ανθρώπινη ζωή ακόμα και τη δική του. Για να απαλλαγεί όμως ο κόσμος από την παραδοσιακή αξία του ηρωισμού, θα πρέπει να συμβάλουν όλοι στην καταπολέμηση αυτών των βάρβαρων προτύπων (που καθόλου δεν περιορίζονται σε μερικές ομάδες φανατικών ή οπαδών του θανάτου και των αγκυλωτών σταυρών). Θα πρέπει να συμβάλουν στην καταπολέμηση των ξεπερασμένων προτύπων ηρωισμού όλοι οι θεσμοί, όλοι οι πολίτες και όλα τα κόμματα και οι πολιτικές ομάδες.»

Λέξεις-κλειδιά γιὰ τὸ Google: Παντελής Μπουκάλας, Μαρία Ρεπούση, Χριστίνα Κουλούρη, Αντώνης Λιάκος, σχολικό βιβλίο Ιστορίας 6ης Δημοτικού, Αντίβαρο, 1821, Επανάσταση, Κρυφό Σχολειό, μύθοι

Οι συγγραφείς του σχολικού βιβλίου ομολογούν απροκάλυπτα και χυδαία την πολιτική τους στράτευση

Βιβλίο Εκπαιδευτικού, για την "Νεοελληνική Γλώσσα" της Γ' Γυμνασίου (συγγραφείς: Ελένη Κατσαρού, Αναστασία Μαγγανά, Αικατερίνη Σκιά, Βασιλική Τσέλιου).

Σελ. 47 (σχετικώς με το "αντιρατσιστικό" κεφάλαιο "Είμαστε όλοι ίδιοι. Είμαστε όλοι διαφορετικοί"):

"Περιλαμβάνονται δύο δημοσιογραφικά κείμενα, ένα απόσπασμα από θεατρικό έργο, ένα ερευνητικό ερωτηματολόγιο, δύο αφίσες, ένα κόμικς [σ.σ. sic: "κόμικς" με "ς"] και τέσσερα κείμενα έκφρασης ιδεών, "στρατευμένα" θα μπορούσαμε να τα χαρακτηρίσουμε, εκ των οποίων το ένα είναι πολιτική ομιλία που εκφωνήθηκε σε ακροατήριο."

!!!

Να κόψω τις φλέβες μου τώρα ή αργότερα;!

Ωμή και χυδαία νεοταξική προπαγάνδα στην "Νεοελληνική Γλώσσα" της Γ' Γυμνασίου

Διάβασα το άρθρο του Χρήστου Χαρίτου ("Νέα Δημοκρατία και Ελληνική Παιδεία") για το νέο σχολικό βιβλίο, "Νεοελληνική Γλώσσα", της Γ' Γυμνασίου (συγγραφείς: Ελένη Κατσαρού, Αναστασία Μαγγανά, Αικατερίνη Σκιά, Βασιλική Τσέλιου). Κατάπληκτος από τα καταγγελλόμενα, εξέτασα ο ίδιος ολόκληρο το βιβλίο, για να ελέγξω εάν ο κ. Χαρίτος υπερβάλλει για πολιτικούς λόγους ή όχι.

Λοιπόν, όχι, δεν υπερβάλλει. Η πραγματικότης είναι ακόμη χειρότερη!

Εάν οι πράκτορες του CDRSEE και της ακροαριστερής ΑΡ.ΣΗ. αποχρωματίζουν και αφελληνίζουν την Ιστορία μας, οι συγγραφείς του σχολικού βιβλίου Νεοελληνικής Γλώσσας της Γ' Γυμνασίου ασκούν του Συνασπισμού, στρατευμένοι "ιστορικοί", με ύπουλο και υπόγειο τρόπο απροκάλυπτη, ωμή και χυδαία νεοταξική προπαγάνδα!


Οι τίτλοι των κεφαλαίων του βιβλίου είναι ενδεικτικοί:

1. Η Ελλάδα στον κόσμο
2. Γλώσσα - Γλώσσες και πολιτισμοί του κόσμου
3. Είμαστε όλοι ίδιοι. Είμαστε όλοι διαφορετικοί
4. Ενωμένη Ευρώπη και Ευρωπαίοι πολίτες
5. Ειρήνη - Πόλεμος
6. Ενεργοί πολίτες για την υπεράσπιση οικουμενικών αξιών
7. Τέχνη: Μια γλώσσα για όλους, σε όλες τις εποχές
8. Μπροστά στο μέλλον

Λες και διαβάζεις κομματικό φυλλάδιο του Συνασπισμού της Αριστεράς.


Το περιεχόμενο; Υπεράνω φαντασίας. Εάν σε μάθημα με τον τίτλο "Νεοελληνική Γλώσσα" περιμένατε να διαβάσετε κείμενα των μεγάλων λογοτεχνών μας, απατάσθε. Τί θα διαβάσετε; Πολιτικές ομιλίες και προπαγανδιστικά άρθρα του Κώστα Σημίτη, του λαθρομετανάστη Γκαζμέντ Καπλάνι, του συνοδοιπόρου του Νακρατζά Νίκου Δήμου, της πράκτορος του CDRSEE Χριστίνας Κουλούρη κ.ά. νεοταξιτών!

Ναι, στην Νεοελληνική Γλώσσα της Γ' Γυμνασίου διδάσκεται κείμενο του Κ. Σημίτη από το βιβλίο του "Εθνικιστικός λαϊκισμός ή εθνική στρατηγική;", όπου καταφέρεται κατά του έθνους-κράτους και της "χωρίς απήχηση ελληνικής και χριστιανικής παράδοσης", τα οποία εμποδίζουν τον ευρωπαϊκό εκσυγχρονισμό!

Διδάσκεται έπίσης ότι "είναι αποτροπιαστικό να υπάρχουν άνθρωποι που να ψηφίζουν ένα ξενοφοβικό κόμμα", διδάσκεται "τί είναι ρατσισμός", ότι "δεν υπάρχουν καθαρές φυλές" και ότι "όλοι μπορούμε να γίνουμε ρατσιστές". Κατόπιν, υπό τον τίτλο "πολυεθνικές τάξεις στο σχολείο", μαθαίνουμε ότι οι δάσκαλοι δεν πρέπει να δυσανασχετούν με το "πόσο ραγδαία αλλάζει η εθνική σύνθεση του μαθητικού πληθυσμού των δημόσιων δημοτικών σχολείων χρόνο με τον χρόνο"!


Ας ξεφυλλίσουμε ολόκληρο το προπαγανδιστικό βιβλίο:

Σελ. 2: Ποιηματάκι του Ελύτη, όπου εξυμνείται το κάλλος της Alfa Romeo (ναι, αυτό το ποίημα διάλεξαν από ολόκληρον τον Ελύτη), σε αντιστοιχία με αυτό του Παρθενώνος! Φοβούμαι ότι το ποίημα χρησιμοποιείται προπαγανδιστικώς. Όχι για να υποδειχθεί ότι οι αξίες του Ελληνικού πολιτισμού (Παρθενών) εμπνέουν κάθε μεταγενέστερη αναζήτηση του ωραίου (ακόμη και στην Alfa Romeo) (η ιδέα είναι νομίζω του Λε Κορμπυζιέ), αλλά για να υποβάλουν την ιδέα ότι οι Παρθενώνες πέρασαν, σήμερα είμαστε με τα Alfa Romeo. Οι φόβοι μου επιβεβαιώνονται αμέσως μετά:

Σελ. 11: Προπαγανδιστικό κείμενο της πράκτορος του CDRSEE Χριστίνας Κουλούρη από το "Βήμα", η οποία επιτίθεται στην "εθνική ομοιογένεια", θεωρώντας μάλιστα την παράνομη και επιδιωκόμενη αλλοίωσι του Ελληνικού έθνους ("χρώμα, γλώσσα, θρησκεία, κουλτούρα", όπως αναφέρει) δεδομένη, και κάνοντας πλύση εγκεφάλου στους μαθητές για να αποδεχθούν την γενοκτονία του Ελληνισμού ως κάτι θεμιτό!

Σελ. 14: Ωραίο κείμενο για την Ορθόδοξη παράδοσή μας (που μάλλον δεν κατάλαβαν το νόημά του) και το φιλελεύθερο και χαρμόσυνο πνεύμα της. Φυσικά γραμμένο από ξένο, όχι από ελληνόφοβο και χριστιανόφοβο "προοδευτικό" ελλαδίτη. (Εάν το έγραφε Έλληνας, θα εθεωρείτο "φασίστας" και θα λογοκρινόταν.)

Σελ. 18: Ολίγος Ρίτσος, διασωθείς εν μέδω κόμικ και διαφημίσεων. Πάλι καλά. (Φαίνεται δεν έμαθαν ακόμη ότι ο Ρίτσος είναι... "νεκρόφιλος εθνικιστής"!)

Σελ. 21: "Γραικοί και Έλληνες". Ενδεικτικό για το τί μελετούσαν οι μαθητές του Βαρβακείου (και όλοι οι μαθητές), όταν στην Ελλάδα υπήρχε παιδεία και όχι νεοταξική αλλοτρίωσις!

Σελ. 24: "Ξένος, εύπορος, ψάχνει σπίτι στην Ελλάδα." Η Ελλάς πωλείται! (Εμμονή στην τουριστική παρουσίασι της Ελλάδος ως χώρας γκαρσονιών των Ευρωπαίων.)

Σελ. 30: "Γλώσσες που χάνονται." Σωστά. (Αλλά, εάν τούς πεις ότι μία από αυτές τείνει να γίνει και η Ελληνική, θα σέ πουν κινδυνολόγο κ.ά. πολλά...

Και διάφορα άλλα κείμενα, μάλλον ουδέτερα, για την Ελληνική γλώσσα. Μερικά ενδιαφέροντα. (Ευτυχώς δεν τούς πληροφόρησε κανείς ότι ο Μπαμπινιώτης είναι "εθνικιστής". Ευτυχώς.)

Σελ. 46 κ.ο.κ.: Ηθικοπλαστικά διδάγματα περί "ρατσισμού". Ολόκληρο το βιβλίο της Νεοελληνικής Γλώσσας, όχι για να έρθουν σε επαφή οι μαθητές με την Ελληνική λογοτεχνία, αλλά για να γίνουν "αντιρατσιστές"!

Σελ. 52: Προπαγάνδα για την αποδοχή του πολυφυλετισμού στα σχολεία.

Σελ. 54: Πολυπολιτισμική προπαγάνδα και ερωτηματολόγιο φακελώματος των μαθητών με "ρατσιστικές" απόψεις!

Σελ. 55: Χυδαία αντιδημοκρατική προπαγάνδα: Προκαλεί "αποτροπιασμό" το να "υπάρχουν άνθρωποι που να ψηφίζουν ένα κόμμα, το οποίο υποστηρίζει ότι οι ξένοι [παράνομοι και ανεξέλεγκτοι, υπεράριθμοι λαθρομετανάστες] ευθύνονται για την ανεργία"!

Ναι, σωστά διαβάσετε. Σε δημοκρατικό καθεστώς, οι ανήλικοι μαθητές υφίστανται στα σχολεία κομματική προπαγάνδα, διδασκόμενοι ότι απαγορεύεται να ψηφίζουν ένα νόμιμο, δημοκρατικό κόμμα (το οποίο αντιτίθεται στην παράνομη και ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση)!

(Φανταστείτε να γραφόταν ότι "είναι απαράδεκτο να υπάρχουν άνθρωποι που να ψηφίζουν ένα ανθελληνικό κομμουνιστικό [ή ένα αντίχριστο νεοφιλελεύθερο ή οτιδήποτε] κόμμα"...)

Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους: Στα "ελληνικά" σχολεία, οι φασίστες της καθεστωτικής, "εκσυγχρονιστικής", νεοταξικής αριστεράς, δηλώνουν σε ανήλικα παιδιά ότι απαγορεύεται όταν μεγαλώσουν να ψηφίσουν ΛΑΟΣ. "Ελληνική Δημοκρατία", 2007.

Σελ 57: Και νέο άρθρο από το "Βήμα". Καλά, οι καθεστωτικές πολιτικές εφημερίδες της "εκσυγχρονιστικής κεντροαριστεράς" είναι αποκλειστική πηγή κειμένων για το βιβλίο Νεοελληνικής Γλώσσας; Αντιεπιστημονικές απόψεις περί "ανυπαρξίας των ανθρωπίνων φυλών" κ.ά.

Σελ 58: Ο διωγμός των εβραίων. Σιγά μην πούμε για τους διωγμούς των Ελλήνων.

Και προπαγανδιστικές, πολυπολιτισμικές αφίσες.

Σελ. 64 κ.ο.κ.: "Ενωμένη Ευρώπη". Εμπρός στον δρόμο του Μάαστριχτ...

Σελ. 65: Κώστας Σημίτης, "Εθνικιστικός λαϊκισμός ή εθνική στρατηγική;"

Ναι! Σε βιβλίο Νεοελληνικής Γλώσσας (επιβληθέν από την κυβέρνηση της... Ν.Δ.), μπορεί να απουσιάζει ο Κάλβος, ο Παπαδιαμάντης, ο Καζαντζάκης, αλλά διδάσκεται ο... Κ. Σημίτης! (Πού είσαι βρε Μαλβίνα; Πού; ) Προπαγανδιστικό κείμενο, το οποίο καταφέρεται εναντίον του "έθνους-κράτους", ως παράγοντος οπισθοδρόμησης, το οποίον επιμένει στις "χωρίς απήχηση ελληνικές και χριστιανικές αξίες"!

Ναι! Αυτή η ωμή και χυδαία, αντεθνική πολιτική προπαγάνδα διδάσκεται από το κράτος στα παιδιά μας, στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας!

Σελ. 73: Δεν έχει σταματήσει η προπαγάνδα, και εδώ πια γίνεται τραγελαφική. Ο λαθρομετανάστης Γκαζμέντ Καπλάνι μάς επιπλήττει και από πάνω, επειδή δεν "ελληνοποιούμε" αμέσως (και γιατί μάλιστα αυτό δεν επιβάλλεται υποχρεωτικώς από την Ε.Ε., αλλά αφήνεται στην δικαιοδοσία των κρατών-μελών!) τους παρανόμους ανεξέλεγκτους εισβολείς στον τόπο μας! Αυτό σημαίνει θράσσος, για το ότι παρανόμως το ελλαδικό κράτος, όχι μόνον άφησε αφύλακτα τα σύνορα και τού επέτρεψε να τά παραβιάσει, αλλά δεν εφήρμοσε και τον νόμο που προβλέπει την απέλασή του!

Σελ 88 κ.ο.κ.: "Ειρήνη-πόλεμος". Αλλεπάλληλα "φιλειρηνικά", "ανθρωπιστικά" κηρύγματα, χωρίς άλλο νόημα (λες και τον πόλεμο τόν κάνει κανείς επειδή θέλει να διασκεδάσει!), πλην της απονευρώσεως και του ευνουχισμού της αγωνιστικότητος των Ελλήνων. Πουθενά οι αγώνες για την πατρίδα και την ελευθερία! Πουθενά! 3.000 χρόνια αγώνων των προγόνων μας, μάς έφεραν εδώ που είμαστε σήμερα, μία λέξη πουθενά! Μόνο στο τέλος, ένα απόσπασμα του Ελύτη για το '40, αλλά και εκεί ακόμη μόνο επιλεγμένες φράσεις που μιλούν για τα δεινά των πολεμιστών, όχι για την φλόγα της ψυχής τους που ξεπερνά αυτά τα δεινά! Ντροπή!

Σελ. 106 κ.ο.κ. "Οικουμενικές αξίες" (=παγκοσμιοποίηση). Ελληνικές (που είναι και οικουμενικές), δεν υπάρχουν.

Σελ. 116: Ο γνωστός Νίκος Δήμου, συνοδοιπόρος του Νακρατζά, μετά τον Γκαζμέντ Καπλάνι, μάς επιπλήττει επειδή "καταπιέζουμε" τους Ιεχωβάδες, τους σλαβόφωνους (πράκτορες της σκοπιανής προπαγάνδας) και τους μουσουλμάνους!

Σελ. 121 κ.ο.κ.: "Τέχνη: μια γλώσσα για όλους [=πολυπολιτισμική, παγκοσμιοποιημένη]". Άρτσι-μπούρτζι και λουλάς, λίγη Ελληνική τέχνη, πολλή ξένη μοντέρνα, αφίσσες και γκράφιτι και κόμικ.

Σελ. 133 κ.ο.κ.: "Μπροστά στο [νεοταξικό] μέλλον"...

...


Τί να πεις; FINIS GRAECIAE;